Cena szczęścia

bardzo fajna historia szkoda, że kończy się w miejscu w którym mogła by się dopiero zaczynać. Przemyślana, dopracowania nie można się o nic przyczepić no może tylko o zbyt duża liczbę mało znaczących postaci i ich punktów widzenia.

bardzo fajna historia szkoda, że kończy się w miejscu w którym mogła by się dopiero zaczynać. Przemyślana, dopracowania nie można się o nic przyczepić no może tylko o zbyt duża liczbę mało znaczących postaci i ich punktów widzenia.

Pokaż mimo to

No i dostaliśmy po łapach. Galaktyczny patrol ekologów postanowił ukrócić nasze zapędy do totalnej dewastacji planety - strzeżcie się zaborcze mocarstwa i plujące ściekiem i spalinami koncerny! Przy okazji warto by nas nauczyć dobrych manier - patelnia służy do robienia kotletów, a nie prania nią męża po głowie, damscy bokserzy na cenzurowanym, nie mówiąc już o handlarzach i użytkownikach broni palnej. Co do wszelkiego rodzaju używek, to ludziki mogą ćpać do woli, tyle że ulubione substancje dziwnym trafem utraciły swoje "cudowne" właściwości. I jak tu żyć dalej?
Jeśli pominąć dość łopatologiczne wywody nad niewłaściwością niszczenia środowiska, przemocy i pogoni za pieniądzem, okazuje się to kawałem naprawdę dobrej fantastyki, z zacięciem filozoficznym (choć może ciut za bardzo moralizatorskim).

No i dostaliśmy po łapach. Galaktyczny patrol ekologów postanowił ukrócić nasze zapędy do totalnej dewastacji planety - strzeżcie się zaborcze mocarstwa i plujące ściekiem i spalinami koncerny! Przy okazji warto by nas nauczyć dobrych manier - patelnia służy do robienia kotletów, a nie prania nią męża po głowie, damscy bokserzy na cenzurowanym, nie mówiąc już o handlarzach...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Według mnie to manifest polityczny skrajnie niedbale i bez przekonania przebrany za powieść. W moich oczach to dyskwalifikujące bez względu na światopogląd autora i prezentowane poglądy. W tym przypadku mamy do czynienia ze szturmem z lewej strony, bardzo lewej. Trzeba ludzi wziąć za twarz, a wszystko będzie dobrze. Bogaci podzielą się z biednymi - terytoriami, majątkiem i wszystkim. Przyroda odetchnie, uchodźcy znajdą dom, mężowie przestaną bić żony, a nawet Arabowie i Izraelczycy się z miejsca pokochają. Trzeba ich tylko wszystkich wziąć za twarz, żeby sami sobą się nie rządzili. Tak to z grubsza szło mniej więcej do 70 strony, dalej nie zdzierżyłem.

Według mnie to manifest polityczny skrajnie niedbale i bez przekonania przebrany za powieść. W moich oczach to dyskwalifikujące bez względu na światopogląd autora i prezentowane poglądy. W tym przypadku mamy do czynienia ze szturmem z lewej strony, bardzo lewej. Trzeba ludzi wziąć za twarz, a wszystko będzie dobrze. Bogaci podzielą się z biednymi - terytoriami, majątkiem i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie jest to Steven Erikson do którego przywykłam. Książka trochę przegadana, ale dotyka różnych popularnych tematów. Miałam wrażenie, że autor napisał tą książkę po prostu, by wyrzucić z siebie myśli i dać prztyka w noc teorią spiskowym. Myślę, że nie potraktowałabym tej książki poważnie, w końcu jedynym ratunkiem ludzkości są pisarze sf.

Nie jest to Steven Erikson do którego przywykłam. Książka trochę przegadana, ale dotyka różnych popularnych tematów. Miałam wrażenie, że autor napisał tą książkę po prostu, by wyrzucić z siebie myśli i dać prztyka w noc teorią spiskowym. Myślę, że nie potraktowałabym tej książki poważnie, w końcu jedynym ratunkiem ludzkości są pisarze sf.

Pokaż mimo to

Olbrzymie rozczarowanie. Ta ksiązka to mieszanka manifestu komunistycznego, feministycznego i pacyfistycznego polana niestrawną poprawnością polityczną. Nudna, wtórna, powierzchowna.

Olbrzymie rozczarowanie. Ta ksiązka to mieszanka manifestu komunistycznego, feministycznego i pacyfistycznego polana niestrawną poprawnością polityczną. Nudna, wtórna, powierzchowna.

Pokaż mimo to

Cena szczęścia to świetna pozycja dla fanów gatunku. Pełna zwrotów akcji, przypuszczeń, mądrych cytatów i ciekawych teorii. Wciąga od pierwszej strony, a momentami bawi. Pozwala na zainteresowanie się sztuczną inteligencją i przyszłością, jaka nasz czeka. Postać Adama i jego podejście do Samanthy oczarowało mnie i chciałabym, żeby obcy byli tak pozytywnie nastawieni do nas. Powieść Steven'a Erikson'a to bardzo dobrze wykreowana historia science-fiction. Opowieść o tym, jak może wyglądać pierwszy kontakt i jak trudne doświadczenie będzie to nie tylko dla całej planety, ale i każdej pojedynczej jednostki. Pierwszy kontakt z obcą cywilizacją nie będzie łatwy, ale czy damy radę?

Cena szczęścia to świetna pozycja dla fanów gatunku. Pełna zwrotów akcji, przypuszczeń, mądrych cytatów i ciekawych teorii. Wciąga od pierwszej strony, a momentami bawi. Pozwala na zainteresowanie się sztuczną inteligencją i przyszłością, jaka nasz czeka. Postać Adama i jego podejście do Samanthy oczarowało mnie i chciałabym, żeby obcy byli tak pozytywnie nastawieni do nas....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Im dalej tym słabiej. Ale zamysł bardzo ciekawy. Tylko te zakończenie. Każdy chyba liczył na coś więcej niż tylko przemówienie które każdy z nas by wygłosił takie same gdyby nad ludzkością wisiałaby groźba zagłady.

Im dalej tym słabiej. Ale zamysł bardzo ciekawy. Tylko te zakończenie. Każdy chyba liczył na coś więcej niż tylko przemówienie które każdy z nas by wygłosił takie same gdyby nad ludzkością wisiałaby groźba zagłady.

Pokaż mimo to

W ramach wyjaśnienia: Dałem 5/10, czyli w mojej skali umywam ręce i daje znak, że czytanie na własną odpowiedzialność. Dlaczego?

Bo z jednej strony, naprawdę nieszablonowy, ciekawy pomysł na pierwszy kontakt. Książka wywołuje sporo refleksji i ma pozytywny przekaz.

Jednak... Sposób przekazu pozostawia wiele do życzenia, bardzo utrudnia odbiór. Poza tym, wprowadzanie idiotycznych teorii spiskowych jako elementów fabuły, uważam, za lekko żenujące.

Szerzej tutaj:
https://naksiazkowymszlaku.blogspot.com/2019/05/steven-ericsson-cena-szczescia.html

W ramach wyjaśnienia: Dałem 5/10, czyli w mojej skali umywam ręce i daje znak, że czytanie na własną odpowiedzialność. Dlaczego?

Bo z jednej strony, naprawdę nieszablonowy, ciekawy pomysł na pierwszy kontakt. Książka wywołuje sporo refleksji i ma pozytywny przekaz.

Jednak... Sposób przekazu pozostawia wiele do życzenia, bardzo utrudnia odbiór. Poza tym, wprowadzanie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na ratunek ludzkiej głupocie

Wstyd przyznać, ale kiedy moje oczy zobaczyły okładkę tej książki, nie wiedziałem, że patrzę na nowe dzieło człowieka, którego śmiało można nazwać jednym z ojców fantastyki. To trochę tak jakbym trzymał w ręku Władcę Pierścieni i zastanawiał się nad tym, czy ten dziadek z fajką z tylnej okładki faktycznie potrafi pisać. Do twórczości Pana Eriksona wrócę na pewno, ponieważ „Cena Szczęścia” zasłużyła moim zdaniem na miano arcydzieła literatury science – fiction przeplatanej z fantastyką.

Jest pogodnie. Dzień jak co dzień. Ludzie w Kanadyjskiej Victorii spędzają kolejny dzień życia zajęci swoimi sprawami. Jeszcze nie wiedzą, że godzina 14:30, którą wskazówki pokażą już za chwilę, stanie się początkiem czegoś, co drastycznie i nieodwracalnie zmieni ich w całości. Zachowania, nawyki, problemy, przyzwyczajenia, uszczerbki. Wszystko nabierze całkiem nowych barw, a to za sprawą "Interwencji". Znana autorka science – fiction, wygadana, dociekliwa vlogerka, Samantha August zostaje porwana przez ufo. Kilkusekundowe nagrania z telefonów komórkowych osób przebywających tuż obok tego niezwykłego zdarzenia wystarczają do obrócenia świata w informacyjny chaos. Obcy zapewne chcą nas wszystkich zniszczyć! Ci jednak mają w stosunku do naszej cywilizacji nieco inne zamiary…

Pan Steven Erikson przeniósł do książki świat rzeczywisty tak dobrze, że czytając, miałem wrażenie jakbym sięgnął po literaturę faktu, nie zaś po science – fiction. To człowiek, który podczas swojego życia musiał zgłębić tak wiele tajników wiedzy, że pisanie o zawiłościach politycznych, wyznaniowych, czy kulturowych przychodzi mu z tożsamą łatwością, co narysowanie przez 4 letnie dziecko domku, słoneczka i tych ptaszków w kształcie „M”. Mimo takiej lekkości pióra, książka nie należy do łatwych w odbiorze. Wszystkie tematy tu poruszone aż proszą się o ponowne przeczytanie i rozłożenie na więcej czynników.

„Cena Szczęścia” to utopijna wizja przyszłości, w której ludzkość nawraca się pod wpływem mało inwazyjnych metod. Dlaczego utopijna? Obawiam się… a w zasadzie to jestem przekonany, że nie ma takich metod dyplomacji, które nakłoniłyby całą ludzkość do patrzenia w jednym kierunku w ten sam lub bardzo podobny sposób. Autor stworzył ponadprzeciętnie inteligentny byt, który rozumie sprawy, o których my, nie mamy nawet pojęcia. Pokazuje zatem, że istnieje możliwość ukierunkowania naszej cywilizacji na to, co trzeba ponaprawiać. Ale to jedynie fantastyczne mrzonki…

Pan Erikson daje nam w swoim dziele popatrzeć na jedną niezwykłą ale dosyć kontrowersyjną sytuację z perspektywy kilkunastu przedstawicieli różnych ras, klas, wyznań, ludzi o odmiennych przekonaniach, doświadczonych mniej lub bardziej przez życie, a także z perspektywy samych potencjalnych antagonistów. (A dlaczego to kobieta została porwana? A dlaczego Kanadyjka? A dlaczego nie czarnoskóra? I dlaczego heteroseksualna?)

Książka jest wielkim hołdem składanym pisarzom science-fiction. Zaawansowani inżynierowie, astronomowie, mechanicy, budowlańcy, genialne umysły matematyczne, fizyczne, super zdolni lekarze, politycy, charyzmatyczni szefowie wielkich korporacji, dla których osiągnięcie sukcesu jest łatwe jak zamieszanie łyżką herbaty nie mogą się pochwalić tak bujną wyobraźnią jak pisarze. To oni, przelewając na papier swoje wyobrażenia o pozaziemskich cywilizacjach są wytypowani przez autora do prowadzenia jakichkolwiek pertraktacji z demonizowanymi „ufoludkami”. Rozdziały poświęcone właśnie owym „ufoludkom” wystawiają nam tuż przed oczy obraz ludzkości rzeczywisty, a jednocześnie tak śmieszny. Ale jest to niekiedy śmiech przez łzy. Dziwne, że jako przedstawiciele ludzkiego gatunku, snobistyczni i egoistyczni w swych działaniach zasługujemy jeszcze na jakikolwiek ratunek. A może to nie nas obcy chcą ratować? Szczerze polecam zapoznać się z tą pozycją, ja tymczasem zrobię to po raz kolejny.

Na ratunek ludzkiej głupocie

Wstyd przyznać, ale kiedy moje oczy zobaczyły okładkę tej książki, nie wiedziałem, że patrzę na nowe dzieło człowieka, którego śmiało można nazwać jednym z ojców fantastyki. To trochę tak jakbym trzymał w ręku Władcę Pierścieni i zastanawiał się nad tym, czy ten dziadek z fajką z tylnej okładki faktycznie potrafi pisać. Do twórczości Pana...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2019/05/cena-szczescia-steven-erikson.html

UFO istnieje?


Steven Erikson znany jest głównie ze sławnej „Malazańskiej Księgi Poległych” serii, która aktualnie jest białym krukiem. Autor w swoim dorobku książkowym ma też inne gatunki poza klasycznym fantasy i „Cena Szczęścia” wydana przez wydawnictwo Zysk i ska jest właśnie takim wyjątkiem od reguły. Historia ta jest typowym, klasycznym science fiction.
Czy jednak autor poradził sobie w takim wydaniu?

Pewnego niepozornego dnia w kanadyjskim miasteczku dochodzi do niecodziennego wydarzenia. Nagle pojawia się tajemniczy promień światła, który pada prosto na kobietę idącą ulicą. Samantha August, wzięta pisarka książek z gatunku science fiction zostaje porwana, ale nikt nie wie przez kogo i przede wszystkim dlaczego.
Podczas gdy nagrania porwania i znikającej kobiety zaczynają rozchodzić się w internecie, a każdy wymyśla swoje wersje wydarzeń, August budzi się w małym pomieszczeniu. Kobieta zostaje powitana przez niejakiego Adama, który jest bezcielesnym bytem. Sztuczną Inteligencją, a może istotą UFO, która przemawia do niej przez głośniki?
Kobieta zostaje poinformowana, że znajduje się na orbicie, a Adam przedstawia się jako przedstawiciel Delegacji Interwencyjnej. Delegacji, której celem jest ochrona i ewolucja ziemskiego ekosystemu, dla którego według obcych największym zagrożeniem są... ludzie.
Adam rozmawiając z Samanthą poznaje ludzkość i ich działania, a także myślenie. Co więcej staje przed poważnym dylematem – pomóc ludziom, czy może skazać ich na zagładę?
W międzyczasie na Ziemi wcale nie dzieje się najlepiej.

„Cena szczęścia” to książka, której tytuł ani trochę nie mówi, co czeka nas w środku. W sumie oryginalny tytuł jest całkiem inny i za Chiny Ludowe nie przetłumaczyłabym go tak, jak zrobił to tłumacz tej książki. Ale mniejsza z tym.

„Wasza planeta znalazła się niebezpiecznie blisko kolejnego Wydarzenia Grożącego Wyginięciem, do którego dąży ludzkość. Jeśli nie zostaniecie powstrzymani, zniszczycie większość organizmów żywych na planecie, w tym oczywiście siebie samych”

Po Eriksonie oczekiwałam pozycji pełnej wrażeń i prawdziwych sensacji. Dostałam... wielowątkową fabułę, mającą z dziesięć? (może mniej do siedmiu) wątków, lekko pokrywających się ze sobą, ale tak naprawdę to połowę można byłoby wyciąć i nikt by po nich nie płakał.
To, co dzieje się z Samanthą August i Adamem, na orbicie jest wątkiem jakby głównym, który wciągnął mnie najbardziej.
Każdy inny, dziejący się na naszej planecie, posiadający własnych bohaterów i własną głębię już nie.

Cóż, nie jestem człowiekiem politycznym, nie interesuje się polityką, a kiedy w książce mam prezydentów Ameryki, Rosji, czy przywódcę Chin to wymiękam.
Do tego dochodzi NASA i inne agencje kosmiczne.
Aaa czekajcie! Jest jeszcze premier Kanady plus jego świta, kardynał z Watykanu, rabin, miliarderzy, magnat, naukowcy, dowódca szwadronu śmierci w Republice Konga plus jego ludzie i nawet handlarz bronią się znajdzie. Na oko z trzydzieści postaci, które połączone są jednym – żyją na Ziemi.

„Wy tam, na Ziemi, zróbcie sobie przerwę, jeśli to możliwe. Pomyślcie o swoim własnym, osobistym świecie. Jaki on jest w waszych oczach? Niebiesko- zielony z białymi chmurkami? A może czerwony i wyludniony, pustynny i prawie pozbawiony życia? Przybysze z kosmosu ukazali nam wiele prawd, w tym jedną niezwykle ważną. Na przykładzie Wenus i Ziemi również. Świat można zmienić. A zatem, przyjaciele, uczyńcie swój takim, jakim chcecie go widzieć. A gdy już się wam spodoba, wyjdźcie i zatańczcie”

Wiecie, tutaj jest za przeproszeniem nasrane tyle wątków, że kiedy byłam w 3/4 książki to generalnie nie pamiętałam już, co działo się z tymi i tymi postaciami i do czego tamci, a tamci dążyli. Nooo... nie. Najbardziej interesował mnie wątek Sam, bo to ona miała najwięcej do powiedzenia i dowiadywała się od Adama bardzo ciekawych rzeczy. Chociażby to, że nie jesteśmy sami w kosmosie. Wiecie, możecie się śmiać, ale ja tam w to wierzę nie od dzisiaj. No bo skoro na Ziemi są ludzie... to dlaczego w innej galaktyce nie może być innych ludzi? A właśnie.

Natłok postaci w „Cenie szczęścia” naprawdę męczy. Jest tego zwyczajnie za dużo, a niektóre wątki niczego konkretnego nie wnoszą do całości fabuły. Ale mimo tego rozczłonkowania historii podobało mi się pokazanie Ameryki, która jest całkowicie bezradna na to, co się dzieje. Prezydent rzuca kurwami na lewo i prawo, nie wiedząc co zrobić, a jego doradcy także nie są zbytnio pomysłowi. Za to Chiny i Rosja szybko ruszają mózgami, aby pokazać się z jak najlepszej strony i być pierwszymi, którzy ogarną całą sytuację na Ziemi.
Także tutaj plus dla Eriksona, że Amerykanie znowu nie są super, hiper ekstra i Tom Cruise nie wyskoczy mi z ekranu w stroju Transformers zabijając wszystkich wrogów na swojej drodze pierdnięciem.

W całej tej politycznej paplaninie Erikson umieścił rzecz bardzo ważną, a mianowicie dbanie o naszą planetę. Cóż, wszyscy dobrze wiemy, że zasoby wydobywane z Ziemi, bądź ryby odławiane tonami, kiedyś się skończą. Atakuje nas era plastiku, która zabija środowisko szybciej niż myślimy. Wystarczy spojrzeć na morza zanieczyszczone plastikiem. Podobno w 2050 więcej w wodzie ma być właśnie plastiku, niż ryb. A przypominam, że mamy 2019 rok, czyli daleko nie zostało.
Myślę, że pisząc „Cenę szczęścia” Erikson nie myślał o obcych w kosmosie, a o ochronie naszej planety.
Bądź, co bądź, ale to my, ludzie jesteśmy jej najgorszym wrogiem.

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2019/05/cena-szczescia-steven-erikson.html

UFO istnieje?


Steven Erikson znany jest głównie ze sławnej „Malazańskiej Księgi Poległych” serii, która aktualnie jest białym krukiem. Autor w swoim dorobku książkowym ma też inne gatunki poza klasycznym fantasy i „Cena Szczęścia” wydana przez wydawnictwo Zysk i ska jest właśnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to