3 opowiadanie przygód Calaeny. Na pewno moja ulubiona część. Główna bohaterka wróciła i w końcu widzimy kochanego Sama. wiemy co z nim się wydarzyło. Uwielbiam go.

3 opowiadanie przygód Calaeny. Na pewno moja ulubiona część. Główna bohaterka wróciła i w końcu widzimy kochanego Sama. wiemy co z nim się wydarzyło. Uwielbiam go.

Główna bohaterka dostaje kolejną misję, w której musi zabić Doneveala, który zdaniem Arobynna ma podpisać umowę i przekazać miejsca znajdowania się niewolników. Niestety jak się okazuje nie do końca jest szczery z dziewczyną w tej kwestii.
Bardzo mocno widać w tej opowieści również wątek miłosny Caeleney i Sama, który jest dość ciekawy.
Trochę jednak w tym opowiadaniu nasza bohaterka zrobiła się rozwydrzoną nastolatką (niby ma 16 lat ale mimo wszystko wcześniej wydawała się bardziej dojrzalsza jednak teraz w grę wchodzą jej emocje).

Główna bohaterka dostaje kolejną misję, w której musi zabić Doneveala, który zdaniem Arobynna ma podpisać umowę i przekazać miejsca znajdowania się niewolników. Niestety jak się okazuje nie do końca jest szczery z dziewczyną w tej kwestii.
Bardzo mocno widać w tej opowieści również wątek miłosny Caeleney i Sama, który jest dość ciekawy.
Trochę jednak w tym opowiadaniu...

Zaczęłam czytać "Szklany tron Opowieści." dopiero po przeczytaniu IV tomu cyklu Szklany Tron ... zdecydowanie stwierdzam, że należy zacząć przygodę z cyklem "Szklany Tron" od przeczytania tych kilku opowieści o Zabójczyni , będziemy mieli lepszy obraz głównej bohaterki i motywów jej działania ;)

Zaczęłam czytać "Szklany tron Opowieści." dopiero po przeczytaniu IV tomu cyklu Szklany Tron ... zdecydowanie stwierdzam, że należy zacząć przygodę z cyklem "Szklany Tron" od przeczytania tych kilku opowieści o Zabójczyni , będziemy mieli lepszy obraz głównej bohaterki i motywów jej działania ;)

Ahhh ten pajęczy jedwab ....😉
Jeśli miałabym ponumerować opowieści o Cealenie Sardothien, od najlepszej do najgorszej, to ta misja znalazła by się na trzecim miejscu (z czterech). Nie jest moją ulubioną, ale i tak pochłonęłam ją jeden wieczór. Lekka i przyjemna lektura.

Ahhh ten pajęczy jedwab ....😉
Jeśli miałabym ponumerować opowieści o Cealenie Sardothien, od najlepszej do najgorszej, to ta misja znalazła by się na trzecim miejscu (z czterech). Nie jest moją ulubioną, ale i tak pochłonęłam ją jeden wieczór. Lekka i przyjemna lektura.

Niestety nie jestem w stanie uwierzyć w miłość Sama i Caeleny, dlatego to opowiadanie, jak i następne absolutnie do mnie nie przemawiają.
Sama intryga ciekawa I tylko to, tak naprawdę, zdobywa punkty w całej tej historii.

Niestety nie jestem w stanie uwierzyć w miłość Sama i Caeleny, dlatego to opowiadanie, jak i następne absolutnie do mnie nie przemawiają.
Sama intryga ciekawa I tylko to, tak naprawdę, zdobywa punkty w całej tej historii.

Caelena Sardothien wraca z Czerwonej Pustyni do Twierdzy Zabójców w Ri­fthold. Obawia się swojej konfrontacji z Aro­byn­nem Ha­me­lem (Królem Zabójców). Jednak on ją zaskakuje: przeprasza, obdarza prezentami i proponuje kolejne zadanie. Le­igh­fer Bar­din­ga­le zleciła zabicie swojego byłego męża Ben­zo Do­ne­vala. Rzekomo chce on roz­bu­do­wać han­del nie­wol­ni­ka­mi w Melisande, opie­rając się na ja­kimś pośred­ni­ku w Ri­fthold. Ma posiadać również do­ku­men­ty obciążające wpływo­wych ludzi, które mają odzyskać. Z małymi oporami Celaena podejmuje się tego zadania, prosi też o pomoc Sama. Nie podejrzewa, że ta misja będzie pewnym przełomem w jej życiu... W obliczu śmierci podejmie pewne decyzje, które zaważą na dalszym jej losie... Nikt nie lubi być wykorzystanym i oszukanym, za to każdy pragnie zaznać miłości...
Historia stworzona przez Sarah J. Maas w dalszym ciągu interesuje mnie, choć to opowiadanie jest dość przewidywalne i niczym nie zaskakuje. Czytelnik od początku wie, że relacje między Celaeną a Aro­byn­nem są skomplikowane, a od jakiegoś czasu konflikt wisi w powietrzu. Z kolei uczucia łączące Celaenę i Sama powoli się klarują. Intryguje mnie postać Ly­san­dry, jaką rolę odegra w całej historii. Ciekawe kim był ten tajemniczy arystokrata na balu, czyżby to był następca tronu?
Uważam, że tytuł opowiadania jest troszkę nieadekwatny do treści, nie bardzo mi tu pasuje.
Zdecydowanie polecam zacząć czytać serię "Szklany tron" od "Opowieści", ważna jest też ich kolejność. Ja najpierw przeczytałam pierwszą część serii i dopiero potem sięgnęłam po opowieści, więc niektóre rzeczy już wiem i nie są one dla mnie zaskoczeniem.
Polecam całą serię osobom lubiącym fantastykę.

Caelena Sardothien wraca z Czerwonej Pustyni do Twierdzy Zabójców w Ri­fthold. Obawia się swojej konfrontacji z Aro­byn­nem Ha­me­lem (Królem Zabójców). Jednak on ją zaskakuje: przeprasza, obdarza prezentami i proponuje kolejne zadanie. Le­igh­fer Bar­din­ga­le zleciła zabicie swojego byłego męża Ben­zo Do­ne­vala. Rzekomo chce on roz­bu­do­wać han­del nie­wol­ni­ka­mi w...

Dużo nie najlepszych intryg, sporo dramatyzmu i tragizmu, jakiś tam romans i rozpieszczona główna bohaterka, za którą nie szaleję. Jakby same historie, które poprzedzają wydarzenia głównej serii są naprawdę przyjemne i myślę, że dobrze że ta seria powstała, ale technicznie rzecz biorąc nie porywa, jednak pewnie dobrze jest się zapoznać ze legendarną Celaeną Sardothien zanim poniosła klęskę.

Dużo nie najlepszych intryg, sporo dramatyzmu i tragizmu, jakiś tam romans i rozpieszczona główna bohaterka, za którą nie szaleję. Jakby same historie, które poprzedzają wydarzenia głównej serii są naprawdę przyjemne i myślę, że dobrze że ta seria powstała, ale technicznie rzecz biorąc nie porywa, jednak pewnie dobrze jest się zapoznać ze legendarną Celaeną Sardothien zanim...

"Podziemny świat" doceniam za love story, zazdrość, motyw nienawiści damsko-damskiej, kurtyzany, za scenę tańca, brak zaufania po cierpieniu jakie się doświadczyło oraz za cute stronę Sama. Trochę przerażał mnie ten "łagodny" Arobynn. W ogólnym rozrachunku dużo się działo, historia wciągała... Ale nie zapada w pamięć (6/10⭐)

"Podziemny świat" doceniam za love story, zazdrość, motyw nienawiści damsko-damskiej, kurtyzany, za scenę tańca, brak zaufania po cierpieniu jakie się doświadczyło oraz za cute stronę Sama. Trochę przerażał mnie ten "łagodny" Arobynn. W ogólnym rozrachunku dużo się działo, historia wciągała... Ale nie zapada w pamięć (6/10⭐)

Kolejne przygody Celeany, zwroty akcji i rozwijająca się miłość.
Wszystko pełne akcji i barwnych opisów
Co tu dużo mówić - bardzo przyjemna lektura

Kolejne przygody Celeany, zwroty akcji i rozwijająca się miłość.
Wszystko pełne akcji i barwnych opisów
Co tu dużo mówić - bardzo przyjemna lektura

Kolejna odsłona historii Cealeny. Widzimy ja tutaj trochę jako rozkapryszoną nastolatkę a nie jak zabójczynię Adarlanu. No ale cóż się dziwić w końcu ma 16 lat i mimo, że została wychowana w surowy sposób to jednak wiek ma swoje prawa. Poza tym na każdym kroku jest oszukiwana przez swojego Mistrza i Króla Zabójców, który albo jej nie ufa i dlatego kłamie, albo ma wobec niej inne plany...

Kolejna odsłona historii Cealeny. Widzimy ja tutaj trochę jako rozkapryszoną nastolatkę a nie jak zabójczynię Adarlanu. No ale cóż się dziwić w końcu ma 16 lat i mimo, że została wychowana w surowy sposób to jednak wiek ma swoje prawa. Poza tym na każdym kroku jest oszukiwana przez swojego Mistrza i Króla Zabójców, który albo jej nie ufa i dlatego kłamie, albo ma wobec niej...