Matko jak ja kocham twórczość Tillie! Jak dla mnie ta seria przebiła Katów Hadesa (ktorych ubóstwiam) Uwielbiam świat który kreuje autorka. Cała ta brutalność, sadyzm, pokrecenie. Kocham takie klimaty!!!! Takie książki nie sa dla wszytskich. To jest isnty Mega Dark romans. Jeszcze dlugo Raphael pozostanie w mojej pamięci. Jak tylko ukaże się ostatni tom zakupię całą serie w papierze 😁 A teraz lecę do Jegudiela 😁

Matko jak ja kocham twórczość Tillie! Jak dla mnie ta seria przebiła Katów Hadesa (ktorych ubóstwiam) Uwielbiam świat który kreuje autorka. Cała ta brutalność, sadyzm, pokrecenie. Kocham takie klimaty!!!! Takie książki nie sa dla wszytskich. To jest isnty Mega Dark romans. Jeszcze dlugo Raphael pozostanie w mojej pamięci. Jak tylko ukaże się ostatni tom zakupię całą serie...

Dawno nie męczyłam się tak ze skończeniem jakiejś książki… rozwleczona na prawie 600 stron bajka z brutalnymi opisami przemocy seksualnej. Według mnie nie warto.

Dawno nie męczyłam się tak ze skończeniem jakiejś książki… rozwleczona na prawie 600 stron bajka z brutalnymi opisami przemocy seksualnej. Według mnie nie warto.

Przeczytane....uczucia lekko mieszane. Jednak książkę oceniam na 8. Część pierwsza jest naprawdę niesamowicie emocjonujaca. Jest to istny horror emocji który daje do myślenia. Powala opisami. Upaja nadzieja ze będzie dobrze....druga część dla mnie mocno przerysowana. Wręcz taka bajka walki dobra i zła....ma to jakiś sens. Jednak mimo wszystko część pierwsza mogła być poprowadzona lepiej....najlepsza postaci jest tu Gabriel. Mimo że książka nie jest o nim to jest tu najprawdziwszy.
Mocna brutalna okraszona okrucieństwem Człowieka wobec drugiego człowieka pozycja chyba nie dla każdego, jednak polecam...

Przeczytane....uczucia lekko mieszane. Jednak książkę oceniam na 8. Część pierwsza jest naprawdę niesamowicie emocjonujaca. Jest to istny horror emocji który daje do myślenia. Powala opisami. Upaja nadzieja ze będzie dobrze....druga część dla mnie mocno przerysowana. Wręcz taka bajka walki dobra i zła....ma to jakiś sens. Jednak mimo wszystko część pierwsza mogła być...

Zdecydowanie nie jest to książka dla każdego .... Sama nie wiem czemu i jakim cudem dotrwałam do końca . Ta historia jest tak mroczna , pokręcona i brutalna momentami ... Na ogół czytam różna tematykę , ale to ... Raczej nie sięgnę po drugi tom mimo iż ciekawi mnie mimo wszystko, co będzie dalej. Nie polecam zwłaszcza dla ludzi o słabych nerwach ...

Zdecydowanie nie jest to książka dla każdego .... Sama nie wiem czemu i jakim cudem dotrwałam do końca . Ta historia jest tak mroczna , pokręcona i brutalna momentami ... Na ogół czytam różna tematykę , ale to ... Raczej nie sięgnę po drugi tom mimo iż ciekawi mnie mimo wszystko, co będzie dalej. Nie polecam zwłaszcza dla ludzi o słabych nerwach ...

Te klimaty to już chyba coś zbyt mocnego jak dla mnie. Bardzo trudno było mi przeczytać początek, czyli genezę powstania Upadłych. Potem już gdy doszło do właściwej akcji było lepiej, niestety mam dwa mocne zastrzeżenia.
Pierwsze dotyczy romansu głównych bohaterów, który opierał się na obsesji z jednej strony i chęci wykonania zadania z drugiej. Myślałam, że będzie to wstęp, dobry początek. Niestety choć sceny są gorące, to poza nimi nie ma między tymi ludźmi powiazania. Oni prawie ze sobą nie rozmawiają, więc trudno mi uwierzyć, że się w sobie zakochują na tyle by zrezygnować z własnych celów i wręcz dać się zabić.
Drugie zastrzeżenie to jednocześnie największa dziura fabularna tej książki: dlaczego Upadli, choć mają wyszkolenie, pieniądze, możliwości i chęć mordu, nie zlikwidowali w pierwszej kolejności swoich oprawców? Zajmują się różnymi złoczyńcami z Bostonu a sektę pedofili zostawili w spokoju. Przecież oni nie zniknęli. Byli ciągle w tym samym miejscu. Dalej robili to innym dzieciom. To powinno być pierwsze zadanie od Gabriela - zlikwidowanie Bractwa. Mimo to zabierają się za to dopiero w momencie uwięzienia Marii. To mi totalnie zepsuło odbiór tej książki.

Te klimaty to już chyba coś zbyt mocnego jak dla mnie. Bardzo trudno było mi przeczytać początek, czyli genezę powstania Upadłych. Potem już gdy doszło do właściwej akcji było lepiej, niestety mam dwa mocne zastrzeżenia.
Pierwsze dotyczy romansu głównych bohaterów, który opierał się na obsesji z jednej strony i chęci wykonania zadania z drugiej. Myślałam, że będzie to...

🦓 Ostrzeżenie! znajdziecie tutaj mnóstwo scen przemocy oraz gwałtów. Całe mnóstwo.
Jestem zła sama na siebie, że ta książka leżała tyle na mojej półce.
Początek książki to super wprowadzenie do całości. Dowiadujemy się skąd w ogóle wzięli się Upadli, jak księża próbowali torturami wypędzić z nich zło, gdy byli jeszcze dziećmi.

Mały diabełek na moim ramieniu skakał z satysfakcji. Tego oczekuję od książek z kategorii dark.
Gdy momentami czytałam mocniejsze sceny mężowi, zapytał czy mam zryty beret 🤣🤭 dla mnie to komplement 😅
Moja ciemna strona mocy nabrała powera, zastanawiałam się komu ja kibicuję i dlaczego 🤭
Była przesycona brutalnością, mrokiem, bólem. Tego oczekuję od darków. Otrzymałam to.

Dla mnie 11/10.

🦓 Ostrzeżenie! znajdziecie tutaj mnóstwo scen przemocy oraz gwałtów. Całe mnóstwo.
Jestem zła sama na siebie, że ta książka leżała tyle na mojej półce.
Początek książki to super wprowadzenie do całości. Dowiadujemy się skąd w ogóle wzięli się Upadli, jak księża próbowali torturami wypędzić z nich zło, gdy byli jeszcze dziećmi.

Mały diabełek na moim ramieniu skakał z...

🦋Recenzja🦋
Tytuł: Raphael
Autor: Tillie Cole
Seria: Zabójcze cnoty
Wydawnictwo: Papierówka
Rok wydania: 2021
Kategoria: horror, sensacja, thriller

🦋Motyw: forbidden love, kidnapping🦋

🦋Moja ocena🦋
🖤Książka 5/10
🖤Okładka 6/10

Tw: przemoc fizyczna, przemoc psychiczna, śmierć, przemoc wobec dzieci

Po przeczytaniu poprzedniej książki autorki, której recenzję znajdziecie u mnie na profilu, zapragnęłam jeszcze przez chwilę pozostać w świecie książek Tillie Cole. Dlatego skusiłam się na tę pozycję, choć swoją premierę miał jakiś czas temu, a dokładnie w 2021 roku. Niechlubnie przyznam, że zaległa na mojej półce już od jakiegoś czasu, ale w końcu stwierdziłam, że pora się za nią wziąć.

Ale przejdźmy do meritum.

Na książkę składa się prequel i pierwszy tom. Dzięki czemu mamy dwa w jednym. Jest, to moim zdaniem dobre rozwiązanie, gdyż jeżeli ktoś jest ciekawy, od czego cała historia się zaczęła, ma to pod ręką.

Co prawda prequel możemy pominąć, jednak dzięki temu, że on jest, możemy lepiej zapoznać się z historią. Wiemy więcej już od samego początku. Dowiadujemy się, jak to wszystko się zaczęło. Lepiej zagłębiamy się w historie, dzięki czemu więcej rozumiemy.

Już w tej części historii poznajemy młodego Raphaela oraz pozostałych Upadłych, którzy będą przewijać się w następnej części. Już od samego początku prequel jest bardzo krwawy, ale czego innego możemy się spodziewać po książce, która niby jest romansem, ale znajduje się w kategorii horror/kryminał.

Cześć pt. „Raphael” jest poświęcona jednemu z Upadłych. Opowiada ona historie dziesięć lat po tym, jak Gabriel uratował swoich braci z Czyśćca. Jednak tutaj skupiamy się na samym Raphaelu, ale nie znaczy to, że nie przewijają się w tej historii pozostali Upadli. Wszyscy siedmioro twarzą całość, a bez jednego z nich, ta historia by nie istniała.

Ga­briel od zawsze nie rozumiał na­tu­ry Upadłych, któ­rzy w ni­czym nie przy­po­mi­na­li swo­je­go przywódcy. Lu­bi­li za­bi­jać. Potrzebo­wa­li tego tak bar­dzo, jak tlenu.

10 lat temu Raphael zaprzysiągł słuchać Gabriela, który dla niego i pozostałych Upadłych poświęcił życie. Miał słychać i wykonywać rozkazy oraz przestrzegać zasad, które były dla nich święte.

Ga­briel był cho­dzą­cą świę­to­ścią. Ślu­bo­wa­li mu abso­lut­ne po­słu­szeń­stwo, nie­waż­ne, ile kosz­to­wa­ło ich trzy­ma­nie na wodzy swo­ich naj­bar­dziej nikczem­nych pra­gnień. Powścią­gli­wość była ich podziękowa­niem za wszyst­ko, co brat dla nich zrobił. Bez Gabrie­la nie prze­ży­li­by. Każdy z Upadłych miał swój czas na zabijanie. Nad nikim się nie litowa­li, ni­ko­go nie oszczę­dza­li. W ich du­szach nie było ani krzty dobro­ci. Całą dobroć zabrali im księża z sierocińca.

Kiedy Ra­pha­el odebrał od Gabriela zwój, zobaczył na nim dane kobiety, która była jego ofiarą. Handlowała ona małymi dziewczynkami i zarabiała za to miliony. Mężczyzna nie mógł się już doczekać, aż kobietę spotka okrutny los z jego rąk. Jednak sprawy się komplikują.

Niestety oprócz mężczyzny, w klubie był również jeden z członków sekty, z której udało się wydostać Upadłym. Ojciec Mur­ray widząc Raphaela, nie może wyjść z szoku. Natychmiast udaje się poinformować arcykapłana ojca Quinna o swoim odkryciu. Duchowny wpada na genialny plan jak dopaść Upadłego. A pomóc ma w nim Siostra Maria Agnes. Jedna z podopiecznych klasz­to­ru Zgro­ma­dze­nia Sióstr Matki Bożej Ła­ska­wej.

Za­kon­ne życie dało Marii wol­ność, ja­kiej nigdy nie spo­dzie­wa­ła się zna­leźć. Sztyw­ny har­mo­no­gram dnia oraz mo­dli­twy były niczym bal­sam dla jej duszy, pla­ster na wiecz­nie krwa­wią­ce serce.

Ojciec Quinn składa jej propozycje, by sprowadziła Raphaela w ich ręce. Przyjmuje ją, myśląc, że mężczyźni mówią prawdę o Upadłym. Chcę udowodnić, że jest w stanie oddać się i poświęcić Kościołowi. Myśl o spo­tka­niu męż­czy­zny, o któ­rym opo­wia­da­li księ­ża, była dla niej nie­mal nie do zniesienia. Ale jeśli chociaż tro­chę przypomi­nał jej opraw­cę, do­rów­ny­wał mu nie­go­dzi­wo­ścią i podłością, mu­sia­ła pomóc. Po za­trzy­ma­niu Raphael miał tra­fić w ręce po­li­cji i zo­stać ofi­cjal­nie oskarżony, a potem ska­za­ny. Maria nie kwestionowa­ła słów księży. Prze­cież by jej nie okłama­li, byli po­boż­ny­mi mę­ża­mi.

We­dług planu kobieta miała od­wie­dzać klub co noc, aż po­ja­wi się w nim mężczyzna. Powin­na się do niego zbli­żyć na tyle, na ile sy­tu­acja po­zwo­li.

Raphael jest zafascynowany Marią. Wnet zapomina o wymierzeniu kary handlarce i zabiera nową znajomą ze sobą. Jednak gdy znajduje u niej symbol bractwa, różaniec z literą „B” wie, że kobieta nie ma czystych intencji wobec niego. Chcę pozbawić ją życia, jednak w ostatniej chwili się powstrzymuje. Jest ona idealna, od zawsze takiej kobiety szukał i nie może pozbawić siebie szansy, żeby mieć ją dla siebie. Złamał przez nią jedną z zasad. „Nie sprowa­dzaj ofiar do Edenu…”.

Jak mężczyznę, który nie trak­to­wał bólu jako kary, żył dla niego a im więk­sze katusze mu­siał zno­sić, tym więk­szą odczuwał przy­jem­ność, połączy coś z dziewczyną skrzywdzoną w dzieciństwie, która jako cel w życiu obrała oddanie go Bogu?

Przyznam szczerze, że była to jedna z trudniejszych książek, które przeczytałam. Bardzo dużo krwawych scen, które były bardzo dogłębnie opisane. Ta książka to istny rollercoaster. Nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Zakończenie kompletnie mnie zaskoczyło, ale dzięki temu nie mogę się doczekać, aż przeczytam następną część. Książka jest tylko i wyłącznie dla dorosłych osób, choć wydaje mi się, że nawet będąc nią, trzeba się poważnie zastanowić czy sięgnąć po ten tytuł.

Powiem tak, to jedna z tych książek, że albo się ją kocha, albo nienawidzi. Przez to, że nie czytam kryminałów/horrorów jestem gdzieś pomiędzy. Dla mnie była ona za krwawa, za bardzo brutalna. Przez ukazane w niej obrazy okrucieństwa wobec dzieci miałam nie raz łzy w oczach. Tak jak wspomniałam, nawet dorosła osoba niech zastanowi się, czy na pewno chce po nią sięgnąć. Nie żałuję, że to zrobiłam, ale drugi raz nie wiem, czy bym się na nią zdecydowała.
Książka dla dorosłych czytelników.

🦋Recenzja🦋
Tytuł: Raphael
Autor: Tillie Cole
Seria: Zabójcze cnoty
Wydawnictwo: Papierówka
Rok wydania: 2021
Kategoria: horror, sensacja, thriller

🦋Motyw: forbidden love, kidnapping🦋

🦋Moja ocena🦋
🖤Książka 5/10
🖤Okładka 6/10

Tw: przemoc fizyczna, przemoc psychiczna, śmierć, przemoc wobec dzieci

Po przeczytaniu poprzedniej książki autorki, której recenzję znajdziecie u...

To jedna z tych książek, które się kocha, albo nienawidzi. Na pewno nie każdy powinien po nią sięgnąć. Czytając przenosimy się do świata pełnego bólu, cierpienia i niewyobrażalnych zbrodni. Uwielbiam książki Tillie, zwłaszcza te w mrocznym klimacie. Autorka zawsze potrafi sprawić, że odczuwam masę emocji przy jej książkach.

To jedna z tych książek, które się kocha, albo nienawidzi. Na pewno nie każdy powinien po nią sięgnąć. Czytając przenosimy się do świata pełnego bólu, cierpienia i niewyobrażalnych zbrodni. Uwielbiam książki Tillie, zwłaszcza te w mrocznym klimacie. Autorka zawsze potrafi sprawić, że odczuwam masę emocji przy jej książkach.

Pierwszy rozdział przygniótł mnie totalnie, przejść przez prolog trzeba mieć nerwy ze stali. Później już idzie :). Bardzo wciąga, przenosząc czytelnika w inny świat nie tylko czarno biały, określa odcienie szarości, czynienie zła dla większego dobra. Nie dla ludzi o słabych nerwach. Ukazany świat tajnego stowarzyszenia daje dużo do myślenia, a co jeśli tak jest? A co jeśli gdzieś na świecie tak się dzieje? Dalej piękna historia miłości toksycznej, zaskakującej, lecz jak że przewidywalnej. Książkę przeczytałam jednym tchem, polecam!

Pierwszy rozdział przygniótł mnie totalnie, przejść przez prolog trzeba mieć nerwy ze stali. Później już idzie :). Bardzo wciąga, przenosząc czytelnika w inny świat nie tylko czarno biały, określa odcienie szarości, czynienie zła dla większego dobra. Nie dla ludzi o słabych nerwach. Ukazany świat tajnego stowarzyszenia daje dużo do myślenia, a co jeśli tak jest? A co jeśli...

Fabuła kontrowersyjna, mocna. Poruszone wątki pełne zła, obrzydliwości, ciężko się to czyta. Pozycja na pewno nie dla każdego, bohaterowie bardzo specyficzni, ale dobrze nakreśleni. Dla fanów, dla mnie za mroczna.

Fabuła kontrowersyjna, mocna. Poruszone wątki pełne zła, obrzydliwości, ciężko się to czyta. Pozycja na pewno nie dla każdego, bohaterowie bardzo specyficzni, ale dobrze nakreśleni. Dla fanów, dla mnie za mroczna.