David Griffiths jest czarodziejem dydaktyki. Mamy w polskim tłumaczeniu jedynie (niestety jedynie) "Podstawy elektrodynamiki", które jest akademickim arcydziełem. Griffiths jest specjalistą w dziedzinie elektrodynamiki właśnie i fizyki cząstek elementarnych - na wszystkie 3 tematy pisał książki (teorię cząstek podzielił niejawnie na niniejszą książkę oraz "Introduction to elementary particles").

Trzecie wydanie "Wprowadzenia do mechaniki kwantowej" Griffithsa jest książką doskonałą. Począwszy od pięknej, rozrywkowej okładki (na pierwszej stronie kot żywy, na ostatniej kot martwy - bardzo uroczy pomysł),poprzez nieformalny styl, niebywale jasny i prosty, skończywszy na głębi treści.

Książka podzielona jest na dwie części: Teorię (sześć pierwszych rozdziałów) oraz Zastosowania (kolejne 6). Autor przechodzi od zupełnych podstaw, przez formalizm, do rozwiązywania kluczowych problemów ukazujących typowe właściwości kwantowe. W każdym rozdziale znajdziemy co najmniej kilka rozwiązanych (tj. obliczonych do końca) przykładów omawianych tematów - doskonałe uzupełnienie wykładu, książka wychodzi poza suche definicje, pokazując jak te formalne obiekty i relacje działają.

Rzeczą, którą zawsze sprawdzam zaglądając do nowej książki nt. mechaniki kwantowej jest rozdział poświęcony oscylatorowi harmonicznemu. To jeden z najważniejszych układów w fizyce w ogóle (klasycznej i kwantowej) i dobra próba dla każdej książki. Mój prywatny test polega na tym, że sprawdzam wyprowadzenie komutatora operatorów kreacji i anihilacji dla oscylatora. Jeśli podany jest sam wynik, źle to świadczy o podejściu autora. U Griffithsa oczywiście jest jawnie podany ze wszystkimi krokami pośrednimi. Test oscylatora zaliczony.

Książka nie stroni od ogólnego obrazu mikroświata. Mechanika kwantowa fascynuje głównie dlatego, że stawia na głowie nasze codzienne wyobrażenia o świecie. I znajdziemy o tym kilka słów w książce - podrozdział 1.2 [omawia trzy światopoglądowe podejścia do mechaniki kwantowej: realistyczne, ortodoksyjne oraz agnostyczne - dzisiaj o znaczeniu historycznym, twierdzenie Bella rozstrzygnęło spór, niemniej ważne dla kontekstu kulturowego uprawiania fizyki] oraz Posłowie na końcu, gdzie szczegółowo omawiane są nierówności Bella, stwierdzające, że "świat staje się w każdym momencie", a to stwierdzenie (zrozumienie tego stwierdzenia) sprawia, że człowiek już nie patrzy na świat tak jak wcześniej.

Jestem zdania, że z książki Griffithsa można samemu nauczyć się mechaniki kwantowej na przyzwoitym (podstawowym) poziomie. Ta książka pozwala czytać ze zrozumieniem innych autorów i samemu zacząć kształcenie w zakresie mechaniki kwantowej.

Arcydzieło, niewątpliwie.

David Griffiths jest czarodziejem dydaktyki. Mamy w polskim tłumaczeniu jedynie (niestety jedynie) "Podstawy elektrodynamiki", które jest akademickim arcydziełem. Griffiths jest specjalistą w dziedzinie elektrodynamiki właśnie i fizyki cząstek elementarnych - na wszystkie 3 tematy pisał książki (teorię cząstek podzielił niejawnie na niniejszą książkę oraz "Introduction to...