„Rok próby” to zdecydowanie jedna z najlepszych książek, jakie przeczytałam w życiu i mówię to w pełni świadomie. Świat, który wykreowała Kim Liggett wciągnął mnie tak bardzo, że nie mogłam się od niego oderwać nawet na moment!
Jak bowiem, można przerwać lekturę, w której każda 16letnia dziewczyna jest wypędzana na rok z rodzinnej osady, do obozu znajdującego się w dziczy. W miejsce pełne kłusowników, czyhających na jej życie, i koleżanek, które nie posiadają żadnych skrupułów w eliminowaniu tych słabszych. A wszystko po to, aby w ten sposób pozbyć się magii, która mężczyznom odbiera rozum, a kobietom otwiera nóż w kieszeni. Magii, której tak naprawdę wcale nie ma…

W trakcie czytania towarzyszyły mi najróżniejsze emocje. Od szoku i niedowierzania zaczynając, a na łzach kończąc. Czasem byłam też po prostu wściekła i nie jednokrotnie robiło mi się słabo, ponieważ niektóre sceny opisywane w książce były makabryczne. Naprawdę nie pamiętam, żeby jakaś książka poruszyła mnie do tego stopnia, że po jej przeczytaniu miałam ochotę usiąść i się rozpłakać. W tym przypadku tak było… naprawdę płakałam!🙈

W tym miejscu muszę się też zgodzić z Kingą @filizankazmieta – Tierney James to kolejna Katniss z Igrzysk Śmierci🔥. Bohaterka tak zawzięta i waleczna, że jest w stanie zrobić wszystko, żeby przetrwać i przy okazji pomóc jeszcze innym. Takiego silnego ducha i samozaparcia nie widziałam dawno💥.

Wszystko, co zaprezentowała nam autorka jest fenomenalne - pomysł na fabułę, bohaterowie, zwroty akcji, zakończenie. Jestem tym naprawdę zachwycona i pełna podziwu! Oceniam tą książkę 10/10⭐️ i polecam ją wszystkim! Jest to jedna z tych książek, które po prostu trzeba przeczytać! 💫

„Rok próby” to zdecydowanie jedna z najlepszych książek, jakie przeczytałam w życiu i mówię to w pełni świadomie. Świat, który wykreowała Kim Liggett wciągnął mnie tak bardzo, że nie mogłam się od niego oderwać nawet na moment!
Jak bowiem, można przerwać lekturę, w której każda 16letnia dziewczyna jest wypędzana na rok z rodzinnej osady, do obozu znajdującego się w dziczy....

,,Rok Próby" to historia niezwykle mocna. Taka, która wstrząśnie nami do głębi...

Widziałam wiele porównań tej pozycji do ,,Opowieści Podręcznej", ale sama nie umiem się do tego odnieść, bo nie znam dzieła pani Atwood. Za to wielokrotnie wskazywana analogia do ,,Igrzysk Śmierci" była tu wyraźnie widoczna, natomiast tym bardziej paraliżowała ze względu na to, że tutejszy odpowiednik Igrzysk dotyczył wyłącznie kobiet...

,,Rok Próby" to książka drastyczna. Trzymająca w napięciu, przerażająca.

Obnaża prawdziwą ludzką naturę. Ukazuje okoliczności zatracania ludzkich cech zarówno u sprawców bólu, jak i ich ofiar; zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Natomiast najcenniejsze jest to, że mimo wszystko opowieść ta, mimo wszystkich okrucieństw, jakie poruszała, dawała nadzieję na odwrócenie tego procesu - nadzieję nikłą, okupioną krwią i czasem, ale nadal tlącą się gdzieś w oddali...

,,Rok Próby" to historia niezwykle mocna. Taka, która wstrząśnie nami do głębi...

Widziałam wiele porównań tej pozycji do ,,Opowieści Podręcznej", ale sama nie umiem się do tego odnieść, bo nie znam dzieła pani Atwood. Za to wielokrotnie wskazywana analogia do ,,Igrzysk Śmierci" była tu wyraźnie widoczna, natomiast tym bardziej paraliżowała ze względu na to, że tutejszy...

„Kobietom w hrabstwie nie wolno trzymać żadnych zwierzątek. To m y jesteśmy zwierzątkami.”

Kobiety w hrabstwie nie mają również żadnych praw. Mają być posłuszne i rodzić dzieci, a jeżeli się do tego nie nadają, zostają wysłane do ciężkich robót. Według mężczyzn koniecznie jest również, aby w wieku szesnastu lat zostały wysłane na rok do lasu, by pozbyć się swojej „magii”, która wodzi ich na pokuszenie. Uczestniczką tegorocznego roku próby jest Tierney, nasza główną bohaterka i buntowniczka chodzącą swoimi drogami. Buntuje się przeciw małżeństwu i „tradycyjnej” roli kobiety. Jednak nie ma wyboru, musi wyruszyć do lasu, aby jej młodsze siostry nie zostały ukarane za jej „nieposłuszeństwo”. W lesie musi zmierzyć się nie tylko z chłodem, głodem i kłusownikami czającymi się za ogrodzeniem obozu, ale również z innymi dziewczętami, które wcale nie mają zamiaru współpracować…

Rok próby to bardziej młodzieżowa, ale wcale nie mniej przerażająca wersja „Opowieści Podręcznej”. Dla mnie miała też odrobinę klimatu „Igrzysk Śmierci”. To połączenie wyszło absolutnie fenomenalnie. Książka wywołuje powódź emocji, od wściekłości i obrzydzenia, po wzruszenie i ciepło. Trzyma w napięciu od samego początku i kiedy już, już się wydaje, że dobrniemy do spokojnego portu, autorka zmienia kierunek i funduje nam szczękę na podłodze. Kapitalna i mocno angażująca powieść, którą polecam każdemu. Zakończenie zostawia nas z leciutką nadzieją na kontynuację, na co z całego serca liczę!

„Kobietom w hrabstwie nie wolno trzymać żadnych zwierzątek. To m y jesteśmy zwierzątkami.”

Kobiety w hrabstwie nie mają również żadnych praw. Mają być posłuszne i rodzić dzieci, a jeżeli się do tego nie nadają, zostają wysłane do ciężkich robót. Według mężczyzn koniecznie jest również, aby w wieku szesnastu lat zostały wysłane na rok do lasu, by pozbyć się swojej „magii”,...

DNF 10%

Chyba jeszcze nigdy nie zdarzyło mi się porzucić książkę na tak wczesnym etapie. Od samego początku zarysowanie świata przedstawionego, jego zasad i głównej bohaterki po prostu do mnie nie trafia.

DNF 10%

Chyba jeszcze nigdy nie zdarzyło mi się porzucić książkę na tak wczesnym etapie. Od samego początku zarysowanie świata przedstawionego, jego zasad i głównej bohaterki po prostu do mnie nie trafia.

Uważam, że pomysł n książkę jest przedni. Natomiast realizacja mierna. Porównanie do podręcznej jest zdecydowanie na wyrost. Zakończenie bardzo mnie rozczarowało. Było wręcz antyfeministyczne. Cały feminizm tej książki jest na poziomie filmu Barbie. Czyli dla nic niewiedzących, nieświadomych i na dość słabym poziomie.

Uważam, że pomysł n książkę jest przedni. Natomiast realizacja mierna. Porównanie do podręcznej jest zdecydowanie na wyrost. Zakończenie bardzo mnie rozczarowało. Było wręcz antyfeministyczne. Cały feminizm tej książki jest na poziomie filmu Barbie. Czyli dla nic niewiedzących, nieświadomych i na dość słabym poziomie.

Dawno nie czytałam tak dobrej książki. Błagam czytajcie to, a ja wam gwarantuje, że nie pożałujecie.
IG tablica.ksiazkowa

Dawno nie czytałam tak dobrej książki. Błagam czytajcie to, a ja wam gwarantuje, że nie pożałujecie.
IG tablica.ksiazkowa

Wstrząsająca opowieść o podziałach, jakie między sobą budujemy i o niesamowitej wytrwałości w dążeniu do zmian

Wstrząsająca opowieść o podziałach, jakie między sobą budujemy i o niesamowitej wytrwałości w dążeniu do zmian

Przeczytana w 24 godziny. Świat przestał istniec, czas się zatrzymał. Cudowna, mroczna. Tajemnicza, ale nie magiczna- przynajmniej nie w sposób baśniowy. Porwał mnie pomysł, konstrukcja i zakończenie. Nie szukajmy magii i nie wyzbywajmy się jej. Magią po prostu jest życie.
Jest akcja, jest miłość, jest brutalność i jest prawda o nas samych.
10/10 z czystym sumieniem.

Przeczytana w 24 godziny. Świat przestał istniec, czas się zatrzymał. Cudowna, mroczna. Tajemnicza, ale nie magiczna- przynajmniej nie w sposób baśniowy. Porwał mnie pomysł, konstrukcja i zakończenie. Nie szukajmy magii i nie wyzbywajmy się jej. Magią po prostu jest życie.
Jest akcja, jest miłość, jest brutalność i jest prawda o nas samych.
10/10 z czystym sumieniem.

Czegoś mi zabrakło w tej historii. Nie była ona zła, ale spodziewałam się czegoś innego. Zabrakło mi jakiegoś takiego WOW! Dobrze się ją czytało. Świat jest ciekawy i dobrze przedstawiony. Bardzo ładne opisy, które nie nudziły. Bohaterowie też nie byli źli. Ale zakończenie... Było okropne. Strasznie nie lubię takich zakończeń.

Czegoś mi zabrakło w tej historii. Nie była ona zła, ale spodziewałam się czegoś innego. Zabrakło mi jakiegoś takiego WOW! Dobrze się ją czytało. Świat jest ciekawy i dobrze przedstawiony. Bardzo ładne opisy, które nie nudziły. Bohaterowie też nie byli źli. Ale zakończenie... Było okropne. Strasznie nie lubię takich zakończeń.

Bardzo długo zwlekałam z przyjściem do Was z tą książką. Naprawdę musiałam się zastanowić co o tej książce myślę, jak mam ją odbierać, jakie wywołała we mnie emocje... Dziś już wiem, że muszę zmienić jej ocenę na wyższą i zupełnie inaczej postrzegam tę książkę niż tuż po jej skończeniu.

#rokpróby to książka o dziewczynach i kobietach, o mocy słowa i wyobrażeń, o strachu mężczyzn, o plotkach, kłamstwach i pomówieniach, o prawdzie której nie chcemy dostrzec. Szesnastoletnie dziewczyny na rok muszą opuścić swoją rodzinną wioskę, aby wyzbyć się magii, która odbiera rozum i silną wolę mężczyznom. Ale czym jest ten rok próby i jakim wyzwaniom będą poddane dziewczyny? Jakie prawdy ujrzą światło dzienne, a co się okaże kłamstwem powtarzanym przez lata?

Ta książka z początku mi się nie podobała. Miałam zbyt wysokie oczekiwania, czułam zawód, frustrację. I żeby wszystko było jasne, tu nie chodzi o treść a raczej o sposób przedstawienia historii, styl itp. To mi jakoś nie leżało, uwierało, niekiedy gryzło.

Dałam sobie czas i pozwoliłam tej książce osiąść. Zrozumiałam, że popełniłam błąd tak szybko ją oceniając, że w tym przypadku powinnam skupić się na treści, na przesłaniu, na motywach i morale. Gdy pod tym kątem patrzę na tę książkę daje jej najwyższą ocenę z możliwych.

Bardzo długo zwlekałam z przyjściem do Was z tą książką. Naprawdę musiałam się zastanowić co o tej książce myślę, jak mam ją odbierać, jakie wywołała we mnie emocje... Dziś już wiem, że muszę zmienić jej ocenę na wyższą i zupełnie inaczej postrzegam tę książkę niż tuż po jej skończeniu.

#rokpróby to książka o dziewczynach i kobietach, o mocy słowa i wyobrażeń, o strachu...