Tęgoryjec

Słabe to było. Nie polecam.

Słabe to było. Nie polecam.

Pierwsza książka tego autora, którą miałem okazję czytać. Trochę nierówna, bo raz dzieje się dużo, innym razem nic, a niektóre wątki w ogóle jakoś tak wepchnięte na siłę (nic nie wnoszą do fabuły i później w ogóle się nie pojawiają ponownie). Mimo wszystko świetna lektura i mega końcówka.

Pierwsza książka tego autora, którą miałem okazję czytać. Trochę nierówna, bo raz dzieje się dużo, innym razem nic, a niektóre wątki w ogóle jakoś tak wepchnięte na siłę (nic nie wnoszą do fabuły i później w ogóle się nie pojawiają ponownie). Mimo wszystko świetna lektura i mega końcówka.

Kronika zaburzeń zaburzonego człowieka. Pierwszoosobowa, więc "psychologiczna", podszyta fantasy (choć niejednoznacnym). Trochę przypomina klasyczne horrory o popadaniu w obłęd i Inną Duszę Orbitowskiego, ale bardziej obrzydliwe. W porządku.

Kronika zaburzeń zaburzonego człowieka. Pierwszoosobowa, więc "psychologiczna", podszyta fantasy (choć niejednoznacnym). Trochę przypomina klasyczne horrory o popadaniu w obłęd i Inną Duszę Orbitowskiego, ale bardziej obrzydliwe. W porządku.

"Takich jak ty jest wielu, ludzi doszczętnie zepsutych, skupionych tylko na sobie i własnych przyjemnościach, które gotowi są osiągać za wszelką cenę."

Najpierw Gunia, teraz Bogusz. Naprawdę podobają mi się te wznowienia książek z Dom Horroru sprzed paru lat, szczególnie że nie każdy miał okazję je przeczytać gdy wychodziły.

Trzy lata temu przekonałem się, że "Tęgoryjec" jest świetną historią pełną obrzydliwości, przemocy, czarnego humoru i całą masą przemyśleń autora, przy których uśmiech nie schodził mi z twarzy. Dziś, po powtórnym zapoznaniu się z powieścią mogę śmiało stwierdzić to samo. Pojawiło się kilka kolejnych książek autora, ale powyższa nie straciła nic z swojego pazura.

"Tęgoryjec" to książka pisana w formie pamiętnika głównego bohatera, Mikołaja. Narrator opowiada o swoim dotychczasowym życiu, narodzinach w wyniku wielokrotnego gwałtu, ciężkim życiu na Warszawskiej Pradze, a co najważniejsze: o odkryciu swojej chorej, bezdusznej natury.

Zabierając się za "Tęgoryjca" będziemy świadkami powolnego upadku, przy jednoczesnym odkrywaniu w sobie bestii. Nie w taki sposób jak seryjni mordercy, bo bohater nie czuje aż takiej potrzeby krwi, ale kilkakrotnie możecie się złapać za głowę.

Pisałem to już kiedyś, ale z chęcią się jeszcze powtórzę. Patryk ma naturalny talent do tworzenia historii, nadawaniu im autentyczności i zdolnością przywiercenia czytelnika aż do ostatniej karty powieści.

Może mam jakieś wypaczone poczucie humoru, ale rżałem przy każdej stronie. Bogusz ma tak wielkie pokłady czarnego humoru, że gdyby obdarować nimi Polskę, starczyłoby dla każdego.

Momentami bliżej temu do bizzaro fiction niż horroru ekstremalnego, ale to nic. Autor odnajduje się zarówno w jednym jak i drugim.

Czy "Tęgoryjec" spodoba się każdemu? Nie, z pewnością nie. Ale! Ludzie, którzy czytają na codzień nieco bardziej hardkorowy horror, odnajdą w tym frajdę.

"Takich jak ty jest wielu, ludzi doszczętnie zepsutych, skupionych tylko na sobie i własnych przyjemnościach, które gotowi są osiągać za wszelką cenę."

Najpierw Gunia, teraz Bogusz. Naprawdę podobają mi się te wznowienia książek z Dom Horroru sprzed paru lat, szczególnie że nie każdy miał okazję je przeczytać gdy wychodziły.

Trzy lata temu przekonałem się, że...

Zdecydowanie nie jest to horror ekstremalny, ale historia całkiem ciekawa, pomysł dobry, język niezły.

Zdecydowanie nie jest to horror ekstremalny, ale historia całkiem ciekawa, pomysł dobry, język niezły.

Pomimo pewnych dłużyzn bardzo pozytywne ne zaskoczenie. Niezbyt długa książka, szybko się czyta, a zakończenie miażdży.

Pomimo pewnych dłużyzn bardzo pozytywne ne zaskoczenie. Niezbyt długa książka, szybko się czyta, a zakończenie miażdży.

Musza e przyznać, że autor miał niezła wizję pisząc te książkę. Ale w sumie czy taki ktoś może istnieć? W dzisiejszym świeci wariatów nie brakuje. Mi czytało się bardzo dobrze.

Musza e przyznać, że autor miał niezła wizję pisząc te książkę. Ale w sumie czy taki ktoś może istnieć? W dzisiejszym świeci wariatów nie brakuje. Mi czytało się bardzo dobrze.

Bardzo fajny ,horror.Mocny,silny postać.
Dalej ,karzeł odgryzł łeb psu.To było mocne.
I jesteśmy w domu.Twardziele.

Bardzo fajny ,horror.Mocny,silny postać.
Dalej ,karzeł odgryzł łeb psu.To było mocne.
I jesteśmy w domu.Twardziele.

Książka jest napisania w formie pamiętnika, a historię swego życia opowiada nam Mikołaj - człowiek będący skutkiem zbiorowego gwałtu na jego matce. Generalnie ma on bardzo zakrzywiony kokos i zrytą psychikę - potrafi dla "eksperymentu" zabić bez mrugnięcia okiem swojego kumpla. Ma on jednak swoistego farta, bo niemal wszystkie niecne czyny uchodzą mu płazem. Jednak do czasu...
W powieści nie brakuje krwawych i odrzucających scen, ale mimo mocnego natężenia makabry, czyta się to dość przyjemnie. Autor, Patryk Bogusz, całkiem sprawnie posługuje się językiem polskim (a to nie takie częste wśród młodych, początkujących pisarzy) i widać, że ma lekkie pióro. Groteska i czarny humor dopełniają obraz treściwej, acz krwawej historii tytułowego zepsutego do szpiku kości "tęgoryjca".

Książka jest napisania w formie pamiętnika, a historię swego życia opowiada nam Mikołaj - człowiek będący skutkiem zbiorowego gwałtu na jego matce. Generalnie ma on bardzo zakrzywiony kokos i zrytą psychikę - potrafi dla "eksperymentu" zabić bez mrugnięcia okiem swojego kumpla. Ma on jednak swoistego farta, bo niemal wszystkie niecne czyny uchodzą mu płazem. Jednak do...

Książka w porządku historia i jej opowiedzenie bardzo ciekawe książka na plus jeszcze napewno książki p. Bogusza przeczytam jak napiszę coś nowego;)

Książka w porządku historia i jej opowiedzenie bardzo ciekawe książka na plus jeszcze napewno książki p. Bogusza przeczytam jak napiszę coś nowego;)