Ta niewielka objętościowo książka niesie z sobą wiele emocji. Główną bohaterką i narratorką jest Ewa Kozłowska (z domu Walecka),która wspólnie z synem Zbigniewem przelała na papier wspomnienia z pobytu w obozach koncentracyjnych na Majdanku i Ravensbruck. Ewa w wieku dwudziestu lat została wywieziona z Piotrkowa Trybunalskiego do obozu na Majdanku, gdzie najpierw pracowała w pralni, a później była pokojówką dwóch komendantów obozu. Spędziła tam 14 miesięcy, a następnie jeszcze kilka w Ravensbruck, gdzie doczekała wyzwolenia przez wojska alianckie.
Książka, wydana wielkim staraniem najmłodszego syna Pani Ewy ma być - według jego słów - przypomnieniem, świadectwem prawdy, "by nikt nie miał już wątpliwości, kto był katem, a kto ofiarą…" Wielka szkoda, że Pani Ewa nie doczekała wydania książki.

Ta niewielka objętościowo książka niesie z sobą wiele emocji. Główną bohaterką i narratorką jest Ewa Kozłowska (z domu Walecka),która wspólnie z synem Zbigniewem przelała na papier wspomnienia z pobytu w obozach koncentracyjnych na Majdanku i Ravensbruck. Ewa w wieku dwudziestu lat została wywieziona z Piotrkowa Trybunalskiego do obozu na Majdanku, gdzie najpierw pracowała...

Wstrząsające wspomnienia z obozów zagłady w Majdanku u Ravensbruck. Trafia do nich młoda, dwudziestoletnia dziewczyna mająca przed sobą całą przyszłość. Nagle styka się ze wszechogarniającym strachem, śmiercią i bólem na każdym kroku. Brakuje nieco dokładniejszego opisu - wynika to z tego, że autorka chciała oszczędzić czytelnikowi drastycznych scen, jednak za kilkanaście lat takie opisy będą niezwykle przydatne, chodzi mi o czas, gdy umrze ostatni świadek tych strasznych wydarzeń. Liczyłem, że będzie więcej treści, tak czy inaczej na pewno jest to coś wartego zapoznania.

Wstrząsające wspomnienia z obozów zagłady w Majdanku u Ravensbruck. Trafia do nich młoda, dwudziestoletnia dziewczyna mająca przed sobą całą przyszłość. Nagle styka się ze wszechogarniającym strachem, śmiercią i bólem na każdym kroku. Brakuje nieco dokładniejszego opisu - wynika to z tego, że autorka chciała oszczędzić czytelnikowi drastycznych scen, jednak za kilkanaście...

Wyzwania czytelnicze na ten miesiąc bardzo mi się podoba, przeczytać książkę z gatunku najmniej sięgającej do tej pory. Moje statystyki jasno dają mi do powiedzenia, że gatunek historyczny jest najrzadziej sieganym przez moją osobę.

Moim wyzwaniem jest książka,, Byłam pokojówką komendanta Konzentrationslager Majdanek". Książka bardzo mi bliska, ponieważ Majdanek odwiedzam dość często z racji tego , iż mieszkam bardzo blisko i każda publikacja na jego temat pozwala bliżej poznać jego historię.

W książce przedstawiona została historia Pani Ewy, są to wręcz osobiste wspomnienia z czasów młodości, która niestety nie była usłana różami, a tragicznynymi wydarzeniami o których nie da się zapomnieć. Pani Ewa dokładnie opisuje w jakich okolicznościach została zesłania na Majdanek oraz to jakie panowały rytuały każdego dnia.

Słowa Pani Ewy wybijają mnie w fotel podczas czytania: ,, Historia powtarza się: znów biją nas, kopią, strasznie krzyczą " , ale również dają wiarę w ludzi, że pomimo tego strasznego czasu w ktorym sie znalezli, nie zapomnieli o ludzkiej życzliwości - ,,Życzliwość okazywania w tych koszmarnych warunkach była źródłem pociechy i pokrzepienia".

Warto sięgnąć po tą książkę, aby zrozumieć życie na Majdanku, która nie było łatwe. Zachęcam młodzież, do przeczytania osobistych przeżyć Pani Ewy, pozwoli ona uchylić rąbka historii w bardzo bezpośredni sposób.

Nie rozumiem tak niskiej noty dla tej książki. Ja osobiścienie nie będę jej oceniać, bo kim jestem, aby ocenić czyjąś historię, to nie należy do mnie. Rozumiem natomiast rozczarowanie innych jeśli chodzi o tytuł książki. Fakt, że o komendancie została tylko wzmianka, trochę rozczarowuje, ale ja podchodzę do tego, że źle został dobrany tytuł książki. Polecam tą pozycję!

Wyzwania czytelnicze na ten miesiąc bardzo mi się podoba, przeczytać książkę z gatunku najmniej sięgającej do tej pory. Moje statystyki jasno dają mi do powiedzenia, że gatunek historyczny jest najrzadziej sieganym przez moją osobę.

Moim wyzwaniem jest książka,, Byłam pokojówką komendanta Konzentrationslager Majdanek". Książka bardzo mi bliska, ponieważ Majdanek...

Luźne (żeby nie napisać: pobieżne) dotknięcie tematu kacetowej egzystencji na Majdanku i odrobina realiów z Ravensbrück. O samym komendancie (a nawet dwóch) z paręnaście zdań. Przypisy, często tyczące szerzej nieznanych osób, i zdjęcia (oczywiście nie obozowe) zajmują połowę objętości tej i tak krótkiej broszurki. Publikacja raczej sentymentalna, ukierunkowana na rodzinę Autorów.

Luźne (żeby nie napisać: pobieżne) dotknięcie tematu kacetowej egzystencji na Majdanku i odrobina realiów z Ravensbrück. O samym komendancie (a nawet dwóch) z paręnaście zdań. Przypisy, często tyczące szerzej nieznanych osób, i zdjęcia (oczywiście nie obozowe) zajmują połowę objętości tej i tak krótkiej broszurki. Publikacja raczej sentymentalna, ukierunkowana na rodzinę...

Krótka historia, ledwo opisany temat. O komendancie prawie nic nie ma. Kilka wzmiankek.Dziwie się, że powstała z tego książka.

Krótka historia, ledwo opisany temat. O komendancie prawie nic nie ma. Kilka wzmiankek.Dziwie się, że powstała z tego książka.

Książka z ogromną ilością błędów. Ponadto bardzo krótka i uboga w treść.

Książka z ogromną ilością błędów. Ponadto bardzo krótka i uboga w treść.

A ja jestem wdzięczna za każdą publikacje tego typu, mówiącą o przeżyciach, które grzęzły w gardle i przez lata są ze strachu i bolu był przemilczane. Oby więcej takich wspomnień - każda chwila tamtych lat powinna byc spisana ..

A ja jestem wdzięczna za każdą publikacje tego typu, mówiącą o przeżyciach, które grzęzły w gardle i przez lata są ze strachu i bolu był przemilczane. Oby więcej takich wspomnień - każda chwila tamtych lat powinna byc spisana ..

Temat ważny aczkolwiek w tej książce bardzo okrojony. Publikacja wspomnieniowa raczej dla rodzin osób, które zostały wspomniane w książce. Nie wnosi zbyt wiele nowego do tematyki obozowej. Czytanie utrudnia duża ilość literówek.

Temat ważny aczkolwiek w tej książce bardzo okrojony. Publikacja wspomnieniowa raczej dla rodzin osób, które zostały wspomniane w książce. Nie wnosi zbyt wiele nowego do tematyki obozowej. Czytanie utrudnia duża ilość literówek.