Czerwony notes

Piękna, wzruszająca książka o życiu, miłości i przemijaniu. Pełna nostalgii i tęsknot a także niespodzianek.
Ujęła mnie od pierwszej do ostatniej strony. Piękny przekaz ,że wspomnienia i miłość to najcenniejsze co mamy.

Piękna, wzruszająca książka o życiu, miłości i przemijaniu. Pełna nostalgii i tęsknot a także niespodzianek.
Ujęła mnie od pierwszej do ostatniej strony. Piękny przekaz ,że wspomnienia i miłość to najcenniejsze co mamy.

Ciepła, wzruszająca, niezwykła. Opowieść o miłości, radości, smutku, o życiu. Czytanie jej było czystą przyjemnością.

Ciepła, wzruszająca, niezwykła. Opowieść o miłości, radości, smutku, o życiu. Czytanie jej było czystą przyjemnością.

Historia opowiada losy Doris na przestrzeni wielu lat. Jej historia, którą nam opowiada, zaczyna się od prezentu od taty - czerwony, skórzany notes. Od tego czasu zapisywała w nim nazwiska, adresy i numery telefonów osób, które poznała i pokochała.

Opowiada o tym jak w wieku 13 lat musiała iść do pracy jako gosposia, później przeniosła się wraz z jej chlebodawczynią do Paryża. Tak zaczęła później inną pracę, później wybuchła wojna.......
Równocześnie wiemy co dzieje się teraz, teraźniejszość przeplata się z przeszłością.
Historia jest dobrze opisana, konkretnie, bez zbędnych szczegółów, to co w życiu dla Doris było najważniejsze, najważniejsi ludzi, którzy odbili swój ślad w jej życiu.
Doris dobrze radzi sobie z technologią, ma swój laptop, przez który łączy się z Jenny, pisze też dla niej swoje wspomnienia, by nie umarły wraz z nią.
Doris miała ciężkie, ale i ciekawe życie. Historia jest wzruszająca, na końcu można uronić łzę....
Książkę dobrze się czyta i choć na początku nie mogłam się wkręcić, to później ciężko było mi się oderwać i odłożyć książkę. Mamy krótkie rozdziały, więc łatwo jest sobie pomyśleć, że jeszcze jeden rozdział ;)

Polecam Wam, jeśli lubicie się uśmiechnąć, wzruszyć i posłuchać ciekawej historii. Ja żałuję, że dopiero ją teraz przeczytałam, bo patrzyła na mnie z półki już dość długo.

Historia opowiada losy Doris na przestrzeni wielu lat. Jej historia, którą nam opowiada, zaczyna się od prezentu od taty - czerwony, skórzany notes. Od tego czasu zapisywała w nim nazwiska, adresy i numery telefonów osób, które poznała i pokochała.

Opowiada o tym jak w wieku 13 lat musiała iść do pracy jako gosposia, później przeniosła się wraz z jej chlebodawczynią do...

✨7,5✨

✨7,5✨

Akcja książki rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych.
Obecnie 96-letnia Doris nie ma już żadnych znajomych, a jedyną bliską jej osobą jest krewna Jenny. Kobiety komunikują się ze sobą za pośrednictwem Skype, gdyż jedna mieszka w Sztokholmie, a druga w Stanach Zjednoczonych. Doris spisuje na komputerze historię swojego życia. Chce, by po jej istnieniu pozostał jakiś ślad. Wydrukowaną opowieść zostawia do przeczytania Jenny.

Doris będąc małą dziewczynką dostała od ojca czerwony, skórzany notes. Zapisywała w nim ważne nazwiska, wydarzenia.
Ojciec szybko osierocił ją i jej siostrę, a matka nie dając rady wyżywić siebie i córek, oddała ją do domu bogatej madame (pracowała tam w charakterze pokojówki). Doris miała wówczas 13 lat. Rok później kobiety wyjechały do Francji. Doris zupełnie przypadkiem została tam modelką. Pewnego dnia poznała miłość swojego życia. Obydwoje zakochali się w sobie od pierwszego spotkania. Niestety Allan musiał opuścić kraj. Wybuchła II wojna światowa. Doris wyjechała do Ameryki.
W każdym miejscu poznała kogoś, kto odegrał ważną rolę w jej życiu. Nie zawsze rola ta była pozytywna.

Czytając historię Doris myślałam o tym jak musiało być jej ciężko. Zaczynanie wszystkiego od nowa, w obcym kraju, bez znajomości języka, bez pieniędzy i dachu nad głową - to niewyobrażalne.

Autorka pięknie opisała miłość i śmierć, tęsknoty, pożegnania, ale i małe radości.
To była mądra, motywująca do działania i wzruszająca lektura. Jeśli ktoś zdecyduje się na przeczytanie tej książki, to przydadzą się chusteczki. Ja ją gorąco polecam.

Akcja książki rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych.
Obecnie 96-letnia Doris nie ma już żadnych znajomych, a jedyną bliską jej osobą jest krewna Jenny. Kobiety komunikują się ze sobą za pośrednictwem Skype, gdyż jedna mieszka w Sztokholmie, a druga w Stanach Zjednoczonych. Doris spisuje na komputerze historię swojego życia. Chce, by po jej istnieniu pozostał jakiś...

ŻADEN ROMANS! takie stwierdzenie jest obraźliwe.
Miłość się pojawia, owszem, ale gdzie jej nie ma?
To historia skomplikowanego, ciężkiego życia Doris. Historia, którą sama nam opowiada. No dobrze, może nie nam, ale swojej krewnej. Pobocznie występuje wiele ciekawych wątków.
Dobrze jest poczytać o przemijaniu, dojrzewaniu, a wreszcie o wyczekaniu na śmierć (albowiem Doris ma 96lat!).

ŻADEN ROMANS! takie stwierdzenie jest obraźliwe.
Miłość się pojawia, owszem, ale gdzie jej nie ma?
To historia skomplikowanego, ciężkiego życia Doris. Historia, którą sama nam opowiada. No dobrze, może nie nam, ale swojej krewnej. Pobocznie występuje wiele ciekawych wątków.
Dobrze jest poczytać o przemijaniu, dojrzewaniu, a wreszcie o wyczekaniu na śmierć (albowiem Doris...

Nie spodziewałam się,że będzie to tak piękna książka. Polecam.

Nie spodziewałam się,że będzie to tak piękna książka. Polecam.

Planowałam przeczytać sobie ot takie czytadło, a wciągnęła mnie niesamowicie: ten motyw przemijalności, chwili w świecie, w którym żyjemy- o przyjaźni, o starości, chorobie. Bardzo dobrze czytało się tę książkę.

Planowałam przeczytać sobie ot takie czytadło, a wciągnęła mnie niesamowicie: ten motyw przemijalności, chwili w świecie, w którym żyjemy- o przyjaźni, o starości, chorobie. Bardzo dobrze czytało się tę książkę.

Pomysł ciekawy, taki wyciskacz łez ale tylko w pewnych momentach.
Nic po za dobrym romansidłem.

Pomysł ciekawy, taki wyciskacz łez ale tylko w pewnych momentach.
Nic po za dobrym romansidłem.

Czy kochasz tyle, ile potrzeba?

Przyznaję. Podczas czytania ryczałam.

Co miesiąc idę do biblioteki i wypożyczam 10 książek. Ostatnim razem krążyłam między półkami i szukałam skandynawskiej historii, która wciągnie mnie na długie godziny. Udało się. Akcja książki nie rozgrywa się podczas mroźnej zimy w drewnianej chatce z czerwonym dachem, ale nie raz spacerujemy po ulicach wyspy Södermalm wspaniałego Sztokholmu. Co więcej autorka zabiera nas na ulice przedwojennego Paryża, ulice Manhattanu. Ta książka jest piękna w swej prostocie. Nie znajdzie się w niej dzikich zwrotów akcji czy nieprawdopodobnych historii. Jest po prostu bardzo życiowa. Polecam...

Czy kochasz tyle, ile potrzeba?

Przyznaję. Podczas czytania ryczałam.

Co miesiąc idę do biblioteki i wypożyczam 10 książek. Ostatnim razem krążyłam między półkami i szukałam skandynawskiej historii, która wciągnie mnie na długie godziny. Udało się. Akcja książki nie rozgrywa się podczas mroźnej zimy w drewnianej chatce z czerwonym dachem, ale nie raz spacerujemy po...