Niestety to już ostatni album zbiorczy o przygodach Daredevila z runu Brubakera. Tym razem do życia Murdocka ponownie szturmem wbija się organizacja Hand, która kąsa go z każdej możliwej strony. Ponadto życie prywatne Matta coraz bardziej się komplikuje i próżno szukać światełka w tunelu. Brubaker ponownie tworzy wielowarstwową kryminalną intrygę i...kończy w najgroszym możliwym momencie. To wręcz skndaliczne, że Egmont nie pociągnął dalej tej serii. Komiks w warstwie graficznej jest tak samo doskonały jak jego poprzednicy - ta kreska idealnie uzupełnia się z mroczną kryminalną historią autorstwa Brubakera. Wielbicielom Daredevila nie muszę polecać tego albumu, bo na pewno go przeczytają, natomiast pozostałych zachęcam do sięgnięcia po serię od pierwszego tomu, bo to doskonała lektura trzymająca w napięciu i nie pozwalająca się od siebie oderwać.

Niestety to już ostatni album zbiorczy o przygodach Daredevila z runu Brubakera. Tym razem do życia Murdocka ponownie szturmem wbija się organizacja Hand, która kąsa go z każdej możliwej strony. Ponadto życie prywatne Matta coraz bardziej się komplikuje i próżno szukać światełka w tunelu. Brubaker ponownie tworzy wielowarstwową kryminalną intrygę i...kończy w najgroszym...

Solidne zakończenie serii. Tajemnicze, mroczne, miejscami zaskakujące, ale także można je określić, jako lekko rozczarowujące... Matt staje się naprawdę inny, niż znany wszystkim od początku Murdock. Jego decyzje naprawdę utrudniają czytelnikowi pałać do niego sympatią, a trudno czyta się komiks, którego głównego bohatera przestajemy lubić. Nie mniej, historia dalej jest arcyciekawa, chociaż podobało mi się trochę mniej niż w poprzednich częściach.

Solidne zakończenie serii. Tajemnicze, mroczne, miejscami zaskakujące, ale także można je określić, jako lekko rozczarowujące... Matt staje się naprawdę inny, niż znany wszystkim od początku Murdock. Jego decyzje naprawdę utrudniają czytelnikowi pałać do niego sympatią, a trudno czyta się komiks, którego głównego bohatera przestajemy lubić. Nie mniej, historia dalej jest...

Wszystko co dobre kiedyś się kończy… Podobnie jak wcześniej w przypadku Bendisa, przychodzi pora na zakończenie komiksów o Daredevilu ze scenariuszem Eda Brubakera. Jest to równocześnie ostatni tom wydany w Polsce w ramach serii „Daredevil – Nieustraszony”. Czy ten scenarzysta skończy swoje historie z równie mocnym przytupem co poprzednik?

Tom otwiera historia „Sympathy for the Devil”. Opowieść ta stara się pokazać jak bardzo ostatnie wydarzenia wpłynęły na bohatera. Pokazane jest jak staje się coraz brutalniejszy i coraz bardziej wątpi w swoją misję. Bardzo smutna historia, chociaż jest to motyw już bardzo oklepany w historiach superbohaterskich. Plus, że swoje pięć minut ma tutaj Ben Urich, który tłumaczy na czym polega etyka dziennikarska.

W tej części tomu rysuje Paul Azaceta znany w Polsce z serii „Outcast – Opętanie”. Niestety tutaj postacie w jego wykonaniu wyglądają bardzo karykaturalnie i nienaturalnie. Jego kreska bardziej pasuje do horroru, a nie do obyczajowej historii. Dalej jednak podtrzymywane są ciemne barwy z niedawnych numerów.

W drugiej opowieści Ed Brubaker łączy swojej siły ze scenarzystą Gregiem Rucką. Matt Murdock staje tutaj w obronie człowieka, który sam przyznał się do winy. Moim zdaniem ostateczne rozwiązanie zagadki było tu dosyć łatwe do przewidzenia. Jednakże duże wrażenie robi to, co do tego doprowadza. Łączy się tutaj najlepsze elementy historii ulicznych superbohaterów z dramatem sądowym. Tutaj też dużą rolę odgrywa detektyw Dakota North. Postać ta zostaje tu pogłębiona poprzez ukazanie jak obecna praca wpływa na jej codzienne życie i kim kiedyś była w przeszłości.

Kolejna opowieść przynosi debiut nowej inkarnacji przeciwnika Daredevila czyli Lady Bullseye. Nikt nie usiłuje tu uczłowieczać antagonistki, ale jednocześnie ma ona bardzo sensowną motywację dlaczego zajmuje się zabójstwami i dlaczego częściowo przejęła pseudonim innego superzłoczyńcy. Dobrze łączy się to też z pewnymi orientalnymi momentami od dawna obecnymi w komiksach o tym superbohaterze. Nie zapomina się też o reszcie uniwersum Marvela i pojawiają się nawiązania do wydarzeń z serii „New Avengers”. Nie podobało mi się za to w jakim kierunku została poprowadzona Dakota North. Stawia to ją w bardzo złym świetle i sprawia, że budowana wcześniej relacja z inną postacią nagle zostaje zamieciona pod dywan. Bardzo dobrze wprowadzono tu paru bohaterów z uniwersum Marvela powiązanych ze sztukami walki. Nie słyszałem wcześniej o Black Tarantuli, ale tutaj naprawdę zainteresował mnie ten zmęczony życiem weteran. Bardzo zabawną postacią jest też master Izo czyli zgryźliwy starszy mistrz sztuk walki. Najlepszym motywem jest jednak wyjaśnienie dlaczego lady Bullseye i jej mocodawcy zainteresowali się Daredevilem. Jest to dosyć nieoczekiwany zwrot akcji, który też ma interesujące konsekwencje w następnej historii.

Tom zamyka historia „Return of the King”, w której dochodzi do powrotu Kingpina do Nowego Jorku. Szczególnie początek jest wstrząsający, gdzie czytelnik może sympatyzować z antagonistą i autentycznie czuć jego ból w bardzo dramatycznej scenie. Także jego motywacja do walki z Daredevilem jest trochę inna niż zazwyczaj. Tym razem jest to trochę nakaz pewnej siły wyższej, a trochę jest to jedyna rzecz, która mu tak naprawdę pozostała w życiu. Jak zawsze jest on tutaj bardzo rozważnym strategiem i można podziwiać jego profesjonalizm. Także Daredevil musi tutaj podjąć dosyć trudną decyzję i finał sugeruje bardzo obiecujące wątki. Powraca tu też pewien klasyczny przeciwnik superbohatera, który okazuje się zaskakująco groźny, chociaż i tak nie stanowi specjalnego problemu.

Pomijając pierwszy zeszyt tomu większość historii rysowanych jest przez rysowników znanych już w serii czyli Michaela Larka i Marko Djurdjevica. Obaj rysują w bardzo podobnym stylu. Wykorzystują mnóstwo ciemnych barw podkreślających brud miasta i mroczny klimat opowieści. Udaje się im jednak przy tym zachować dynamikę akcji, a także są dosyć przejrzyści. Wyjątkiem jest tutaj Clay Mann ilustrujący początek historii o lady Bullseye. Jego kreska jest bardziej przejrzysta od wspomnianych rysowników i wyraźnie bardziej preferuje jaśniejsze barwy. Podobał mi się pomysł na kostium lady Bullseye. Jest w bardzo orientalnych klimatach. Odnosiłem wrażenie jakby ktoś połączył kostium gejszy ze strojem ninjy. Oprócz tego małą plejadę rysowników dostarcza zamykający tom jubileuszowy numer 500, którego okrągły numer jest trochę oszukany, bo wydawnictwo dodało również całą poprzednią serię sprzed zresetowanej numeracji. Powraca tu tak klasyczny rysownik jak Klaus Johnson wspierany przez Chrisa Samnee i Paula Azacetę. Widać tu wyraźnie, że retrospekcje rysowane są przez kogoś innego, co świetnie buduje klimat.

Podsumowując, nawet pod koniec swojej przygody z Daredevilem Brubaker pokazuje, że nie kończą mu się pomysły i talent. Wprawdzie nie zawsze rozwój postaci przypadł mi do gustu, ale scenarzysta ma naprawdę dużo odwagi i zostawił duże pole do popisu dla następcy. Polecam równie mocno, co resztę tomów serii „Daredevil – Nieustraszony”.

Wszystko co dobre kiedyś się kończy… Podobnie jak wcześniej w przypadku Bendisa, przychodzi pora na zakończenie komiksów o Daredevilu ze scenariuszem Eda Brubakera. Jest to równocześnie ostatni tom wydany w Polsce w ramach serii „Daredevil – Nieustraszony”. Czy ten scenarzysta skończy swoje historie z równie mocnym przytupem co poprzednik?

Tom otwiera historia „Sympathy...

Hand, Kingpin i wielu innych złoczyńców zastawia sidła aby jak najbardziej utrudnić życie bohatera. Odbierają mu żonę, tożsamość i zapał. Pogrąża się on w bezmyślnej zemście i bijatykach na najniższych przedstawicielach świata przestępczego nie zauważając, że grube ryby odciągają tym jego uwagę od naprawdę ważnych spraw.
Polecam,
Adrian Jeżak

Hand, Kingpin i wielu innych złoczyńców zastawia sidła aby jak najbardziej utrudnić życie bohatera. Odbierają mu żonę, tożsamość i zapał. Pogrąża się on w bezmyślnej zemście i bijatykach na najniższych przedstawicielach świata przestępczego nie zauważając, że grube ryby odciągają tym jego uwagę od naprawdę ważnych spraw.
Polecam,
Adrian Jeżak

Daredevil zaistniał w wyobraźni czytelników już w 1964 roku, za sprawą Stana Lee i Billa Everetta.
Jak się dowiedziałem, chciano stworzyć postać, która miałaby jakąś znaczącą wadę-w tym przypadku-bohater jest niewidomy. Obawiano się reakcji osób z podobnym problemem, jednak ich opinie były więcej niż pozytywne. Murdock, który jest od dzieciństwa niewidomy pracuje jako adwokat, w najgorszej dzielnicy NY, zwanej Hell Kitchen, a nocami walczy z przestępczością w stroju diabła. Mimo utraty wzroku, nic nie wskazuje na to że jest w jakimś stopniu niepełnosprawny, bowiem jego zmysły są bardzo wyostrzone, a typowa biała laska, to także niezłe narzędzie do walki wręcz. Daredevil przede wszystkim planuje zemścić się na zabójcach swojego ojca-boksera. Z różnym skutkiem mu to wychodzi, w zależności kto akurat pisał scenariusz do jego przygód.
Pokłosiem popularności komiksu jest także film, oraz serial – który ja osobiście bardzo lubię.
W tej całej – całkiem niezłej rozrywce, jaką są przygody Murdocka, doszedłem już do szóstego tomu. A o czym opowiada ta część?

Nasz przyjaciel jest nieco przybity, tym co przydarzyło się jego zonie(chociaż słowo „przybity” nie oddaje ogromu jego cierpień). Do Nowego Jorku wraca zagorzały wróg Daredevila, który zawiązuje pewien sojusz, aby wreszcie pozbyć się „problemu”. Na dokładkę, ktoś po kim nie należało się spodziewać niczego dobrego, proponuje adwokatowi pak, a pewien człowiek „radośnie” przyznaje się do zbrodni, której nie popełnił. Luke Cage prosi Murdocka o pomoc. Ale czy Daredevil potrafi jeszcze wrócić do normalnego – jak na niego – życia? Przekonajcie się sami.

Tak jak i w poprzednich tomach możemy się co nieco dowiedzieć nie tylko o samym Murdocku, ale i o Hell’s Kitchen, czy jego antagonistach. Mamy także możliwość spotkania z osobnikami, których znamy skądś, ale nie bardzo wiem skąd. Jak na przykład Luke Cage, którego po czasie skojarzyłem, jako bohatera pewnego serialu, który to serial także powstał na podstawie komiksu. Człowiek uczy się całe życie, ale czasem te informacje są jak siódma woda po kisielu, czyli do niczego nie potrzebna/

Jeśli miałbym wymienić scenę, która najbardziej przypadła mi do gustu – niestety nie mogę tego zrobić. Ta część jakoś całościowo do mnie przemawia. Jest niezwykle pesymistyczna i praktycznie człowiek czuje, że to wszystko dąży do jakiegoś niezbyt dobrego końca. Ale można się pomylić, co daje rozeznanie,w tym, jak niektórzy odbierają zwykłą historyjkę obrazkową. Mogę polecić tą opowieść, ale zakończenie nieco mnie zawiodło. Być może kiedyś się dowiem jak to się dalej potoczyło.

Daredevil zaistniał w wyobraźni czytelników już w 1964 roku, za sprawą Stana Lee i Billa Everetta.
Jak się dowiedziałem, chciano stworzyć postać, która miałaby jakąś znaczącą wadę-w tym przypadku-bohater jest niewidomy. Obawiano się reakcji osób z podobnym problemem, jednak ich opinie były więcej niż pozytywne. Murdock, który jest od dzieciństwa niewidomy pracuje jako...

Jubileusz Daredevila

Daredevil w tym tomie świętuje nie lada jubileusz, bo jest to już pięćsetny zeszyt jego przygód. Jak na taką okazję przystało, twórcy powinni zaserwować nam coś niezwykłego, rewolucyjnego i fascynującego. Coś, o czym prędko nie zapomnimy ani my, ani bohaterowie serii. Czy tak jest w rzeczywistości, musicie przekonać się sami, ale jedno mogę powiedzieć: miłośnicy postaci i wszyscy ci, którym podobały się poprzednie tomy, na pewno się nie zawiodą. Wręcz przeciwnie.

Nagrodzony Eisnerem run Eda Brubakera powoli zbliża się do końca, a wraz z nim w życiu Daredevila swój finał znajduje wiele wydarzeń. Gdy ninja z Dłoni łączą siły z Lady Bullseye, by zabić niewidomego herosa, na scenę wkracza Kingpin. Zamiast jednak dołączyć do bandytów, proponuje Śmiałkowi układ, który ma mu pomóc poradzić sobie z obecnym kryzysem. Jakie są jednak jego prawdziwe motywy i co chce dzięki temu osiągnąć?
Jednak walka z zabójcami to tylko jedna strona medalu. W końcu Daredevil nie jest tylko zamaskowanym herosem, ale przecież pracuje także jako prawnik, a jak wiadomo, w tej branży problemów także nie brakuje. Z jednej strony pewien człowiek stara się przyznać do zbrodni, której najwyraźniej nie popełnił, z drugiej Luke Cage prosi go o pomoc w wyciągnięciu z celi śmierci.
A przecież Matt Murdock ma też życie osobiste, a i na tym polu los go bynajmniej nie oszczędza…

Całość mojej recenzji na portalu Planeta Marvel: https://planetamarvel.net/daredevil-nieustraszony-tom-6-recenzja/

Jubileusz Daredevila

Daredevil w tym tomie świętuje nie lada jubileusz, bo jest to już pięćsetny zeszyt jego przygód. Jak na taką okazję przystało, twórcy powinni zaserwować nam coś niezwykłego, rewolucyjnego i fascynującego. Coś, o czym prędko nie zapomnimy ani my, ani bohaterowie serii. Czy tak jest w rzeczywistości, musicie przekonać się sami, ale jedno mogę powiedzieć:...