Złamane dusze

Wytrącona nieco z równowagi książką "Psy ras drobnych", postanowiłam zrelaksować się czymś mniej wymagającym. Sięgnęłam po książkę "Złamane dusze" Simone St. James. Przyznaję, sam tytuł mnie raczej zniechęcał, przywodząc na myśl jakieś romansidło, ale przeczytałam na okładce, że to thriller z elementem nadprzyrodzonym i poczułam ciekawość, bo wszystko co straszy, tak film, jak i książki, bardzo lubię.
Na kilkuset stronach rozgrywa się dosyć dramatyczna historia dziennikarki, która nie potrafi pogodzić się ze śmiercią siostry i od dwudziestu lat wciąż na nowo odtwarza w głowie ostatnie chwile zamordowanej, choć winnego znaleziono i skazano na dożywocie. Irracjonalnego zachowania dziewczyny nie potrafi zrozumieć jej chłopak, policjant i syn emerytowanego komendanta, który prowadził śledztwo w sprawie zabitej przed laty kobiety.
Równolegle toczy się opowieść sprzed sześćdziesięciu lat
i dotyczy pewnej, nawiedzanej przez ducha, żeńskiej szkoły
z internatem. W mrocznych murach tej niby edukacyjnej placówki, egzystują cztery pokiereszowane przez bolesną przeszłość młodziutkie dziewczęta. Ponurą szkolną rzeczywistość zakłóca im obecność dość przerażającego ducha Mary Hund, tajemniczej postaci w czarnej sukni
i woalce, która z sadystycznym upodobaniem pokazuje przyjaciółkom największe koszmary z ich przeszłości. Kim jest owa zjawa? Przyjaciółki próbują wyjaśnić jej tajemnicę.
Obydwa plany czasowe przeplatają się, zagadki są coraz bardziej poplątane, wychodzą na jaw kolejne skrzętnie skrywane sekrety, a z każdą stroną rośnie w czytelniku przeświadczenie o zbliżającej się katastrofie.
Akcja powieści jest naprawdę intrygująca, najciekawszy jest opis szkolnego życia dziewczynek wyrzuconych,
z różnych powodów, poza nawias rodzinnych domów, skazanych na samotność i bezradnych wobec dźwiganych traum. Poznajemy również tragiczną historię Soni, dziecka ocalałego z Holocaustu, uciekinierkę z obozu Ravensbruck. Na dokładkę spotkamy na stronach powieści skorumpowanych gliniarzy, psychopatów i ich ofiary, ducha nieszczęśliwej młodej matki, energiczne staruszki milionerki
i jeszcze kilka ciekawych typów. Autorce udało się sporo upchnąć w swojej książce, ale czyta się to dobrze. Świadomie przymykałam oko na niektóre nielogiczności czy ckliwy i naiwny koniec, potraktowałam tę opowieść jako niezobowiązującą rozrywkę na dwa wieczory i bawiłam się może nie rewelacyjnie, ale bez większych zgrzytów.
Najbardziej podobał mi się wątek żeńskiej szkoły, gdzie uczennice noszą jednakowe mundurki, mają ściśle rozplanowany każdy dzień i poświęcają się nie tylko nauce ale i ciągłej wojnie z nauczycielkami bądź sobą nawzajem.
W wieku nastoletnim często marzyłam by zostać uczennicą takiej tajemniczej szkoły, zagubionej gdzieś pośród mglistych wrzosowisk, gdzie codzienność jest uporządkowana a nauka to przygoda, a nie nuda. Z młodzieńczą naiwnością zaczytywałam się w "Tajemnicy Abigel" Magdy Szabo i śniłam o tych niezłomnych dziewczynach otoczonych pięknymi zeszytami, lśniącymi nowością podręcznikami, z mnóstwem kolorowych kredek, ołówków i cudnych piór i kałamarzy. W siermiężnej rzeczywistości moich szkolnych lat nie było wyboru, zeszyty były szare i brzydkie, a podręczniki używane po starszych kolegach, farby, kredki czy flamastry były towarem deficytowym. Jeśli człowiek uczył się w takich czasach, w odrapanym budynku pamiętającym wojnę, to nawet nawiedzona szkoła w Vermoncie może wydawać się niesamowicie atrakcyjna.
"Zniszczone dusze" nie są żadną rewelacją, to przeciętny thriller ze szczyptą horroru. Czyta się przyjemnie, choć bez zachwytu, ale takie powieści też są potrzebne, może niczego nowego o świecie i ludziach z nich się nie dowiemy, ale dobrze jest czasem oderwać się od problemów
i codzienności i zwyczajnie odpocząć z fajną książką.

Wytrącona nieco z równowagi książką "Psy ras drobnych", postanowiłam zrelaksować się czymś mniej wymagającym. Sięgnęłam po książkę "Złamane dusze" Simone St. James. Przyznaję, sam tytuł mnie raczej zniechęcał, przywodząc na myśl jakieś romansidło, ale przeczytałam na okładce, że to thriller z elementem nadprzyrodzonym i poczułam ciekawość, bo wszystko co straszy, tak film,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Złamane dusze" to klimatyczny horror rozgrywający się w kilku płaszczyznach czasowych.
Akcja powieści kręci się wokół szkoły w Idlewild Hall, czyli internatu dla dziewcząt. W okolicy krążą plotki, że uczęszczają tam bękarty, a samo miejsce jest nawiedzone.
W latach 50' jedna z dziewcząt znika w tajemniczych okolicznościach, jednak z racji braku bliskich krewnych, poszukiwania szybko zostają zakończone.
W latach 90' inna uczennica z Ildewild Hall pada ofiarą morderstwa, a winny złapany i skazany.
W czasach współczesnych Fiona nie może wciąż pogodzić się ze śmiercią siostry, mimo że minęło już 20 lat. Szkoła jest dawno zamknięta, jednak Fiona dowiaduje się, że teren został zakupiony przez tajemniczą kobietę, która planuje miejsce wyremontować i przywrócić jej dawny blask.
Ciekawa powieść, trzyma w napięciu. Sprawnie napisane, dobra rozrywka, nie ma czasu na nudę.

"Złamane dusze" to klimatyczny horror rozgrywający się w kilku płaszczyznach czasowych.
Akcja powieści kręci się wokół szkoły w Idlewild Hall, czyli internatu dla dziewcząt. W okolicy krążą plotki, że uczęszczają tam bękarty, a samo miejsce jest nawiedzone.
W latach 50' jedna z dziewcząt znika w tajemniczych okolicznościach, jednak z racji braku bliskich krewnych,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ogromnym plusem tej książki jest umiejscowienie akcji na dwóch płaszczyznach czasowych. Lubię tak skonstruowaną fabułę, zwłaszcza jeśli końcu daje konkretną całość.
Rok 1950 -Idlewild Hall, to szkoła dla dziewcząt gdzie odsyłane są córki z nieprawego łoża, albo takie które sprawiają problemy, lub te których rodzice przedkładają opinię społeczną nad więzy rodzinne.
Miejsce jest ponure, a zasady tam panujące- surowe. Do tego od lat krąży legenda, że szkoła jest nawiedzona.
Kolejne pokolenia dziewcząt przekazują sobie wiadomości o duchu zapisując je na stronicach szkolnych podręczników.
To właśnie tam poznają się cztery dziewczynki Kate, Cece, Roberta i Sonia. Dzielą ze sobą nie tylko pokój w internacie, ale również przyjaźń i swoje sekrety. Zawsze trzymają się razem, aż do momentu gdy jedna z nich znika w tajemniczych okolicznościach.
Rok 2014- Fiona, pracująca jako dziennikarka mimo upływu ponad dwudziestu lat od śmierci jej siostry nadal nie może przestać wracać myślami do tamtych wydarzeń. Ciało Deb zostało znalezione na terenie nieczynnego już i opuszczonego Idelild Hall. Mimo iż zabójca został skazany i siedzi w więzieniu Fionie nie daje spokoju wrażenie, że okoliczności śmierci jej siostry nie są tak do końca jasne, że od początku kryło się za tym coś więcej.
Kiedy tajemnicza milionerka kupuje starą szkołę z zamiarem odnowienia jej, dziennikarka postanawia napisać o tym artykuł. Szkopuł w tym, że podczas prac remontowych na wierzch wychodzi to co było głęboko skrywane. Pozycja klimatem przypomina mi trochę książkę "To, co zostawiła", chociaż historie są zupełnie różne. I może dlatego tak dobrze mi się czytało.
Co prawda mrok jest tam umiarkowany i emocje są czasami płaskie, ale dreszcz został odnotowany.
Jedynie wątek ducha mnie nie przekonał. Zgrzytało mi tam i piszczało. Mimo iż płochym dziewczątkom takie opowieści jeżyły włoski na głowie, to jednak historia tej zjawy pasowała jak pięść do nosa. Ale całość na plus.

Ogromnym plusem tej książki jest umiejscowienie akcji na dwóch płaszczyznach czasowych. Lubię tak skonstruowaną fabułę, zwłaszcza jeśli końcu daje konkretną całość.
Rok 1950 -Idlewild Hall, to szkoła dla dziewcząt gdzie odsyłane są córki z nieprawego łoża, albo takie które sprawiają problemy, lub te których rodzice przedkładają opinię społeczną nad więzy rodzinne.
Miejsce...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niesamowita książka. Przejmująca przeszłością, porażająca teraźniejszością. Jasno wskazująca, że jeśli pozwolimy, jeśli się nie przeciwstawimy, zło będzie tryumfować. Jedynie ludzie, niekoniecznie bardzo silni, niekoniecznie bardzo wpływowi, ale zdecydowanie zdeterminowani, są w stanie pokonać obojętność, nienawiść, złość i okrucieństwo drugiego człowieka.
Złamane dusze to historia o ludziach i warunkach w jakich przyszło im żyć. O grupie dziewczynek, zamkniętych w szkole z internatem, gdzie same dbały o sobie, gdzie nawiązały przyjaźnie, gdzie stawały jedna za drugą. To również historia o zabójstwie, historia o znalezieniu ciała na terenie dawnej szkoły z internatem oraz o tym, co może stać się w przyszłości, jeśli przeszłość nie zostanie odpowiednio zamknięta. Przeszłość i teraźniejszość łączy osoba dziennikarki, której siostra wiele lat temu została zamordowana. Kobieta zdeterminowana, uparta i zacięta dąży do wyjaśnienie zagadek przeszłości rzutujących na teraźniejszość.
Złamane dusze to również historia o powstałej przyjaźni i przywiązaniu, o trzymaniu się razem i wspólnym pokonywaniu przeciwności losu i złych ludzi.
Książka, choć porusza bolesne tematy, w lekturze jest przyjemna i ciekawa i wbrew pozorom wiele w niej ciepła i miłości. Napisana przystępnym, prostym, ale trafiającym do czytelnika językiem. Interesująca w bohaterach i fabule. Przypomina o pewnych wydarzeniach historycznych, o których zawsze warto sobie przypomnieć, o których warto opowiedzieć i nie pozwolić, aby pamięć o nich odeszła w zapomnienie.
Co ważne, autorka pokusiła się o wplecenie wątków paranormalnych w fabułę i nie ukrywam, że wypadło to bardzo dobrze. Opisane są bardzo wiarygodnie i przejmująco. Jest klimatycznie, bywa mrocznie, niekiedy groźnie, a całość trzyma czytelnika w napięciu i oczekiwaniu na koniec historii. I choć jest on raczej przewidywalny, to dobre rozpisanie końcówki sprawia, że każdy powinien poczuć się usatysfakcjonowany.
I bohaterowie i czytelnicy.
Polecam z całego serca. Zabieg połączenia w jednej historii wątków kryminalnych, historycznych, obyczajowych, paranormalnych, w tym przypadku sprawdził się znakomicie.

Niesamowita książka. Przejmująca przeszłością, porażająca teraźniejszością. Jasno wskazująca, że jeśli pozwolimy, jeśli się nie przeciwstawimy, zło będzie tryumfować. Jedynie ludzie, niekoniecznie bardzo silni, niekoniecznie bardzo wpływowi, ale zdecydowanie zdeterminowani, są w stanie pokonać obojętność, nienawiść, złość i okrucieństwo drugiego człowieka.
Złamane dusze to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciekawa, mroczna i intrygująca.

Wciągnęły mnie szczególnie wydarzenia sprzed lat. Kibicowałam dziewczętom, standardowo denerwowałam się na podejście z przeszłości dorosłych, rodziców którzy krzywdzili własne dzieci, oddawali jak niepotrzebną rzecz bo ta sprawia problemy.

Strasznie szkoda mi było Sonii, i tak już pokrzywdzonej przez los. Niesamowicie wzruszająco ukazane przyjaciółki, które pozostały ze sobą do końca, które kochały się jak siostry.

Ciekawa, mroczna i intrygująca.

Wciągnęły mnie szczególnie wydarzenia sprzed lat. Kibicowałam dziewczętom, standardowo denerwowałam się na podejście z przeszłości dorosłych, rodziców którzy krzywdzili własne dzieci, oddawali jak niepotrzebną rzecz bo ta sprawia problemy.

Strasznie szkoda mi było Sonii, i tak już pokrzywdzonej przez los. Niesamowicie wzruszająco ukazane...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

bardzo fajna może mogła być przedstawiona w mniejszej ilości stron ale kilka bohaterek ciekawe historie i interesujące rozwiązanie przedstawionych historii

bardzo fajna może mogła być przedstawiona w mniejszej ilości stron ale kilka bohaterek ciekawe historie i interesujące rozwiązanie przedstawionych historii

Pokaż mimo to

Klimatyczna, niepokojąca i mroczna.
Pochłonęła mnie od pierwszej strony. Czytana nocą uderza podwójnie mocno, czasem bałam się własnego cienia ;)

Klimatyczna, niepokojąca i mroczna.
Pochłonęła mnie od pierwszej strony. Czytana nocą uderza podwójnie mocno, czasem bałam się własnego cienia ;)

Pokaż mimo to

Książka Simone St. James pod tytułem Złamane dusze pod wpływem opisu i przeczytanych opinii wpadła na moją listę do przeczytania, bo uwielbiam czytać powieści grozy w starym dobrym stylu, gdzie najważniejszy jest klimat niż makabra. Zapowiadała się intrygująco i oczekiwałem gotyckiej, mrocznej i przerażającej historii, która mnie by porwała i zapewniła dreszczyk strachu w czasie lektury.
Autorka podzieliła swoją książkę na dwa wątki połączone ze sobą miejscem wydarzeń jakie następują. W pierwszym cofamy się do lat pięćdziesiątych dwudziestego wieku, w którym dostajemy historie dotyczącą internatu dla niechcianych lub kłopotliwych dla swoich rodziców dzieci umieszczonych w starej posiadłości w Idlewild Hall. Drugi wątek przenosi nas w czasy współczesne do roku dwa tysiące czternastym, gdzie córka znanego dziennikarza za sprawą morderstwa siostry zaczyna pomału interesować się Idlewild Hall za sprawą zakupu i ponownego otwarcia internatu dla dziewcząt. Nad wszystkim unosi się obawa, że stara posiadłość jest nawiedzana przez duchy.

Przeniesienia nas w przeszłość do lat pięćdziesiątych dwudziestego wieku, gdy działa szkoła z internatem w Idlewild Hall było świetnym pomysłem autorki. Dawkowanie poszczególnych wydarzeń i odkrywanie sekretów jakie skrywa w swoich murach wzbudzało moją ciekawość. Dostajemy opowieść o internacie dla niechcianych dziewcząt, sprawiających wiele kłopotów, nie mogących sobie poradzić z jakąś trauma i z nieciekawą przeszłością. Uczennice są zależne od rządzących w tym miejscu praw i nauczycielek próbujących nauczyć czegoś dziewczęta. Jednak nad tym miejscem od samego początku wyczuwa się, że coś jest nie tak jak być powinno. Wraz z bohaterkami zaczynamy pomału odkrywać sekrety skrywane w tej sporej posiadłości. Zaczynają się dziać niesamowite zdarzenia. Nimb tajemnicy nadaje opowieść o pojawiającym duchu, którego boją się wszyscy mieszkający w tym miejscu. Od dziewcząt po nauczycielki. W zwykłe toczące się życie wkrada się pomału coś groźnego i opowiadana legenda zaczyna pomału ożywać na kartach książki w czasie czytania. Świetnym pomysłem było wolniejsze odkrywanie poszczególnych tajemnic posiadłości i postawienie na mroczny klimat historii jaki dostajemy.

Drugi wątek przenosi nas w czasy współczesne do roku dwa tysiące czternastym, gdzie zapuszczona posiadłość Idlewild Hall zostaje zakupiona i znów ma powstać szkoła dla dziewcząt z internatem. Sprawą interesuje się Fiona Sheridan, której siostra zginęła na terenie posiadłości. Zaczyna prowadzić śledztwo w sprawie demonów przeszłości jakimi są nie wyjaśnione wątki z poprzedniego dochodzenia z policji, ale natyka się na wciąż żywą legendę o nawiedzonej przez ducha szkole, gdzie nikt może nie mówi o tym głośno, lecz każdy wie o tym. W tym wątku pojawiają się od czasu do czasu zjawiska nadprzyrodzone w postaci dziwnych zdarzeń. Jednak główną rolę odgrywa śledztwo prowadzone przez bohaterkę poszukującej nie tylko prawdy dotyczącej sprawy siostry, ale próbując odkryć prawdę o Idlewild Hall. Autorka w niezwykły sposób odkrywa pomału w tym wątku poszczególne tajemnice mające swoje korzenie w przeszłości i dotyczące wydarzeń sprzed lat jakie miały miejsce w Idlewild Hall. Samo śledztwo prowadzone zostało bardzo dobrze i często nie brakowało w nim wątków obyczajowych dotyczących życia bohaterki, relacji z ojcem i chęci dowiedzenia się jak było tak naprawdę ze śmiercią siostry. Autorka dawkuje pojawiające się informacje, wprowadza poszlaki lub jak w kryminalnej historii dostajemy fałszywe tropy prowadzące donikąd. Nad wszystkim unosi się niesamowity, mroczny klimat opowieści o duchu, który sprawia, że dostajemy ciekawą historie. Postacie jakie spotykamy w książce zostały świetnie nakreślone. Pozostałe drugoplanowe i trzecioligowe wypadają również dobrze. Posiadają głębie, nie są papierowe i pod względem psychologicznym wypadają świetnie. Można je polubić, poczuć sympatie do nich, a do niektórych jakie dostajemy niechęć. Same relacje pomiędzy nimi są przedstawione bardzo dobrze. Nieraz nie brakuje w nich pojawienia się emocji i przerażenia. Dialogi sprawnie napisane, są żywe i wypadają bardzo dobrze.

Książka Złamane dusze jest połączeniem powieści gotyckiej, grozy, kryminału i powieści obyczajowej. Autorka łączy poszczególne gatunki tworząc z tego wszystkiego intrygująco opowieść o duchach, popełnionym morderstwie, prowadzonym śledztwie i skrywanych sekretach. Miejscem akcji jest posiadłość ze szkołą z internatem Idlewild Hall i mieszczącym się w pobliżu ogrodzie. Ogromny budynek jest jakby wyjęty z powieści gotyckiej , który ma już swoje lata i własną legendę o duchu. Umieszczony w pobliżu ogród robi niesamowite wrażenie i w czasie nocy sprawia upiorne wrażenie. Osadzenie akcji w takim miejscu pozwala autorce na budowanie klimatu grozy i niesamowitości, który pojawia się i jest obecny przez cały czas czytania. Wrażenie potęgują zadziwiające zdarzenia poszczególnych bohaterów i związane ze szkołą tajemnice czekające na odkrycie. Przenosząc się do czasów współczesnych, gdzie Idlewild Hall jest zniszczone i lata swojej świetności ma za sobą dostajemy kryminalny wątek połączony z obyczajowym dotyczący odkrywania tajemnic tej posiadłości i zagadki śmierci siostry Fiony. Również ciekawy jak związany ze zjawiskami nadprzyrodzonymi. Autorka potrafiła nie tylko prowadzić dwa wątki równocześnie zapowiadające się intrygująco, ale później pomału zazębiają się. Tworzą razem mroczną i ciekawą historie dotyczące Idlewild Hall, która potrafiła wzbudzić dreszczyk strachu, nie pozbawiona została świetnego klimatu grozy i trzymała w napięciu.
Książka Złamane dusze były moim pierwszym spotkaniem z autorką, które mogę uznać za udane. Miałem wobec niej spore oczekiwania po przeczytaniu opisu zwiastującego gotycką opowieść o duchach, mającego przyciągnąć czytelnika. Z drugiej strony obawiałem się, że dostane dobrą książkę do przeczytania na raz. Jestem zadowolony z tego co dostałem od autorki, bo trafiła właśnie w moje oczekiwania historią o duchach. Znajdziemy w niej wszystko co kojarzy się z powieściami gotyckimi lub książką grozą jakie nieraz czytałem. Posiadłość skrywająca nie jedną tajemnicę, mająca swoją legendę, historie i opinie nawiedzonej. Z drugiej strony dostajemy współczesne czasy i zniszczoną już przez czas posiadłość, która od samego początku posiada wiele tajemnic. Autorka stawia na budowanie mrocznego klimatu nawiedzonego miejsca jakim jest Idlewild Hall i robi to znakomicie. Samo zakończenie jakie dostajemy jest klimatyczne i pasujące do całej historii. Spodobało mi się, bo było niespiesznie poprowadzone i zaskakujące. Końcówka rozwiązuje wiele wątków pojawiających się, wprowadzonych do historii i dostajemy wyjaśnienia dotyczące tego miejsca. Książka Złamane dusze są opowieścią o duchach w starym stylu jaki dostałem i wciągnęła mnie od samego początku historia. Świetna, pełna tajemnic, sekretów do odkrycia opowieść o duchach i zagadkowych morderstw. Za sprawą Złamanych dusz będę wyczekiwał na kolejną książkę Simone St. James z niecierpliwością i na pewno po nią sięgnę bez żadnego wahania. Każdy tutaj znajdzie w niej coś dla siebie. Ze swej strony polecam wszystkim, nie tylko miłośnikom powieści grozy.

Książka Simone St. James pod tytułem Złamane dusze pod wpływem opisu i przeczytanych opinii wpadła na moją listę do przeczytania, bo uwielbiam czytać powieści grozy w starym dobrym stylu, gdzie najważniejszy jest klimat niż makabra. Zapowiadała się intrygująco i oczekiwałem gotyckiej, mrocznej i przerażającej historii, która mnie by porwała i zapewniła dreszczyk strachu w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciężko się oderwac

Ciężko się oderwac

Pokaż mimo to

Bardzo dobrze się czytało. Ciekawa historia. Polecam :)

Bardzo dobrze się czytało. Ciekawa historia. Polecam :)

Pokaż mimo to