Wysłuchane, mam też w postaci książkowej.
Archeolog - amator Natan Garrideb dostał wiadomość od radcy prawnego Johna Garrideba, że jeśli znajdą trzeciego o tym samym nazwisku, we trzech dostaną wielki spadek. Sprawa jest tak grubymi nićmi szyta, że Holmes od początku wiedział: chodziło o wywabienie archeologa z jego domu, gdyż ... dla nieznających niech to pozostanie zagadką. Jako że podobny pomysł był już spożytkowany w „Klubie Rudowłosych” i „Dziwnej posadzie”, groziło zakończenie dość przewidywalne. Zatem dla urozmaicenia przy zatrzymaniu przestępcy (przypominało to trochę „Traktat Morski” i „Drugą Plamę”) Watson został poraniony w akcji. Po raz drugi, pierwszy raz było to na wojnie w „Studium w Szkarłacie”.

A. Horowitzowi wyraźnie okaleczanie Watsona się spodobało, gdyż powielił je w „Domu Jedwabnym”, zupełnie bez sensu mym zdaniem, lecz to już inna historia.

Ocena umiarkowanie przychylna, gdyż sposób odwrócenia uwagi archeologa mógłby być bardziej ambitny (w domu tym miał kolekcję starych monet, szczątki neandertalczyka, narzędzia z wykopalisk, rzadkie motyle i temuż podobnież). Gdyby zainteresować go jakimś znaleziskiem, w rodzaju Człowieka z Piltdown bądź atrapą prastarego dzieła sztuki, byłoby to znacznie większym wyzwaniem. Holmes mógłby przy tym wykazać wiedzę archeologiczną, o którą Watson by go nie podejrzewał (jak o porcelanie ze „Znamienitego Klienta” czy filologii z „Diabelskiej Stopy” tylko głębszą) i rozwiązać dwie zagadki zamiast jednej.

Wysłuchane, mam też w postaci książkowej.
Archeolog - amator Natan Garrideb dostał wiadomość od radcy prawnego Johna Garrideba, że jeśli znajdą trzeciego o tym samym nazwisku, we trzech dostaną wielki spadek. Sprawa jest tak grubymi nićmi szyta, że Holmes od początku wiedział: chodziło o wywabienie archeologa z jego domu, gdyż ... dla nieznających niech to pozostanie...