To opowieść z gatunku tych, których nie byłoby, gdyby bohaterowie ze sobą normalnie porozmawiali. Mamy tu też nastolatkowe rozterki, w których nie każdy dorosły czytelnik się odnajdzie.

Z drugiej jednak strony, mało kto potrafi o tych nastolatkowych dylematach pisać z taką wyrozumiałością i wyczuciem jak Alice Oseman. Historia Nicka i Charliego, czy to w komiksie, czy w prozie, jest jak ciepła kołderka otulająca w chłodny wieczór. W przedstawionej tu formie możemy jeszcze lepiej poznać bohaterów, ich problemy i sposób myślenia. Bardzo dobra lektura do pochłonięcia w jeden wieczór.

To opowieść z gatunku tych, których nie byłoby, gdyby bohaterowie ze sobą normalnie porozmawiali. Mamy tu też nastolatkowe rozterki, w których nie każdy dorosły czytelnik się odnajdzie.

Z drugiej jednak strony, mało kto potrafi o tych nastolatkowych dylematach pisać z taką wyrozumiałością i wyczuciem jak Alice Oseman. Historia Nicka i Charliego, czy to w komiksie, czy w...

Postaci z Heartstoppera w krzywym zwierciadle. Nawet wprowadzone już po wydaniu komiksu poprawki do tej nowelki na niewiele się zdały, nadal jest słaba, a jej bohaterowie toksyczni (pomijając już to, że wydanie takiego króciutkiego bzdetu jako osobna książka będąca w cenie pełnowymiarowej powieści to naciągactwo). Nie ubodła mnie sama kłótnia, ale to co działo się po niej - a mianowicie, że główni bohaterowie TYGODNIAMI (!!!) nie odzywają się do siebie, a potem spotykają się i nagle wszystko jest okej. No nie, tak nie działają zdrowe związki. Zachowanie Nicka i Charliego po kłótni promuje wręcz niezdrowe i toksyczne zachowania, bo oni prawie w ogóle ze sobą nie rozmawiają o tym co się stało, nie przepraszają za bardzo krzywdzące słowa, a Charlie za ryzykowne zachowania i za coś co można by spokojnie podpiąć pod delikatne SA. A nawet jeśli przepraszają, to jest to potraktowane żartobliwie. Strasznie mnie smuci myśl, że jakiś nastolatek może to przeczytać a w przyszłości właśnie między innymi przez taką książkę dać swojemu partnerowi jeździć po sobie i być ograniczanym - tak, wytwory kultury popularnej naprawdę potrafią w aż taki sposób wpływać na zachowania młodych ludzi i umacniać wzorce już wyniesione z domu. Jest to również podwójnie smutne dlatego, że Heartstopper to naprawdę świetny komiks, który naprawdę niesie za sobą dużą wartość edukacyjną, a "podpięte" pod niego jest takie coś...

Postaci z Heartstoppera w krzywym zwierciadle. Nawet wprowadzone już po wydaniu komiksu poprawki do tej nowelki na niewiele się zdały, nadal jest słaba, a jej bohaterowie toksyczni (pomijając już to, że wydanie takiego króciutkiego bzdetu jako osobna książka będąca w cenie pełnowymiarowej powieści to naciągactwo). Nie ubodła mnie sama kłótnia, ale to co działo się po niej -...

Lubię świat Nick i Charliego, ale tutaj nie odpowiada mi zachowanie Charliego, martwi mnie fakt, że Nick wydaje się tak uzależniony od obecności swojego chłopaka. Relacja, tak miła i urocza w komiksach, tutaj jest dużo bardziej toksyczna. Ale to nadal Nick i Charlie, moi ulubieńcy

Lubię świat Nick i Charliego, ale tutaj nie odpowiada mi zachowanie Charliego, martwi mnie fakt, że Nick wydaje się tak uzależniony od obecności swojego chłopaka. Relacja, tak miła i urocza w komiksach, tutaj jest dużo bardziej toksyczna. Ale to nadal Nick i Charlie, moi ulubieńcy

Wspaniała, krótka nowela, oparta na jednym wątku. Otworzyłam, książka mnie pochłonęła, zamknęłam, gdy się skończyła. Jestem ogromną fanką twórczości Alice Oseman i historii Nicka i Charliego. Nowelę polecam przeczytać po komiksie, przed This Winter. Jestem pod wrażeniem tego, jak ta historia mnie rozwesela, daję nadzieję, już od prawie pół roku. Bardzo polecam!

Wspaniała, krótka nowela, oparta na jednym wątku. Otworzyłam, książka mnie pochłonęła, zamknęłam, gdy się skończyła. Jestem ogromną fanką twórczości Alice Oseman i historii Nicka i Charliego. Nowelę polecam przeczytać po komiksie, przed This Winter. Jestem pod wrażeniem tego, jak ta historia mnie rozwesela, daję nadzieję, już od prawie pół roku. Bardzo polecam!

4,25/5 ⭐
Super króciutka nowelka na 150 stron. Bardzo podobała mi się książka. Kolejna z historii Nicka i Charliego mega mi przypadła i uważam, że jest świetnie napisana. Podobało mi się w tej książce m.in to, że przy kolejnych rozdziałach są piękne zdobienia. Jedynym ogromnym minusem książki jest to, że jest ona za krótka. Mimo to polecam tą nowelkę!

4,25/5 ⭐
Super króciutka nowelka na 150 stron. Bardzo podobała mi się książka. Kolejna z historii Nicka i Charliego mega mi przypadła i uważam, że jest świetnie napisana. Podobało mi się w tej książce m.in to, że przy kolejnych rozdziałach są piękne zdobienia. Jedynym ogromnym minusem książki jest to, że jest ona za krótka. Mimo to polecam tą nowelkę!

Szczerze? Dla mojej sympatii dla cyklu „Heartstopper” wolałabym wymazać tą nowelę z pamięci. Całkiem znośnego Charliego z komiksu przedstawia ona jako najbardziej toksycznego nastolatka w Anglii. ( Chce zejść się ponownie z chłopakiem po wywołanej przez niego samego kłótni i w tym celu wysyła mu zdjęcia na których są razem nie próbując udowadniać wcale, ze kocha Nicka, tylko że Nick potrzebuje jego. De facto próbuje zmusić swojego niewinnego chłopaka żeby przepraszał go za jego własne błędy. To nie jest romantyczne, to jest chore.) W dodatku bohaterowie zachowują się w ogóle nie jak nastolatki, a rodziców po prostu nie ma. Nie ma to znaczy że chłopaki cały czas u siebie „nocują” a wcześniej zaborcza matka Charliego ma to gdzieś. Po za tym normalna ilość spędzania czasu razem z Heartstoppera tu zmienia się w uzależnienie 24/7.
Nie lubię nowelek Oseman, po prostu. Mało tekstu, dużo głupot. To samo było w „This winter”.

Szczerze? Dla mojej sympatii dla cyklu „Heartstopper” wolałabym wymazać tą nowelę z pamięci. Całkiem znośnego Charliego z komiksu przedstawia ona jako najbardziej toksycznego nastolatka w Anglii. ( Chce zejść się ponownie z chłopakiem po wywołanej przez niego samego kłótni i w tym celu wysyła mu zdjęcia na których są razem nie próbując udowadniać wcale, ze kocha Nicka,...

Jednak w cyklu Heartstoppera dużo bardziej wolę komiksy. Proza z tego Oseman wychodzi raczej przeciętna.

Jednak w cyklu Heartstoppera dużo bardziej wolę komiksy. Proza z tego Oseman wychodzi raczej przeciętna.

Podobało mi się.

Podobało mi się.

Świat Nicka i Charliego pochłonął mnie całkowicie wiele miesięcy temu. Ta nowela jest wspaniałym uzupełnieniem historii tych dwóch chłopaków i ich świata. Porusza bardzo ważne i ciekawe młodzieżowe tematy.

Świat Nicka i Charliego pochłonął mnie całkowicie wiele miesięcy temu. Ta nowela jest wspaniałym uzupełnieniem historii tych dwóch chłopaków i ich świata. Porusza bardzo ważne i ciekawe młodzieżowe tematy.

Komiksy ze świata heartstopper kojarzą mi się głównie ze słodyczą i z tym, że otulają mnie jak taki najlepszy kocyk,ale ta nowelka nie miała nic wspólnego z tą słodyczą,którą tak bardzo kocham,bo przez wszystkie strony nie pojawiło się nic,co wywołałoby ciepło na moim sercu i uśmiech na twarzy. Gdy sięgałam po tę pozycję byłam pewna, że to będzie ciekawe dopełnienie i fajna kontynuacja wszystkich czterech tomów heartstopper, ale to, co dostałam w tej książce było jakieś takie… dziwne, bo Nick i Charlie byli jacyś dziwni, ten „Nick i Charlie” to nie ten sam Nick i Charlie, których uwielbiam ot tak bardzo dawna i strasznie mnie to irytowało, i to na tyle, że nie czerpałam, żadnej przyjemności i radości z czytania, a wręcz byłam zła na całą tę kontynuację. I zdecydowanie muszę szybko o tej pozycji zapomnieć i wymazać ją z pamięci, żeby nie psuła mi mojego idealnego wyobrażenia o Nicku i Charliem, i o wszystkim, co jest z nimi związane. I tak naprawdę podobały mi się dwie rzeczy-czyli to to jak ta książka została wydana, bo został zachowany klimat komiksów i naprawdę cieszyło to oko, i to, że naprawdę szybko się to czytało, no ale… jest to zasługą tego, że ta pozycja nie ma chyba nawet 180 stron, więc jest to historia tylko na jedno posiedzenie, a nie tego, że dobrze się przy tym bawiłam.

Komiksy ze świata heartstopper kojarzą mi się głównie ze słodyczą i z tym, że otulają mnie jak taki najlepszy kocyk,ale ta nowelka nie miała nic wspólnego z tą słodyczą,którą tak bardzo kocham,bo przez wszystkie strony nie pojawiło się nic,co wywołałoby ciepło na moim sercu i uśmiech na twarzy. Gdy sięgałam po tę pozycję byłam pewna, że to będzie ciekawe dopełnienie i fajna...