Ksiązka z babolem powtarzanym w kulturze zachodu, bo egzystencjalizm potraktowano tu ("na wyłączność") w osobnym rozdziale, na tle innych traktujących o dziedzinach.
Świetna do popularyzacji filozofii, z elementami logiki i (mniej lub bardziej) udanymi żartami. Jest utrzymana w formie dialogu i anegdot dwóch autorów.
Nawet przyjemniej ją sie słucha jako audiobook (Jerzy Stuhr) aniżeli czyta.

Ksiązka z babolem powtarzanym w kulturze zachodu, bo egzystencjalizm potraktowano tu ("na wyłączność") w osobnym rozdziale, na tle innych traktujących o dziedzinach.
Świetna do popularyzacji filozofii, z elementami logiki i (mniej lub bardziej) udanymi żartami. Jest utrzymana w formie dialogu i anegdot dwóch autorów.
Nawet przyjemniej ją sie słucha jako audiobook (Jerzy...

Zbiór filożartów, czyli anegdot ilustrujących różne poglądy i nurty filozoficzne (od platonizmu po egzystencjalizm). Pomysł znakomity, realizacja udana. Lektura dostarcza intelektualnej rozrywki, a frywolna forma przekazu wprawia w dobry nastrój, skłaniając do uśmiechu. Warto zapoznać się z tym błyskotliwym (aczkolwiek nieco powierzchownym) kursem filozofii.

Zbiór filożartów, czyli anegdot ilustrujących różne poglądy i nurty filozoficzne (od platonizmu po egzystencjalizm). Pomysł znakomity, realizacja udana. Lektura dostarcza intelektualnej rozrywki, a frywolna forma przekazu wprawia w dobry nastrój, skłaniając do uśmiechu. Warto zapoznać się z tym błyskotliwym (aczkolwiek nieco powierzchownym) kursem filozofii.

Pożyteczna lektura. Szkoda, że w ten sposób nie nauczą się filozofii.

Pożyteczna lektura. Szkoda, że w ten sposób nie nauczą się filozofii.

Fajna książka – odrzutowcem przez historię filozofii, gdzie poszczególne dziedziny zilustrowane są dowcipami.
Książka bez zadęcia, poważne tematy podane króciutko i z przymrużeniem oka. Może pomóc tym, którzy zgrzytają zębami na słowo 'filozofia' – wiadomo że uśmiech ułatwia przyswojenie treści i zapamiętanie.
Pewnie nie spodoba się tym, którzy preferują naukowe podejście do tematu. Jeśli ktoś potrzebuje dokładniejszych informacji i rozwinięcia poszczególnych zagadnień – również nie ma tu czego szukać.
Ja jestem zwolennikiem humoru, także czarnego, więc książka mnie usatysfakcjonowała.
A dowcipy? Jedne śmieszne, inne nie, ale wszystko jest względne, jak w dowcipie z rozdziału o względności:
„Pewien człowiek modli się do Boga:
- Panie, chciałbym ci zadać pytanie
- Żaden problem, śmiało – mówi Bóg
- Czy to prawda Panie, że dla ciebie milion lat to tyle co chwila?
- Tak, to prawda
- Więc czym dla ciebie jest milion dolarów?
- Jednym centem – odpowiada Bóg
- Więc czy mogę poprosić o jednego centa?
- Oczywiście – odpowiada Bóg – zaczekaj chwilkę”.

Lub:
„Pat:
- Cześć Mike, dzwonię do ciebie z High Street z mojej nowej komórki
Mike:
- Uważaj Pat, właśnie mówili w radiu, że jakiś wariat jedzie High Street pod prąd
- Jeden wariat? Jest ich cała masa”.

Fajna książka – odrzutowcem przez historię filozofii, gdzie poszczególne dziedziny zilustrowane są dowcipami.
Książka bez zadęcia, poważne tematy podane króciutko i z przymrużeniem oka. Może pomóc tym, którzy zgrzytają zębami na słowo 'filozofia' – wiadomo że uśmiech ułatwia przyswojenie treści i zapamiętanie.
Pewnie nie spodoba się tym, którzy preferują naukowe...

Ciekawa książka, pewnie dla znawców filozofii i nurtów filozoficznych będzie ciekawsza. Dowcipy - trochę stare suchary - połowę z nich znałem w lepszych wersjach. Dobra dla pośmiania się.

Ciekawa książka, pewnie dla znawców filozofii i nurtów filozoficznych będzie ciekawsza. Dowcipy - trochę stare suchary - połowę z nich znałem w lepszych wersjach. Dobra dla pośmiania się.

Kilka razy zawarte w książce żarty szczerze mnie rozbawiły. Okropne w tej książce są jednak momenty gdy autorzy tłumaczą opowiedziane przez siebie dowcipy.
Odbiór audiobooka uprzyjemnia głos Jerzego Stuhra.

Kilka razy zawarte w książce żarty szczerze mnie rozbawiły. Okropne w tej książce są jednak momenty gdy autorzy tłumaczą opowiedziane przez siebie dowcipy.
Odbiór audiobooka uprzyjemnia głos Jerzego Stuhra.

Jest to książka z dowcipami, pomiedzy które wpleciono okruchy filozofii. Mam wrażenie, że autorzy pozbierali dowcipy i pod nie dopisali resztę.
Na plus książki przemawia jednak jej struktura. Rozdziały nie sa poświęcone poszczególnym filozofom, jak ma to miejsce np. w Krótkiej historii filozofii lecz rozdział to wycinek filozofii - metafizyka, epistemologia, etyka. Nie wiem jednak, co robi tam osobny rozdział poświęcony akurat egzystencjalizmowi będącego osobnym nurtem filozoficznym niż dziedziną filozofii.
Na korzyść książki przemawia też umieszczony na końcu słowniczek, ubogi ale jest, ważniejszych pojęć. Dowiemy sie z niego czym sa fenomeny a czym pragmatyzm.
Co do żartów, niektóre są naprawdę śmieszne, inne wręcz czerstwe. Na taki odbiór wpływają może jednak różnice kulturowe albo tłumaczenie?
Na minus zdecydowanie wpływa to, ze poszczególne szkoły, nurty zostały potraktowane po łebkach. Nie dowiemy się za wiele o tym, co myśleli poszczególni myśliciele, a poznamy jedynie pobieżnie ich poglądy. Brak jest podanych przykładowych dziel każdego z nich. Był wspomniany Kartezjusz, Mill - co oni napisali? Tego się nie dowiemy? Autorzy podali jedynie tytlu przykładowego dzieła Adama Smitha, Heideggera czy Kanta - mały brak konsekwencji. Skoro na końcu książki podano os czasu, to przy poszczególnych filozofach można było podać chociaż po jednym ich dziele.
Egzystencjalizm, z nieznanych mi przyczyn, został potraktowany wyjątkowo. Nie dość, że doczekał się osobnego rozdziału, to na dodatek opisano to, jak doszło do jego powstania, to co dało pod niego podwaliny.
Książka przyjemna w odbiorze, może poza częściami poświęconymi Kantowi ale to raczej wynika ze specyfiki jego filozofii, nie dowiecie się z niej jednak za wiele o filozofii.

Jest to książka z dowcipami, pomiedzy które wpleciono okruchy filozofii. Mam wrażenie, że autorzy pozbierali dowcipy i pod nie dopisali resztę.
Na plus książki przemawia jednak jej struktura. Rozdziały nie sa poświęcone poszczególnym filozofom, jak ma to miejsce np. w Krótkiej historii filozofii lecz rozdział to wycinek filozofii - metafizyka, epistemologia, etyka. Nie wiem...

Nie polecam. Suchary, opatrzone dodatkowym wyjaśnieniem, na wypadek, gdyby ktoś ich nie znał i jakimś cudem nie rozumiał. Niestety książka nie zachęca też specjalnie do filozofii, potraktowanej tu bardzo skrótowo, niemal jedynie jako ilustracja tychże nieśmiesznych żartów.

Nie polecam. Suchary, opatrzone dodatkowym wyjaśnieniem, na wypadek, gdyby ktoś ich nie znał i jakimś cudem nie rozumiał. Niestety książka nie zachęca też specjalnie do filozofii, potraktowanej tu bardzo skrótowo, niemal jedynie jako ilustracja tychże nieśmiesznych żartów.

zbiór żartów bardziej i mniej znanych (w tym sporo tzw. sucharów),wokół których dwoje filozofów Thomas Cathcart i Daniel Klein prowadzi podróż po najważniejszych prądach i pojęciach filozoficznych. Nie mam przekonania, że się udało, choć można by było potraktować wiele z nich jako punkt wyjścia do rozważań np. w szkołach średnich.
[...]
całość:
https://www.speculatio.pl/przychodzi-platon-do-doktora/

zbiór żartów bardziej i mniej znanych (w tym sporo tzw. sucharów),wokół których dwoje filozofów Thomas Cathcart i Daniel Klein prowadzi podróż po najważniejszych prądach i pojęciach filozoficznych. Nie mam przekonania, że się udało, choć można by było potraktować wiele z nich jako punkt wyjścia do rozważań np. w szkołach...

Kiedyś koniecznie chciałam zgłębić zagadnienie humoru - dlaczego ludzi śmieszą kawały, przecież niektóre są głupie, absurdalne itd. Właśnie, dlaczego absurd nas śmieszy? Na szczęście znajomi przestrzegli mnie, że czytanie o historii humoru jest wybitnie nieśmieszne, więc systematyczny wykład zagadnienia przestał mnie kusić. Trafiłam jednak na książkę, która nie dość, że wyjaśnia dlaczego żarty są śmieszne - po prostu odzwierciedlają klasyczne pytania filozoficzne, a one przecież stanowią idealny materiał na dowcip - to robi to w zabawny sposób.
Jeśli lekko zgrzytacie zębami na myśl o zgłębianiu ontologii, teleologii czy jakiegoś innego egzystencjalizmu, weźcie do ręki "Przychodzi Platon do doktora". Bawiłam się świetnie, zapamiętałam na zaś parę dobrych kawałów i (mam nadzieję) przyswoiłam parę pojęć filozoficznych.
Polecam gorąco!

Kiedyś koniecznie chciałam zgłębić zagadnienie humoru - dlaczego ludzi śmieszą kawały, przecież niektóre są głupie, absurdalne itd. Właśnie, dlaczego absurd nas śmieszy? Na szczęście znajomi przestrzegli mnie, że czytanie o historii humoru jest wybitnie nieśmieszne, więc systematyczny wykład zagadnienia przestał mnie kusić. Trafiłam jednak na książkę, która nie dość, że...