„Koty” Champfleurey’ego skupiają się na opisie historii, zwyczajów, obserwacji i anegdot dotyczących tytułowych zwierząt aż po XIX wiek. Autor rozpoczyna od tego, jak traktowano i jak podchodzono do kotów w starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie, a także na Wschodzie. Dalsze ich losy dotyczą głównie Europy. Ale to nie wszystko: sporo miejsca poświęcone zostało wyłącznie kotom: ich budowie anatomicznej, językowi, dziedziczności cech, amorom, chorobom, itd. Autor czerpie z mnóstwa źródeł, np. literatury, podań ludowych, czy sztuki.

Czuć, że „Koty” to książka pisana przez miłośnika kotów. Champfleury nie zachowuje w niej naukowego obiektywizmu [i dobrze!]. Potępia zachowania, które przynoszą kotom cierpienie. Piętnuje głupie, bezmyślne zwyczaje [jak wrzucanie kotów do ognia w wigilię świętego Jana (s.53)]. Propaguje głęboko humanistyczny stosunek do zwierząt. Jako człowiek pióra, wychodzi poza suchą relację – co rusz wprowadza swój odautorski komentarz, to ganiąc, to chwaląc.

Ponadto, w książce znalazło się sporo ilustracji – niektóre z nich wykonane specjalnie na potrzeby tej publikacji przez Victora Hugo, Eugène Delacroixa, Eugène Violet-le-Duca, Édouarda Maneta czy Prospera Mérimée.

„Koty” to istna gratka dla wszystkich miłośniczek i miłośników tych zwierząt. Champfleury przywołując ich historie, zwyczaje, obserwacje, anegdoty oddaje hołd istotom, które od czasów pierwszej publikacji książki tylko zyskały na popularności [być może jest prawda w stwierdzeniu, że Internet powstał po to, byśmy mogli oglądać koty] – zawarta w „Kotach” treść bawi, uczy i cieszy oko. Serdecznie polecam. 👍

Do zdjęć pozowała kotka z sąsiedztwa 😉

Egzemplarz książki do recenzji otrzymałem od Wydawcy w ramach współpracy barterowej.

Dłuższa recenzja na mojej stronie - link: https://karols.pl/koty-champfleury-recenzja/

„Koty” Champfleurey’ego skupiają się na opisie historii, zwyczajów, obserwacji i anegdot dotyczących tytułowych zwierząt aż po XIX wiek. Autor rozpoczyna od tego, jak traktowano i jak podchodzono do kotów w starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie, a także na Wschodzie. Dalsze ich losy dotyczą głównie Europy. Ale to nie wszystko: sporo miejsca poświęcone zostało wyłącznie...

Bardzo podobał mi się humor zawarty w książce oraz grafiki. Czytanie książki pieknie oprawionej, wydanej na porządnym papierze to czysta przyjemność. Kiedy na dodatek jest bogato ilustrowana i oczy mogą co kilka stron odpocząć od ciągłego tekstu, to w ogole bajka.

Bardzo podobał mi się humor zawarty w książce oraz grafiki. Czytanie książki pieknie oprawionej, wydanej na porządnym papierze to czysta przyjemność. Kiedy na dodatek jest bogato ilustrowana i oczy mogą co kilka stron odpocząć od ciągłego tekstu, to w ogole bajka.