Niezwykle interesujące spojrzenie na relacje pomiędzy ludobójstwem, a zbrodnią przeciwko ludzkości, to opowieść o strasznych konsekwencjach absolutnej i niczym nieograniczanej suwerenności państwa. Pojęcia te połączone są tytułowym Lwowem – gdyż ich twórcy pochodzili właśnie z tego miasta i dorastali w II RP. Lemkin i Lauterpacht. Obaj dodatkowo połączeni postacią Hansa Franka a także… Leona – dziadka Autora który także pochodził z tego miasta. To poruszająca i jednocześnie i osobista podróż w świat życia i śmierci.

Nie sądziłem, że opowieść o rodzeniu się dwóch tak istotnych pojęć XX wieku może być tak zajmująca. To ciekawe spojrzenie na pewne napięcie jakie może wytworzyć chęć ochrony jednostki versus zbiorowości. Nam wydaje to się oczywiste, ale w latach 30-tych i 40-tych takich pojęć zwyczajnie nie było. Powstały w ramach straszliwej politycznej praktyki – a teoria musiała próbować za tym nadążyć. Książka jest niesamowitym oskarżeniem tych, którzy doprowadzili do tej strasznej hekatomby. Obraz Żółkwi i Lwowa czy Wiednia miesza się z osobistymi relacjami Autora z poszukiwań śladów epopei jego dziadka. Stąd tak trudno zawrzeć opis tej książki w kilku zaledwie zdaniach. Z jednej strony mamy zatem rzeczone poszukiwania, z drugiej jednak historie Lemkina, Lauterpachta i Franka – wszystkich ich łączył w jakimś stopniu Lwów, miasto styku kultur i religii. Autor pokazuje jak rodziły się idee dzięki którym stali się znani, przez pryzmat ich osobistych losów, co bardzo uplastycznia obraz. Nie mamy tu zatem suchej politycznej idei, kartki i pióra, a ludzi którzy żyli w konkretnej rzeczywistości i którzy próbowali opisać coś, co niszczyło ich świat.

Lwów ostatecznie ocalał, choć je to inne miasto niż 100 lat temu, to jednak jego historia ma ciąg dalszy. Ludobójstwo i Zbrodnie przeciwko ludzkości niestety także stały się stałym elementem naszego świata. Prymat prawa międzynarodowego staje się szczególnie dziś istotną zaporą przeciwko absolutną suwerennością Państwa nad własnymi obywatelami, których nie można ot tak pozbawiać godności, wolności czy życia. Choć niestety wielu dziś o taką suwerenność absolutną walczy, nie zdając sobie sprawy ze strasznych jej konsekwencji.

Na minus niestety kilka błędów faktograficznych, nie wpływają na obraz całości, niemniej są zauważalne – przykład. Wehrmacht nie istniał w czasach 1918 ani 1919 r.
NA plus - znakomite zdjęcia, często bardzo osobiste.

Niezwykle interesujące spojrzenie na relacje pomiędzy ludobójstwem, a zbrodnią przeciwko ludzkości, to opowieść o strasznych konsekwencjach absolutnej i niczym nieograniczanej suwerenności państwa. Pojęcia te połączone są tytułowym Lwowem – gdyż ich twórcy pochodzili właśnie z tego miasta i dorastali w II RP. Lemkin i Lauterpacht. Obaj dodatkowo połączeni postacią Hansa...