Jest to jedna z tych książek, które mają sporą wartość poznawczą, ale nie zapadają jakoś szczególnie w pamięć. Autorka w swojej pracy - jak się domyślam rozprawy doktorskiej - opisuje rytuały przejścia i obrzędy wciąż funkcjonujące w kulturze japońskiej.
Rozpoczynają się one od zwyczajów związanych z ciążą i połogiem, a także z przyjmowaniem małego człowieka do społeczności. Oczywiście ten ostatni proces składa się z kilku mniej lub bardziej ważnych etapów, a autorka porusza w jego ramach zarówno ceremonie religijne, jaki zupełnie świeckie momenty przejścia, takie jak na przykład zakończenie szkoły czy osiągnięcie pewnego wieku.
W podobny sposób opisuje także japońskie pogrzeby, zarówno w tradycji shintoistycznej jak i buddyjskiej.

To, co w tej pracy wydawało mi się najciekawsze, to swego rodzaju rozwinięcie tematu podjętego przez Igę Rutkowską w jej książce "W Kawagoe. Antropolog wobec życia codziennego Japończyków". Chodzi mianowicie o japońskich śluby, szczególnie te w wersji "zachodniej". Dochodzi w nich do niezwykle ciekawych połączeń symboli zaczerpniętych z kultury europejskiej, a których znaczenie zostało zmienione lub całkowicie wykreślone, z symbolami i znaczeniami charakterystycznymi raczej dla kultury japońskiej.

Praca na ogół rzetelna, ale trudno czytać ją z wypiekami na twarzy.

Jest to jedna z tych książek, które mają sporą wartość poznawczą, ale nie zapadają jakoś szczególnie w pamięć. Autorka w swojej pracy - jak się domyślam rozprawy doktorskiej - opisuje rytuały przejścia i obrzędy wciąż funkcjonujące w kulturze japońskiej.
Rozpoczynają się one od zwyczajów związanych z ciążą i połogiem, a także z przyjmowaniem małego człowieka do...