Wysokie Progi

Na "Wysokie Progi" trafiłam przypadkiem w naleśnikarni "Czytadło" w Warszawie (którą polecam!). Książka zwróciła moją uwagę z powodu Autora. Nie wiedziałam, że to druga część cyklu. Wciągnęłam się i jak najszybciej zdobyłam egzemplarz do przeczytania w domu. Spodziewałam się, że głównym bohaterem będzie jednak Ksawery, ale zmiana na Magdę tylko wyszła powieści na dobre.
Jak w każdej powieści Dołęga-Mostowicz obnaża ludzką naturę i jej ciemniejszą stronę. Wielokrotnie zaskakuje, a przy tym opisuje życie bohaterów i realia ich czasów, że od książki trudno się oderwać.

Na "Wysokie Progi" trafiłam przypadkiem w naleśnikarni "Czytadło" w Warszawie (którą polecam!). Książka zwróciła moją uwagę z powodu Autora. Nie wiedziałam, że to druga część cyklu. Wciągnęłam się i jak najszybciej zdobyłam egzemplarz do przeczytania w domu. Spodziewałam się, że głównym bohaterem będzie jednak Ksawery, ale zmiana na Magdę tylko wyszła powieści na dobre.
Jak...

Wysokie Progi - jednak lubię takie historie. Bardzo wciągają mnie opowiadania typu Nad Niemnem , Król, Maska.
Ubawiłem się a raczej doświadczyłem zabawnych sytuacji czytając lekturę,
Opowiadanie uczy dawnych manier, taktu, bywania w towarzystwach .
Tło całej opowieści jest mezalians , który para się swoimi prawami na XIX w.
A co ztego wynikło i co się wydarzyło , zapraszam do przeczytania .

Wysokie Progi - jednak lubię takie historie. Bardzo wciągają mnie opowiadania typu Nad Niemnem , Król, Maska.
Ubawiłem się a raczej doświadczyłem zabawnych sytuacji czytając lekturę,
Opowiadanie uczy dawnych manier, taktu, bywania w towarzystwach .
Tło całej opowieści jest mezalians , który para się swoimi prawami na XIX w.
A co ztego wynikło i co się wydarzyło ,...

2 cz i kontynuacja Złotej Maski.
Rewelacyjna. Super opisuje schemty i wartości panujące w warstwach Społecznych.
Łatwo się czyta, język I styl jakiego dziś już trudno odnaleźć we współczesnej twórczości-charakterystyczne dla Mostowicza również poczucie humoru.Polecam.

2 cz i kontynuacja Złotej Maski.
Rewelacyjna. Super opisuje schemty i wartości panujące w warstwach Społecznych.
Łatwo się czyta, język I styl jakiego dziś już trudno odnaleźć we współczesnej twórczości-charakterystyczne dla Mostowicza również poczucie humoru.Polecam.

https://3po3dotblog.wordpress.com/2020/01/21/wysokie-progi/

https://3po3dotblog.wordpress.com/2020/01/21/wysokie-progi/

Autor i tym razem nie zawodzi w demaskowaniu. Aż dziw bierze, ze tyle rzeczy robimy na pokaz.

Autor i tym razem nie zawodzi w demaskowaniu. Aż dziw bierze, ze tyle rzeczy robimy na pokaz.

Dołęga-Mostowicz porusza kwestię awansu społecznego w międzywojennej Polsce. Była aktorka i córka rzeźnika awansuje przez zamążpójście na arystokratkę. Można zobaczyć, jak arystokracja reaguje na wtargnięcie osoby spoza ich klasy do jej zamkniętego kręgu. Ciekawe portrety postaci, szczególnie komiczny obraz matki Ksawerego, obyczaje i savoir-vivre sprzed 100 lat, akcja nieskomplikowana, aczkolwiek całkiem całkiem. Nagłe urwanie jej jak w „Dyzmie” mogłoby w tym wypadku sugerować, że nastąpi ciąg dalszy, ale nie nastąpił.
Lektorka Hanna Kamińska czyta szybko i niechlujnie, wymowa „pedziała” zamiast „powiedziała”, „odproadził” zamiast „odprowadził” itp. raziła mnie i denerwowała.

Dołęga-Mostowicz porusza kwestię awansu społecznego w międzywojennej Polsce. Była aktorka i córka rzeźnika awansuje przez zamążpójście na arystokratkę. Można zobaczyć, jak arystokracja reaguje na wtargnięcie osoby spoza ich klasy do jej zamkniętego kręgu. Ciekawe portrety postaci, szczególnie komiczny obraz matki Ksawerego, obyczaje i savoir-vivre sprzed 100 lat, akcja...

kolejna zachwycająca pozycja z twórczości Dołęgi-Mostowicza. to pisarz, którego można czytać i czytać i czytać. kontynuacja Złotej Maski z pięknymi opisami Warszawy, wsi, socjety i ich relacji - zdrad, romansów, wzlotów i upadków, miernoty i wielkości.

kolejna zachwycająca pozycja z twórczości Dołęgi-Mostowicza. to pisarz, którego można czytać i czytać i czytać. kontynuacja Złotej Maski z pięknymi opisami Warszawy, wsi, socjety i ich relacji - zdrad, romansów, wzlotów i upadków, miernoty i wielkości.

Czasem przy lekturze książki przeświadczeniu o niskiej jakości treści towarzyszy wiara, że koniec książki przyniesie rozwiązanie lub zmianę, która nada sens całości i pomoże zapomnieć o trudach brnięcie przez pierwsze części książki. Niestety wiara ta bardzo rzadko spotyka się ze spełnieniem. Tak też było w przypadku tej książki. W zasadzie jedyną motywacją do lektury była chęć nadania sensu przygodom bohaterki pierwszego tomu. Spotkał mnie więc podwójny zawód.
Nie mogę rozwikłać co przyświecało autorowi przy tworzeniu tej książki. Czy chciał ukazać w złym świetle warstwę właścicieli ziemskich, czy też pokazać bezmiar zepsucia polskich elit. Być może chodziło o ukazanie spirali w którą można wpaść zadając się ze złym towarzystwem i nie stosując się do konserwatywnych zasad. W każdym z tych przypadków wydźwięk nie jest mocny i jasny. Dodatkowe urwanie powieści nie pozostawia nawet odrobiny satysfakcji. Podobny zabieg sprawdził się znakomicie przy opisywaniu perypetii Nikodema Dyzmy. Tu jednak jeszcze spotęgował efekt rozczarowania. Ani Magdalena Runicka (Nieczajówna) ani jej mąż Ksawery nie wzbudzili we mnie sympatii, stąd śledzenie ich losów nie było dość fascynujące. A biorąc pod uwagę monotonię wypadków i powtarzające się wydarzenia - całość zdaje się być po prostu nudna. Widocznie kiedyś wydawało się wszystko, co zostało napisane. I obok wielkich dzieł autora trafiały się też takie "średniaki".

Czasem przy lekturze książki przeświadczeniu o niskiej jakości treści towarzyszy wiara, że koniec książki przyniesie rozwiązanie lub zmianę, która nada sens całości i pomoże zapomnieć o trudach brnięcie przez pierwsze części książki. Niestety wiara ta bardzo rzadko spotyka się ze spełnieniem. Tak też było w przypadku tej książki. W zasadzie jedyną motywacją do lektury była...

Trzymając się porównania, które proponuję w szkicu o "Złotej masce", niniejsza powieść to drugi sezon serialu z Magdą Nieczajόwną w roli głόwnej.

Akcja "Wysokich progów" wyraźnie zwalnia, stając się miejscami wręcz kontemplacyjna. Nie bez wpływu na ten fakt pozostaje rόwnież mniejsza ilość bohaterόw poruszających się głównie w przestrzeni majątku Wysokie Progi. Istotnym elementem kształtującym przebieg akcji jest rozbudowany rys psychologiczny członków arystokratycznej rodziny oraz samej Nieczajówny.

Magdzie udaje się wyrwać z błędnego koła intryg i podłości, ktόre w życiu estradowym były na porządku dziennym. Otόż wygrywając głόwną nagrodę w konkursie prasowym, wypływa w rejs statkiem wycieczkowym po Europie. Na pokładzie pozna Ksawerego Runickiego, ziemianina, ktόry znacząco wpłynie na jej przyszłe losy...

W kolejnych rozdziałach jesteśmy świadkami działań Magdy mających na celu uratowanie majątku Wysokie progi. Jednocześnie obserwujemy trudy życia pani domu, ktόra z cόrki rzeźnika awansuje do roli arystokratki. Relacje z nową rodziną pokazują, że proces ten nie przebiega bezboleśnie.

"Wysokie progi" są zarazem oskarżeniem pod adresem arystokracji, ktόra, grzesząc megalomanią i pychą, przypisuje sobie zasługi rozmijające się z jej faktyczną wartością. Jest to wniosek o tyle ciekawy, że Dołęga-Mostowicz rόwnież wywodził się z warstwy ziemiańskiej.

"Wysokie progi" to zarazem kolejna odsłona zagadnienia, o ktόrym mowiłem już wcześniej: kwestia awansu społecznego żywo interesowała szerokie masy społeczeństwa obrazując jednocześnie jego przemiany a obietnica zawarta w książce zaspokajała głόd niezwykłości i poniekąd z niego… leczyła.

Trzymając się porównania, które proponuję w szkicu o "Złotej masce", niniejsza powieść to drugi sezon serialu z Magdą Nieczajόwną w roli głόwnej.

Akcja "Wysokich progów" wyraźnie zwalnia, stając się miejscami wręcz kontemplacyjna. Nie bez wpływu na ten fakt pozostaje rόwnież mniejsza ilość bohaterόw poruszających się głównie w przestrzeni majątku Wysokie Progi. Istotnym...

Z niewymownym żalem rozstaję się z "Wysokimi progami". Rozżalona jestem tylko z tego powodu, że...pochłonęłam tę książkę niczym bułkę na śniadanie i że tak szybko ją przeczytałam :(

Po raz kolejny Tadeusz Dołęga- Mostowicz mnie nie zawiódł! Nie będę ukrywać, że mam wielką sympatię do jego książek. Czytając jego dzieła nie da się nie wysunąć z nich jakichkolwiek konkluzji. Każda bowiem jest (jak dużo czytelników zauważyło) przejmująco autentyczna. I w moim sercu Mostowicz zajmuje szczególne miejsce.

Kontynuację "Złotej maski" oceniam najwyżej! Bohaterowie bardzo kontrastowi, widzimy wady i zalety, słabości, poznajemy przede wszystkim ich myśli. I tu sprytnie Mostowicz podzielił książkę na przemyślenia nad swoim życiem zarówno Magdy jak i Ksawerego. Oboje o czymś marzą, za czymś gonią.

Magda za wszelką cenę chciała zaznać w życiu szczęścia u boku męża z "wyższych sfer", mieć piękny dom, wymarzone, pełne wykwintności życie i jej marzenie się...spełnia. Jednak nie jest ono tak kolorowe jak sobie wymarzyła. I tu mi najbardziej jej szkoda! Polubiłam Magdę mimo, że sama przyznaje dlaczego zdecydowała się na małżeństwo. Lubię ją za to, że jest prawdziwa, że wiele potrafi znieść i że potrafi mieć przede wszystkim dystans do samej siebie. Jest w niej siła do znoszenia wymówek i upokorzeń. Jest w niej strach o to co się z nią będzie działo gdy opuści Wysokie Progi. A przecież tylko dzięki NIEJ dom nie poszedł na licytację! Wykazała się więc odwagą i stanowczością przywracając Wysokie Progi do kwitnącego stanu. I co w zamian otrzymała? Zdradę oraz ciągłe wykpiwanie jej pochodzenia. A przecież i sama się nie wyparła rzeźnickiego pochodzenia. Niewątpliwie silna i pełna nadziei na "lepsze jutro".
Pytanie tylko czy zasłużyła? Moim zdaniem oczywiście, że tak!

Ksawery zaś (Mostowicz pięknie po raz kolejny pokazał słabego charakterem mężczyznę)to hulaka, nie stroni od licznych romansów i to on wydaje się być lepszym aktorem. Bo jakie jest jego zdanie na temat Magdy, gdy posądza ją o zdradę (gdy są na statku)? Wyraża się o niej w jak najbardziej negatywny sposób. Zresztą cała jego rodzina, dowiedziawszy się, że Madzia jest aktorką uznaje ją z góry za...lafiryndę, wieczną kochankę kolegów "po fachu", za obłudnicę. I jakże się omylili!

Ach! Zostaję pod silnym urokiem książki, tej bajki, którą tak ślicznie przedstawił Dołęga- Mostowicz w swojej dylogii.

Kochani czytelnicy! Naprawdę warto sięgać po literaturę Mostowicza. Ja sama zakochałam się w jego dziełach i zostaną w moim sercu i pamięci na zawsze.

Gorąco polecam wszystkim fanom XXlecia! <3

Z niewymownym żalem rozstaję się z "Wysokimi progami". Rozżalona jestem tylko z tego powodu, że...pochłonęłam tę książkę niczym bułkę na śniadanie i że tak szybko ją przeczytałam :(

Po raz kolejny Tadeusz Dołęga- Mostowicz mnie nie zawiódł! Nie będę ukrywać, że mam wielką sympatię do jego książek. Czytając jego dzieła nie da się nie wysunąć z nich jakichkolwiek konkluzji....