Mamy chyba dużo historycznego szczęścia, że żyjemy w roku świętowania, jednej z najważniejszych w naszej historii rocznic – 100 Rocznicy Odzyskania Niepodległości. 11 listopada 1918 roku, po 123 latach zaborów, Polska odzyskała niepodległość. To historyczne wydarzenie było rezultatem splotu wielu wydarzeń politycznych i militarnych jakie miały miejsce w Europie, w pierwszych kilkunastu latach XX wieku. Po klęsce Niemiec oraz C.K. Austrii w Wielkiej Wojnie oraz rewolucyjnym rozgardiaszu w carskiej Rosji, nadarzyła się niebywała szansa, aby po latach oczekiwań, umęczony naród polski mógł odzyskać swoją ojczyznę. Jednak po chwilach euforii, szybko okazało się, że odzyskanie wolności to jedno a jej trwałe utrzymanie to już całkiem nowe wyzwanie. Młode państwo polskie stanęło przed największym wyzwaniem – jak z trzech całkowicie odmiennych kulturowo i gospodarczo terytoriów uczynić jedno państwo i zapewnić bezpieczeństwo jego granic? Kolejna sprawa to polityczna ocena zasług w dziele odzyskania niepodległości. W naszym kraju, spory o te zasługi toczą się nieprzerwanie do chwili obecnej. Wedle jednych największe zasługi położył marszałek Józef Piłsudski, tworząc siłę militarną czyli Legiony oraz Polską Organizację Wojskową. Inna grupa historyków, największe zasługi przypisuje Romanowi Dmowskiemu, twierdząc że Komitet Narodowy Polski i armia Hallera przesądziły o kształcie naszych granic w powojennej Europie. Zdaniem kolejnej grupy historyków, Polska w roku 1918 nie powróciłaby na mapę Europy, gdyby nie miały miejsca wydarzenia rewolucyjne w carskiej Rosji. Zgodę na odrodzenie państwa polskiego, wynegocjowano gdyż stawało się ono naturalnym buforem przed rozlewającym się bolszewizmem, zagrażającym państwom Europy Zachodniej. I jak pokazały wydarzenia z lat 1920-1922, te oczekiwania zostały przez odrodzone państwo polskie spełnione.