Choć od opisywanych tutaj wydarzeń oddziela polskiego czytelnika nie tylko geograficzny dystans wielu tysięcy mil i ponad półtora wieku, żywy i pełen osobistego zaangażowania styl autora sprawia, że czytelnik szybko zostaje porwany w wir duchowych zmagań rzymskokatolickiego księdza uczciwie pragnącego pogodzić głos sumienia z wymaganiami absolutnego posłuszeństwa swojemu biskupowi. Mimo nowatorskich posunięć Vaticanum II w swojej istocie Kościół Rzymskokatolicki pozostaje bowiem zawsze ten sam (semper idem). To wewnętrzne, nasilające się z biegiem czasu rozdarcie ciała kleru raz po raz daje o sobie znać jak choćby w dramatycznych wystąpieniach polskich księży. Wspominając swoją ostatnią rozmowę u biskupa jeden z nich przyznał publicznie: "...żałuję, że tak łatwo zgodziłem się na jego prośbę [by nie rozbijać mu parafii]. Nazajutrz parafianie dowiedzieli się, że ich [świdnicką] parafię opuścił alkoholik, dzieciorób, itp..."
Charles Chiniquy to postać lojalnego sługi Bożego, od którego nasi drodzy księża mogliby się wiele nauczyć. Opuścić własną parafię pod osłoną nocy to jedno; w końcu robi to wielu księży od niepamiętnych czasów. Opuścić szeregi kościoła rzymskiego na czele tysiąca wiernych gotowych bronić wolności Ewangelii i honoru swojego pasterza to historia, jaka wydarza się raz na sto lat. Książka "Pięćdziesiąt lat w Kościele Rzymskim" od czasu swojego pierwszego wydania w roku 1885 doczekała się licznych przekładów, w tym także na język chiński. Nadszedł czas, że polski czytelnik może teraz skonfrontować swoją osobistą tożsamość religijną oraz zobaczyć konkretny przykład postawy, jaką zajmuje człowiek w zgodzie z przekonaniem oświeconego Ewangelią sumienia. W dobie relatywnego, politycznie poprawnego indyferentyzmu "Pięćdziesiąt lat" tchnie pożądaną świeżością, przypominając nam o tradycyjnych, choć niestety coraz bardziej zaniedbywanych wartościach, takich jak choćby honor, i potrzebie jego obrony bez względu na cenę. Burzliwe wydarzenia XIX wiecznej Kanady, Ameryki i Europy stają na żywo przed oczami przybliżając nam zarówno dobrze znane dramaty z własnego podwórka, jak i te zapomniane bądź przemilczane. Miłośnicy historii znajdą szczególnie pasjonujące kulisy z wydarzeń Wojny Secesyjnej. Uwagę apologetów zajmie niewątpliwie druzgocąca recenzja znanej książki kardynała J. H. Newmana. Wszyscy jednak będą mieli wiele niepowtarzalnych okazji śmiać się i płakać wespół z autorem towarzysząc mu w czasie jego wieloletniej acz niezwykle barwnej posługi. A jeśli znajdzie się ktoś, kto zgodnie z pragnieniem autora użyczy mu ust, by wielbić Boga za Jego miłosierdzie okazane w Panu Jezusie Chrystusie, wówczas będzie można rzec, że niniejsza książka osiągnęła swój cel.