Fantastyczny wykład o kreacji w ogóle. Zupełnie logiczna i jasna synteza sztuk (oczywiście z naciskiem na malarstwo) opisana poetycko i zrozumiale. Myślę, że obowiązkowo dla każdego, kto tworzy.

Fantastyczny wykład o kreacji w ogóle. Zupełnie logiczna i jasna synteza sztuk (oczywiście z naciskiem na malarstwo) opisana poetycko i zrozumiale. Myślę, że obowiązkowo dla każdego, kto tworzy.

Potrafi opisać nieuchwytne elementy sztuki w poetycki sposób. Obowiązkowa lektura dla każdego kto tworzy. Świetne wytłumaczenie sztuki nowoczesnej.

Potrafi opisać nieuchwytne elementy sztuki w poetycki sposób. Obowiązkowa lektura dla każdego kto tworzy. Świetne wytłumaczenie sztuki nowoczesnej.

Dobra książka. Właściwie obowiązkowy podręcznik dla artysty..... Niestety to wydanie mimo że ładnie wygląda to szybko się niszczy brudzi itp

Dobra książka. Właściwie obowiązkowy podręcznik dla artysty..... Niestety to wydanie mimo że ładnie wygląda to szybko się niszczy brudzi itp

Kandyński rozszczepia się między rolą artysty-myśliciela, a naukowca.
Trzeba przyznać, że potrafi opisać dość podstawowe i wydawać by się mogło nieuchwytne "praelementy" malarstwa , by użyć jego słów. Jednakże momentami w swoich porównaniach staje się też nieprecyzyjny, zbyt ,,poetycki".
Ciężka to lektura, aczkolwiek ważna refleksja.

Kandyński rozszczepia się między rolą artysty-myśliciela, a naukowca.
Trzeba przyznać, że potrafi opisać dość podstawowe i wydawać by się mogło nieuchwytne "praelementy" malarstwa , by użyć jego słów. Jednakże momentami w swoich porównaniach staje się też nieprecyzyjny, zbyt ,,poetycki".
Ciężka to lektura, aczkolwiek ważna refleksja.

Od razu zaznaczę, że jestem artystycznym laikiem, lubię sztukę, ale "fachowo" mało o niej wiem. O Kandyńskim usłyszałam stosunkowo niedawno i chciałam się o nim dowiedzieć czego więcej, dlatego sięgnęłam po tę publikację. Nigdy nie przepadałam za sztuką nowoczesną i wielu jej elementów nie rozumiem (tak uczciwie),zachwycam się jednak Bauhausem, a po tej lekturze chyba trochę inaczej będę patrzyła na te wszystkie wydawałoby się nic nie znaczące kropki i kreski. W końcu ich rozłożenie buduje pewne napięcie, nasuwa na myśl barwy, a patrząc na dzieło możemy dostrzec jego ciężar lub lekkość, może nas przytłoczyć albo unieść do nieba.

Od razu zaznaczę, że jestem artystycznym laikiem, lubię sztukę, ale "fachowo" mało o niej wiem. O Kandyńskim usłyszałam stosunkowo niedawno i chciałam się o nim dowiedzieć czego więcej, dlatego sięgnęłam po tę publikację. Nigdy nie przepadałam za sztuką nowoczesną i wielu jej elementów nie rozumiem (tak uczciwie),zachwycam się jednak Bauhausem, a po tej lekturze chyba...

Czytałem tą książkę w liceum, ponad 30 lat temu i wywarła na mnie duży wpływ. Uświadomiła mi m.in. różne związki koloru i formy. Wtedy wydała mi się bardzo odkrywcza. Myślę, że dla osób związanych z malarstwem, grafiką czy architekturą jest godna polecenia nawet dzisiaj kiedy wszystko nabrało takiego szalonego przyśpieszenia i generalnie jest wszystkiego za dużo... lub co niektórzy w tym ja mam problem z przyswojeniem takiej ilości informacji...

Czytałem tą książkę w liceum, ponad 30 lat temu i wywarła na mnie duży wpływ. Uświadomiła mi m.in. różne związki koloru i formy. Wtedy wydała mi się bardzo odkrywcza. Myślę, że dla osób związanych z malarstwem, grafiką czy architekturą jest godna polecenia nawet dzisiaj kiedy wszystko nabrało takiego szalonego przyśpieszenia i generalnie jest wszystkiego za dużo... lub co...

Użytkowniczkom poniższych opinii należałoby życzyć większego pomyślunku w przyszłym konstruowaniu tycich osądów.

Użytkowniczkom poniższych opinii należałoby życzyć większego pomyślunku w przyszłym konstruowaniu tycich osądów.

Jeśli ma się ochotę na poczytanie o niemal sawantycznych skojarzeniach autora i jego refleksach na temat sztuki jako takiej i zaznajomieniu się z punktem widzenia Kadinskiego, to jest to pozycja wręcz obowiązkowa. Jednakże dla historyka sztuki jest to przewodnik, jak nie powinno się pisać publikacji związanych ze sztuką.

Jeśli ma się ochotę na poczytanie o niemal sawantycznych skojarzeniach autora i jego refleksach na temat sztuki jako takiej i zaznajomieniu się z punktem widzenia Kadinskiego, to jest to pozycja wręcz obowiązkowa. Jednakże dla historyka sztuki jest to przewodnik, jak nie powinno się pisać publikacji związanych ze sztuką.

Może i jestem stronnicza i nie potrafię wybaczyć Kandinsky'emu porzucenia secesji na rzecz abstrakcjonizmu, ale jego praca była dla mnie li i jedynie próbą dorobienia ideologii do... właściwie niczego. Bardzo się cieszę, że nie byłam jego studentką na Bauhausie, i że z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że jego bardzo subiektywne refleksje na temat sztuki nijak się mają do tego, co ja za sztukę uważam.

Może i jestem stronnicza i nie potrafię wybaczyć Kandinsky'emu porzucenia secesji na rzecz abstrakcjonizmu, ale jego praca była dla mnie li i jedynie próbą dorobienia ideologii do... właściwie niczego. Bardzo się cieszę, że nie byłam jego studentką na Bauhausie, i że z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że jego bardzo subiektywne refleksje na temat sztuki nijak się mają do...