"Royal. Przysięga ze złota" to kolejna interesująca część serii autorstwa Valentiny Fast, która choć nieco zwalnia tempo w porównaniu z poprzednimi tomami, nadal stanowi fascynujące uzupelnienie historii królewskiego dworu i bohaterów.

W tej części serii bohaterowie stają w obliczu nowych wyzwań i konfliktów, które wpływają na ich relacje i losy. Fabuła jest pełna napięcia i tajemnic, jednak tempo narracji może czasami wydawać się nieco wolniejsze niż w poprzednich tomach.

Jedną z zalet tej książki jest dalszy rozwój postaci i ich relacji. Valentina Fast umiejętnie prowadzi czytelnika przez labirynt emocji i konfliktów, co sprawia, że bohaterowie stają się coraz bardziej złożeni i interesujący. Wątki miłosne, przyjaźni i zdrady splatają się ze sobą, tworząc barwną mozaikę relacji między postaciami.

Mimo że tempo narracji zwalnia, to nie brakuje tu wciąż elementów zaskoczenia i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Autor utrzymuje czytelnika w napięciu, pozostawiając wiele niewyjaśnionych wątków, które skłaniają do kontynuacji serii.

Styl pisania Valentiny Fast nadal pozostaje płynny i przystępny, co sprawia, że czytelnik łatwo się wchłania w świat książki. Opisy są malownicze, dialogi wiarygodne, a emocje bohaterów doskonale oddane, co sprawia, że czytanie jest przyjemnością.

Podsumowując, "Royal. Przysięga ze złota" to wciąż wartościowy dodatek do serii, choć nieco zwalniający tempo. Niezwykle interesujące postacie i rozwijające się relacje sprawiają, że książka ta wciąż stanowi ciekawe i fascynujące czytadło dla miłośników romansów i historii pełnych tajemnic

"Royal. Przysięga ze złota" to kolejna interesująca część serii autorstwa Valentiny Fast, która choć nieco zwalnia tempo w porównaniu z poprzednimi tomami, nadal stanowi fascynujące uzupelnienie historii królewskiego dworu i bohaterów.

W tej części serii bohaterowie stają w obliczu nowych wyzwań i konfliktów, które wpływają na ich relacje i losy. Fabuła jest pełna napięcia...

Oh kolejne części są coraz bardziej żenujące. Chce jej nie chce... robi nadzieję i... już mam dość głupoty głównej bohaterki że za każdym razem nabiera się na to.

Oh kolejne części są coraz bardziej żenujące. Chce jej nie chce... robi nadzieję i... już mam dość głupoty głównej bohaterki że za każdym razem nabiera się na to.

Ci bohaterowie jeszcze nigdy nie byli tak irytujący i dziecinni jak w tej części. I mimo, że fabuła nie była zła, tak przez ich zachowanie muszę dać tak mało gwiazdek, bo po prostu byli nieznośni. Oby w kolejnej części się ogarnęli.

Ci bohaterowie jeszcze nigdy nie byli tak irytujący i dziecinni jak w tej części. I mimo, że fabuła nie była zła, tak przez ich zachowanie muszę dać tak mało gwiazdek, bo po prostu byli nieznośni. Oby w kolejnej części się ogarnęli.

Jak na razie nie zamierzam kontynuować tej serii, bo zachowanie Phillipa i Tani bardzo mnie irytowało i dobrnęłam do końca książki tylko, by mieć ją z głowy.

Jak na razie nie zamierzam kontynuować tej serii, bo zachowanie Phillipa i Tani bardzo mnie irytowało i dobrnęłam do końca książki tylko, by mieć ją z głowy.

Z tomu na tm coraz gorsza a bohaterka nieznosna

Z tomu na tm coraz gorsza a bohaterka nieznosna

Ciągle dobra ale na razie najsłabsza część tej serii, akcja toczy się bardzo dynamicznie, bohaterowie ciągle zaskakują a Tania jest męczona przez coraz mroczniejsze koszmary. Wokoło królestwa gromadzi się coraz więcej czarnych chmur, gradu meteorytów i tajemnic. W tej historii wszystko staję się coraz bardziej niejasne i pełne różnych zwrotów akcji. Czuję potrzebę żeby koniecznie zacząć kolejną część.

Ciągle dobra ale na razie najsłabsza część tej serii, akcja toczy się bardzo dynamicznie, bohaterowie ciągle zaskakują a Tania jest męczona przez coraz mroczniejsze koszmary. Wokoło królestwa gromadzi się coraz więcej czarnych chmur, gradu meteorytów i tajemnic. W tej historii wszystko staję się coraz bardziej niejasne i pełne różnych zwrotów akcji. Czuję potrzebę żeby...

W każdym z nas drzemie małe dziecko, które kocha bajki. Moim zdanie spokojnie można oglądać i czytać te historię nawet jak się już dorosłym, ponieważ bajki są ponadczasowe. Po wielu chwilach zmagania eliminacje dobiegają końca Tatiana jest przekonana, że to ona zdobyła serce księcia. Dziewczyna biorąc udział w konkursie nie obiecywała sobie, że dojdzie do końca eliminacji tylko chciała uciec od ciotki, która po śmierci rodziców zaopiekowała się nią i jej starszą siostrą i to był warunek, który postanowiła spełnić, aby przenieść się na stałe do swojej siostry. Na końcowym etapie zostały dwie kandydatki Tatiana i Charlotte. Niestety Philip faworyzuje Charlotte, jednocześnie mamiąc Tatianę słodkimi słówkami i obietnicami bez pokrycia. Młody następca tronu ciągle wodzi za Tatianą wzrokiem, ale u jego boku już jest Charlotte która jest przekonana o swojej wygranej. W pewnym momencie nasza bohaterka staje przed wyzwaniem, które może wszystko zmienić. Bardzo się cieszę ze to się zmieniło i wszystko nabrało na nowej szybkości.

W każdym z nas drzemie małe dziecko, które kocha bajki. Moim zdanie spokojnie można oglądać i czytać te historię nawet jak się już dorosłym, ponieważ bajki są ponadczasowe. Po wielu chwilach zmagania eliminacje dobiegają końca Tatiana jest przekonana, że to ona zdobyła serce księcia. Dziewczyna biorąc udział w konkursie nie obiecywała sobie, że dojdzie do końca eliminacji...

to było słabe.

to było słabe.

Nie wiem czy już odniosłam się do tego stwierdzenia czy nie ... jeśli tak zastosuję powtórzenie. Im dalej w las (serię) tym gorzej...

Książka jest płytka, jak wykreowane postacie ...

Tania, ta postać chyba najbardziej mnie już drażni. Ogólnie chodzący ideał, alfa i omega, potrafi wszystko, jest we wszystkim najlepsza, szybko się przystosowuje, praktycznie wszyscy ją uwielbiają albo się w niej podkochują.
Tylko nie wiem dlaczego, ogólnie nic sobą nie reprezentuje wiecznie albo jest smutna albo płacze, właściwie jest dość zapatrzona w siebie i swoje problemy, przez pół książki wszędzie i każdemu mówi że ona wie że nie zostanie wybrana przez księcia, żeby z tym zakończyć, żeby jej już nie dręczyć, bo przecież wie, że nie ma szans w wyborze. Gdybym ja była księciem i każda rozmowa z kandydatką by się tak kończyła to nawet do finału by nie dotarła kazałabym jej już spadać kilka dni wcześniej.

Phillip - dla mnie tą postać obrazuje najlepiej zdanie "chcę, ale boję się" we wszystkim czy w normalnym zachowaniu, czy w wyborze, czy w ogóle próbie porozumienia z główną bohaterką, też mi książę od siedmiu boleści.

Henry - Wierny piesek Tatiany, która pokazuje mu wiecznie gdzie jest jego miejsce

W tej części wypłaszczyły się, też osoby drugoplanowe jak Claire, Erica czy pozostali młodzieńcu, a nowe postacie które zostały do książki dodane są mdłe, bez cech które mogłyby je określać, nawet nie pamiętam już ich imion.

Sama fabuła nudzi i znowu pozostawia wiele do życzenia, obóz szkoleniowy to chyba dla przedszkolaków, nawet w harcerstwie bywa ciężej, niby mają zajęcia, ale jak widać nie przemęczają się na nich za bardzo (przynajmniej tak opisuje to autorka) jak zwykle nie ma pokazanych problemów z przystosowaniem, czy chociażby wysiłku jaki towarzyszy żołnierzom (i innym wartownikom) którzy się szkolą na specjalistów w swojej dziedzinie. Ogólnie gradka dla każdego nawet dla dziewczynki która trenowała jakieś 3 tygodnie a przez całe życie chodziła w kiecuszkach i była przykładną dziewczynką z nauczaniem domowym (żeby przypadkiem nic jej się nie stało).

Zostały mi jeszcze 2 książki chciałabym skończyć tą serie zobaczyć czy mnie zaskoczy ale coraz gorzej mi idzie... niecałe 300 stron a ja muszę czytać na raty bo nie daję rady przebić się przez muł i wodorosty...
Osobiście ja bym serii nie poleciła.

Nie wiem czy już odniosłam się do tego stwierdzenia czy nie ... jeśli tak zastosuję powtórzenie. Im dalej w las (serię) tym gorzej...

Książka jest płytka, jak wykreowane postacie ...

Tania, ta postać chyba najbardziej mnie już drażni. Ogólnie chodzący ideał, alfa i omega, potrafi wszystko, jest we wszystkim najlepsza, szybko się przystosowuje, praktycznie wszyscy ją...

Autorko! Oddaj godność, z której odarłaś niemal wszystkie kobiety w tej serii. Jeśli zastanawiacie się, czy może być jeszcze gorzej, niż było... to tak. Jest gorzej i prawdopodobnie będzie się to tylko staczać. Jestem przerażona, w jaki sposób kreowana jest Tatiana - idealna, płaczliwa, rozchwiana, wściekła, załamana, okrutna i głupia (bo to już nie jest naiwność, to głupota, brak szacunku do siebie i brak godności). Tatiana wszystko umie, potrafi, jest taka przepiękna, godna podziwu, a jednocześnie z okrucieństwem wypomina (przeciwniczce, ale c'mon) jak jej się przytyło. W gruncie rzeczy nie szanuje Henry'ego i to on jest chyba największym przegranym tej serii. Założę się, że na koniec Tania wyląduje z Phillipem i to będzie po prostu czyste okrucieństwo, irracjonalizm i wiele innych określeń, które mi tu nie wypada wypisywać.
Chciałabym, żeby młode czytelniczki wiedziały, że jeżeli chłopak nimi poniewiera, jeśli ciągle kłamie, raz ma takie zachowanie, a zaraz takie - to nie warto się z nim zadawać. Nie warto mieć nadzieję. Phillip został stworzony jako żałośnie słaba postać, która mogłaby mieć motyw, ale z niego nie skorzystano. Można zaufać Tatianie z tajemnicą państwową, a nie może jej podać powodu, dla którego została odrzucona? No błagam. BŁAGAM. On mnie po prostu brzydzi - tańczy, jak zagra mu król i Charlotte'a, bałamuci Tatianę, przystawia się do niej, robi dwuznaczne propozycje, a potem ze szczenięcym wzrokiem "wykonuje swoją powinność". Idź stąd toksyno, bo jesteś toksyną i żadnym protagonistą, żadnym obiektem westchnień.
UGHHH.

Autorko! Oddaj godność, z której odarłaś niemal wszystkie kobiety w tej serii. Jeśli zastanawiacie się, czy może być jeszcze gorzej, niż było... to tak. Jest gorzej i prawdopodobnie będzie się to tylko staczać. Jestem przerażona, w jaki sposób kreowana jest Tatiana - idealna, płaczliwa, rozchwiana, wściekła, załamana, okrutna i głupia (bo to już nie jest naiwność, to...