Ukryty pokój

13 już tom przygód komisarza Wistinga i kolejny raz się nie zawiodłam. Wciągajca jak zawsze. Najlepsza z książek, które ostatnio czytałam.

13 już tom przygód komisarza Wistinga i kolejny raz się nie zawiodłam. Wciągajca jak zawsze. Najlepsza z książek, które ostatnio czytałam.

Pokaż mimo to

Kolejna, już 13, część z komisarzem Wistingiem w roli głównej.
Tym razem mamy jakby dwie równoległe sprawy: cold cases - próba wyjaśnienia co się stało z zaginionym wiele lat temu młodzieńcem i bieżąca sprawa - próba wyjaśnienia skąd u zmarłego znanego polityka znalazło się w domku letniskowym prawie 80 milionów koron.
W tej części komisarz prowadzi tajne śledztwo, włączając do niego zaufane osoby, w tym swoją córkę Line, dziennikarkę śledczą. I jak zwykle okazuje się, że te dwie, zdawałoby się niezależne sprawy, w jakiś sposób łączą się ze sobą.
Niestety znów Line wplątuje się w kabałę i zbiera bęcki - wolałabym, żeby jej rola była mniej eksponowana w tych książkach, bo każda kolejna jest przewidywalna, przynajmniej jeśli chodzi o losy tej bohaterki.
Kryminał jest pisany prostym językiem, ale wciąga i czyta się go szybko i sprawnie. Ponieważ w każdym tomie serii jest inna intryga, to z przyjemnością się sięga po kolejną część.

Kolejna, już 13, część z komisarzem Wistingiem w roli głównej.
Tym razem mamy jakby dwie równoległe sprawy: cold cases - próba wyjaśnienia co się stało z zaginionym wiele lat temu młodzieńcem i bieżąca sprawa - próba wyjaśnienia skąd u zmarłego znanego polityka znalazło się w domku letniskowym prawie 80 milionów koron.
W tej części komisarz prowadzi tajne śledztwo, włąc...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po śmierci polityka Wisting znajduje dużo kasy w zamkniętym pokoju jego domku letniskowego. Skąd polityk miał te pieniądze. Nowe śledztwo i ja jak za każdym razem widse tu Wallandera

Po śmierci polityka Wisting znajduje dużo kasy w zamkniętym pokoju jego domku letniskowego. Skąd polityk miał te pieniądze. Nowe śledztwo i ja jak za każdym razem widse tu Wallandera

Pokaż mimo to

Ja pana Horsta bardzo lubię za język, styl, po prostu za warsztat. I choćby pisał o sadzeniu kapusty, to ja w to wchodzę.
Mamy przyzwoitą zagadkę, przyzwoite śledztwo i dobre zakończenie. Zdania nie zmienię o Line. Niezmiennie mnie drażni, chociaż w tym tomie, to sama nie wiem dlaczego. Chyba dla zasady. Niemniej autor jest do niej przywiązany.
Polecam i czekam na kolejny tom, ponieważ jak dla mnie Horst może tej serii nie kończyć. Lubię Wistinga za przyzwoitość, błyskotliwość i brak nałogów.

Ja pana Horsta bardzo lubię za język, styl, po prostu za warsztat. I choćby pisał o sadzeniu kapusty, to ja w to wchodzę.
Mamy przyzwoitą zagadkę, przyzwoite śledztwo i dobre zakończenie. Zdania nie zmienię o Line. Niezmiennie mnie drażni, chociaż w tym tomie, to sama nie wiem dlaczego. Chyba dla zasady. Niemniej autor jest do niej przywiązany.
Polecam i czekam na kol...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Ukryty pokój" to już 13 część serii z Williamem Wistingiem w roli głównej i kolejna książka tego autora, która zdobyła moje serce. Tym razem autor w bardzo umiejętny sposób połączył śledztwo o podłożu politycznym i typowo kryminalne motywy tworząc interesującą i pełną napięcia historię. Prowadzona przez głównego bohatera sprawa jest zupełnie odrębnym śledztwem i bez problemu można czytać najnowszą część bez znajomości poprzednich. Kierujący się swoim kodeksem i przestrzegający zasad moralnych Wisting zostaje wciągnięty w wir politycznych rozgrywek gdzie jego moralność zostanie wystawiona na próbę. Po raz kolejny aby rozwiązać zagadkę bohaterowie muszą cofnąć się do przeszłości, która skrywa wiele mrocznych i niebezpiecznych sekretów. Lekki i przystępny styl autora sprawia, że ponad 400 stron można pochłonąć niemal w dwa wieczory a niezwykle realistyczni bohaterowie powodują, że stajemy się częścią przedstawionej historii. Serdecznie polecam Wam lekturę "Ukrytego pokoju" i zachęcam do sięgnięcia również po inne książki tego autora.

"Ukryty pokój" to już 13 część serii z Williamem Wistingiem w roli głównej i kolejna książka tego autora, która zdobyła moje serce. Tym razem autor w bardzo umiejętny sposób połączył śledztwo o podłożu politycznym i typowo kryminalne motywy tworząc interesującą i pełną napięcia historię. Prowadzona przez głównego bohatera sprawa jest zupełnie odrębnym śledztwem i bez ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moje pierwsze spotkanie z pisarzem zaliczam do udanych. "Ukryty pokój" to kolejny już tom, kryminalnej serii o komisarzu Wiliamie Wistingu. Każda część, jest napisana tak, że można je czytać oddzielnie. Tym razem przesympatyczny komisarz wkracza w świat polityki. Co łączy znanego polityka i olbrzymi stos pieniędzy?

Powieść wciąga niesamowicie w swój poplątany, pełen intryg i knowań świat. Komisarz Wiliam dostaje kolejną, trudną do rozwiązania sprawę. Śledztwo ma się toczyć w największej tajemnicy. Tym razem chodzi o wysoko postawianego polityka, po śmierci którego w jego letniskowym domu znaleziono ogromne, złożone w kilku kartonach pieniądze. Jak się tam znalazły? Do czego uważanemu za uczciwego i godnego zaufania polityka, były potrzebne aż takie pieniądze? Wiliam kompletuje swój zespół, który będzie pracował nad sprawą. W pewnym momencie dołącza do nich córka Wiliama - Line.

Akcja toczy się sprawnie, swoim równym tempem, zaskakuje, trudno się oderwać od lektury. Wielowątkowa, złożona intryga przedstawiona został bardzo wiarygodnie, a im dalej, wszystko zaczyna układać się w spójną całość. Poszczególne elementy wskakują na swoje miejsce, tak jak puzzle, które bardzo często nasz bohater układa ze swoją wnuczką. Całe śledztwo jest dość szczegółowo opisane, przez co mamy możliwość śledzenia jego poszczególnych etapów. Poszlaki, domysły, procedura policyjna, której nie da się przeskoczyć. Napięcie wiruje przez całą powieść, stopniowo narasta. Od głównego bohatera, który dowodzi, emanuje spokój, opanowanie i rozwaga. Jest bardzo oddany swojej rodzinie. Co bardzo mi się podobało.

Jest to przede wszystkim kryminał, w który autor umiejętnie wplótł wątki obyczajowe. Wyszło mu to świetnie. Wciągająca intryga, świat polityki, stos pieniędzy, niewyjaśnione zaginięcie, anonimy, podpalenie to wszystko i jeszcze więcej znajdziemy w tej intrygującej opowieści. Tajemnice z przeszłości szanowanego polityka wychodzą na jaw, nie wszystko jest takie przejrzyste jak by się mogło wydawać. Walka o władzę trwa zawsze. A obok zwykłe życie naszych bohaterów ich wzajemne relacje. Ten kryminał to przede wszystkim dobrze spędzony, pełen emocji czas. Z przyjemnością przeczytam pozostałe książki Jørna Liera Horsta, w szczególności z Williamem Wistingiem w roli głównej. Polecam :)

http://tatiaszaaleksiej.pl/?p=1166

Moje pierwsze spotkanie z pisarzem zaliczam do udanych. "Ukryty pokój" to kolejny już tom, kryminalnej serii o komisarzu Wiliamie Wistingu. Każda część, jest napisana tak, że można je czytać oddzielnie. Tym razem przesympatyczny komisarz wkracza w świat polityki. Co łączy znanego polityka i olbrzymi stos pieniędzy?

Powieść wciąga niesamowicie w swój poplątan...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Każda nowa część serii o komisarzu Wistingu to jak spotkanie z dawno niewidzianym ulubionym przyjacielem. Bardzo się czeka na ten moment, w którym weźmie się książkę do ręki i zatopi w tym specyficznym i tak bardzo lubianym przeze mnie klimacie. Każde spotkanie to ciekawość tego, jaką sprawę tym razem będzie rozwiązywał Wisting i czy będzie mu także pomagać w tym córka Line. I choć opis książki sugerował, że tym razem pojawi się wątek mocno związany z polityką, za którym ja bardzo nie przepadam, ale jak nie zaprosić do swojego domu dobrego przyjaciela, no jak? Nie da się, po prostu trzeba to przeczytać.


Działacz Partii Pracy Bernhard Clausen umiera na zawał serca. Do jego domku letniskowego na wezwanie prokuratura zjawia się William Wisting, dokonano bowiem odkrycia, które nie zgadza się z wizerunkiem nieskazitelnego polityka. Może zostać narażony interes państwa, dlatego sprawa musi zostać zbadana z zachowaniem pełnej dyskrecji, prasa ani opinia publiczna nie mogą się o niczym dowiedzieć. W domku Clausena znaleziono kartony wypełnione po brzegi obcą walutą. Wisting powołuje tajny zespół dochodzeniowo-śledczy, w którego skład wchodzi także jego córka Line. Okazuje się, że sprawa pieniędzy łączy się z niewyjaśnioną śmiercią młodego mężczyzny z 2003 roku, który łowił ryby w jeziorze Gjersjøen. Sprawą tą zajmuje się pracujący w norweskiej sekcji cold cases Adrian Stiller, który niechętnie angażuje się w pomoc Wistingowi. W jaki sposób te obydwie sprawy się łączą?

Nawet nie zdawałam sobie sprawy, jak bardzo brakowało mi spokojnego i logicznego prowadzenia akcji, które jest tak bardzo charakterystyczne dla prozy Horsta. Komisarz Wisting z pewnością zalicza się do moich ulubionych bohaterów literackich, jak ja go szanuję za ten spokój i bardzo zazdroszczę Line takiego troskliwego ojca, który też jest najukochańszym dziadkiem. W tej części ponownie mamy do czynienia z podwójną perspektywą, do akcji bowiem wkracza duet William i jego córka Line. I kolejny raz bardzo dobrze się śledzi ich poczynania w rozwiązywaniu sprawy. Każde z nich działa zupełnie inaczej, ma swoje sposoby na wydobywanie prawdy, lecz w krytycznych sytuacjach ta dwójka potrafi ze sobą bardzo dobrze współpracować. W „Ukrytym pokoju” pojawia się też znany z „Kodu Kathriny” Adrian Stiller, który będzie współpracował z Wistingiem. Choć fabuła jest ściśle związana z polityką, to mimo mojej niechęci z ogromnym zaangażowaniem śledziłam jej przebieg, bo w książkach Horsta na pierwszy plan wysuwa się drobiazgowo prowadzone śledztwo. I to ono budzi mój największy podziw, krok po kroku, niczym puzzle odkrywamy wszystkie elementy układanki, a efekt – niczym ułożony obrazek – zaskakuje. Nie pozostaje mi nic innego, jak czekać na kolejną część przygód komisarza, w moim domu będzie on zawsze mile widziany.

Każda nowa część serii o komisarzu Wistingu to jak spotkanie z dawno niewidzianym ulubionym przyjacielem. Bardzo się czeka na ten moment, w którym weźmie się książkę do ręki i zatopi w tym specyficznym i tak bardzo lubianym przeze mnie klimacie. Każde spotkanie to ciekawość tego, jaką sprawę tym razem będzie rozwiązywał Wisting i czy będzie mu także pomagać w tym córka Line. I ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jørn Lier Horst jest norweskim pisarzem, dramaturgiem i byłym policjantem. Stworzył między innymi cykl powieści kryminalnych, których bohaterem jest komisarz dowodzący wydziałem śledczym w Larvik – William Wisting. „Ukryty pokój” to 13 tom serii i choć to moje pierwsze spotkanie z prozą Horsta, książkę przeczytałam jednym tchem. Poświęcona ona jest odrębnemu śledztwu, które prowadzi bohater, dlatego nieznajomość poprzednich części cyklu zupełnie mi nie przeszkadzała.

Historia rozpoczyna się, gdy Wisting spotyka się z prokuratorem generalnym, który zleca mu tajne śledztwo najwyższej wagi. Związane jest ono ze śmiercią 68-letniego znanego polityka Bernharda Clausena. Gdy jeden z partyjnych kolegów jedzie do domku letniskowego Clausena, znajduje tam zamknięty pokój, a w nim kartony wypełnione po brzegi banknotami. Ich pochodzenie jest nieznane i zachodzi obawa, że zmarły polityk mógł być zamieszany w oszustwo międzynarodowe.

Wisting ma to wyjaśnić. Zabiera pieniądze do domu oraz kompletuje małą grupę zaufanych współpracowników. W śledztwo angażuje też swoją córkę Line, która jest byłą dziennikarką.

W sprawie pojawia się coraz więcej wątków. Atmosfera się zagęszcza, gdy ktoś podpala dom letniskowy Clausena, jakby chciał zatrzeć jakieś ślady czy dowody mogące tam być. Jednocześnie wypływa kolejna nierozwiązana zagadka zaginięcia młodego człowieka – Simona Meiera – nad pobliskim jeziorem. Szybko okazuje się, że obie te sprawy są ze sobą powiązane.

William Wisting jest postacią z którą czytelnik bardzo łatwo się żżywa. Błyskotliwy, przebojowy, ale też niezwykle opanowany, oddany swojej rodzinie, zakochany w maleńkiej wnuczce.

Napięcie w książce rośnie z każdą stroną. Krąg podejrzanych się zacieśnia, a kolejne informacje sprawiają, że prawda powoli wychodzi na jaw.

Podsumowując, „Ukryty pokój” to doskonały kryminał, a ja z wielką chęcią sięgnę po inne książki Jørna Liera Horsta, zwłaszcza te z Williamem Wistingiem w roli głównej.

Jørn Lier Horst jest norweskim pisarzem, dramaturgiem i byłym policjantem. Stworzył między innymi cykl powieści kryminalnych, których bohaterem jest komisarz dowodzący wydziałem śledczym w Larvik – William Wisting. „Ukryty pokój” to 13 tom serii i choć to moje pierwsze spotkanie z prozą Horsta, książkę przeczytałam jednym tchem. Poświęcona ona jest odrębnemu śledztwu, które pr...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejna powieść z komisarzem Wistingiem nie odbiega poziomem od poprzednich.
Niezmiennie na pierwszy plan wysuwa się doskonały warsztat literacki Horsta, który jest w stanie przykryć ewentualne niedostatki fabularne.
Tym razem Wisting realizuje zlecenie prokuratora generalnego, gdyż sprawa dotyczy śmierci polityka z najwyższej półki. Jak zwykle fabuła jest niespieszna, ale spójna i logiczna, choć można mieć uwagi do realizmu niektórych jej elementów. No i znów Line odgrywa znaczącą rolę, co robi się coraz bardziej irytujące.
W sumie mamy tu Horsta takiego, jakiego zdążyliśmy poznać i polubić - “Ukryty pokój” to przyzwoity kryminał bez fajerwerków, ale też bez większych wpadek.
Polecam.

Kolejna powieść z komisarzem Wistingiem nie odbiega poziomem od poprzednich.
Niezmiennie na pierwszy plan wysuwa się doskonały warsztat literacki Horsta, który jest w stanie przykryć ewentualne niedostatki fabularne.
Tym razem Wisting realizuje zlecenie prokuratora generalnego, gdyż sprawa dotyczy śmierci polityka z najwyższej półki. Jak zwykle fabuła jest niespieszn...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejna bardzo dobra powieść Horsta, chociaż tym razem chyba trochę odpłynął w niektórych momentach :) Nie umiem sobie wyobrazić, żeby jakiekolwiek państwo zgodziło się, żeby policjant w ramach prowadzonego śledztwa trzymał w swoim własnym domu kilka milionów dolarow. No, ale Horstowi mogę wybaczyć taki drobiazg :)

Nieustannie, od pierwszego tomu, irytuje mnie córka Wistinga. Uważam tę postać za absolutnie zbędną, i uważam, że taki pisarz jak Horst umiałby sobie poradzić bez niej. Ale cóż, muszę to jakoś wytrzymać :)

Kolejna bardzo dobra powieść Horsta, chociaż tym razem chyba trochę odpłynął w niektórych momentach :) Nie umiem sobie wyobrazić, żeby jakiekolwiek państwo zgodziło się, żeby policjant w ramach prowadzonego śledztwa trzymał w swoim własnym domu kilka milionów dolarow. No, ale Horstowi mogę wybaczyć taki drobiazg :)

Nieustannie, od pierwszego tomu, irytuje mnie córka Wi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to