Padre Jarek od św. Szarbela

Ta książka ma po trzech latach zaledwie 14 ocen i dwie opinie, a zasługuje na znacznie więcej.
Nigdy nie sugeruję się średnią, tylko oglądam wszystkie oceny, bo zawsze znajdzie się jakiś troll, najczęściej anonimowy z ukrytym kontem („Nie masz wystarczających uprawnień, aby oglądać tę stronę”), który najlepszemu utworowi da jedną gwiazdkę, bez uzasadnienia, po to, żeby zaniżyć średnią. Tak też jest i tu - dwóch anonimowych trolli wybździło swoje pojedyńcze gwiazdki w czerwcu i październiku 2020. Książka została wydana w 2018 roku. Akurat w czerwcu 2020 erygowano Sanktuarium Matki Bożej Wniebowziętej i św. Szarbela Machlufa we Florencji koło Iłży, należące do Katolickiego Kościoła Narodowego w Polsce, a jego proboszczem został ks. Cielecki. Nasuwa się przypuszczenie, że nie o ocenę książki trollom chodziło, tylko o dyskredytację osoby tego duchownego. Szum medialny wokół niego i fałszywe informacje o jego rzekomej apostazji zapewne się do tego przyczyniły. Ks. Cielecki wiary nie utracił. Nigdzie też się nie wypowiada, dlaczego odszedł z kościoła rytu rzymsko-katolickiego i przeszedł do kkn. Być może nie było w nim miejsca na realizację jego planów kultu św. Szarbela? Czym się różnią obydwa kościoły, poszukajcie sami. Sam św. Szarbel też nie był rzymskim katolikiem, tylko maronitą.
Książkę zdobyłam z trudem, bo większość księgarni polskich albo nie wysyła zagranicę, albo wysyłka jest bardzo droga. Warto było! Już po kilku stronach zaczęłam podkreślać ważne dla mnie zdania i jest tych podkreśleń bardzo dużo - będe do niej wracać.
Niestandardowy życiorys ks. Cieleckiego, jego głęboka wiara i wiele przykładów działania Boga w jego życiu i pracy spowodowały, że książkę-wywiad niemal połknęłam. Ten duchowny dużo pracował zagranicą, stąd jego otwarte spojrzenie na ludzi innych wyznań czy niewierzących, przy całej jego zachowawczości pewnych elementów kościoła przedsoborowego. Mnie wyjaśnił bardzo dobrze sprawę Medjugorje, mówiąc, że tam działają dwie siły – Maryi i szatana. Tam, gdzie pojawia się dobro, pojawia się i zło.On nie ma wątpliwości w obecność i działanie Matki Bożej w Medjugorje, ale ma duży dystans wobec widzących, choć i tu robi wyjątek dla Miriany. „Oni nie zawsze dorastają do poziomu objawień, nie zawsze są wystarczajaco klarowni w tym, co robią i jak żyją. Istotne jest też pytanie, dlaczego z tych wszystkich składanych tam ofiar nie powstało wielkie dzieło charytatywne.(...) Zaskakiwać może także, że nikt z widzących nie wybrał drogi życia konsekrowanego ani kapłańskiego” (str.200). Nie prowadzi swoich grup pielgrzymkowych na spotkania z nimi.

Ks. Cielecki widzi sam siebie jako wędrowca-ewangelizatora. Jego piesza pielgrzymka po Polsce z kopią obrazu Matki Boskiej z Niegowici na wózku uświadomiła mu wiele braków w polskiej religijności, własciwie już zanik wiary, pomimo, że szedł najbardziej katolicką częścią Polski – Małopolska, Śląsk, a reakcje były ... sami poczytajcie! I to nie tylko świeckich, ale i duchownych. Z drugiej strony książka jest pełna opisów działania Boga i Matki Boskiej na codzień, takich codziennych cudów. Bardzo umacnia wiarę i tchnie optymizmem. Napewno nieraz do niej wrócę. Po więcej szczegółów odsyłam do recenzji Perzki i BookReadera.
Ogromnie polecam, także niewierzącym, bo i o takich jest mowa w tej książce!

Ta książka ma po trzech latach zaledwie 14 ocen i dwie opinie, a zasługuje na znacznie więcej.
Nigdy nie sugeruję się średnią, tylko oglądam wszystkie oceny, bo zawsze znajdzie się jakiś troll, najczęściej anonimowy z ukrytym kontem („Nie masz wystarczających uprawnień, aby oglądać tę stronę”), który najlepszemu utworowi da jedną gwiazdkę, bez uzasadnienia, po to, żeby...

Ks. Jarosław Cielecki pochodzi z Niegowici, pierwszej parafii w której pracował Karol Wojtyła, późniejszy święty Jan Paweł II. Studia teologiczne skończył w Łodzi, w tutejszym Wyższy Seminarium Duchownym. W 1993 roku przyjął święcenia kapłańskie. Pracował w parafiach archidiecezji łódzkiej. Stąd wyjechał na studia do Rzymu. Tam założył agencję informacyjną Vatican Service News. Został jej dyrektorem. Jest autorem kilku książek i filmów dokumentalnych.
W 2012 roku ksiądz Jarosław Cielecki zrealizował film "Liban Ziemia Świętych", który stał się darem Maronitów dla papieża Benedykta XVI, przekazanym podczas podróży apostolskiej w Bejrucie. Przez pewien czas ks. Jarosław Cielecki był watykańskim korespondentem „Polsatu". Współpracował z miesięcznikiem „Egzorcysta”.
Ks. Jarosław Cielecki Jest propagatorem kultu św. Szarbela, założycielem prawie 400 domów modlitwy pod jego wezwaniem

Autor książki spotkał księdza Jarka kiedy wraz z kolegą pracował nad rzymskim odcinkiem dla TVP 2 programu „Starcie Cywilizacji” Wtedy ks. Cielecki prowadził w Watykanie własną agencję prasową, produkował duże ilości filmów i programów dla telewizji włoskiej. Można było odnieść wrażenie, że ma się przyjemność rozmawiać bardziej z redaktorem, dziennikarzem niż z księdzem. Teraz jest inaczej… Garnitur zastąpiła sutanna, w dodatku sprana i pocerowana. Twarz pokryła gęsta broda, a komórka, kamera i komputer stały się jego amboną, z której głosi z pasją Tego, do którego tak się upodobnił- św. Szarbela, a mówienie o pustelniku z Libanu stało się jego głównym zadaniem.

Książka ma wielu bohaterów. Nie jest nim tylko ks. Jarosław Cielecki, z którym to autor Tomasz Terlikowski przeprowadza wywiad. Książka opowiada również o św. Szarbelu, o bp. Pawle Hnilicy, św. Janie Pawle II, Benedykcie XVI, o Matce Bożej.

To lektura o kapłaństwie, trudnym powołaniu, jego kryzysach. O tym co oznacza chrześcijaństwo, czym są charyzmaty, oraz jak rozumieć egzorcyzmy i walkę duchową. W kilku słowach można rzec, że jest to „raport o stanie wiary”

Książka napisana jest w formie wywiadu. Pytania ciekawe, poruszające wiele tematów. Ksiądz Jarek odpowiada na nie wyczerpująco, dorzucając do swoich wypowiedzi liczne anegdoty z życia wzięte, świadectwa, które wzruszają i poruszają serce, są lekiem na zranioną duszę.

Polecam każdemu. Dla mnie była wielkim pokrzepieniem w troszkę dla mnie trudnym okresie życia.

Ks. Jarosław Cielecki pochodzi z Niegowici, pierwszej parafii w której pracował Karol Wojtyła, późniejszy święty Jan Paweł II. Studia teologiczne skończył w Łodzi, w tutejszym Wyższy Seminarium Duchownym. W 1993 roku przyjął święcenia kapłańskie. Pracował w parafiach archidiecezji łódzkiej. Stąd wyjechał na studia do Rzymu. Tam założył agencję informacyjną Vatican Service...

Chyba najszybciej przeczytana przeze mnie książka. Skończyłem w kilka godzin dosłownie. Ten wywiad rzeka jest przede wszystkim świadectwem kapłana. Kapłana, który doświadczył w życiu wiele. I dobrego, i złego. Ksiądz Jarosław Cielecki jest największym popularyzatorem kultu Św. Charbela w Polsce. Nie tylko w Polsce zresztą, ponieważ jeździ on po całym świecie, a gdzie ksiądz Jarosław, tam i Charbel. Nie jest to jednak opowieść tylko o cudach. Te oczywiście też w tej rozmowie są, jednak ten wywiad jest o wszystkim. O życiu księdza, jego drodze do kapłaństwa, Matce Bożej, przyjaźni ze Św. Janem Pawłem II, Benedyktem XVI, bp. Pawłem Hnilicą, no i oczywiście ze Św. Charbelem. Także o cudach, momentach ciężkich, takich jak choroba nowotworowa, ale i tych radosnych, jak cudowne z niej uzdrowienie.
Przede wszystkim jednak, z tej rozmowy bardzo silnie daje się odczuć niesamowicie głębokie podejście księdza Jarosława do kapłaństwa, ale i do ludzi. Podejście szczere, pełne zrozumienia i miłości. Znakomita rozmowa z niezwykłym kapłanem. Rozmowa, która wiele daje do myślenia, która wywołuje na twarzy uśmiech, ale i łzy. Polecam gorąco.

Chyba najszybciej przeczytana przeze mnie książka. Skończyłem w kilka godzin dosłownie. Ten wywiad rzeka jest przede wszystkim świadectwem kapłana. Kapłana, który doświadczył w życiu wiele. I dobrego, i złego. Ksiądz Jarosław Cielecki jest największym popularyzatorem kultu Św. Charbela w Polsce. Nie tylko w Polsce zresztą, ponieważ jeździ on po całym świecie, a gdzie ksiądz...