Książka... trudna do zakwalifikowania. Jakby Indiana Jones spotkał się z Monty Pythonem? Opowieść pełna absurdu, zamierzonego. Autor miejscami nie tyle, że przełamuje czwartą ścianą a używa kuli do wyburzeń. Z pewnością nie jest to lektura dla każdego, z drugiej strony nie zajmuje ani dużo czasu ani nie jest droga. Myślę, że warto poświęcić parę chwil i fundusze aby wyrobić swoją opinię.
Dlaczego 7 gwiazdek? Książka wciągnęła mnie na jedno "posiedzenie", dodatkowo opowieść w niej zawarta jest czymś unikatowym

Książka... trudna do zakwalifikowania. Jakby Indiana Jones spotkał się z Monty Pythonem? Opowieść pełna absurdu, zamierzonego. Autor miejscami nie tyle, że przełamuje czwartą ścianą a używa kuli do wyburzeń. Z pewnością nie jest to lektura dla każdego, z drugiej strony nie zajmuje ani dużo czasu ani nie jest droga. Myślę, że warto poświęcić parę chwil i fundusze aby wyrobić...

Za bardzo przekombinowane i nie jestem w stanie tego przeczytać. Redaktorzy też mogliby się nie podpisywać pod tym dziełem, bo w ogóle nie wykonali swojej pracy.

Za bardzo przekombinowane i nie jestem w stanie tego przeczytać. Redaktorzy też mogliby się nie podpisywać pod tym dziełem, bo w ogóle nie wykonali swojej pracy.

Tym, co mnie skłoniło do sięgnięcia po tę książkę, był tytuł- dziwny, niezrozumiały, intrygujący. Okazało się, że treść jest podobna. Koncepcja jaką stworzył autor jest niezwykła. Szkoda, że nie została wpleciona w bardziej złożoną i rozbudowaną fabułę. Wyobrażam sobie połączenie tego konceptu z narracją Zafona...Niemniej warto przeczytać tę pozycje.

Tym, co mnie skłoniło do sięgnięcia po tę książkę, był tytuł- dziwny, niezrozumiały, intrygujący. Okazało się, że treść jest podobna. Koncepcja jaką stworzył autor jest niezwykła. Szkoda, że nie została wpleciona w bardziej złożoną i rozbudowaną fabułę. Wyobrażam sobie połączenie tego konceptu z narracją Zafona...Niemniej warto przeczytać tę pozycje.

Bądź silna postaci literacka

Książeczka podzielona jest na kilkanaście zatytułowanych rozdziałów. Każdy z nich w nierozwlekłej formie przedstawia przygody głównego bohatera. Ten otrzymawszy list od pewnego człowieka, postępuje według zaleceń w nim zawartych i wnet rozpoczyna się seria nieoczekiwanych, ale i interesujących zdarzeń, w które on sam, jak i kilka pobocznych osób będzie wplątany. Rzecz, ogółem mówiąc, tyczy się pewnego manuskryptu, który mają, wspólnie z nadawcą listu-zaproszenia, odnaleźć. Żeby to zrobić, należy się udać w dane miejsce. Po drodze pojawiają się różne komplikacje, ale czy one istnieją naprawdę? Kim tak w rzeczywistości jest główny bohater? Czy manuskrypt o głupocie gdzieś tam istnieje?

Na powyższe pytania odpowiedzi znajdziemy, sięgając po niezbyt obszerną publikację Krzysztofa Siwca. Należy jednak mieć na uwadze, że nie jest to klasyczne opowiadanie, ale coś na kształt eksperymentu. Jest fabuła, są postaci i miejsca, ale wszystkie naznaczone swego rodzaju iluzją. To bardziej zabawa narracyjna niż opowiadanie z krwi i kości. Nie zmienia to jednak faktu, że od początku do ko}ca spełnia wymogi formy, gatunku i budowy. Gatunku? Ten akurat trudno określić, ale przygodowo-surrealistyczna sensacja to chyba najtrafniejsze określenie.

Idealna propozycja dla fanów niezobowiązujących utworów. Taki pop kulturowy kąsek, który nie pociągnie za sobą hektolitrów przemyśleń, nie dostarczy nieopisanych emocji i może nie zaburzy nam widzenia świata, ale zabawi swą kuriozalną formą i dostarczy ciekawych spostrzeżeń na samą literaturę, na książki. Jeśli nie ma to być zapadająca na długo w pamięć jakaś historia obyczajowa czy znamienity dramat, to polecam.

Jedna uwaga techniczna: niemal 1/3 tj. początkowe (około) 40 stron posiada masę tzw. literówek oraz błędów interpunkcyjnych Niby nic wielkiego, a jednak może trochę przeszkadzać, bo gdy co stronę pojawia się taka wpadka, to, zamiast myśleć o treści, czekamy, kiedy pojawi się kolejne niedociągnięcie. Im dalej, tym lepiej lub mniejszą zwracałam już na to uwagę.

Reasumując, Tytuł powinien być metaforą nie jest lekturą dla miłośników klasycznych form, ale dla fanów szeroko pojętej pop kultury i nowoczesnego pisarstwa, już tak.

https://www.granice.pl/opinia/tytul-powinien-byc-metafora/6073662/106230

Bądź silna postaci literacka

Książeczka podzielona jest na kilkanaście zatytułowanych rozdziałów. Każdy z nich w nierozwlekłej formie przedstawia przygody głównego bohatera. Ten otrzymawszy list od pewnego człowieka, postępuje według zaleceń w nim zawartych i wnet rozpoczyna się seria nieoczekiwanych, ale i interesujących zdarzeń, w które on sam, jak i kilka pobocznych...

"Tytuł powinien być metaforą" przykuwa uwagę już samym tytułem, co zapewne było zamiarem autora i już od początku może nam sugerować po części czego możemy się spodziewać - swego rodzaju eksperymentu literackiego w którym wezmą udział zarówno autor, czytelnik jak i bohaterowie tej opowieści.

Czego dotyczy sam eksperyment nie będę zdradzał, mogę jedynie na pobudzenie ciekawości, czy może raczej apetytu powiedzieć, że pojawi się element zabawy konwencją, trochę nawiązań do popkultury a czwarta ściana nie będzie łamana tylko i wyłącznie dlatego, że zwyczajnie jej nie będzie.

Z nieco bardziej technicznych kwestii warto wspomnieć, że książka jest niedługa. W normalnych warunkach powiedziałbym że można to uznać za wadę, jednak jeśli weźmiemy pod uwagę rodzaj historii jaką autor chce nam opowiedzieć to dłuższa forma mogłaby być ryzykowna, nie każdemu może bowiem spodobać się eksperymentalne podejście do literatury jako takiej. Tym bardziej warto więc zaryzykować jeden wieczór potrzebny na spotkanie z "Tytułem, który powinien być metaforą" (jeśli tak można go odmienić) i zobaczyć czy takie zabawy są w naszym stylu

Podsumowując "Tytuł powinien być metaforą" to forma zabawy, eksperymentu który być może nie każdemu się spodoba, ale któremu warto dać szansę. Ze swojej strony mogę śmiało powiedzieć że było warto i jeśli autor zamierza dalej prowadzić eksperymenty to chętnie wezmę w nich udział

"Tytuł powinien być metaforą" przykuwa uwagę już samym tytułem, co zapewne było zamiarem autora i już od początku może nam sugerować po części czego możemy się spodziewać - swego rodzaju eksperymentu literackiego w którym wezmą udział zarówno autor, czytelnik jak i bohaterowie tej opowieści.

Czego dotyczy sam eksperyment nie będę zdradzał, mogę jedynie na pobudzenie...

„Tytuł powinien być metaforą” to książka nieoczywista, ale ciekawa w swojej przedziwności i absurdalności. To opowieść, przy której nie da się nudzić i po której można się spodziewać absolutnie wszystkiego. Jeśli jesteście otwarci na tego typu eksperymenty literackie, to koniecznie przeczytajcie tę opowieść, a przekonacie się, jaką moc ma słowo.

https://korcimnieczytanie.blogspot.com/2019/07/krzysztof-siwiec-tytu-powinien-byc.html

„Tytuł powinien być metaforą” to książka nieoczywista, ale ciekawa w swojej przedziwności i absurdalności. To opowieść, przy której nie da się nudzić i po której można się spodziewać absolutnie wszystkiego. Jeśli jesteście otwarci na tego typu eksperymenty literackie, to koniecznie przeczytajcie tę opowieść, a przekonacie się, jaką moc ma...