Znalazłam tę książkę przypadkiem w dziale dziecięcym i spodobała mi się od pierwszego rzucenia okiem na okładkę. I trochę mam wrażenie, że to znowu jedna z tych książek, które na tym etapie są bardziej dla mnie niż dla mojego trzylatka. Oczywiście dał sobie przeczytać kilka razy i był zainteresowany tym, co się dzieje na ilustracjach, ale to chyba ja miałam więcej przyjemności z lektury.

Bo kto z nas jako rodzic nie był nigdy w takiej sytuacji jak pan Antoni, chciał w spokoju i w ciszy wypić kawę/herbatę, coś poczytać i się zdrzemnąć. Książka pokazuje jednak, że całkowite odcięcie się od innych i pogrążenie w ciszy to też nie najlepszy pomysł.

Bardzo ładne ilustracje, prosty tekst i całkiem fajne przesłanie w czasach, gdy wszystkim dookoła może przeszkadzać to, że dzieci są tylko dziećmi i bywają głośne (zanim przytrafiło mi się własne, też zdarzało mi się utyskiwać w duchu na dzieci bawiące się latem pod oknem). Warto sięgnąć.

Znalazłam tę książkę przypadkiem w dziale dziecięcym i spodobała mi się od pierwszego rzucenia okiem na okładkę. I trochę mam wrażenie, że to znowu jedna z tych książek, które na tym etapie są bardziej dla mnie niż dla mojego trzylatka. Oczywiście dał sobie przeczytać kilka razy i był zainteresowany tym, co się dzieje na ilustracjach, ale to chyba ja miałam więcej...

Książkę o ciszy przeczytaliśmy trzy razy w ciągu wieczoru. Najpierw dorwałam się ja, dorosła i poważna, ale kiedy co chwilę wybuchałam śmiechem – zainteresowała się córka. Czytanie zajęło jej kwadrans, po czym pobiegła do taty pochwalić się ilustracjami. Oczywiście same ilustracje nie wystarczyły, bo tekst kusił ogromne – przeczytaliśmy po raz trzeci, wspólnie. Bawiła tak samo, jak za pierwszym. Od tamtej pory nie ma dnia, żebyśmy do niej nie zerknęli.
To prawdziwy sztos, który zainteresuje przedszkolaka, wciągnie ucznia i rozbawi rodzica; niewielka ilość świetnie skonstruowanego tekstu uwalnia wyobraźnię do tego stopnia, że kiedy odwracamy ostatnią stronę – automatycznie przechodzimy do pierwszej i czytamy od nowa! To jest ta potęga i magia literatury: istnieją książki, do których chce się wracać, bo zostawiają w nas swój ślad. Piękne to, prawda? Wydawnictwo Polarny Lis stanęło na wysokości zadania i dzięki niemu zabawne, interesujące opowiadanie otoczone tak przemyślanymi i dopracowanymi w każdym szczególe ilustracjami, że nie sposób przejść obojętnie. A przecież sama fabuła jest prosta: pan Antoni bardzo, ale to bardzo nie lubi hałasu, więc kiedy widzi, że sąsiedzi ciągle o tym zapominają i żyją swoim własnym, hałaśliwym życiem – postanawia coś z tym zrobić tak, aby w jego świecie zapanowała upragniona cisza. I robi, tylko czy aby na dłuższą metę to go uszczęśliwia?
„Cisza” to wspaniały picturebook, gdzie tekst i obraz istnieją na równych prawach: do starszych przemawia tekst, a młodsi wspaniale odbierają obrazy. Książka jest większych rozmiarów o twardej, eleganckiej, stylizowanej na płócienną okładce. Stosunkowo niewiele treści, ale mnóstwo fascynujących ilustracji, podczas oglądania których młody czytelnik odkrywa się coraz to nowe rzeczy. Chociażby to, że aby być szczęśliwym człowiek potrzebuje drugiego człowieka; nie można życia spędzić w samotności, bo wtedy po jakimś czasie cisza przytłacza. Są natomiast chwile, i to jest według mnie świetne, że ktoś o tym napisał, w których człowiek potrzebuje ciszy, aby obejrzeć film, przeczytać, książkę, wypić kawę, pobyć ze sobą samym. Chwile – tak. Ale nie całe tygodnie, miesiące, lata. Dźwięki toczącego się poza naszymi murami życia, odgłosy przyrody, śpiew ptaków i śmiech bawiących się dzieci, szczekanie psów i szum jadących samochodów – wszystko to jest potrzebne człowiekowi, ponieważ tworzy melodię jego życia. Zdania są drukowane większą czcionką, proste i łatwe w odbiorze. Da im radę nawet sześciolatek.
„Cisza” jest doskonałą okazją do rozmowy z dzieckiem na tak ważny temat, jak funkcjonowanie człowieka w społeczeństwie, odczuwanie bliskości z innymi ludźmi i o tym, jak świat obok nas, wraz ze swymi dźwiękami i odgłosami – jest piękny i wyjątkowy, a życie toczy się swoim własnym rytmem, do którego powinniśmy się dostosować. Polecamy ogromnie!

Książkę o ciszy przeczytaliśmy trzy razy w ciągu wieczoru. Najpierw dorwałam się ja, dorosła i poważna, ale kiedy co chwilę wybuchałam śmiechem – zainteresowała się córka. Czytanie zajęło jej kwadrans, po czym pobiegła do taty pochwalić się ilustracjami. Oczywiście same ilustracje nie wystarczyły, bo tekst kusił ogromne – przeczytaliśmy po raz trzeci, wspólnie. Bawiła tak...

Pan Antoni kocha ciszę. Nie potrafi funkcjonować, gdy za oknem szmery, piski, występy cyrkowe, dzieci głośno bawiące się i cieszące się życiem… On pragnie spokoju i zrobi wiele, by ten wymarzony stan osiągnąć. Czy bohaterowi uda się zapewnić sobie ciszę? Ile będzie go kosztowało zdobycie magicznej mikstury i spełnienie swojego marzenia? Czy w bańce bez dźwięków pan Antoni będzie szczęśliwy? Jak długo wytrzyma w zupełnej ciszy? Kto mu pomoże wydostać się z tej magicznej przestrzeni? To bardzo ładnie wydana książeczka dla dzieci, której lektura sprawi przyjemność również dorosłym i skłoni do przemyśleń. Polecam!

Pan Antoni kocha ciszę. Nie potrafi funkcjonować, gdy za oknem szmery, piski, występy cyrkowe, dzieci głośno bawiące się i cieszące się życiem… On pragnie spokoju i zrobi wiele, by ten wymarzony stan osiągnąć. Czy bohaterowi uda się zapewnić sobie ciszę? Ile będzie go kosztowało zdobycie magicznej mikstury i spełnienie swojego marzenia? Czy w bańce bez dźwięków pan Antoni...

To jedna z najlepszych książek dla dzieci jakie widziałam, czytałam i jedna z ładniejszych jakie mamy w domu!
Bedę polecać i kupować na prezenty dzieciakom w rodzinie bo to jest naprawdę MUST HAVE w biblioteczce każdego malucha!
O czym?
Pan Antoni jest osobą która ceni sobie nade wszystko święty spokój. Wypita spokojnie kawka, niezakłócona drzemka i ulubiona gazetka przeczytana w ciszy to składowe dobrze przeżytego dnia. Jednak sytuacji nie pomaga fakt, że Pan Antoni mieszka na starym mieście przy rynku , gdzie duuuużo się dzieje.
Sąsiedzi choćby chcieli, to nie mogą zapewnić naszemu bohaterowi upragnionego spokoju... Zatem Pan Antoni nie zamierza więcej upominać niefrasobliwych mieszkańców i bierze w sprawy w swoje ręce!
Znajdzie sposób na upragnioną, wymarzoną i niczym niezmąconą ciszę.. jednak czy aby na pewno tego chce Pan Antoni?... Cisza może być synonimem spokoju ale także samotności i smutku..

To przepięknie i klimatycznie zilustrowana opowieść o tym, że aby żyć szczęśliwie potrzebujemy drugiego człowieka. Że aby w naszym życiu "wszystko grało" musimy odczuwać I BYĆ. Odczuwać dźwięki przyrody, tętniącego miasta i odczuwać bliskość , czyli być wśród innych bo to właśnie składa się na piękną melodię życia..

W łatwy i przyjemny dla dziecka sposób, autorzy ukazali ważne i mocne życiowe przesłanie.
Bardzo polecam!

To jedna z najlepszych książek dla dzieci jakie widziałam, czytałam i jedna z ładniejszych jakie mamy w domu!
Bedę polecać i kupować na prezenty dzieciakom w rodzinie bo to jest naprawdę MUST HAVE w biblioteczce każdego malucha!
O czym?
Pan Antoni jest osobą która ceni sobie nade wszystko święty spokój. Wypita spokojnie kawka, niezakłócona drzemka i ulubiona gazetka...

Pan Antoni bardzo ceni sobie w życiu spokój i ciszę. Uwielbia wtedy wypić ulubioną kawę, poczytać gazetę czy uciąć sobie błogą drzemkę. Wszystko byłoby jak najbardziej w porządku, gdyby nie ten wszechobecny hałas dobiegający zza okna. A to szczekający pies, to krzyczące dzieciaki czy trąbiący autobus. To wszystko i nawet najmniejszy dźwięk wyprowadzał Antoniego z równowagi. Pomyślcie tylko, co się stało, gdy do miasteczka przyjechał cyrk! Aaaaale cyrk... Sąsiedzi co prawda starali się zachować ciszę, ponieważ rozumieli, jak bardzo jest ona ważna dla pana Antoniego, jednak w tym całym cyrkowym szaleństwie szybko o nim zapomnieli. Antoni nie wytrzymał tego dłużej, musiał znaleźć sposób na absolutną ciszę i...znalazł! Dzięki magicznemu płynowi otoczył swój dom ogromną bańką, totalnie odporną na hałas. Antoni był wniebowzięty tym, czego dokonał, jednak po kilku dniach cisza stała się ogłuszająca i bolesna. Cisza sprawiła, że pan Antoni poczuł się nadwyraz samotnie, że stał się jej więźniem i na własne życzenie "cierpi w milczeniu". Co się stało dalej? Tego Wam nie mogę zdradzić, ale łatwo nie było...
.
Ten tytuł to absolutny majowy hit! Nie dość, że piękne wydanie w płóciennej oprawie to w dodatku niesie dzieciom ogromne i mądre przesłanie. Mianowicie my ludzie stworzeni jesteśmy do dzielenia życia z innymi i taka jest nasza natura. Nie warto odcinać się od innych, ponieważ prędzej czy później samotność zacznie nam doskwierać.
Wspólnie przeczytana książka jest świetną okazją do rozmów z dzieckiem o szacunku do drugiej osoby, odmienności, samotności i po prostu życiu w społeczeństwie. Kosiarka sąsiada o 7 rano, ujadający pies już 3 godzinę czy dzieciaki bawiące się na placu zabaw mogą doprowadzać nas na skraj wytrzymałości, ale...to jest właśnie część naszego życia. To hałasy, które pokazują, że życie toczy się swoim rytmem, a my nie na wszystko mamy wpływ. Życie jest piękne i należy się wzajemnie szanować. Życie to my, a hałas to melodia naszego życia!

Pan Antoni bardzo ceni sobie w życiu spokój i ciszę. Uwielbia wtedy wypić ulubioną kawę, poczytać gazetę czy uciąć sobie błogą drzemkę. Wszystko byłoby jak najbardziej w porządku, gdyby nie ten wszechobecny hałas dobiegający zza okna. A to szczekający pies, to krzyczące dzieciaki czy trąbiący autobus. To wszystko i nawet najmniejszy dźwięk wyprowadzał Antoniego z równowagi....