Szybki reread przed najnowszą częścią wychodzi całkiem dobrze :) Po tych kilku latach od premiery, cała historia nadal oddaje klimat

Szybki reread przed najnowszą częścią wychodzi całkiem dobrze :) Po tych kilku latach od premiery, cała historia nadal oddaje klimat

Autorowi udało się utrzymać poziom pierwszej części i wszystkie jej wady, dlatego nie będę się powtarzał, a zainteresowanych odsyłam do opinii o "Boskiej proporcji" - pasuje jak ulał.

Autorowi udało się utrzymać poziom pierwszej części i wszystkie jej wady, dlatego nie będę się powtarzał, a zainteresowanych odsyłam do opinii o "Boskiej proporcji" - pasuje jak ulał.

Drugi tom "Boskiej Trylogii" zatytułowany "Materiał ludzki" rozpoczyna się równie spektakularnie, co jego poprzednik, bo od porwania samej pani komisarz… porywacz wywozi ją w pole, gdzie komisarz Agata Stec odnajduje zawieszone na palach kobiety zamienione w pergole. Okazuje się, że jedna z nich wciąż żyje….

Muszę przyznać, że w tym szaleństwie jest metoda i podoba mi się nieokiełznana wyobraźnia Piotra Borlika. Rozwiązania fabularne serwuje odważnie i z rozmachem, a bohaterami swoich historii czyni nietuzinkowe i charakterne osobowości, od komisarz Stec, poczynając na wybitnie pokręconych umysłach złoczyńców, kończąc. Dla mnie najbardziej frapującą postacią pozostaje wciąż brat Agaty, Artur Kamiński — tajemniczy i nieprzenikniony psycholog, który zdaje się być ponad tym, co dobre i złe, a to drugie nieodmiennie go fascynuje. Oczywiście zakończenie sprawia, że możliwie szybko trzeba sięgnąć po trzecią część….

Drugi tom "Boskiej Trylogii" zatytułowany "Materiał ludzki" rozpoczyna się równie spektakularnie, co jego poprzednik, bo od porwania samej pani komisarz… porywacz wywozi ją w pole, gdzie komisarz Agata Stec odnajduje zawieszone na palach kobiety zamienione w pergole. Okazuje się, że jedna z nich wciąż żyje….

Muszę przyznać, że w tym szaleństwie jest metoda i podoba mi się...

Dziś przedstawiam drugą część serii kryminalnej o Agacie Stec. To kontrowersyjna postać, którą czasem ponoszą emocje a jeśli zajdzie taka potrzeba, rozkwasi nos nawet facetowi z policji nie wspomnę już o przestępcach.

W poprzedniej części Stec zajmowała się sprawą morderstwa w gdańskim parku Oliwskim a po jej zakończeniu okazuje się, że znika główny świadek a ona sama zostaje porwana. Niestety porywacz nie przewidział sprytu i porywczej natury pani komisarz więc przypłaca to życiem. Przy okazji Agata na polach kaszubskiej wsi dokonuje makabrycznego odkrycia. Dwie kobiety przywiązane do pali a ich ciała obrośnięte są powojnikami. Jedną z nich udaje się uratować ale jej losem zaczyna się interesować brat Agaty - Artur.

Serię najlepiej jest czytać po kolei, gdyż w poprzedniej części poznajemy Artura, psychologa, dość kluczową postać, który swój zawód wykorzystuje do swoich podejrzanych interesów a obserwując jego zapędy wysnuwam wniosek, że sam nadaje się na terapię. Współczuję policjantce takiego brata, który niby opiekuje się nią ale za plecami coś knuje. Co do Agaty, jak już wcześniej wspomniałam jest postacią dość osobliwą, nie stroniącą od alkoholu czy innych używek a metody jej pracy są kontrowersyjne choć diabelnie skuteczne.

Dziś przedstawiam drugą część serii kryminalnej o Agacie Stec. To kontrowersyjna postać, którą czasem ponoszą emocje a jeśli zajdzie taka potrzeba, rozkwasi nos nawet facetowi z policji nie wspomnę już o przestępcach.

W poprzedniej części Stec zajmowała się sprawą morderstwa w gdańskim parku Oliwskim a po jej zakończeniu okazuje się, że znika główny świadek a ona sama...

Po dwóch niezbyt udanych kontaktach z twórczością pana Borlika (Tajemnica wzgórza Trzech Dębów oraz Baltica) postanowiłem zaryzykować po raz trzeci. Tym razem poszło mi lepiej.
Komisarz Agata Stec w obronie koniecznej (tak uznała dbająca o wizerunek policja oraz rządna dobrego PR prokuratura) zabija swojego porywacza podejrzanego o bestialskie morderstwa odkryte przez policjantkę na polu w kaszubskiej wsi.
Artur Kamiński ceniony w kraju psycholog, będący jeszcze większym i gorszym socjopatą niż ukrywany przez niego przed policją i manipulowany psychopata z pierwszej części cyklu – Jacek Biernat. Aby było ciekawiej zabójca jest miłością pani komisarz.
To wszystko plus kilka innych smakowitych wątków tworzy tło intrygującej fabuły „Materiału ludzkiego”. Jednak aby nie było za słodko akcja jest czasami zbyt wydumana i mało prawdopodobna oraz nieco za wolna.
Jednak biorąc pod uwagę całość książki to na razie najlepsza z lektur pana Piotra Borlika jaką czytałem i zastanawiam się nawet nad sięgnięciem po trzecią cześć cyklu z komisarz Agatą Stec oraz jej psychopatycznym bratem Arturem.

Po dwóch niezbyt udanych kontaktach z twórczością pana Borlika (Tajemnica wzgórza Trzech Dębów oraz Baltica) postanowiłem zaryzykować po raz trzeci. Tym razem poszło mi lepiej.
Komisarz Agata Stec w obronie koniecznej (tak uznała dbająca o wizerunek policja oraz rządna dobrego PR prokuratura) zabija swojego porywacza podejrzanego o bestialskie morderstwa odkryte przez...

Ponieważ to druga część trylogii nie za wiele mogło się zmienić. Ot, choćby taki głos lektora, pozostał bez zmian. I chwała wydawnictwu za to, ponieważ jest to akurat spory atut. Gdy zaś mam wypowiedzieć się na temat głównej bohaterki – to powiem krótko – nie przekonuje mnie. Genialna, błyskotliwa i inteligenta, a zarazem ordynarna i skora do rękoczynów. Na dodatek nie stroni od alkoholu i przygodnych znajomości z mężczyznami. A przy tym jest w stanie rozwiązać każde śledztwo. Nawet to, którego nie prowadzi, ponieważ jest główną oskarżoną. Posłuchać można. Podumać nad tym, jak autor musiał się nakombinować, żeby akcja była tak zawiła, a morderstwa tak spektakularne. Kryminałem miesiąca tej powieści nie nazwę. I to by było na tyle. Cytując klasyka.

Ponieważ to druga część trylogii nie za wiele mogło się zmienić. Ot, choćby taki głos lektora, pozostał bez zmian. I chwała wydawnictwu za to, ponieważ jest to akurat spory atut. Gdy zaś mam wypowiedzieć się na temat głównej bohaterki – to powiem krótko – nie przekonuje mnie. Genialna, błyskotliwa i inteligenta, a zarazem ordynarna i skora do rękoczynów. Na dodatek nie...

„Materiał ludzki” to drugi (trzeci, wliczając prequel) tom cyklu o komisarz Agacie Stec od Piotra Borlika. Każda z tych książek robi na mnie wrażenie, ale ta chyba wciągnęła mnie najbardziej.

Agata budzi się na pace dostawczaka, związana i otumaniona. Chwilę później jej porywacz próbuje wyciągnąć ją z auta, a ona... zabija go w samoobronie. Okazuje się, że w okolicy są dwa pale, do których przytwierdzono oplecione roślinami ciała młodych dziewczyn. Jedna z nich żyje. Agata zostaje odsunięta od tego śledztwa, ale nie wierzy, żeby za tą zbrodnią stał tylko jej porywacz, i zaczyna węszyć po kaszubskiej wsi.

Nie ukrywam, że może te Kaszuby tak mnie ujęły ;) Uwielbiam te okolice, a tu klimat małej wsi jest dobrze przedstawiony. Mamy tu tajemnicę, która niemal do samego końca pozostaje nierozwiązana, pytania się mnożą, a odpowiedzi okazują się kłamstwami. Agata pokazuje się tu od nieco lepszej strony, nawet zdołałam ją polubić ;) Jest harda, nieustępliwa i bezkompromisowa, momentami działa oczywiście zbyt impulsywnie, ale ma to swój urok.

Postać Artura, brata Agaty, budzi za to coraz większe emocje – i nie są to bynajmniej emocje pozytywne. O ile wcześniej próbowałam jakoś go usprawiedliwiać i choć w jakimś stopniu znajdywać uzasadnienie dla jego czynów, tak teraz mam nadzieję, że w trzecim tomie to on będzie czarnym charakterem do pokonania.

Książki Borlika czyta się szybko, płynnie, wciągają i kradną czas ;) Tak jak i poprzednie, tak i tę częściowo odsłuchałam w audiobooku. Czyta ją Filip Kosior i jest to jak zawsze majstersztyk.

Całą serię polecam – zwłaszcza jeśli lubicie dość brutalne kryminały.

„Materiał ludzki” to drugi (trzeci, wliczając prequel) tom cyklu o komisarz Agacie Stec od Piotra Borlika. Każda z tych książek robi na mnie wrażenie, ale ta chyba wciągnęła mnie najbardziej.

Agata budzi się na pace dostawczaka, związana i otumaniona. Chwilę później jej porywacz próbuje wyciągnąć ją z auta, a ona... zabija go w samoobronie. Okazuje się, że w okolicy są dwa...

Bardzo dobry ciąg dalszy trylogii o komisarz Agacie Stec. Polecam

Bardzo dobry ciąg dalszy trylogii o komisarz Agacie Stec. Polecam

Idąc za ciosem skończyłam drugą część serii kryminalnej o Agacie Stec #materiałludzki.
Tym razem gdańska policjantka została porwana. Kiedy udaje jej się uwolnić z rąk porywacza odkrywa coś z czym wolałaby nie mieć nic wspólnego. Na polu, w kaszubskiej wsi znalazła dwa ciała przytwierdzone do pali i obrośnięte roślinami. Widok makabryczny, szczególnie, że jedna z kobiet już nie żyła. Drugą z kobiet ktoś utrzymywał przy życiu, dzięki „dokarmianiu” kroplówkami.
Kto za tym stoi?
Dlaczego tylko jedna z kobiet ocalała?
Czy miejscowa policja pomoże w szukaniu sprawców?
Jak to na wsi bywa: plotki i ciekawość innych zwycięża. Komisarz sama nie wie komu może ufać, a kto ją wodzi za nos. Kiedy już myśli, że rozwiązała zagadkę okazuje się, że ciał może być więcej. Zaczyna się walka z czasem.
Czy Agata Stec ją wygra?
W życiu prywatnym policjantki wcale nie jest lepiej. A do tego jej brat, zainteresował się ocalałą dziewczyną.
Czy to dla jej dobra, czy dla własnego interesu?
Koniecznie przekonajcie się o tym sami.
Jeeeejku, ale to była dobra lektura. Uwielbiam takie książki, które można powiedzieć, że czytają się same. A i w tej części główna bohaterka aż tak mnie nie irytowała. Zeszła na dobrą stronę, chociaż momentami jej naiwność przerażała 😉 Postać Artura – jej brata, nadal intryguje. Czytając człowiek zastanawia się, co siedzi w jego umyśle i jak to wszystko dalej się potoczy. Autor nie raz wyprowadza nas na manowce, a samo zakończenie: niby przeszło mi coś takiego przez myśl, ale tak i tak byłam lekko w szoku :O
Ode mnie leci polecajka.
No i zabieram się od razu za trzeci tom.
Za egzemplarz i możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka.

Idąc za ciosem skończyłam drugą część serii kryminalnej o Agacie Stec #materiałludzki.
Tym razem gdańska policjantka została porwana. Kiedy udaje jej się uwolnić z rąk porywacza odkrywa coś z czym wolałaby nie mieć nic wspólnego. Na polu, w kaszubskiej wsi znalazła dwa ciała przytwierdzone do pali i obrośnięte roślinami. Widok makabryczny, szczególnie, że jedna z kobiet już...

Bardzo szybko się czyta, każda strona wciąga czytelnika, że ciężko odłożyć książkę chociaż na chwilę :) Artur doprowadza mnie do nerwów, niby troszczy się o bezpieczeństwo Agaty, a generalnie myśli tylko o sobie i swojej pracy. Od razu chwytam za 3 część.

Bardzo szybko się czyta, każda strona wciąga czytelnika, że ciężko odłożyć książkę chociaż na chwilę :) Artur doprowadza mnie do nerwów, niby troszczy się o bezpieczeństwo Agaty, a generalnie myśli tylko o sobie i swojej pracy. Od razu chwytam za 3 część.