Bardzo dobra pozycja dotycząca zwierząt, ich komunikowania się z nami oraz ich możliwości. Karsten Brensing nie zawiódł i kolejny raz stworzył solidne opracowanie, poparte bogatą literaturą naukową oraz innymi materiałami źródłowymi.
Polecam każdemu, kto chce dowiedzieć się czegoś więcej o zwierzętach.

Bardzo dobra pozycja dotycząca zwierząt, ich komunikowania się z nami oraz ich możliwości. Karsten Brensing nie zawiódł i kolejny raz stworzył solidne opracowanie, poparte bogatą literaturą naukową oraz innymi materiałami źródłowymi.
Polecam każdemu, kto chce dowiedzieć się czegoś więcej o zwierzętach.

Bardzo ciekawa ksiażka pełna odniesień do rzetelnych badań. Zwierzęta mnie zachwycają, a ta książka dała mi do tego kolejne podstawy. Niestety efektem ubocznym tej lektury była w moim przypadku fala przygnębienia faktem jak bardzo nasz gatunek nie docenia fauny i jak wiele zwierząt cierpi z powodu działań człowieka:( Ah, gdyby tak każdy z nas znał argumenty i tezy przytoczone przez autora, może świat byłby trochę lepszy, a wszystkie zwierzaki traktowane z szacunkiem, na który zasługują...

Bardzo ciekawa ksiażka pełna odniesień do rzetelnych badań. Zwierzęta mnie zachwycają, a ta książka dała mi do tego kolejne podstawy. Niestety efektem ubocznym tej lektury była w moim przypadku fala przygnębienia faktem jak bardzo nasz gatunek nie docenia fauny i jak wiele zwierząt cierpi z powodu działań człowieka:( Ah, gdyby tak każdy z nas znał argumenty i tezy...

Intrygująca pozycja przedstawiająca systemy komunikacji wielu gatunków zwierząt. Autorka wspomina próby komunikacji ludzi ze zwierzętami, opisuje systemy, jakich potraf ą nauczyć się małpy ( zwłaszcza te o wysokim stopniu uspołecznienia) delfiny czy surykatki. Wykazuje, ze pojecie "ptasiego móżdżku" jest krzywdzące dla większości ptaków, których powłoki mózgowe sprawniej funkcjonują niż u człowieka. Koniec książki poświęca historii badań niemieckich nad zwierzętami, pokazuje różne założenia, czasami teorie i podejście są antropocentryczne, czasami zwierzęta są uprzedmiotawiane. Najbardziej erudycyjna, ale i pogmatwana część nakreśla liczne źródła, osiągnięcia Brehma, E. Haeckla, skupia się na behawioryzmie Skinnera.

Intrygująca pozycja przedstawiająca systemy komunikacji wielu gatunków zwierząt. Autorka wspomina próby komunikacji ludzi ze zwierzętami, opisuje systemy, jakich potraf ą nauczyć się małpy ( zwłaszcza te o wysokim stopniu uspołecznienia) delfiny czy surykatki. Wykazuje, ze pojecie "ptasiego móżdżku" jest krzywdzące dla większości ptaków, których powłoki mózgowe sprawniej...

Doceniam tę książkę za to, że powiedziała mi coś nowego. Coś innego, niż wszystkie książki o podobnej tematyce, które do tej pory czytałam. Tak, wiele z nich mówi o sposobach komunikacji i jak je interpretować, ale ,,Rozmowa ze zwierzętami" wnosi coś więcej, niż tylko jak czytać ruchy uszu i machanie łbem.

Doceniam tę książkę za to, że powiedziała mi coś nowego. Coś innego, niż wszystkie książki o podobnej tematyce, które do tej pory czytałam. Tak, wiele z nich mówi o sposobach komunikacji i jak je interpretować, ale ,,Rozmowa ze zwierzętami" wnosi coś więcej, niż tylko jak czytać ruchy uszu i machanie łbem.

Fascynująca książka o komunikacji ze zwierzętami.
Ludzie od zawsze marzyli o tym, ze zwierzęta naucza się ludzkiego języka, że lew przemówi ludzkim głosem, a w noc wigilią ludzkim głosem odezwą się owce czy krowy.
Ludzie uparcie uczyli mówić delfiny, małpy czy ptaki. Czasem uczyli dźwięków a czasem symboli obrazkowych

Ale tak naprawdę czy ludzie chcieli rozmawiać ze zwierzętami, w sensie "komunikować się ze zwierzętami" czy raczej chcieli jedynie nauczyć zwierzęta swojego języka . Bo przecież wcale jednocześnie nie uczyli się języka delfinów, małp czy ptaków.
Tak jak człowiek, który uczy psa znaczenia poszczególnych słów, ale przecież nie w celu komunikacji z psem, ale w celu sprawnego wykonywania przez psa poleceń człowieka .
Człowiek mówi "siad" i pies siada; człowiek mówi "stój" i pies stoi. Nie jest to przecież komunikacja; rozmowa ze zwierzęciem,.
Czym wiec jest komunikacja, i czy naprawdę chcemy rozmawiać ze zwierzętami?
Czy tylko chcemy więcej władzy nad zwierzętami?

Praktycznie przecież jesteśmy w stanie od zawsze odbierać emocje zwierząt, nawet jeśli posługują się one swoim, obcym nam językiem,
Praktycznie komunikacja ze zwierzętami wcale nie wymaga wspólnego języka ale raczej empatii, słuchania, pewnej antropomorfizacji zwierząt, to znaczy przyznania im prawa od istnienia niezależnego od człowieka.
Autor bardzo interesująco opowiada o potrzebie człowieka aby wchodzić we wzajemne relacje ze zwierzętami; ale jednak , jak wyjaśnia, dla wielu ludzi, niestety , nie ma zupełnie znaczenia czym ta relacja jest dla zwierząt. Bo ta relacja rzadko jest dwustronnie przyjemna czy dwustronnie interesująca. Najczęściej przyjemna czy interesująca jest jedynie dla człowieka.

Myśliwi zabijająca zwierzęta, w ramach swojej relacji z przyrodą, naturą. To ich komunikacja ze zwierzętami. Oni bardzo by chcieli znać język zwierząt; bo łatwiej im byłoby je zabijać.
Turyści dotykają dzikie zwierzęta w ramach wyjazdów turystycznych połączonych z "nawiązywaniem relacji z dzikimi zwierzętarni". Turyści się cieszą, robią sobie zdjęcia, opowiadają o wspaniałych kontaktach z przyrodą Dla dotykanych zwierząt jest to zazwyczaj traumatyczne przeżycie; bliskie śmierci.
Ludzie pchają się z rękami do zwierząt; nie patrząc wcale na to -czym to jest dla zwierząt., ale gadając o potrzebie kontaktu z przyroda i komunikacją.
Zna to chyba każdy właściciel psa, obłapianego znienacka za głowę przez obce dzieci. Pies nie lubi dzieci? Nie lubi takiego obłapiania? Powinien sie przecież dostosować, bo ludzie chcą go dotykać.

Dlaczego tak popularne są wszelkie terapie z udziałem zwierząt, chociaż w większości, jak np delfinoterpie sa całkowicie nieskuteczne i jednocześnie traumatyczne dla delfinów.?
Dlatego może warto antropomorfizować zwierzęta, ale nie w celu zrobienia z nich małych, grzecznych pluszaczków ale w celu uświadomienia sobie, ze komunikacja nie polega wcale na przemocy . Komunikacja to porozumienie oparte na zaufaniu i na poszanowaniu wzajemnie swoich praw,

Fascynująca książka o komunikacji ze zwierzętami.
Ludzie od zawsze marzyli o tym, ze zwierzęta naucza się ludzkiego języka, że lew przemówi ludzkim głosem, a w noc wigilią ludzkim głosem odezwą się owce czy krowy.
Ludzie uparcie uczyli mówić delfiny, małpy czy ptaki. Czasem uczyli dźwięków a czasem symboli obrazkowych

Ale tak naprawdę czy ludzie chcieli rozmawiać...

Już kolejna pozycja tego typu w mojej biblioteczce, a wciąż ta tematyka mi się nie nudzi, tu za sprawą przyjemnej narracji.

Już kolejna pozycja tego typu w mojej biblioteczce, a wciąż ta tematyka mi się nie nudzi, tu za sprawą przyjemnej narracji.