Niepokorne damy. Kobiety, które wywalczyły niepodległą Polskę

Nie dałam rady przez to przebrnąć. Zapowiadało się ciekawie, ale mnie nie porwało.
Może kiedyś...

Nie dałam rady przez to przebrnąć. Zapowiadało się ciekawie, ale mnie nie porwało.
Może kiedyś...

Pokaż mimo to

Historia kobiet,które wywalcyły niepodległą Polskę.Ale jednocześnie odbrązowienie Ziuka,czyli Józefa Piłsudskiego i pokazanie jaką moc ma umiejętna propaganda. Piłsudski to mizogin,hipochondryk,egotysta.Nawet i dzisiaj pokazywany w Dniu Niepodległości wjazd Komendanta na Dworzec Wiedeński,to zręczne kłamstwo!
Kobiety za to dzielne konspiratorki,zapobiegliwe,pełne entuzjazmu,wspierające mężczyzn.Niestety,poniewierane,zwodzone obietnicami i po prostu ,mimo niewątpliwych zasług,zupełnie pominięte.

Historia kobiet,które wywalcyły niepodległą Polskę.Ale jednocześnie odbrązowienie Ziuka,czyli Józefa Piłsudskiego i pokazanie jaką moc ma umiejętna propaganda. Piłsudski to mizogin,hipochondryk,egotysta.Nawet i dzisiaj pokazywany w Dniu Niepodległości wjazd Komendanta na Dworzec Wiedeński,to zręczne kłamstwo!
Kobiety za to dzielne konspiratorki,zapobiegliwe,pełne...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rewelacyjna, napisana bardzo przystępnym językiem i zawierająca wiele faktów. Gorąco polecam.

Rewelacyjna, napisana bardzo przystępnym językiem i zawierająca wiele faktów. Gorąco polecam.

Pokaż mimo to

Co za szmira! Przeczytałam wszystkie książki tego autora, każda kolejna była słabsza, ale ta przekracza wszelkie limity przyzwoitości. Sądzę, że literówki i błędy są spowodowane tym, że edytor nie miał już siły tego czytać. O niezwykłych czynach niezwykłych kobiet jest tam naprawdę niewiele, za to każde wydarzenie jest przytoczone i niestety nagięte i ubarwione w konkretnym celu - dyskredytacji osoby Piłsudskiego i co gorsze, jego dokonań i zasług w odzyskaniu niepodległości. Zapewne historie o jego romansach są prawdziwe, wiadomo, władza ma to do siebie, że działa jak magnes i nie ma ludzi krystalicznie czystych. Widocznie był z Piłsudskiego babiarz i tyle. I popełnił mnóstwo błędów, i nie był świętym ani do tego aspirował. Ale to autorowi nie wystarcza, bo jaki ten Marszałek to był cham, na dodatek tchórz, zero charyzmy (!), wieczny malkontent, egocentryk, wykorzystujący kobiety, bezwolny mięczak. Szowinista, jak wszyscy ówcześni Polacy, otaczał się tylko ludźmi, którym ufał (!) - no cóż to za kumoterstwo, że będąc działaczem niepodległościowym pod zaborami, wybierał ostrożnie współpracowników! I jaka to zacofany był ten polski naród na początku XX wieku, że kobiet nie przyjmowano do struktur wojskowych, bo w takiej Wielkiej Brytanii one wtedy już protestowały o swoje prawa. Jeden punkt widzenia - jedynie słuszny i właściwy, bo autora. Książka stworzona wokół wybranej na początku tezy - ja Piłsudskiego nie lubię i zaraz Wam udowodnię, że też go nie będziecie lubić. I ten feminizm wciśnięty wszędzie i na siłę, wręcz nachalny. Nic nie usprawiedliwiając, ale to był przełom XIX i XX wieku więc tło społecznej było inne niż dziś, ale chyba historyk powinien to wiedzieć... Aa i zapomniałabym, czyta się tę książkę okropnie, jest po prostu nudna. Ja już książek tego autora na pewno nie kupię, nie lubię, jak mi się wciska na siłę poglądy innych i gotowe tezy, wolę je sobie sama móc wyrobić.

Co za szmira! Przeczytałam wszystkie książki tego autora, każda kolejna była słabsza, ale ta przekracza wszelkie limity przyzwoitości. Sądzę, że literówki i błędy są spowodowane tym, że edytor nie miał już siły tego czytać. O niezwykłych czynach niezwykłych kobiet jest tam naprawdę niewiele, za to każde wydarzenie jest przytoczone i niestety nagięte i ubarwione w konkretnym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka opowiada o kobietach, które miały wpływ na bieg I wojny światowej. Są nie doceniane. Często są bezimienne. Musiały udawać mężczyzn, żeby walczyć w wojsku. Dość długo czytałam. Przeczytałam 3-7 dni i musiałam odłożyć na jakiś czas. I później tak samo. Język przystępny i zrozumiały. Dodatkiem do tekstu były fotografie, ilustracje czy obrazy. Wtedy lepiej mi się czytało. Miałam wyobrażenia jak wyglądały niektóre postacie.

Książka opowiada o kobietach, które miały wpływ na bieg I wojny światowej. Są nie doceniane. Często są bezimienne. Musiały udawać mężczyzn, żeby walczyć w wojsku. Dość długo czytałam. Przeczytałam 3-7 dni i musiałam odłożyć na jakiś czas. I później tak samo. Język przystępny i zrozumiały. Dodatkiem do tekstu były fotografie, ilustracje czy obrazy. Wtedy lepiej mi się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Lektura tej książki nieco mi zajęła, co wynika po części z jej języka - częściej sięgam po powieści niż książki stricte historyczne, więc trudniej przestawić mi się na sypanie nazwiskami, datami, przeskakiwanie od wydarzenia do wydarzenia. Zdaje mi się jednak, że jak na publikację dotyczącą historii, Janicki posługuje się językiem raczej przystępnym, co zawsze uważam za zaletę pozycji mających przekazywać wiedzę szerszej publiczności niż specjalistyczne grono.

Tytuł i blurb są nieco zwodnicze, gdyż bardziej niż na wszystkich kobietach, Janicki skupia się przede wszystkim na żonach Józefa Piłsudskiego, przetykając ich losy dokonaniami innych kobiet, nierzadko również z naczelnikiem współpracujących. Jednak przekonuje mnie argumentacja samego autora, że tak jak nie pisze się o dokonaniach całej płci męskiej w danym okresie, tak niewykonalne jest jednak napisać podobną książkę o wszystkich kobietach; należy sobie obrać konkretny punkt wyjścia. Rozumiem, dlaczego padło na kobiety otaczające akurat Piłsudskiego - po pierwsze, zarówno o Szczerbińskiej, jak i Pięknej Pani jest z pewnością więcej informacji niż np. również wspomnianych Wandzie Gertz czy "obywatelce Kazik", których losy można poskładać w całość dopiero z kilku źródeł, jeśli w ogóle. Po drugie, Janicki wyraźnie chce się zmierzyć z legendą Piłsudskiego, postaci bardzo przez nasz naród gloryfikowanej. I, choć nie zawsze udaje mu się zachować równowagę pomiędzy informacjami o kobietach, a informacjami o Piłsudskim, całościowo uważam, że wyszło mu połączenie tego w całość, choć nieidealnie.

Trudno rozpisywać się o treści, gdy mowa o książce historycznej. Nie ma tu akcji, dialogów ani wykreowanych postaci. Jest jedynie zbiór śladów po ludziach stanowiących część historii, często zapomnianej - ani o "obywatelce Kazik", ani o pierwszej polskiej ministrze nie słyszałam. Po lekturze mam jedynie wrażenie, że mogłaby to być książka dłuższa, wówczas dałoby się zawrzeć jeszcze więcej... Ale znów - ile wówczas byłoby tu informacji, a ile domysłów autora? Dodatkowe plusy Janicki zbiera za używanie feminatywów (w obliczu prawdziwego postrachu, jaki umieją wywołać, należy to moim zdaniem docenić) oraz notkę autorską. Autor nie odgrywa przed czytelnikami istoty nieomylnej, przedstawiającej jedyną słuszną wersję prawdy. Bardzo to doceniam. Z pewnością sięgnę po kolejne pozycje pana Janickiego. Oby więcej takich autorów pozycji historycznych dla szerszej publiczności, a mniej wyssanych z palca bzdur pokroju Historii Bez Cenzury!

Lektura tej książki nieco mi zajęła, co wynika po części z jej języka - częściej sięgam po powieści niż książki stricte historyczne, więc trudniej przestawić mi się na sypanie nazwiskami, datami, przeskakiwanie od wydarzenia do wydarzenia. Zdaje mi się jednak, że jak na publikację dotyczącą historii, Janicki posługuje się językiem raczej przystępnym, co zawsze uważam za...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trochę się rozczarowałam. Spodziewałam się, jak tytuł wskazuje, opowieści o kobietach odważnych, przecierających szlaki. Owszem, fragmenty były - począwszy od przemycania nabojów w bieliźnie, przez przebieranie się za mężczyzn, by móc walczyć, kończąc na zdobyciu w końcu prawa głosu... Ale wszystko to wydało mi się tylko tłem dla postaci Józefa Piłsudskiego, tym bardziej że dwie główne bohaterki to jego żony. Opis z okładki niestety ciekawszy niż treść. Plus za sporo zdjęć.

Trochę się rozczarowałam. Spodziewałam się, jak tytuł wskazuje, opowieści o kobietach odważnych, przecierających szlaki. Owszem, fragmenty były - począwszy od przemycania nabojów w bieliźnie, przez przebieranie się za mężczyzn, by móc walczyć, kończąc na zdobyciu w końcu prawa głosu... Ale wszystko to wydało mi się tylko tłem dla postaci Józefa Piłsudskiego, tym bardziej że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciekawa biografia skoncentrowana głównie na wątku kobiet z otoczenia Piłsudskiego. Dużo ciekawych informacji i trochę zaskoczeń. Janicki rozczarował mnie tylko raz do tej pory "Seksem i erotyką w przedwojennej Polsce", reszta jego pozycji jest naprawdę godna przeczytania!

Ciekawa biografia skoncentrowana głównie na wątku kobiet z otoczenia Piłsudskiego. Dużo ciekawych informacji i trochę zaskoczeń. Janicki rozczarował mnie tylko raz do tej pory "Seksem i erotyką w przedwojennej Polsce", reszta jego pozycji jest naprawdę godna przeczytania!

Pokaż mimo to

Książka otrzymana na prezent. Na początku trochę toporna, skoncentrowana na Marii i Aleksandrze-żonach Piłsudskiego. Paradoksalnie ciekawsze były wątki poświęcone mniej znanym kobietom. Można, ale początek ciężko się czyta.

Książka otrzymana na prezent. Na początku trochę toporna, skoncentrowana na Marii i Aleksandrze-żonach Piłsudskiego. Paradoksalnie ciekawsze były wątki poświęcone mniej znanym kobietom. Można, ale początek ciężko się czyta.

Pokaż mimo to

Ze wszystkich, które czytałam tego autora - najsłabsza.

Sporo pomyłek, jakby korekta nie dała rady lub też została powierzona osoba, która nie zna się ani na historii, ani na swojej pracy.

Trochę szkoda, bo miałam nadzieję dowiedzieć się więcej o kobietach Piłsudskiego.

Ze wszystkich, które czytałam tego autora - najsłabsza.

Sporo pomyłek, jakby korekta nie dała rady lub też została powierzona osoba, która nie zna się ani na historii, ani na swojej pracy.

Trochę szkoda, bo miałam nadzieję dowiedzieć się więcej o kobietach Piłsudskiego.

Pokaż mimo to