Zasiadam do "Klubu snów" z ogromnym entuzjazmem, bo taką formę literacką lubię i potrafię zauroczyć się nawet kilkustronicowymi opowieściami. Od razu w oczy rzuca mi się styl, który trafia w mój gust, a do tego każda historia jest mocno osadzona w polskich realiach, co również jest ogromnym plusem. Jest dobrze, dobrze, aż nagle wszystkie opowiadania zlewają się w całość, a ja zaczynam zastanawiać się, czy to są jeszcze oddzielne opowiadania, czy w pewnym momencie pogubiłam się, tracąc wątek i jest to jednak kontynuacja. To nie byłoby jeszcze najgorsze, gdyby nie fakt urwania każdej historii w momencie, który nie wyjaśnia dosłownie niczego. Autentycznie sprawdzałam, czy to naprawdę JUŻ i zastanawiałam się, jakim cudem można zakończyć opowieść w środku.

Zapowiadało się świetnie, ale niestety nie wyszło, a szkoda, bo potencjał w Katarzynie Michalczak tkwi ogromny. Jednak od zbioru opowiadań oczekuję czegoś więcej niż powtarzalności oraz niedokończonych historii.

https://www.instagram.com/mommy.book

Zasiadam do "Klubu snów" z ogromnym entuzjazmem, bo taką formę literacką lubię i potrafię zauroczyć się nawet kilkustronicowymi opowieściami. Od razu w oczy rzuca mi się styl, który trafia w mój gust, a do tego każda historia jest mocno osadzona w polskich realiach, co również jest ogromnym plusem. Jest dobrze, dobrze, aż nagle wszystkie opowiadania zlewają się w całość, a...