Odnaleziony

Harlan Coben w wydaniu dla młodzieży!

Książka dobra, lecz dla mnie fabularnie niczym nie wyróżniająca się od innych standardowych książek Harlana Cobena.

Dalej jest to solidna pozycja na czytelnicze wieczory :)

Harlan Coben w wydaniu dla młodzieży!

Książka dobra, lecz dla mnie fabularnie niczym nie wyróżniająca się od innych standardowych książek Harlana Cobena.

Dalej jest to solidna pozycja na czytelnicze wieczory :)

Pokaż mimo to

Niezawodny Coben. Nie przestaje intrygować.

Niezawodny Coben. Nie przestaje intrygować.

Pokaż mimo to

To jak skończyła się cała trój tomowa historia poszukiwań i wiary w to, że ojciec Mickey'a żyje to po prostu kosmos. Polecam :)

To jak skończyła się cała trój tomowa historia poszukiwań i wiary w to, że ojciec Mickey'a żyje to po prostu kosmos. Polecam :)

Pokaż mimo to

119/52/2019

119/52/2019

Pokaż mimo to

Mojja dróga książka z serii z Mickey, fajna, czyta sie przyjemnie, natomiast brakuje troche akcji i humoru jak w serii z jego wujkiem Mayronem.

Mojja dróga książka z serii z Mickey, fajna, czyta sie przyjemnie, natomiast brakuje troche akcji i humoru jak w serii z jego wujkiem Mayronem.

Pokaż mimo to

Trzecia część serii i równie dobra jak dwie poprzednie.Mamy tu powrót do starej sprawy,a mianowicie Mickey próbuje dowiedzieć się czy jego ojciec faktycznie zginął w wypadku,gdyż Nietoperzyca zasiała w nim ziarno niepewności.Na koniec książki poznamy rozwiązanie tej sprawy. Oprócz tego,śledzimy dalsze losy czwórki przyjaciół czyli Mickeya,Emy,Rachel i Łyżki,który został sparaliżowany a Mickey ma z tego powodu straszne wyrzuty sumienia. W dodatku w dziwnych okolicznościach znika chłopak,którego Ema poznała przez internet i wiązała z nim pewne nadzieje. Mickey również walczy o dostanie się do szkolnej drużyny koszykówki,ale przewodzą tam chłopcy,którzy są jego zaciekłymi wrogami. Co z tego wyniknie? Oprócz tego jest tu jeszcze kilka innych,interesujących wątków. Warto przeczytać wszystkie trzy części tej serii,bo tworzą one spójną całość

Trzecia część serii i równie dobra jak dwie poprzednie.Mamy tu powrót do starej sprawy,a mianowicie Mickey próbuje dowiedzieć się czy jego ojciec faktycznie zginął w wypadku,gdyż Nietoperzyca zasiała w nim ziarno niepewności.Na koniec książki poznamy rozwiązanie tej sprawy. Oprócz tego,śledzimy dalsze losy czwórki przyjaciół czyli Mickeya,Emy,Rachel i Łyżki,który został...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Coben jak zwykle nie zawodzi przedstawiając nam uczucia nastoletnich bohaterów, ale także ukazuje nam bezwzględność ludzi dążących do celu. Muszę przyznać, że zakończenie przyprawiło mi trochę zawodu. Liczyłam pewnie na coś bardziej ekscytującego

Coben jak zwykle nie zawodzi przedstawiając nam uczucia nastoletnich bohaterów, ale także ukazuje nam bezwzględność ludzi dążących do celu. Muszę przyznać, że zakończenie przyprawiło mi trochę zawodu. Liczyłam pewnie na coś bardziej ekscytującego

Pokaż mimo to

Nie daleko pada jabłko od jabłoni

Głównym zadaniem powieści Harlana Cobena jest dostarczanie czytelniczej rozrywki. Owszem autor czasem stara się przemycać jakieś ogólne spostrzeżenia o otaczającym nas świecie, lecz nie jest to jego głównym zadaniem. Dynamiczna akcja, zawiłe tropy, pościgi, zwroty akcji oraz zaskakujące zakończenia są elementami, których czytelnik oczekuje od typowych powieści sensacyjnych. Na przykładzie Cobena widać, że w tym zadaniu autor odnajduje się świetnie, czego rezultatem są wielomilionowe nakłady jego powieści. Chociaż w dużej mierze sukces jest zależny nie tylko od rozgłosu, ale również od czytelniczego przywiązania, które potrafi wybaczyć nawet te bardzo słabe pozycje.

Wykorzystywanie schematów nie musi oznaczać nudnej oraz przewidywalnej lektury. Harlan Coben często korzysta ze sprawdzonych motywów, co nie umniejsza liczbie jego stałych czytelników. Owszem wszystko zależne jest od tego w jakich proporcjach pomiesza dane składniki stylu, co w rezultacie skutkuje różnym ocenianiem jego powieści. Jednakże w duszy płodnych pisarzy, lecz korzystających ze schematów, tkwi potrzeba stworzenia czegoś nieszablonowego, co będzie stanowiło odskocznię od znanego stylu. Taką odskocznią dla Harlana Cobena była nastoletnia trylogia detektywistyczna z udziałem Mickeya Bolitara, bratanka innej znanej postaci z twórczości autora.

Minęło osiem miesięcy od tragicznej śmierci ojca Mickeya. Osiem miesięcy kłamstw, przemilczeń i pytań bez odpowiedzi. Nastolatek wciąż wierzy, że wypadek samochodowy, w którym ojciec podobno zginął, był jedną wielką mistyfikacją. Ekshumacja zwłok tylko utwierdza go w tym przekonaniu. Mickey próbuje dociec prawdy o ojcu, ale prowadzi jeszcze dwa niezależne śledztwa. Jedno dotyczy afery dopingowej w szkolnej drużynie koszykówki. Drugie – zaginięcia chłopaka jego przyjaciółki Emy. Chłopaka, który być może w ogóle nie istnieje.

Ostatni tom trylogii jest idealnym zobrazowaniem przysłowia o jabłku i jabłoni, zarówno pod względem fabularnym jak i stylu. Tak jak w przypadku poprzednich tomów, bohaterowie oprócz głównego wątku, czyli tajemnicy rzekomej śmierci ojca Mickeya, prowadzą inne niezależne ze sprawą śledztwa. W przypadku „Odnalezionego” aż dwa. Również młodociany bohater Mickey przypomina Myrona Bolitara, bohatera znanego z innego cyklu autora, a który w trylogii występuje okazjonalnie. Te same wpadanie w tarapaty oraz próby doszukania się prawdy, podobne ironiczne żarty oraz zamiłowanie do koszykówki są tym jabłkiem i jabłonią. Jednym słowem Harlan Coben stosuje ten sam schemat co w poprzednich tomach, lecz tym, razem próbował wyciągnąć wnioski po bardzo słabym tomie drugim.

W „Odnalezionym” autor nie stosuje zasady, zgodnie z którą czytelnik musi pamiętać wszystkie wydarzenia jakie miały miejsce w poprzedniej powieści, tak jak to uczynił w „Kilka sekund od śmierci”. W trzecim tomie spokojnie i rzeczowo streszcza najważniejsza wydarzenia z poprzednich książek. Jednakże tym razem idzie w drugą skrajność, a mianowicie aż do połowy, w powieści nie dzieje się nic istotnego. Wprawdzie bohaterowie podejmują próby rozwikłania tych trzech spraw, lecz nie czynią zbytnio konkretnych kroków. Jednym słowem czytelnik do połowy „Odnalezionego” może oczekiwać powieści obyczajowej niż detektywistycznej.

Dalsza część książki wypada bardziej obiecująco. Owszem dwie niezależne sprawy nie należą do przerażająco zawiłych, ale sprawiają wrażenie poprowadzonych w sposób przyjemny oraz przyzwoity. Może nie mają tak mrocznego wymiaru jak w „Kilka sekund od śmierci” lecz na pewno nie są tak chaotyczne i poszatkowane, ale przede wszystkim są logiczne. Osobną kwestią jest zakończenie wątku głównego całej trylogii. Cudowne objawienie oraz finał w postaci jedynie trzech stron jest jawną kpiną z czytelnika. Autor rozbudował wątki poboczne a zapomniał rozbudować zakończenie wątku głównego. Owszem sam motyw wyłaniający się z tych trzech stron jest zaskakujący, lecz ewidentnie wymaga lepszego dopracowania, chociażby przez zwiększenie ilości stron, jeśli na dalszą kontynuację trylogii się nie zapowiada. Zwłaszcza, gdy wiele wątków pozostało bez odpowiedzi.

Podsumowując, „Odnaleziony” do połowy jest zwykłą powieścią obyczajową w myśl zasady –jest, bo jest. Dwie poboczne sprawy są lepiej poprowadzone niż miało to miejsce w poprzednim tomie, zwłaszcza są bardziej logiczne. Natomiast zakończenie wątku głównego jest zmarnowanym potencjałem. Natomiast cała trylogia z przeciętnym tomem pierwszym, bardzo słabym tomem drugim oraz ciut lepszym od poprzedniego tomem trzecim ledwo dotyka granic przeciętności. Jednak cała trylogia może być dobrą przygodą dla młodocianych czytelników stawiających swe pierwsze kroki w literaturze detektywistycznej, natomiast dla stałych dorosłych czytelników Cobena tzw. pozycja do odbębnienia.

Nie daleko pada jabłko od jabłoni

Głównym zadaniem powieści Harlana Cobena jest dostarczanie czytelniczej rozrywki. Owszem autor czasem stara się przemycać jakieś ogólne spostrzeżenia o otaczającym nas świecie, lecz nie jest to jego głównym zadaniem. Dynamiczna akcja, zawiłe tropy, pościgi, zwroty akcji oraz zaskakujące zakończenia są elementami, których czytelnik...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

super

super

Pokaż mimo to

Kolejny raz się nie zawiodłam rewelacyjnya seria jestem zachwycona

Kolejny raz się nie zawiodłam rewelacyjnya seria jestem zachwycona

Pokaż mimo to