Bardzo lubię opowiadania i nie była to moja pierwsza styczność z amerykańskimi krótkimi formami, ale ten zbiór mnie strasznie wymęczył.
Lauren Groff to dla mnie zagadka - "Wyspa kobiet" mnie zachwyciła, "Fatum i Furia" rozczarowała, chociaż odnalazłam przyjemność w jej lekturze. A po dobrnięciu do połowy "Florydy" mam poczucie zmarnowanego czasu. Te opowiadania są jak wypełnianie przestrzeni słowami pustymi w środku.

Bardzo lubię opowiadania i nie była to moja pierwsza styczność z amerykańskimi krótkimi formami, ale ten zbiór mnie strasznie wymęczył.
Lauren Groff to dla mnie zagadka - "Wyspa kobiet" mnie zachwyciła, "Fatum i Furia" rozczarowała, chociaż odnalazłam przyjemność w jej lekturze. A po dobrnięciu do połowy "Florydy" mam poczucie zmarnowanego czasu. Te opowiadania są jak...

Od razu się przyznam, że przeczytałam jakieś 60% książki. Nie dałam rady więcej- moja irytacja sięgnęła zenitu. Nie mam pojęcia, o czym są te opowiadania, co właściwie autorka chce w nich przekazać, nie wiem. Opowiadania nawet jeśli stają sie ciekawe, to nagle się urywają, nie mają zakończenia. To tak jakby ktoś Ci machał czekoladą Lindta przed oczami, by po chwili ją zabrać i schować w takim miejscu, które już nigdy nie znajdziesz. Że szlag mnie trafiał, to za mało powiedziane.

Od razu się przyznam, że przeczytałam jakieś 60% książki. Nie dałam rady więcej- moja irytacja sięgnęła zenitu. Nie mam pojęcia, o czym są te opowiadania, co właściwie autorka chce w nich przekazać, nie wiem. Opowiadania nawet jeśli stają sie ciekawe, to nagle się urywają, nie mają zakończenia. To tak jakby ktoś Ci machał czekoladą Lindta przed oczami, by po chwili ją...

Lubię amerykańskie opowiadania. Te są aż gęste od tego, a najbardziej od tytułowej Florydy. Niestety, opowiadania są bardzo nierówne, od banalnego "kobieta na balkonie pije wino i ma myśli o życiu" bo naprawdę ciemnozielone od napierającej natury, wzbierającej grozy życia, oczu węży, panter i gwałcicieli poukrywanych w krzakach. Wszystkie opowiadania łączy typ bohaterek - jest to samotna/osamotniona kobieta/dziewczynka wrzucona we Florydę/w życie - a kluczem do zbioru wydaje się opowiadanie ostatnie, nawiązujące (dość topornie zresztą) do Guy de Maupassanta. Zdaje się że jako mistrz krótkiej formy zasłynął dwa wieki temu nieszablonowym, realistycznym i odartym z pruderii podejściem do psychiki kobiet. Autorka się do de Maupassanta przyznaje, ale hołdu mu mimo wszystko nie składa.

Lubię amerykańskie opowiadania. Te są aż gęste od tego, a najbardziej od tytułowej Florydy. Niestety, opowiadania są bardzo nierówne, od banalnego "kobieta na balkonie pije wino i ma myśli o życiu" bo naprawdę ciemnozielone od napierającej natury, wzbierającej grozy życia, oczu węży, panter i gwałcicieli poukrywanych w krzakach. Wszystkie opowiadania łączy typ bohaterek -...

"Floryda" Lauren Groff to zbiór opowiadań, które wciągają jak bagno, wprost w duszne i mroczne zakamarki.
Podskórnie odczuwamy niepokój podążając za bohaterkami opowiadań.
Tak, to opowiadania o kobietach, ich lękach, zmartwieniach, trudnościach, zmaganiach z życiem i partnerami, wcielaniem się w kolejne role, walce o bezpieczeństwo dzieci, a przede wszystkim o samotności.

Oniryczność oraz otaczająca bohaterki przyroda wzmaga unoszącą się w powietrzu grozę i ten wyjątkowy klimat, a pojawiające się zwierzęta stają się przenośnią, odbiciem nieświadomych lęków i pragnień.
Trudno oderwać się od tych opowiadań, nawet jeśli przez chwilę zaczynamy wysuwać się z objęć Florydy, kolejne zdanie przyciąga naszą uwagę.
Autorka wzbudza w nas wiele emocji,
z przeżyciami bohaterek łatwo się utożsamić, znaleźć w nich część siebie.
Z pewnością nie jest to tytuł na poprawę humoru. Najlepiej czytać go uważnie, bez pośpiechu.
"Florydzie" Lauren Groff warto poświęcić czas, zanurzyć się w tej duszącej atmosferze, przebić się przez grząski grunt i odbyć podróż w głąb siebie razem z bohaterkami.

"Floryda" Lauren Groff to zbiór opowiadań, które wciągają jak bagno, wprost w duszne i mroczne zakamarki.
Podskórnie odczuwamy niepokój podążając za bohaterkami opowiadań.
Tak, to opowiadania o kobietach, ich lękach, zmartwieniach, trudnościach, zmaganiach z życiem i partnerami, wcielaniem się w kolejne role, walce o bezpieczeństwo dzieci, a przede wszystkim o...

Nawiązania do innych pisarzy były w moim odczuciu zbędne. Szczególnie dłużyła się ostatnia historia i niestety pociągnęła ogólną ocenę książki mocno w dół. Początek był za to rewelacyjny i chętnie pozostałbym w gąszczu tytułowej Florydy niż nagle przynosiła się za ocean do północnej Francji.

Nawiązania do innych pisarzy były w moim odczuciu zbędne. Szczególnie dłużyła się ostatnia historia i niestety pociągnęła ogólną ocenę książki mocno w dół. Początek był za to rewelacyjny i chętnie pozostałbym w gąszczu tytułowej Florydy niż nagle przynosiła się za ocean do północnej Francji.

Zbyt dużo chaosu i zaplątania.

Zbyt dużo chaosu i zaplątania.

W powietrzu przez cały czas czuć dreszczyk niepokoju, szczyptę pradawnej magii i kroplę erotyzmu. Oniryczne opowieści przesycone zmysłowością, niby osobne, a jednak w dziwny sposób nierozerwalnie ze sobą powiązane, meandrują wśród parnych bagien Florydy i mrocznych zakamarków ludzkiej duszy, wiodą pozornie donikąd, a jednak w każdej z nich można znaleźć głębszy sens. Piękne i odrażające zarazem.

W powietrzu przez cały czas czuć dreszczyk niepokoju, szczyptę pradawnej magii i kroplę erotyzmu. Oniryczne opowieści przesycone zmysłowością, niby osobne, a jednak w dziwny sposób nierozerwalnie ze sobą powiązane, meandrują wśród parnych bagien Florydy i mrocznych zakamarków ludzkiej duszy, wiodą pozornie donikąd, a jednak w każdej z nich można znaleźć głębszy sens....

Ta gorsza Floryda...Taki mógłby byc tytuł tych opowiadań. Floryda nękana cyklicznymi ,katastrofalnymi w skutkach tajfunami. Z okropnym, szczególnie w lecie klimatem: parującymi zgnilizną moczarami i bagnami pełnymi węzy i aligatorów oraz kąsających owadow i niebezpiecznych zwierząt jak chociazby pumy. Nawet jesli uda Ci sie stamtąd wyjechac , na zawsze , czy na chwilę to już do końca Twoich dni te okrutne obrazy będa zatruwać Twoje sny na jawie i w czeluściach nocy.Dla czytelników spodziewających sie przygód w typie Miami Vice lub romansów na zawsze skapanych w słońcu plazach spędzajacych tu beztroskie chwile żon z Miami, czy złotowłosych ratowników zawsze gotowych do usług nie tylko dotyczących ratowania tonących w otmętach Atlantyku- to będzie/był straszny , niepokojący zawód. Na bank.
Dla wytrawnych i wiernych czytelników Pauzy , przyzwyczjonych do nieoczekiwanych rozwiązań i tematów literackich autorów książek wydawanych w tym wydawnictwie to nic nieoczekiwanego, a wręcz przeciwnie, radość i literacka uczta. Cudowna i niebezpieczna , gwarantuje satysfakcję podczas czytania. Piekny przekład wybitnej tłumaczki Dobromiły Jankowskiej

Ta gorsza Floryda...Taki mógłby byc tytuł tych opowiadań. Floryda nękana cyklicznymi ,katastrofalnymi w skutkach tajfunami. Z okropnym, szczególnie w lecie klimatem: parującymi zgnilizną moczarami i bagnami pełnymi węzy i aligatorów oraz kąsających owadow i niebezpiecznych zwierząt jak chociazby pumy. Nawet jesli uda Ci sie stamtąd wyjechac , na zawsze , czy na chwilę to...

Po "Fatum i furii" dostaliśmy zbiór opowiadań, dobry, ale przepełniony straszną samotnością kobiet. Historie skłaniają do refleksji, ale to chyba nie był dobry moment na czytanie przeze mnie tejże książki. Mimo wszystko są dobrze napisane więc polecam!

Po "Fatum i furii" dostaliśmy zbiór opowiadań, dobry, ale przepełniony straszną samotnością kobiet. Historie skłaniają do refleksji, ale to chyba nie był dobry moment na czytanie przeze mnie tejże książki. Mimo wszystko są dobrze napisane więc polecam!

To był zbiór opowiadań od kobiety dla kobiet. Przepełniony był samotnością, tęsknotami za lepszym życiem, czasem ucieczką, również różnymi kłopotami, z którymi trudno sobie poradzić. Trafił do mnie. Chętnie czytałam i momentami utożsamiała się z opisywanymi kobietami. Warto było się przy tych opowiadaniach chwilę zatrzymać.

To był zbiór opowiadań od kobiety dla kobiet. Przepełniony był samotnością, tęsknotami za lepszym życiem, czasem ucieczką, również różnymi kłopotami, z którymi trudno sobie poradzić. Trafił do mnie. Chętnie czytałam i momentami utożsamiała się z opisywanymi kobietami. Warto było się przy tych opowiadaniach chwilę zatrzymać.