5 ,ostatni tom przeczytany.Zaskoczony jestem na plus,myślałem że będzie gorzej,jednak moim zdaniem autor i opowieść bronią się rewelacyjnie.Zakończenie mogło być,jak dla mnie ciut inne:)Generalnie smiało można czytać.

5 ,ostatni tom przeczytany.Zaskoczony jestem na plus,myślałem że będzie gorzej,jednak moim zdaniem autor i opowieść bronią się rewelacyjnie.Zakończenie mogło być,jak dla mnie ciut inne:)Generalnie smiało można czytać.

czytałam tę książkę po długim czasie od ukończenia poprzedniego tomu i niestety miałam problem, żeby znów się wciągnąć oraz zrozumieć nieraz bardzo zawikłane wątki. W końcu się poddałam i przekartkowałam do końca, czytając co ciekawsze sceny. generalnie nie po drodze mi ze stylem pisania autora, choć postacie, które stworzył, były ciekawe i wzbudzały sympatię i aż mi żal, że całość pozostawiła duży niedosyt.

czytałam tę książkę po długim czasie od ukończenia poprzedniego tomu i niestety miałam problem, żeby znów się wciągnąć oraz zrozumieć nieraz bardzo zawikłane wątki. W końcu się poddałam i przekartkowałam do końca, czytając co ciekawsze sceny. generalnie nie po drodze mi ze stylem pisania autora, choć postacie, które stworzył, były ciekawe i wzbudzały sympatię i aż mi żal,...

Jedna z najlepszych serii fantasy jakie czytałem.

Jedna z najlepszych serii fantasy jakie czytałem.

Cały cykl oceniam dobrze, porównał bym go do Czarnej Kompani na spidzie:D, bardzo dużo akcji, nie każdemu takie tempo będzie odpowiadać.

Cały cykl oceniam dobrze, porównał bym go do Czarnej Kompani na spidzie:D, bardzo dużo akcji, nie każdemu takie tempo będzie odpowiadać.

Cóż, miejscami ciekawa, miejscami rozczarowująca i nudna i to samo tyczy się samego zakończenia. Najlepsze tomy wg. mnie to 1 i 3 i po tak długiej serii z tak opasłymi tomami, należałoby się spodziewać, a wręcz wymagać, że zakończenie odpowie na wszystkie pytania czytelnika, co do losów postaci, świata itp. Niestety, autor postanowił zostawić całe mnóstwo pytań bez odpowiedzi, co mogłoby sugerować, że zamierza wrócić do tego świata z jakimś sequelem, ponownie niestety, wygląda na to, że nie.
Niektóre wydarzenia były w bardzo chaotyczny sposób opisane i w wielu miejscach nie wiadomo co, jak, gdzie.
============
Podobało mi się, że autor nie bał się uśmiercać tych ważniejszych postaci pobocznych i to nie tylko w tym tomie, tylko całej serii i to bardzo często w mało widowiskowe sposoby, poprzez zdarzenia wojenne czy w ich następstwach jak przypadkowy cios, zaraza itd. Bardzo wiele z tych postaci spotkał okrutny los i patrząc na to, jak wielowątkowe były te wszystkie tomy i jak wiele postaci się w nich pojawiało, to widać dopiero na końcu, jak stosunkowo niewiele z nich przeżyło i z tego tomu na pewno losy dwóch postaci zapadną na dłużej w pamięci, myślę, że każdy się domyśli, o które mi tutaj chodzi.
============
Wątek bram i wieloświatów niby się pojawił i został tutaj potwornie zmarnowany potencjał. Wolałbym więcej treści właśnie o tym, zamiast czytać o nużących (w większości) działaniach w lasach pod Lissen Carak. Ten wątek po prostu został zbyt rozwleczony i śledzenie go z perspektywy 3 rozbitych grup zajęło po prostu zbyt wiele czasu i miejsca w tej książce.
============
Ostatnie kilkadziesiąt stron walk było w porządku i nie mam tutaj chyba nic do zarzucenia, poza samym epilogiem, który jest krótki i nie wnosi zbyt wiele do zakończenia i pozostawia dziesiątki nierozwiązanych kwestii i pytań bez odpowiedzi i pozostawia czytelnika z tego powodu w silnym uczuciu irytacji, bo po tak długim czasie poświęconym na przeczytanie tej serii, w dalszym ciągu nie otrzymało się satysfakcjonujących wyjaśnień co do tak wielu kwestii.

Cóż, miejscami ciekawa, miejscami rozczarowująca i nudna i to samo tyczy się samego zakończenia. Najlepsze tomy wg. mnie to 1 i 3 i po tak długiej serii z tak opasłymi tomami, należałoby się spodziewać, a wręcz wymagać, że zakończenie odpowie na wszystkie pytania czytelnika, co do losów postaci, świata itp. Niestety, autor postanowił zostawić całe mnóstwo pytań bez...

Zakończenie epickiej (żartowałem, przydługiej) sagi. Zakończenie przewidywalne, oczywiscie z mega wielkim opisem bitwy gdzie ariegarda nadupca razem z wardariotami , cokolwiek to znaczy xD. Wyczekiwana podróż przez sfery jest.. nijaka, równie dobrze mogłoby jej nie być. Potencjał był, ale dla mnie to taka bieda wersja "Pieśni lodu i ognia" z bieda murem i bieda dziczą. Chwilami czytałem cykl z wypiekami na twarzy, żeby zaraz potem męczyć się gubiąc wątek i ziewając. Nie mniej skończyłem cały cykl, pewnie już nie wrócę, jednak momenty były, niektóre postacie i wątki zapadną mi w pamięć, stąd 6/10

Zakończenie epickiej (żartowałem, przydługiej) sagi. Zakończenie przewidywalne, oczywiscie z mega wielkim opisem bitwy gdzie ariegarda nadupca razem z wardariotami , cokolwiek to znaczy xD. Wyczekiwana podróż przez sfery jest.. nijaka, równie dobrze mogłoby jej nie być. Potencjał był, ale dla mnie to taka bieda wersja "Pieśni lodu i ognia" z bieda murem i bieda dziczą....

Fajny finał cyklu. Trochę zabrakło mi rozwikłania niektórych wątków. Zostaje niedosyt, czegoś tu zabrakło, finał nie powala, trochę się tu i tam kupy nie trzyma ale sceny batalistyczne wynagradzają braki.

Fajny finał cyklu. Trochę zabrakło mi rozwikłania niektórych wątków. Zostaje niedosyt, czegoś tu zabrakło, finał nie powala, trochę się tu i tam kupy nie trzyma ale sceny batalistyczne wynagradzają braki.

Epickości cyklu nie da się odmówić, jednak sam finał trochę rozczarowuje.

Epickości cyklu nie da się odmówić, jednak sam finał trochę rozczarowuje.

Czytając tą część, można mieć wrażenie, że dostaje się dokładnie to o co się prosiło. Niektóre fragmenty są lepsze, inne trochę gorsze, jakby mniej chaosu, a więcej rozwagi. Wszystkiego mamy po trochu ale najbardziej mnie zafascynowało, jak autor mniej urabiał, przygotowywał na zakończenie, które chociaż spodziewane wręcz zapowiadane, dało mi dużą satysfakcję. Chyba pierwszy raz czytałem książkę, gdzie nic mnie nie zaskoczyło ale i tak nie mogłem oderwać się od kolejnych stron. Ta książka to trochę takie uczucie, gdy zamawiasz swój ulubiony deser, który smakuje dokładnie tak jak chciałeś więc delektujesz się kolejnymi kęsami.

Czytając tą część, można mieć wrażenie, że dostaje się dokładnie to o co się prosiło. Niektóre fragmenty są lepsze, inne trochę gorsze, jakby mniej chaosu, a więcej rozwagi. Wszystkiego mamy po trochu ale najbardziej mnie zafascynowało, jak autor mniej urabiał, przygotowywał na zakończenie, które chociaż spodziewane wręcz zapowiadane, dało mi dużą satysfakcję. Chyba...