Nie wiem czy to nie dlatego, że sporadycznie sięgam po coś z tego gatunku, ale już dawno nie czytałem tak dobrego fantasy. 'Rytmatysta' po prostu mnie zwalił z nóg swoją oryginalnością, przez co nieprędko go zapomnę. Myślę, że stałem się fanem i czekam z zniecierpliwieniem na drugi tom. Wszystko: od postaci, przez ciekawy system oparty o rysowanie kredą i aż po świat, będący ciekawą alternatywną wersją naszego mnie zachwyciło. Nigdy nie byłem fanem tego gatunku, ale myślę, że zaprzyjaźnię się z twórczością Brandona Sandersona na dłużej, jeśli inne jego książki stoją na takim samym poziomie. Nie będę oszukiwał, że jest to literatura najwyższych lotów, ale z pewnością stanowi świetną rozrywkę dla każdego, kto chciałby się odprężyć i miło spędzić czas. Miałem ostatnio dość ciężki okres w życiu i ta książka pozwoliła mi choć trochę odsapnąć od problemów dnia codziennego, także cieszę się, że to właśnie ją mi polecono.

Książka Sandersona przenosi nas do dość niesztampowo zaprojektowanego świata, będącego interesującym odbiciem naszej rzeczywistości. Zamiast Stanów Zjednoczonych mamy Wyspy Zjednoczone Ameryki, a dominującym ośrodkiem kulturowym nie jest Zachód, tylko JoSeun, państwo będące alternatywną wersją Korei. W tym właśnie świecie znajduje się akademia Armedius, gdzie uczą się kolejne pokolenia rytmatystów – ludzi potrafiących ożywiać kredowe rysunki – którzy mają za zadanie bronić świat przed niebezpieczeństwem czającym się na Nebrasku; dzikimi bazgrołami. To również w niej uczy się Joel, syn wytwórcy kredy i zarazem nierytmatysta z wielkim zapałem do rytmatystyki. W szkole zaczynają ginąć uczniowie i Joel będzie musiał wziąć udział w śledztwie, którego przebieg zaważy o losach wszystkich uczniów, jeśli nie całego świata.

To za co warto docenić tę książkę to przed wszystkim trudna do przewidzenia fabuła z wieloma zwrotami akcji, która nie pozwala się nudzić. Książka ma oczywiście wady, takie jak dość płaskie, schematyczne, ale jednak dające się lubić postacie czy po prostu ogólna prostota bijącą z samej książki. Przez to, że postacie są płaskie to ich relacje nie należą do skomplikowanych i wiadomo czego się należy po nich spodziewać. Nie ma też za dużo miejsca na domysły, bo wszystko jest w zasadzie powiedziane. Na jakieś przesłanie/głębszy przekaz również nie ma co liczyć. Zakończenie daje nam pewne oczekiwania, co do przebiegu drugiego tomu, gdy ten już wyjdzie i liczę, że się nie zawiodę. Polecam każdemu entuzjastowi gatunku, ale też i ludziom spragnionym przede wszystkim dobrej zabawy.

Nie wiem czy to nie dlatego, że sporadycznie sięgam po coś z tego gatunku, ale już dawno nie czytałem tak dobrego fantasy. 'Rytmatysta' po prostu mnie zwalił z nóg swoją oryginalnością, przez co nieprędko go zapomnę. Myślę, że stałem się fanem i czekam z zniecierpliwieniem na drugi tom. Wszystko: od postaci, przez ciekawy system oparty o rysowanie kredą i aż po świat,...