Wydana jest naprawdę dobrze, w twardej oprawie. Same ilustracje w środku są i wcale ich nie jest mało. Pewnie pomyślicie, co za wariatka czyta słownik? Ja jednak po trochę podczytywałam przez styczeń, i ku memu zdziwieniu przyłapałam się na tym, że używam na co dzień wielu zaciągnięć czy słówek, jakimi posługują się górale. Dla niektórych słowa mogą być dziwne, niezrozumiałe, śmieszne, lub mogą być logiczne, ale nie znaczą tego, co byśmy powiedzieli normalnie. Oczywiście, wychodząc w Tatry często napotykałam osoby, które rozmawiały między sobą gwarą i nie raz byłam ciekawa, o czym tak gwarzą... Nie uczyłam się, rzecz jasna słownika na pamięć, ale przeczytałam każde ze słówek, z każdego działu. Teraz już na pewno będę bardziej kumata podczas spotkania na szlaku. :D

Polecam, znajdziecie w niej naprawdę wiele słówek, które może i Wy słyszycie na co dzień? Kto to wie. Ale to raczej dodatek, ciekawostka, niżli książka do czytania, wiadomo. :)

Wydana jest naprawdę dobrze, w twardej oprawie. Same ilustracje w środku są i wcale ich nie jest mało. Pewnie pomyślicie, co za wariatka czyta słownik? Ja jednak po trochę podczytywałam przez styczeń, i ku memu zdziwieniu przyłapałam się na tym, że używam na co dzień wielu zaciągnięć czy słówek, jakimi posługują się górale. Dla niektórych słowa mogą być dziwne,...

Słownik „Góralsko godacka” przedstawia gwarę górali z Podtatrza. Usłyszeć ją można [przeważnie] w okolicach Zakopanego i Nowego Targu. Gwara podhalańska – i tu oddam głos Renacie Kucharzyk - „[...] będąc częścią dialektu małopolskiego, wykazuje typowe jego właściwości, do których należą: mazurzenie, czyli wymowa c,s, z zamiast cz, sz, ż (cujny, sanobliwy, kazusek),występowanie samogłosek pochylonych (cyrpok, dowka, dróga) oraz labializacja, czyli wymowa typu łociec, łokno [...]”

Jednak słowo „godacka” ma również szersze znaczenie: określa bowiem całokształt tego, co w tradycji i kulturze Podtatrza najistotniejsze. Doskonale oddaje to słownik „Góralsko godacka”, w którym hasła posortowane są tematycznie. Wystarczy więc szybkie przejrzenie publikacji, by zauważyć, co w życiu w górach liczy się najbardziej.

Wiele tu słów, które od razu przywołują w myślach Podhale: „baca”, „gazda”, „oscypek” [choć w górach serwują wiele innych regionalnych potraw, „nie ino oscypki”]. Poza nimi „Góralsko godacka” potrafi zaskoczyć – mnie najbardziej chyba praktycznością niektórych zwrotów. Np. „dólon” i „górzon”, czyli mieszkaniec dolnej i górnej części wsi [co ma sens, w przypadku gdy zabudowa rozciąga się raczej wertykalnie niż horyzontalnie]. Albo „obugorzć” oznaczająca ilość mieszczącą się w złożonych dłoniach.

Gwara górali jest również pełna humoru. Pomijając niektóre hasła, widać to zwłaszcza w zamieszczonych na końcu słownika powiedzeniach [np. „choćby jakie były chyńci, bica z gówna nie ukrynci”] oraz w rozsianych po całej książce ilustracjach [w końcu „Góralsko godacka” to „ilustrowany słownik dla ceprów”]. Rysunki są utrzymane w stylistyce, którą widać już na okładce. [Wnętrze pokażę Wam kiedy indziej, w osobnej rolce].

Jeśli – tak jak ja – jesteście „ceprami” [nie-góralami] i fascynuje Was kultura Podhala, śmiało sięgnijcie po „Góralsko godacke”.👍

Słownik do recenzji otrzymałem od Wydawcy (współpraca barterowa).

Dłuższa recenzja tutaj:
https://karols.pl/goralsko-godacka-ilustrowany-slownik-dla-ceprow-renata-kucharzyk-recenzja/

Słownik „Góralsko godacka” przedstawia gwarę górali z Podtatrza. Usłyszeć ją można [przeważnie] w okolicach Zakopanego i Nowego Targu. Gwara podhalańska – i tu oddam głos Renacie Kucharzyk - „[...] będąc częścią dialektu małopolskiego, wykazuje typowe jego właściwości, do których należą: mazurzenie, czyli wymowa c,s, z zamiast cz, sz, ż (cujny, sanobliwy, kazusek),...