Bardzo ciekawa książka, dla miłośników statystyk. Ciekawa analiza dzisiejszych czasów w stusunku do poprzednich. Godna uwagi, jednak dość ciężko się czyta.

Bardzo ciekawa książka, dla miłośników statystyk. Ciekawa analiza dzisiejszych czasów w stusunku do poprzednich. Godna uwagi, jednak dość ciężko się czyta.

Nowe oświecenie to książka o tym, że jest lepiej niż się wydaje, bo statystycznie na świecie jest coraz lepiej. Tylko czym jest statystyka dla poszczególnego człowieka? Niestety nie posiadamy możliwości odczuwania zbiorowej świadomości, a jedynie patrzymy "z własnych oczu". A, że ludzie mają tendencję do narzekania, to i częściej słyszymy o problemach niż pozytywnych zdarzeniach.
Mi osobiście książka nie wniosła nic nowego. Zawiera dużo faktów oraz spojrzenie na wskroś przez aspekty polityczno-filozoficzno-socjologiczne, co zawsze jest warte uwagi, ale forma jest dość trudna i rozwleczona.
Dla pasjonatów tematu.

Nowe oświecenie to książka o tym, że jest lepiej niż się wydaje, bo statystycznie na świecie jest coraz lepiej. Tylko czym jest statystyka dla poszczególnego człowieka? Niestety nie posiadamy możliwości odczuwania zbiorowej świadomości, a jedynie patrzymy "z własnych oczu". A, że ludzie mają tendencję do narzekania, to i częściej słyszymy o problemach niż pozytywnych...

Z twardych faktów wynika, że ludziom żyje się dziś nieporównywalnie lepiej, niż naszym przodkom we wszystkich właściwie epokach: mamy w bród jedzenia, prąd, kanalizację i internet, potrafimy leczyć ciężkie nawet choroby, a przede wszystkim większość ludzi jest wolna…. Trudno się z tym nie zgodzić. Wszystko za sprawą nauki i postępu, jaki dokonał się w przeciągu ostatnich 200 lat. Wydaje się to oczywiste, że postęp, a co za nim idzie wolność, równość, demokracja są dobre i że powinniśmy je wzmacniać, i nie potrzeba tu żadnych dodatkowych argumentów. Ale nauka i humanizm miały i ciągle mają wielu wrogów. Wielu z nas jest niezadowolonych z otaczającej nas rzeczywistości, co popycha nas w objęcia antyintelektualistów i populistów, głoszących powrót do "starych dobrych czasów" i wartości.

W tym miejscu zastanawiam się, na ile wypada, by krytykować Pinkera – profesora wszak, z pewnością mądrzejszego ode mnie (wiecie dziś "myśleć potrafi niewielu, ale opinie chcą mieć wszyscy"). Bo jednak nie wszystko mi się w tej książce podobało. Wiele z wymienionych zagadnień wydało mi się omówionych w sposób uproszczony, nie dający pełnego obrazu (widać tu skrzywienie, by pokazywać tylko szklankę do pełnego poziomu pełną, a nie pustą). Autor gloryfikuje kapitalizm i globalizację, nie widząc ich ciemnych stron. Za bardzo wszystko jest sprowadzone do pieniędzy – nawet szczęście.
Zirytował mnie rozdział o środowisku, pewnie dlatego, że wiem dość dużo na ten temat. Niestety wydało mi się, że Pinker wie niewiele i momentami miałam wrażenie, że czytam o jakiejś alternatywnej rzeczywistości.

Summa summarum, choć idea książki wydała mi się słuszna, to dobór argumentacji nie zawsze był trafny. I miałam jednak poczucie, że chyba wiara autora w ludzkość jest zbyt przesadzona (a zarazem chciałabym, żeby jednak się nie mylił). Poza tym nie wszystko sprowadza się do racjonalnego rozumowania i posiadania wiedzy (na niektórych nawet twarde dane empiryczne nie działają, bo wolą posługiwać się „zdrowym rozsądkiem”, wszak jeśli fakty nie pasują do teorii, tym gorzej dla faktów). A Władimir Putin na pewno tej książki nie czytał. Mimo wszystko, "Nowe Oświecenie" stanowi na pewno odtrutkę na wszechobecną obecnie narrację o wszelakich możliwych nieszczęściach i nadciągającej apokalipsie, jaką jesteśmy bombardowani przez media i literaturę. W efekcie żyjemy w strachu, a w takich okolicznościach trudno z optymizmem patrzeć w przyszłość. Dlatego warto się z tą pozycją zapoznać i przemyśleć owe argumenty.

Z twardych faktów wynika, że ludziom żyje się dziś nieporównywalnie lepiej, niż naszym przodkom we wszystkich właściwie epokach: mamy w bród jedzenia, prąd, kanalizację i internet, potrafimy leczyć ciężkie nawet choroby, a przede wszystkim większość ludzi jest wolna…. Trudno się z tym nie zgodzić. Wszystko za sprawą nauki i postępu, jaki dokonał się w przeciągu ostatnich...

Duże rozczarowanie.... Książka słaba, powierzchowna i bardzo zideologizowana. Najpierw jednak pozytywy - autor przytacza ok. 70 statystyk wykazujących, iż w kategoriach liczbowych świat zmierza ku lepszemu. Wygląda to świetnie, aczkolwiek poruszane zagadnienia są bardzo ogólne (np. poziom szczęścia czy poziom wiedzy w społeczeństwie),więc jest możliwe, iż głębsza analiza byłaby bardziej zniuansowana, gdyż w takich sprawach "diabeł tkwi w szczegółach". Co razi jednak szczególnie, to zacietrzewienie polityczne i ideologiczne autora. Zamiast ponadczasowego hymnu na cześć rozumu i osiągnięć ludzkości, który mógłby stać się elementem kanonu czytanego przez następne lata, wyszedł miałki, antyreligijny pamflet uwikłany w amerykańską politykę z okresu 2016 - 2017, który wkrótce utraci ważność (jeśli już do tego nie doszło).

Duże rozczarowanie.... Książka słaba, powierzchowna i bardzo zideologizowana. Najpierw jednak pozytywy - autor przytacza ok. 70 statystyk wykazujących, iż w kategoriach liczbowych świat zmierza ku lepszemu. Wygląda to świetnie, aczkolwiek poruszane zagadnienia są bardzo ogólne (np. poziom szczęścia czy poziom wiedzy w społeczeństwie),więc jest możliwe, iż głębsza analiza...

Oświeceniowo-pozytywistyczne spojrzenie na problemy współczesnego świata. Ciekawa i pouczająca lektura.

Oświeceniowo-pozytywistyczne spojrzenie na problemy współczesnego świata. Ciekawa i pouczająca lektura.

„Teraz to jest tyle przemocy i zła na świecie, kiedyś to proszę panią tego nie było.” Nie pamiętam, ile razy w życiu słyszałem taki tekst, najczęściej w formie dialogu pomiędzy dwiema starszymi kobietami, które…przeżyły wojnę lub nawet dwie.
Najlepszy czas w historii jest TERAZ!
Wykresy - główna siła tej książki, wyraźnie to pokazują:)
Czy jutro będzie jeszcze lepsze - zależny od nas!
Zewsząd zagrożenia, ale my ludzie damy radę.
Takie jest mniej więcej główne przesłanie tej książki.
Kto czytał Yuvala Harari i mu się podobało, ten dostanie tutaj rewelacyjne uzupełnienie, komu Harrari się nie podobał, tu będzie miał jeszcze gorzej.
Kto czytał Thomasa Pikietty ten dostanie bonus w postaci SŁONIA Branko Milanowicia i inne jego super wykresy, a kto nie czytał to też będzie miał fajnie!
Tak w ogóle rozdział o nierównościach podobał mi się najbardziej – „światowi biedni wzbogacili się kosztem amerykańskich średniaków”. W sprawach ekonomicznych autor przynajmniej próbował zachować pozory bezstronności cytując zarówno Hayeka jak i Keynesa – może wyszło tak po prostu dlatego, że z ekonomii autor nie jest AŻ TAK DOBRY jak z filozofii i wielu innych nauk.
Ale przynajmniej próbuje, bo jak sam powiada KONSYLIENCJA to dzisiaj dla naukowca podstawa, a ludzie reprezentujący poszczególną-jedną dziedzinę nauki są po prostu upośledzeni.
Kognitywista jak siebie Steven Pinker nazywa, serwuje wielki przegląd pojęć, które wprawią czytelnika w stany od dygotania do pocenia się, prowadząc do homeostazy właśnie, ale czy to się autorowi ostatecznie udaje?
Trzeba odpowiedzieć sobie samemu – indywidualnie.
I nawet jeśli ktoś podczas lektury nie złapie równowagi, ale jednocześnie nie zamarznie, albo nie zagotuje się i nie zejdzie z wrzenia, to naprawdę warto przeczytać.

„Teraz to jest tyle przemocy i zła na świecie, kiedyś to proszę panią tego nie było.” Nie pamiętam, ile razy w życiu słyszałem taki tekst, najczęściej w formie dialogu pomiędzy dwiema starszymi kobietami, które…przeżyły wojnę lub nawet dwie.
Najlepszy czas w historii jest TERAZ!
Wykresy - główna siła tej książki, wyraźnie to pokazują:)
Czy jutro będzie jeszcze lepsze -...

Książka mnie oczarowała i przede wszystkim podniosła na duchu w tych czasach powszechnego defetyzmu i zapowiadanej apokalipsy. Bardzo wnikliwa i rzetelnie udokumentowana analiza rozwoju dobrostanu ludzkości. Wreszcie jakiś pozytywny głos w sprawie naszej przyszłości. Pochwała racjonalizmu i humanizmu. Gorąco polecam.

Książka mnie oczarowała i przede wszystkim podniosła na duchu w tych czasach powszechnego defetyzmu i zapowiadanej apokalipsy. Bardzo wnikliwa i rzetelnie udokumentowana analiza rozwoju dobrostanu ludzkości. Wreszcie jakiś pozytywny głos w sprawie naszej przyszłości. Pochwała racjonalizmu i humanizmu. Gorąco polecam.

Autor (zwolennik postępu od pogrzebu do pogrzebu) żyje w swoim świecie - to fakt. Niemniej ostatnia, 3 część tej książki warta przeczytania.

Autor (zwolennik postępu od pogrzebu do pogrzebu) żyje w swoim świecie - to fakt. Niemniej ostatnia, 3 część tej książki warta przeczytania.

Smutna i dołująca książka...
Niby pochwała rozwoju, mnóstwo faktów świadczących o tym, jak teraz jest dobrze w porównaniu do przeszłości... ale wszystko to jakieś smutne jest. I dołujące.
Generalnie moim zdanie przesłanie jest strasznie dołujące - ludzkość się rozwija, a człowiek nie jest w stanie tego dostrzec bo wszystko ocenia prze swoją obecną sytuację.... Niezależnie od faktów dominuje subiektywizm.....
Jeśli Oświecenie (Enlightenment) polega na rozczarowaniu, to ja dziękuje....
Przeczytaj tylko wtedy jeśli Twoja wiara w ludzi nie może ulec zachwianiu!!!

Smutna i dołująca książka...
Niby pochwała rozwoju, mnóstwo faktów świadczących o tym, jak teraz jest dobrze w porównaniu do przeszłości... ale wszystko to jakieś smutne jest. I dołujące.
Generalnie moim zdanie przesłanie jest strasznie dołujące - ludzkość się rozwija, a człowiek nie jest w stanie tego dostrzec bo wszystko ocenia prze swoją obecną sytuację.... Niezależnie...

Każdy, kto chciałby zrozumieć współczesny świat powinien przeczytać tę książkę. Polecam.

Każdy, kto chciałby zrozumieć współczesny świat powinien przeczytać tę książkę. Polecam.