Holokaust. Nowa historia

Korzenie zła.

Pamięć o II wojnie światowej wciąż jest żywa. Wciąż jeszcze żyją świadkowie tamtych wydarzeń, choć takich osób jest już coraz mniej. Świadectwa te są dla nas niezwykle cenne i pouczające zarazem. Na relacje ocalałych z obozu powołuje się autor niniejszej publikacji. Przekonaliśmy się, do czego prowadzi nienawiść. Publikacja pozbawiona jest pretensjonalności, mamy genezę i przebieg eksterminacji ludności.

Holokaust był to zaplanowany, precyzyjnie i systematycznie realizowany proces wyniszczania.

Zapewne pamiętamy, że kanclerz III Rzeszy po objęciu władzy (1933) w swoich rojeniach oskarżał Żydów o całe zło (w tym przypadku to eufemizm) ówczesnego świata: a to, że są spekulantami, wyrobnikami, próżniakami demoralizującymi inne narody. Adolf Hitler wspominał również o rzekomym spisku żydowskich bankierów i przemysłowców. Głoszono, że nie są ludźmi. Taki sposób myślenia musiał znaleźć ujście w ustawodawstwie (np. ustawy norymberskie). Naziści jawnie nawoływali do przemocy wobec tejże ludności; zmuszono ich do noszenia specjalnych emblematów (gwiazda Dawida). Chore wizje sfrustrowanego i mało zdolnego malarza, autora landszaftów zyskały zwolenników. Propaganda zrobiła swoje. Aldous Huxley notował, że: ''Propagandysta to człowiek, który reguluje bieg płynącego już strumienia. W terenie, gdzie nie ma wody, próżno kopać kanały''.

Jesienią 1941 roku podjęto decyzję o tzw. ostatecznym rozwiązaniu kwestii żydowskiej. Szerzej debatowano na ten temat na konferencji w Wannsee 20 stycznia 1942 roku. Należy mieć na względzie, że przed wspomnianymi obradami, wcześniej odbyło się coś w rodzaju prekonferencji w Hegewaldheim (obecnie miejscowość Żabinka w woj. warmińsko-mazurskim). Wydarzenia rozegrały się 14 stycznia 1942 roku; ośrodek przetrwał dziejowe zawirowania i istnieje do dziś.

Sytuacja Niemiec na chwilę przed wybuchem II wojny światowej nie była ciekawa: głęboka recesja gospodarcza, duża stopa bezrobocia. Przywódca NSDAP doskonale wyczuł panujące nastroje, dlatego też jego partia w wyborach z 1930 roku zajęła drugie miejsce. Zaczęto postulować autarkię, czyli politykę samowystarczalności. Po objęciu steru rządów Hitler od razu przystąpił do wdrożenia antysemickich programów. O tym wszystkim przypomina nam brytyjski historyk w obszernym, wyczerpującym temat studium. Lecz informacje tutaj zaprezentowane nie są może odkrywcze, to i tak warto się z nimi zapoznać. Dowiemy się sporo o początkach nazizmu oraz w jaki sposób niemiecki satrapa budował swoją potęgę.

Laurence Ress gładko przechodzi z jednego zagadnienia na drugie. Nadmienia o ustawach norymberskich z 1935 roku, usprawiedliwiających akty agresji wobec Żydów i nie tylko. Zabroniono im więc piastowania funkcji urzędniczych i wojskowych, wywieszania flagi państwowej. Nowe prawo uniemożliwiało związki małżeńskie kobiet niemieckich z Żydami. Do współtwórców ustaw norymberskich należał Hans Globke. Na uwagę zasługuje fakt, że dokumenty te były wzorowane na ustawach obowiązujących w trzydziestu stanach USA, jak choćby prawa Jimma Crowa. Scharakteryzowano również niemieckie obozy śmierci: Treblinka, Sobibór, Majdanek. O Auschwitz jest mowa kilka rozdziałów później.

Publicysta nie serwuje nam suchych faktów, przeciwnie, opowiada nam o tym wszystkim w bardzo intrygujący i fascynujący sposób. Przekonuje nas, że Hitler do Holokaustu przygotowywał się już wcześniej, nawiązuje bowiem do listu z 1919 roku, w którym przyszły dyktator żądał: ''Bezwzględnego i całkowitego usunięcia Żydów''. Ponadto, Reiss pracował na nieznanych dotąd materiałach źródłowych, relacjach, wspomnieniach, dokumentach.

Praca została wzbogacona o unikatowe fotografie świetnej jakości i mapy. Książka winna zainteresować wszystkich pasjonatów historii, ale nie tylko. Warto poznać dzieje zbrodniczego procederu Niemców i wyciągnąć nauki.

Korzenie zła.

Pamięć o II wojnie światowej wciąż jest żywa. Wciąż jeszcze żyją świadkowie tamtych wydarzeń, choć takich osób jest już coraz mniej. Świadectwa te są dla nas niezwykle cenne i pouczające zarazem. Na relacje ocalałych z obozu powołuje się autor niniejszej publikacji. Przekonaliśmy się, do czego prowadzi nienawiść. Publikacja pozbawiona jest pretensjonalności,...

× www.majuskula.blogspot.com ×

Ostatnimi czasy dość często sięgam po książki o tematyce wojennej. Muszę przyznać, że niezbyt interesują mnie te fabularyzowane, „oparte na faktach”, choć w pewnym stopniu rozumiem ich fenomen. Niemniej jednak, sama najlepiej czuję się w literaturze, która przedstawia konkretne informacje. Tym razem, mój wybór padł na publikację napisaną przez Laurence’a Reesa, Brytyjczyka będącego dyrektorem kreatywnym programów historycznych BBC (bardzo lubię je oglądać) oraz twórcą popularnych książek poświęconych właśnie II wojnie światowej. Jego „Holokaust” to pozycja oryginalnie wydana prawie trzy lata temu, a do tej pory sięgnęło po nią mnóstwo czytelników, co zupełnie mnie nie dziwi. Naprawdę doskonała propozycja dla miłośników historii. Nad każdą stroną pochylałam się długo, wypełniona najwyższym skupieniem. Musiałam odkładać egzemplarz, aby poukładać sobie wszystko w głowie. A Rees tworzył książkę niemal ćwierć wieku…

Autor porusza wiele ważnych wątków. Bardzo mocno zaintrygowała mnie geneza Holokaustu, wydającego się wręcz czymś nieprawdopodobnym. Rees stwierdza, że dużo Żydów początkowo uważało Niemcy za dość stałą przystań w porównaniu do innych krajów. Antysemityzm był znacznie realniejszy w Rosji niż właśnie w Niemczech, które w ich głowach nadal jawiły się jako względnie bezpieczne. Nawet ludziom już wywożonym bydlęcymi wagonami do obozów koncentracyjnych, pogłoski, iż Żydzi są systematycznie zabijani, wydawały się niemożliwe. Ten nikczemny plan mógł powstać w wyłącznie chorych umysłach. Nic dziwnego, że dopiero na miejscu więźniowie odkrywali czekający na nich okrutny los…

System tworzący niespotykany rodzaj morderstwa. Autor pokazuje, jak dla Hitlera oraz jego popleczników istotne było wytępienie każdego, kto nie pasował do ich modelu idealnego Aryjczyka. Polaków, Żydów, Cyganów, homoseksualistów, przeciwników politycznych, długo można wymieniać — w którymś momencie masowe zabijanie stało się ważniejsze od wojny. Machina działała nawet wtedy, gdy porażka Rzeszy stawała się coraz realniejsza, gdy wysocy rangą współpracownicy Hitlera zaczynali się stopniowo wycofywać, wypierając odpowiedzialności od wszystkich brutalnych decyzji. Problematykę opisano w niezwykle ciekawy sposób, zrozumiały oraz frapujący.

Owszem, Laurence Rees nie boi się wskazać palcem, co działo się w pewnych państwach. Uważam, że jego opinie są naprawdę sprawiedliwe, poparte konkretnymi dowodami. Tak, w okresie międzywojnia również w Polsce panował antysemityzm, aczkolwiek autor zauważa, jak wielu Polaków zaryzykowało życiem, aby uratować swoich żydowskich przyjaciół, sąsiadów, a niekiedy zupełnie obcych. I Berlinie zdołano przechować ponad tysiąc Żydów, a pomagali im… rodowici Niemcy. Te akcenty mnie wzruszyły, co jasno ukazuje, że „ludzi dobrej woli jest więcej”. A było ciężko, skoro nawet Kościół Katolicki na jakiś okres zbłądził. Nie da się ukryć, polityka Rzeszy miała ogromną siłę rażenia. Przerażającą, a dla niektórych zbyt sugestywną…

„Holokaust” Laurence’a Reesa to znakomita publikacja. Kompletna, obiektywna, wypełniona po same brzegi ważnymi informacjami. Warto po nią sięgnąć, gdyż w bardzo przystępny sposób przybliża całą problematykę. A wojna jest tematem niewyczerpanym, naprawdę trudnym, o czym wszyscy doskonale wiemy. Tę książkę powinien przeczytać każdy uczeń, student, polityk. Tak właściwie, każdy człowiek. Autor wykonał ciężką, lecz istotną pracę. W najbliższym czasie zamierzam kupić inne napisane przez niego pozycje, ale najpierw muszę jeszcze przeanalizować to, co właśnie do mnie trafiło.

× www.majuskula.blogspot.com ×

Ostatnimi czasy dość często sięgam po książki o tematyce wojennej. Muszę przyznać, że niezbyt interesują mnie te fabularyzowane, „oparte na faktach”, choć w pewnym stopniu rozumiem ich fenomen. Niemniej jednak, sama najlepiej czuję się w literaturze, która przedstawia konkretne informacje. Tym razem, mój wybór padł na publikację napisaną...

Ksiażka jest efektem dwudziestu pięciu lat rozmów, poszukiwań, dyskusji i badań. Przedstawia genezę Holokaustu i wyjaśnia dlaczego tak wiele osób słuchało ślepo Hitlera i nazistowskiej propagandy. Bardzo ciekawie opisuje czas i wydarzenia toczace się na przestrzeni lat od zakończenia pierwszej wojny światowej aż do kapitulacji Niemiec. Dotyka w sposób chronologiczny historii państw zaangażowych w różny sposób, w mniejszym badź w większym stopniu w machiny zagłady milionów ludzi.
Uważam, że to pozycja obowiazkowa dla osób interesujacych się tematyka Holokaustu. Goraco polecam!

Ksiażka jest efektem dwudziestu pięciu lat rozmów, poszukiwań, dyskusji i badań. Przedstawia genezę Holokaustu i wyjaśnia dlaczego tak wiele osób słuchało ślepo Hitlera i nazistowskiej propagandy. Bardzo ciekawie opisuje czas i wydarzenia toczace się na przestrzeni lat od zakończenia pierwszej wojny światowej aż do kapitulacji Niemiec. Dotyka w sposób chronologiczny...

https://portafortunas.pl/recenzja-holokaust-nowa-historia-laurence-rees/

https://portafortunas.pl/recenzja-holokaust-nowa-historia-laurence-rees/

Ktoś zaznajomiony z tematem nie znajdzie tu nic nowego. Książka na dobrą sprawę nie wnosi żadnej nowej wiedzy - Holokaust jako postępująca radykalizacja nie jest żadnym odkryciem, ewolucja nazistowskiego stosunku do Żydów również. Prawdę powiedziawszy zastanawiam się nawet czy ta "nowa historia Holokaustu" nie może być szkodliwa poprzez przedstawienie spłyconego obrazu Zagłady; można w niej też wyczuć tchnienie pop-historii. Nie jest to dzieło tej miary co książki Raula Hilberga, Iana Kershawa czy Petera Longericha.

Do czerpania wiedzy na temat Shoah są o wiele lepsze książki, nie brak też dzieł opisujących kulisy Hitlera dążenia do władzy. "Holokaust" Reesa nie wytrzymuje konkurencji.

Ktoś zaznajomiony z tematem nie znajdzie tu nic nowego. Książka na dobrą sprawę nie wnosi żadnej nowej wiedzy - Holokaust jako postępująca radykalizacja nie jest żadnym odkryciem, ewolucja nazistowskiego stosunku do Żydów również. Prawdę powiedziawszy zastanawiam się nawet czy ta "nowa historia Holokaustu" nie może być szkodliwa poprzez przedstawienie spłyconego obrazu...

Najlepsza, najbardziej kompletna książka dotycząca holocaustu jaką dane mi było przeczytać w całym swym życiu. Dodatkowo książka jest bardzo dobrze napisana, dzięki czemu przyjemnie i szybko się ją czyta. Zdecydowanie polecam.

Najlepsza, najbardziej kompletna książka dotycząca holocaustu jaką dane mi było przeczytać w całym swym życiu. Dodatkowo książka jest bardzo dobrze napisana, dzięki czemu przyjemnie i szybko się ją czyta. Zdecydowanie polecam.

Holokaust, czyli ofiara całopalna. Podczas II wojny światowej, w wyniku działań niemieckich władz zginęło około 6 milinów Żydów i innych ludzi. Liczba ta nie jest pewna, bowiem Niemcy w obliczu klęski zaczęli niszczyć najważniejsze dokumenty, a tym samym, pewnie nigdy nie dowiemy się ilu tak naprawdę ludzi zmarło w tak okropny sposób. Na temat tej zagłady napisano tyle, że każdy kto interesuje się tym tematem, zapewne trafi na coś co go zainteresuje. Ja czytam dużo na ten temat, a ostatnio trafiłem właśnie na noś nowego w tym temacie. Jest to książka autorstwa Laurence Reesa
„Holokaust. Nowa historia”. Pisarz jest znanym brytyjskim historykiem, specjalizującym się w II wojnie światowej.


O książce możemy dowiedzieć się, że:
Jak i dlaczego zostało wymordowanych niemal sześć milionów Żydów przy użyciu przemysłowych metod, pod nadzorem aparatu państwowego Trzeciej Rzeszy? Po setkach rozmów z ocalałymi z Zagłady, z jej sprawcami i naocznymi świadkami, przeprowadzonych w ciągu dwudziestu pięciu lat, Laurence Rees łączy w książce ich świadectwa, w większości nigdy niepublikowane, z najnowszymi ustaleniami historyków, tworząc chronologiczną opowieść o największej zbrodni popełnionej w XX wieku w Europie. Dowodzi, że choć fundamentem ideologii nazistowskiej była nienawiść do Żydów, to nie sposób zrozumieć ich tragedii w oderwaniu od hitlerowskich planów systematycznej likwidacji milionów innych ludzi: niepełnosprawnych fizycznie i intelektualnie, komunistów, Romów, Polaków, Rosjan. Odkrywa także wewnętrzne machinacje na najwyższych szczytach kierownictwa nazistowskiego państwa, pokazując, że Holokaust nie był starannie zaplanowaną akcją, podjętą wskutek jednego rozkazu, ale efektem szeregu drobnych decyzji, zapadających na różnych szczeblach władzy w wyniku lokalnych inicjatyw i indywidualnych ambicji, a czasem zwykłego przypadku, które skumulowały się, doprowadzając do powstania fabryk śmierci i popełnienia bezprzykładnych w dziejach ludzkości okrucieństw.

Słowem podsumowania, chciałbym zaznaczyć, że temat tej publikacji jest niesamowicie ciężki i trudno było to czytać „Jednym ciągiem”, jak często robię przy innych lekturach. Pisarz ciekawie przedstawił same początki”ruchu”, który przerodził się w antysemityzm, by później przybrać znane nam wszystkim oblicze. Możemy prześledzić najwcześniejsze wydarzenia, inspiracje twórców Ostatecznego Rozwiązania. Od czasów narodzin idei, do uwolnienia obozów. Mimo że temat nie należy do lekkich pisarz wykazał się lekkością pióra i nie jest to-nielubiane przeze mnie-przedstawienie suchych faktów. Przeciwnie-czyta się to doskonale. Polecam każdemu, kto interesuje się tematem II wojny światowej, a przede wszystkim genezą powstania idei zgładzenia jednego narodu przez inny. A przy okazji można by rzec także innych narodowości.

Holokaust, czyli ofiara całopalna. Podczas II wojny światowej, w wyniku działań niemieckich władz zginęło około 6 milinów Żydów i innych ludzi. Liczba ta nie jest pewna, bowiem Niemcy w obliczu klęski zaczęli niszczyć najważniejsze dokumenty, a tym samym, pewnie nigdy nie dowiemy się ilu tak naprawdę ludzi zmarło w tak okropny sposób. Na temat tej zagłady napisano tyle, że...