Książka kilkadziesiąt lat temu zrobiła na mnie ogromne wrażenie, po latach też jest nieźle. Historia wciągająca, brutalna, a czasem przeplatana poetyckimi wizjami. Powstał na bazie tej samej historii kiepski film, który można sobie darować. Książki zdecydowanie nie, trochę zapomniana i niedoceniona pozycja.

Książka kilkadziesiąt lat temu zrobiła na mnie ogromne wrażenie, po latach też jest nieźle. Historia wciągająca, brutalna, a czasem przeplatana poetyckimi wizjami. Powstał na bazie tej samej historii kiepski film, który można sobie darować. Książki zdecydowanie nie, trochę zapomniana i niedoceniona pozycja.

Napisana pięknym językiem historia o jedynym powstaniu niewolników, jakie miało miejsce w 1831 roku w Wirginii. Książka przedstawia Nata Turnera, przywódcę tego powstania, który, w trochę pamiętnikarskiej formie, wspomina swoje życie. Utwór nie jest stricte powieścią historyczną, ponieważ autor pozwolił sobie na duża swobodę wyobraźni przy rekonstrukcji niniejszych wydarzeń. Książka opisuje relacje między właścicielami a ich niewolnikami, poglądy białych na niewolnictwo oraz obyczaje panujące na plantacjach z punktu widzenia Nata Turnera.

Napisana pięknym językiem historia o jedynym powstaniu niewolników, jakie miało miejsce w 1831 roku w Wirginii. Książka przedstawia Nata Turnera, przywódcę tego powstania, który, w trochę pamiętnikarskiej formie, wspomina swoje życie. Utwór nie jest stricte powieścią historyczną, ponieważ autor pozwolił sobie na duża swobodę wyobraźni przy rekonstrukcji niniejszych...

Inspiracją do napisania powieści “Wyznania Nata Turnera” był wybuch powstania niewolników w roku 1831 w hrabstwie Southampton, w stanie Wirginia. Było to największe powstanie niewolników, którego przywódcą był właśnie Nat Turner. Styron pisząc tę książkę częściowo tylko bazował na faktach historycznych i jak sam pisze pozwolił sobie na całkowitą swobodę wyobraźni kreując postać zarówno głównego bohatera, jak i pozostałych niewolników i ich panów. Pierwsza część powieści zatytułowana “Dzień sądu” bardzo mi się dłużyła. Powieść zaczyna się w zasadzie od czasu po buncie niewolników i sądzeniu pozostałych przy życiu, m.in. głównego bohatera. Następne części, bynajmniej dla mnie są bardziej interesujące, autor przedstawia w nich po kolei całe życie Nata i jego współtowarzyszy niedoli. Życie Nata było nieco lepsze niż innych niewolników. Był inteligentnym, zdolnym chłopcem, co zostało zauważone przez białych i był lepiej traktowany niż inni. Przede wszystkim nauczył się czytać, czego niektórzy biali panowie nie opanowali. W dzieciństwie trafił na dobrych ludzi i dlatego na początku było mu łatwiej. Późniejsze jego losy już nie zawsze były takie cukierkowe. Styron pokazał ludzkie charaktery w dobie niewolnictwa, zarówno zachowania “białych”, jak i “czarnych”. W książce są przedstawione sceny seksualne, brutalne, okrucieństwa panów w stosunku do niewolników, jak również podczas powstania brutalne mordowanie białych przez Murzynów. Uważam, że warto przeczytać tę książkę, warto dowiedzieć się o czasach niewolnictwa przekazanych w takiej formie.

Inspiracją do napisania powieści “Wyznania Nata Turnera” był wybuch powstania niewolników w roku 1831 w hrabstwie Southampton, w stanie Wirginia. Było to największe powstanie niewolników, którego przywódcą był właśnie Nat Turner. Styron pisząc tę książkę częściowo tylko bazował na faktach historycznych i jak sam pisze...

Mocne tematy, niejednoznaczne moralnie wybory, dość specyficzny język, odniesienia do seksualności- to typowe cechy twórczości Williama Styrona.
Przykład owej charakterystyki stanowi również powieść "Wyznania Nata Turnera", w której pisarz wziął na warsztat niezbyt znaną historię o buncie czarnoskórych niewolników w stanie Wirgina. Fakt stał się punktem wyjścia do wykreowania wspaniałego portretu psychologicznego Nata Turnera. Charakterystyka tytułowego przywódcy rewolty nie da się zamknąć w kilku zdaniach, ze względu na jego wyjątkowość. Skutkiem eksperymentu swego pana, mężczyzna posiadł umiejętność czytania, a co za tym idzie, samoświadomość, większą wiedzę o świecie i możliwość kontemplowania Biblii, która niejako stała się drogowskazem jego życia. W historii Izraelitów, Nat odnalazł analogię do sytuacji ciemiężonych Murzynów, co dopomogło mu w podjęciu decyzji o krwawej rebelii.
Powieść zbudowana została na zasadzie retrospekcji, a głównego bohatera poznajemy u kresu jego życia, w niedługo przed czekającą go egzekucją. Narracja w pierwszej osobie pozwala wejść głębiej w świat Nata, który poprzez rozmowy z adwokatem oraz wewnętrzne rozmyślania odkrywa genezę rewolty oraz jej przebieg i skutki. Bohater jest pogodzony z własnym losem i zdaje sobie sprawę z porażki powstania, w którym pokładał ogromne nadzieje. Wymordowanie okolicznych farmerów miało być impulsem do ogromnego, ogólnokrajowego buntu czarnych niewolników, jednak ku rozczarowaniu Nata przyłączyło się do niego niewielu ludzi, a większość Murzynów broniła zaciekle białych panów. Mężczyźnie ciężko było się odnaleźć w społeczności czarnoskórych, gdyż od zawsze uważał się za lepszego od zwyczajnych "polnych" Murzynów i odczuwał pogardę i niechęć do pobratymców, jednak za ich zezwierzęcenie winił białych ludzi. Ukryta nienawiść do panów stała się motorem i przyczyną jego działań. Został wodzem powstania, jednak przeliczył własne siły, gdyż wrażliwość nie pozwalała mu mordować z zimną krwią. Aby utrzymać autorytet zabił jedną osobę, co okupił traumą, zerwaniem więzi z Bogiem i niemożnością znalezienia pociechy w modlitwie.
Prócz portretu głównego bohatera napotkamy w powieści na świetne charakterystyki bohaterów epizodycznych, a także wspaniale zobrazowane realia niewolniczej rzeczywistości. Istotnym aspektem jest również proces dojrzewania Nata Turnera pod względem intelektualnym, moralnym, a także seksualnym. Młody chłopiec patrzy na świat przez prymat seksu, onanizuje się, ma homoseksualną przygodę, obsesyjnie fantazjuje o brutalnych gwałtach na białych kobietach. Jedną z nich jest panienka Margaret, późniejsza ofiara morderstwa popełnionego przez Turnera. Dziewczyna, prócz tego, że jest przedmiotem pożądania stanowi obiekt niesprecyzowanego uczucia. Język Styrona pełen skomplikowanych, wielopoziomowych zdań, murzyńskiej gwary i rozbudowanej metaforyki wymaga czytelniczego przyzwyczajenia, skupienia i ciszy. Zdecydowanie nie jest to książka dla każdego, jednak czyta się ją dość szybko. Jest to powieść z rodzaju tych, o których długo się pamięta po przeczytaniu. Według mnie warto się z nią zapoznać, do czego zachęcam.

Mocne tematy, niejednoznaczne moralnie wybory, dość specyficzny język, odniesienia do seksualności- to typowe cechy twórczości Williama Styrona.
Przykład owej charakterystyki stanowi również powieść "Wyznania Nata Turnera", w której pisarz wziął na warsztat niezbyt znaną historię o buncie czarnoskórych niewolników w stanie Wirgina. Fakt stał się punktem wyjścia do...