Jak na razie najlepszy tom. Na początku bohaterowie wracają z randki i dziewczyna ciągle płacze , a Itsuki milczy. A następnie Tsugumi idzie z koleżankami z pracy do baru i piją i w pewnej chwili jej koleżanki zabierają jej telefon i dzwonią po Koreedę , a ten przychodzi i po jakimś czasie odprowadza pijaną Tsugumi , a gdy słabo idzie bierze ją na ramiona i myśląc , że usnęła mówi o swoim uczuciu i , że gdy będzie gotowa na nowy związek on poprosi ją o chodzenie. I wtedy okazuję się , że Tsugumi nie śpi , ale się nie odzywa. A potem Itsuki dostaję obraz od Tsugumi na którym widać drzewo , które razem oglądali , a potem Tsugumi dostaję wiadomość od mamy , że ojciec jest w szpitalu , ale nie musi przyjeżdżać. Później bohaterowie spotykają się na imprezie z okazji ukończenia projektu i razem zasadzają pierwszą roślinę. A małżeństwo opowiada o tym , że parę razy chcieli się rozstać z powodu niepełnosprawności mężczyzny , ale nie poddali się. A następnie bohater siedzi w domu i myśli o tym , że chyba źle zrobił zrywając z Tsugumi , ale Nagasawa oczywiście się wtrąca i mówi , że nie powinni być razem. A potem mama dzwoni do Tsugumi i mówi , że ojciec chcę ją zobaczyć i dziewczyna tam jedzie i mężczyzna mówi , że chciałby ją zobaczyć jako pannę młodą , a potem matka mówi jej , że ojciec ma raka i pyta czy zamieszkałaby z nimi by spędzać z nim czas i widzimy jak dziewczyna opiekuję się ojcem. I je kolację z Koreedę i mówi , że myśli o przeprowadzce. W międzyczasie Itsuki zrozumiał , że chcę odzyskać Tsugumi i próbuję do nie zadzwonić. A w tej samej chwili Koreeda ją całuję i znów wyznaję miłość i dziewczyna nie widzi , że dzwoni Itsuki , a po pocałunku dziewczyna przyjmuję Koreedę. A Itsuki ich widzi i odjeżdża na wózku. A w domu bohaterka zauważa , że Itsuki dzwonił i oddzwania , ale ten kłamie , że chodziło o pracę , ale już sobie poradził. A potem Itsuki spotyka się z Miką , a jego szef mówi mu , że Tsugumi zaraz odjeżdża pociągiem i mówi konkretnie którym i z jakiej stacji. A następnie widzimy jak Tsugumi żegna się z Koreedą na peronie i już ma wsiąść , ale zjawia się Itsuki i mówi , że chcą ją odzyskać , a Koreeda każę jej wsiąść , bo zaraz pociąg odjedzie. I Tsugumi dziękuję Itsukiemu i wsiada , a pociąg odjeżdża. I dziewczyna myśli o tym , że nie mogła powiedzieć nic innego , bo Koreeda był obok. A na peronie Koreeda mówi , że zgodziła się być jego dziewczyną mimo , że to Itsuki jest na pierwszym miejscu , ale mimo tego Koreeda nie ma zamiaru rezygnować. Potem widzimy bohaterkę w domu , która spędza czas z tatą. A na koniec Itsuki mówi Nagasawie , że był ciężarem dla Tsugumi , a ta nagle mówi , że go kocha. A w ostatniej scenie pielęgniarka dzwoni do Tsugumi i chcę się z nią spotykać. Dobrze , że w tym tomie nie było już takiego dramatyzmu choć bohaterowie wciąż do siebie nie wrócili. W końcu na plus wątek z ojcem. Nie wkurzał już i szkoda się go zrobiło. Mimo wszystko widać , że kocha córkę. Na plus również Koreeda , który wie , że Itsuki jest na pierwszym miejscu , a mimo to nie knuję jak pielęgniarka. No i ten intrygujący koniec , gdy Nagasawa chcę się spotkać z Tsugumi. Ciekawe o co jej chodzi. Może zrozumiała , że nie ma szans u Itsukiego i On potrzebuję Tsugumi. Wszystko się okaże w piątym tomie

Jak na razie najlepszy tom. Na początku bohaterowie wracają z randki i dziewczyna ciągle płacze , a Itsuki milczy. A następnie Tsugumi idzie z koleżankami z pracy do baru i piją i w pewnej chwili jej koleżanki zabierają jej telefon i dzwonią po Koreedę , a ten przychodzi i po jakimś czasie odprowadza pijaną Tsugumi , a gdy słabo idzie bierze ją na ramiona i myśląc , że...

Poprzedni tomik zostawił mnie z pytaniem: czy miłość zawsze wystarczy?
Teraz nie tylko nie otrzymałam odpowiedzi, ale też pojawiło się jeszcze więcej wątpliwości.

W tomiku 4 jest bardzo dużo dram, ale jednak nie są one przesadzone. Kupiłam każdy pomysł, jaki chciała mi sprzedać Rie Aruga. Teraz wszystko bardzo mi się podoba, ale na tym etapie już wyczuwam, że w przyszłości obejdzie się bez happy endu. W końcu w takiej sytuacji ktoś musi pozostać nieszczęśliwy. Obawiam się, czy ja też nie będę należeć do tej kategorii nieszczęśliwców. Autorka teraz tak namieszała, że w następnych tomach może wszystko zniszczyć, a tego bym nie chciała.

U Kawany wreszcie coś zaczyna się zmieniać, do czego zmusiła ją obecna sytuacja. Oprócz tego bardzo mi się podobało, jak Rie Aruga kombinowała z wyglądem tej postaci. Możemy podziwiać pełen wachlarz odsłon Kawany.

Koreeda był zdecydowanie czarnym koniem "Perfect worldu". Świetnie została przedstawiona jego postać. Nie umiem nie trzymać za niego kciuków, ale to też sprawia, że czuję sie rozdarta. Jak powiedziałam, w takim rozegraniu niemożliwe jest, by wszyscy dostali to, czego pragną.

Ten tomik to istna drama na dramie. Ale dobra drama nie jest zła, a Rie Aruga ma bardzo dobre wyczucie.
Czekam na więcej!

Poprzedni tomik zostawił mnie z pytaniem: czy miłość zawsze wystarczy?
Teraz nie tylko nie otrzymałam odpowiedzi, ale też pojawiło się jeszcze więcej wątpliwości.

W tomiku 4 jest bardzo dużo dram, ale jednak nie są one przesadzone. Kupiłam każdy pomysł, jaki chciała mi sprzedać Rie Aruga. Teraz wszystko bardzo mi się podoba, ale na tym etapie już wyczuwam, że w przyszłości...

IMPERFECT WORLD

„Perfect World” to typowe shoujo. Przełamane zostało jednak tematyką niepełnosprawności, co pozwoliło autorce dorzucić nie tylko nieco świeżości i intrygujących faktów związanych z tematem, ale także oprzeć całość na konkretnej dawce trafiających nie tylko do czytelniczek, ale czytelników także emocji i wzruszeń. Kto lubi opowieści poruszające w sercu jakąś strunę, ten na pewno będzie z lektury serii bardzo zadowolony.

Związek Tsugumi i Itsukiego rozpada się. Chłopak, nie chcąc być ciężarem dla ukochanej, postanowił się z nią rozstać. Teraz oboje próbują poukładać sobie życie w samotności, choć czy rzeczywiście będzie ono takie samotne? Obok niego znajduje się od dawna w nim zakochana dziewczyna, która dzięki swojemu medycznemu wykształceniu doskonale wie, jak wspomagać go w chorobie. Przy niej, jeszcze dłużej w niej zakochany Koreeda, który nie zamierza odpuścić i postanawia, kiedy tylko Tsugumi będzie na to gotowa, zaproponować by zostali parą.
Tymczasem sytuacja dla dziewczyny staje się coraz trudniejsza. Jej ojciec trafia do szpitala i kiedy wkrótce okazuje się, że jest śmiertelnie chory, Tsugumi decyduje się wrócić w rodzinne strony by być przy nim w ostatnich miesiącach życia. Wtedy jednak zarówno Itsuki jak i Koreeda, decydują się wykonać ruch. Ten pierwszy, pod wpływem słów żony niepełnosprawnego klienta postanawia odzyskać ukochaną, ten drugi chce ją zdobyć. Co wyniknie z tego wszystkiego?

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/10/perfect-world-4-rie-aruga.html

IMPERFECT WORLD

„Perfect World” to typowe shoujo. Przełamane zostało jednak tematyką niepełnosprawności, co pozwoliło autorce dorzucić nie tylko nieco świeżości i intrygujących faktów związanych z tematem, ale także oprzeć całość na konkretnej dawce trafiających nie tylko do czytelniczek, ale czytelników także emocji i wzruszeń. Kto lubi opowieści poruszające w sercu jakąś...

Romans jak romans, bez szału, ale jest jedna postać, która mnie szczególnie irytuje - główny bohater, właśnie ten jeżdżący na wózku. Przepraszam, ale ile może być w kółko o tym samym. Kawana rozmawia sobie z przyjacielem, swoją drogą uwielbiam go, ale o kim jest dialog? O tym na wózku! Jedzie dziewczyna do rodziców, a nie mają innych tematów, tylko te dotyczące tego chłopaka. Czy cały świat kręci się wokół niego?

Ja rozumiem, że trzeba pokazać jak zmaga się z niepełnosprawnością, ale to było ciekawe na pierwsze dwa tomy. Teraz to jest już nieco męczące.

I jeszcze te jego rozkminy - rzuca ją, po czym po tygodniu namyśla się i chce do niej wrócić. Ona zaczyna spotykać się z kimś innym, ale robi cokolwiek on zechce, więc niech i ona zacznie robić coś na poważnie.

Początkowe tomy naprawdę mi się podobały, ale teraz już sama nie wiem.

Romans jak romans, bez szału, ale jest jedna postać, która mnie szczególnie irytuje - główny bohater, właśnie ten jeżdżący na wózku. Przepraszam, ale ile może być w kółko o tym samym. Kawana rozmawia sobie z przyjacielem, swoją drogą uwielbiam go, ale o kim jest dialog? O tym na wózku! Jedzie dziewczyna do rodziców, a nie mają innych tematów, tylko te dotyczące tego...

W tym tomie jest bardzo dużo dramatu. Mam nadzieję, że główni bohaterowie pokonają przeciwności losu i będą razem.

W tym tomie jest bardzo dużo dramatu. Mam nadzieję, że główni bohaterowie pokonają przeciwności losu i będą razem.