Fascynujący thriller polityczny. Bardzo przyjemnie się czyta. Gdyby to ode mnie zależało, ta książka byłaby omawiana jako lektura na zajęciach z literatury iberoamerykańskiej jako współczesna powieść świetnie ukazująca problemy takie, jak granica lojalności.

Fascynujący thriller polityczny. Bardzo przyjemnie się czyta. Gdyby to ode mnie zależało, ta książka byłaby omawiana jako lektura na zajęciach z literatury iberoamerykańskiej jako współczesna powieść świetnie ukazująca problemy takie, jak granica lojalności.

Polityka i władza działają jak narkotyk, od którego trudno się uwolnić jeśli choć raz się go zażyło. Psują najlepszych, moralnie nienagannych, z ideami i zasadami, uczciwych i prawych. Świat polityki to blichtr okupiony wieloma ofiarami, błyszczący złudnym światłem, które potrafi sprowadzić na manowce.

Rewelacyjnie opowiada o tym w swojej powieści Klątwy Claudia Piñeiro.
Román Sabaté nie planował politycznej kariery. Los zadecydował jednak inaczej i rzucił go od razu na głęboką wodę - został przybocznym jednego z najbardziej wpływowych polityków Argentyny. Jak się później okazało jego szef oczekiwał od niego o wiele więcej niż służba krajowi i obywatelom.
Wplątany w osobiste problemy przełożonego i partyjną machinę Sabaté znalazł się w pułapce, z której ucieczka przewróciła jego życie do góry nogami. Pomoc przyjaciółki, dziennikarki telewizyjnej i jego wuja Adolfa, politycznego radykała - idealisty, stała się jedyną szansą na uwolnienie od pościgu i zemsty politycznego lidera.

Klątwy potwierdzają jak wyśmienitą obserwatorką aktualnych realiów oraz ludzkich charakterów i zachowań jest Piñeiro. Jej historia to fikcja, ale z rodzaju tych, które w każdej chwili mogą się urzeczywistnić. Żeby nie było zbyt konwencjonalnie autorka wprowadziła tu nierealny, nieco baśniowy wątek tytułowych klątw (fatum, przeznaczenia, przepowiedni),którymi każdy z nas jest namaszczony od momentu narodzin, i które determinują nasze życie i to, co w nim osiągamy. Warto żebyście sami ocenili efekt tego zabiegu.
Nie zawiodła mnie Piñeiro jak dotąd i oby tak było nadal!

Polityka i władza działają jak narkotyk, od którego trudno się uwolnić jeśli choć raz się go zażyło. Psują najlepszych, moralnie nienagannych, z ideami i zasadami, uczciwych i prawych. Świat polityki to blichtr okupiony wieloma ofiarami, błyszczący złudnym światłem, które potrafi sprowadzić na manowce.

Rewelacyjnie opowiada o tym w swojej powieści Klątwy Claudia Piñeiro....

Książka trochę magiczna, czarnoksięska, pomimo że osadzona w bardzo współczesnych realiach polityki z całym arsenałem jej brudów i cynizmu (pragmatyzmu?). Niektóre wątki można wprost odnieść do polskiej rzeczywistości politycznej - i u nas bowiem nie brakuje zagrywek PR-owych służących budowaniu fałszywego wizerunku, hipokryzji, populizmu i wiecznego rozważania, "a jak na to zareagują nasi wyborcy"?

Technokratyczna wymowa tych fragmentów jest zaskakująco zestawiona z irracjonalną "analizą" klątw i przesądów (to nadaje powieści leciutki sznyt iberoamerykańskiego realizmu magicznego). A dysonans, jaki wywołuje ów cynizm polityki i magia czarownic, wspaniale uzupełnia sensacyjny wątek powieści.

Są też smaczki antyczne, a tuż obok... elementy komiczne (intymne rozmowy głównego bohatera i jego zleceniodawcy) - temat niby nie do żartów, ale Klaudia Pińero wykazała się tu dużym poczuciem humoru ;-)

W gruncie rzeczy - pomimo zagadki, sensacji i magii - książka traktuje o sprawach poważnych i trudnych, które w państwach kruchych i młodziutkich demokracji są niezwykle istotne.

Książka trochę magiczna, czarnoksięska, pomimo że osadzona w bardzo współczesnych realiach polityki z całym arsenałem jej brudów i cynizmu (pragmatyzmu?). Niektóre wątki można wprost odnieść do polskiej rzeczywistości politycznej - i u nas bowiem nie brakuje zagrywek PR-owych służących budowaniu fałszywego wizerunku, hipokryzji, populizmu i wiecznego rozważania, "a jak...

Początek intrygujący. Podobała mi się wielogłosowa narracja, opowieść snuta od tyłu, wątek magiczny i analiza funkcjonowania politycznych populistów. W pewnym momencie jednak (niepostrzeżenie) historia zaczęła być schematyczna i przewidywalna. Można też dopatrzeć się inspiracji "Opowieścią podręcznej" a rebours i "Autorem widmo" Polańskiego. Warto przeczytać jako ambitniejsze czytadło.

Początek intrygujący. Podobała mi się wielogłosowa narracja, opowieść snuta od tyłu, wątek magiczny i analiza funkcjonowania politycznych populistów. W pewnym momencie jednak (niepostrzeżenie) historia zaczęła być schematyczna i przewidywalna. Można też dopatrzeć się inspiracji "Opowieścią podręcznej" a rebours i "Autorem widmo" Polańskiego. Warto przeczytać jako...

Ogólnie uważam pomysł za bardzo trafiony, choć momentami miałam spory problem z namówieniem samej siebie na dokończenie tejże książki. Pierwszym i chyba największym problemem tej powieści jest wątek Klątwy Alsiny - według mnie kompletnie niepotrzebne wstawki, nic nie wnoszące do treści, których niestety było bardzo dużo. Na dobrą sprawę nawet nie wiem, po co autorka zawracała sobie głowę osobą Alsiny, po co tworzyła wątek rzucania uroku. I tu powstaje problem drugi - przez te niepotrzebne wstawki i zajmowanie się kompletnie nieistotną w tym sporze osobą, właściwa akcja tj. konflikt między Romanem a Fernandem wybucha dopiero w drugiej połowie książki.
W związku z powyższym, mam mieszane uczucia co do Klątw. Z jednej strony było to dobre, znakomicie pokazało jak działa współczesny świat i jak bezwzględni potrafią być politycy, a i sami bohaterowie byli doskonale dopracowani. Z drugiej jednak strony wątek Alsiny znacznie utrudniał mi czytanie już nie wspominając o tym, że był nużący i zbędny. Czy więc jestem zadowolona z tej lektury? No cóż - jestem. Lektura jaka by nie była zawsze przynosi nowe doświadczenia, a w tym przypadku sprawiła, że nie prędko sięgnę po kolejną książkę Claudii Pineiro.

Ogólnie uważam pomysł za bardzo trafiony, choć momentami miałam spory problem z namówieniem samej siebie na dokończenie tejże książki. Pierwszym i chyba największym problemem tej powieści jest wątek Klątwy Alsiny - według mnie kompletnie niepotrzebne wstawki, nic nie wnoszące do treści, których niestety było bardzo dużo. Na dobrą sprawę nawet nie wiem, po co autorka...

Klątwy Claudii Piñeiro są historią skupiającą się wokół tematu władzy, który od wieków stanowi jedno z największych pragnień ludzkości. To książka dla wszystkich, dla których władza jest celem samym w sobie. Ta doskonała i błyskotliwa opowieść, która mimo fikcyjnej historii swoim uniwersalizmem potrafi doskonale zobrazować mechanizmy dominacji, jest aktualna i przejmująca.

http://kulturacja.pl/2019/01/klatwy-claudia-pineiro-recenzja/

Klątwy Claudii Piñeiro są historią skupiającą się wokół tematu władzy, który od wieków stanowi jedno z największych pragnień ludzkości. To książka dla wszystkich, dla których władza jest celem samym w sobie. Ta doskonała i błyskotliwa opowieść, która mimo fikcyjnej historii swoim uniwersalizmem potrafi doskonale zobrazować mechanizmy dominacji, jest aktualna i przejmująca....

Dużo tu polityki - może nawet za dużo, gdy liczy się na relaksującą lekturę. Nie każdy orientuje się w zawiłościach argentyńskiego świata politycznego. Do tego dochodzi wątpliwie etyczna propozycja złożona młodemu pracownikowi, smaczki z branży dziennikarskiej, trochę historii, trochę wiary w magię i klątwy. Generalnie - do przeczytania, ale nie porwało mnie tak, jak inne powieści autorki.

Dużo tu polityki - może nawet za dużo, gdy liczy się na relaksującą lekturę. Nie każdy orientuje się w zawiłościach argentyńskiego świata politycznego. Do tego dochodzi wątpliwie etyczna propozycja złożona młodemu pracownikowi, smaczki z branży dziennikarskiej, trochę historii, trochę wiary w magię i klątwy. Generalnie - do przeczytania, ale nie porwało mnie tak, jak inne...