Fajna młodzieżowa przygodówka. Nic nadzwyczajnego, ale przyjemna.

Fajna młodzieżowa przygodówka. Nic nadzwyczajnego, ale przyjemna.

Miłe czytadło, zwłaszcza dla dzieci, nieskomplikowane, sympatyczne postacie i klimatyczne nadmorskie miasteczko pełne osobliwości, spowite we mgle.

Miłe czytadło, zwłaszcza dla dzieci, nieskomplikowane, sympatyczne postacie i klimatyczne nadmorskie miasteczko pełne osobliwości, spowite we mgle.

Malamander przesłuchałam sobie podczas sprzątania i powiem szczerze że jak na dziecięcą książkę to naprawdę dobrze została napisana i bardzo mi się podobała.
Myślę że dla młodszego czytelnika ta pełna przygód książka to naprawdę super sprawa

Malamander przesłuchałam sobie podczas sprzątania i powiem szczerze że jak na dziecięcą książkę to naprawdę dobrze została napisana i bardzo mi się podobała.
Myślę że dla młodszego czytelnika ta pełna przygód książka to naprawdę super sprawa

Po raz drugi czytam "Malamandra", aby przypomnieć sobie przygody Violet Parmy i Herberta Lemona. Na mojej półce stoi także "Gargantis", który czeka w kolejce. Miło było powrócić na moment do Widmowego Portu :)

Po raz drugi czytam "Malamandra", aby przypomnieć sobie przygody Violet Parmy i Herberta Lemona. Na mojej półce stoi także "Gargantis", który czeka w kolejce. Miło było powrócić na moment do Widmowego Portu :)

Niestety, nie jest to dobrze napisana książka. Fabuła jest poszatkowana, poszczególne fragmenty luźno łączą się ze sobą, brakuje intensywności i emocji. Jest to jakby zbiór pojedynczych rozdziałów i chaotycznie wprowadzanych postaci. Do tego jest sporo błędów w logice narracji. Sami bohaterowie są mało interesujący i niewiele się zmieniają. Owszem są przygody, ale tylko przygody i nic więcej . I nie zmienia niczego fakt, że jest adresowana do młodszych czytelników - dla nich tez powinno się pisać dobrze .

Niestety, nie jest to dobrze napisana książka. Fabuła jest poszatkowana, poszczególne fragmenty luźno łączą się ze sobą, brakuje intensywności i emocji. Jest to jakby zbiór pojedynczych rozdziałów i chaotycznie wprowadzanych postaci. Do tego jest sporo błędów w logice narracji. Sami bohaterowie są mało interesujący i niewiele się zmieniają. Owszem są przygody, ale tylko...

Malamander początkowo zachwycił mnie okładką, ale gdy przeczytałam opis, wiedziałam, że to może być książka dla mnie. Kocham morze, przeróżne legendy i gdy fantastyczny świat łączy się z naszym realnym. To wszystko miałam właśnie dostać w tej powieści. Tylko czy faktycznie tak było?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2023/06/04/malamander-thomas-taylor/

Malamander początkowo zachwycił mnie okładką, ale gdy przeczytałam opis, wiedziałam, że to może być książka dla mnie. Kocham morze, przeróżne legendy i gdy fantastyczny świat łączy się z naszym realnym. To wszystko miałam właśnie dostać w tej powieści. Tylko czy faktycznie tak było?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2023/06/04/malamander-thomas-taylor/

"Malamander: Mroczne tajemnice w słonecznym kurorcie"

Witajcie, miłośnicy przygód i tajemnic! Dziś przybywam do Was z recenzją książki, która zabiera nas w fascynujący świat skrywający mroczne tajemnice. "Malamander" autorstwa Thomasa Taylora jest lekturą, która wprawi Was w zdumienie, ale niestety nie do końca sprostała moim oczekiwaniom.

Akcja rozgrywa się w słonecznym kurorcie Eerie-on-Sea, gdzie poznajemy Herbiego Lema, chłopca z pasją do zagadek i tajemnic. Głównym punktem intrygi jest tajemnicza istota o nazwie Malamander, pół człowiek, pół ryba, która przemierza plaże i budzi strach wśród mieszkańców. To zapowiadało świetną opowieść, ale niestety nie do końca spełniono obietnice.

Jednym z głównych minusów tej książki jest tempo narracji. Autor wprowadza nas w świat Eerie-on-Sea pełen zagadek i niezwykłych postaci, ale niestety momentami historia się zatrzymuje, a akcja staje się mało dynamiczna. Czasami miałem wrażenie, że fabuła się zagubiła i traciła na intensywności.

Kolejnym aspektem, który mnie zmartwił, to rozwinięcie postaci. Herbie, jako główny bohater, wydawał się interesującą postacią na początku, ale niestety nie rozwijał się zbyt głęboko. Brakowało mu pewnego rodzaju emocjonalnego związku z czytelnikiem, co sprawiło, że trudno było mi się w nim identyfikować.

Jednakże, nie wszystko jest stracone. "Malamander" ma swoje mocne strony, zwłaszcza jeśli chodzi o atmosferę. Opisy tajemniczego kurortu, odosobnionej plaży i zamglonego wybrzeża są tak realistyczne, że można poczuć zapach morskiej bryzy i usłyszeć szum fal. Autor zgrabnie buduje napięcie i sprawia, że czytelnik czuje się jakby sam eksplorował Eerie-on-Sea.

Podsumowując, "Malamander" to lektura pełna potencjału, ale nie do końca wykorzystanego. Pomimo pewnych wad, nie sposób nie docenić mistycznego świata, który autor stworzył. Jeśli jesteście fanami tajemniczych historii i klimatycznych kurortów, warto dać tej książce szansę. Oceniam ją na 6/10 i zachęcam Was do odkrycia sekretów Eerie-on-Sea w towarzystwie Herbiego Lemona.

"Malamander: Mroczne tajemnice w słonecznym kurorcie"

Witajcie, miłośnicy przygód i tajemnic! Dziś przybywam do Was z recenzją książki, która zabiera nas w fascynujący świat skrywający mroczne tajemnice. "Malamander" autorstwa Thomasa Taylora jest lekturą, która wprawi Was w zdumienie, ale niestety nie do końca sprostała moim oczekiwaniom.

Akcja rozgrywa się w słonecznym...

Jest to pierwsza gruba książka, samodzielnie wybrana i kupiona za kieszonkowe, mojego sześcioletniego syna. Prawdopodobnie przyciągnęła go ładna okładka. Cała seria bardzo mu się podoba, i tak jak ja zadaję mu pewne lektury, tak on nakazał mi przeczytanie całej serii przygód Herbiego Lemona z Widmowego Portu. Zdaniem jego i mojej córki lat dziesięć, seria jest na 10/10.

Zacząć należy od tego, że nie jest to literatura młodzieżowa, a właśnie dziecięca. Jeśli twoje dziecko jest już oswojone (lub chcesz je oswoić) z przemocą, potworami, śmiercią i odgryzaniem kończyn, i jest w wieku ok 6-10 lat, to Malamander będzie świetnym pomysłem. Może i Herbie nie jest aniołkiem i wzorem cnót, ale łamanie zasad zawsze wiąże się ze szlachetnymi celami, więc to dobra okazja, aby porozmawiać z dzieckiem o nieco dojrzalszej moralności.

Akcja jest wartka. Nie ma ani jednego momentu nudy. Są zagadki, tajemnice, jest śledztwo. Bardzo płynna narracja. Opisy rzeczowe i zwięzłe, i co ważne w przypadku dzieci, dające się zapamiętać. Postacie charakterystyczne, też zapadające w pamięć. Są okazje do poszerzenia słownictwa.

Ostatecznie opowieść jest prosta, problemy niezniuansowane, a zakończenie pozbawione głębi i uniwersalnej puenty. Dziecko przede wszystkim będzie obcowało z wartościami: przyjaźni, lojalności i potrzeby niesienia pomocy. Dlatego górną granicę odbiorczą ustaliłbym na maksymalnie dwanaście lat.

Warto jeszcze wspomnieć o wspaniałych grafikach i ozdobnym papierze. Litery są pokaźnej wielkości.

Podsumowując: jeśli masz dziecko w wieku 6-12 lat, które lubi zagadki i tajemnice, a nie boi się krwiożerczych potworów i bezwzględnych antagonistów - zaproszenie go do Widmowego Portu będzie świetnym pomysłem.

Jest to pierwsza gruba książka, samodzielnie wybrana i kupiona za kieszonkowe, mojego sześcioletniego syna. Prawdopodobnie przyciągnęła go ładna okładka. Cała seria bardzo mu się podoba, i tak jak ja zadaję mu pewne lektury, tak on nakazał mi przeczytanie całej serii przygód Herbiego Lemona z Widmowego Portu. Zdaniem jego i mojej córki lat dziesięć, seria jest na...

Gdy byłam w środku książki to czasami się gubiłam w tym co się dzieje, mimo to historia na końcu fajnie się rozwiązuje i zakończenie jest typu takiego, że chce się przeczytać kolejny tom. To jest ten typ książki który mi się podoba ale jest kilka rzeczy które mogłyby łatwiej napisane. Polecam ale radzę nie słuchać jak nie macie podzielonej uwagi bo się pogubicie.

Gdy byłam w środku książki to czasami się gubiłam w tym co się dzieje, mimo to historia na końcu fajnie się rozwiązuje i zakończenie jest typu takiego, że chce się przeczytać kolejny tom. To jest ten typ książki który mi się podoba ale jest kilka rzeczy które mogłyby łatwiej napisane. Polecam ale radzę nie słuchać jak nie macie podzielonej uwagi bo się pogubicie.

Wartka akcja to lubię.

Wartka akcja to lubię.