Ciekawie przedstawiony okres wznoszący sinusoidy cywilizacyjnej, na ziemiach Europy Środkowej i Wschodniej. Szkoda, że tak dużo militaryzmu i hierarchizmu. Wyczuwa się uproszczony podział na dobro rustykalnego tradycjonalizmu (który w kółko indukuje "uświęconą" przemoc patriotyczną, po każdej stronie konfliktu) i zło zaborczych mocarstw (w których przecież mogą też żyć dobrzy ludzie, tyle że siłą zmuszeni do realizacji podłych pomysłów klas wyższych).
Pisarz z góry zakłada, że przyszłą (po zagładzie) wiarą będzie tylko i wyłącznie monoteizm.
Autor nie dopuszcza nawet myśli, że gospodarka globalna (w tzw. technoczasach) może być zbyt niewydolna ekonomicznie, aby mogły powstać zaawansowane i autonomiczne instalacje orbitalne.

Poza tym, ogólnie przemyślana wizja futurologiczna, przekazana oryginalnym językiem i stylem.

Ciekawie przedstawiony okres wznoszący sinusoidy cywilizacyjnej, na ziemiach Europy Środkowej i Wschodniej. Szkoda, że tak dużo militaryzmu i hierarchizmu. Wyczuwa się uproszczony podział na dobro rustykalnego tradycjonalizmu (który w kółko indukuje "uświęconą" przemoc patriotyczną, po każdej stronie konfliktu) i zło zaborczych mocarstw (w których przecież mogą też żyć...

Nieco zapomniana książka, a całkiem niesłusznie. Świat w trzy wieki po militarnej zagładzie, nad Nestrem rozciągają się Ziemie spod znaku malwy, gdzie żyją słowomowni mistrzowie konnej jazdy i szabli. Życie spędzają w siodłach, a w tym gorącym okresie częściej wojują, niż uprawiają rolę, od zachodu zagrożeni przez Wielki Bołkan, od północy napadani przez Cesarstwo. Jedyna nadzieja w lackich książętach jak tych z Księstwa Sańsko-Wysołockiego.

W tych czasach i na tym skrawku ziemi dorasta troje dzieci, którzy w najazdach cesarstwa stracili wszystko. Jednym z nich jest Iwanko, zwany łysym, bo przebyta choroba pozbawiła go włosów. Młody dziesiętnik, wcześnie mianowany sotnikiem staje na czele grupy ponestrzańskich wojsk i zostaje wojennym bohaterem.

Doskonale napisana, z wielką maestrią skonstruowana i przygotowana postapokalipsa. Zwraca uwagę świetnie zaplanowane tło polityczne, językowe i społeczno-polityczne. Rzecz wielce, a niesłusznie zapomniana, która powinna jak najszybciej doczekać się wznowienia (w jakiejś sensownej okładce).

Nieco zapomniana książka, a całkiem niesłusznie. Świat w trzy wieki po militarnej zagładzie, nad Nestrem rozciągają się Ziemie spod znaku malwy, gdzie żyją słowomowni mistrzowie konnej jazdy i szabli. Życie spędzają w siodłach, a w tym gorącym okresie częściej wojują, niż uprawiają rolę, od zachodu zagrożeni przez Wielki Bołkan, od północy napadani przez Cesarstwo. Jedyna...

Miejscami ciężko się ją czyta przez język używany przez autora godny mistrza Yody, mimo wszystko warto dotrwać do końca :)

Miejscami ciężko się ją czyta przez język używany przez autora godny mistrza Yody, mimo wszystko warto dotrwać do końca :)

Książka bardzo trudna w odbiorze. Styl autora jest ciężki, oporny, lecz podejrzewam, że jest to po części zamierzone. Sposobu narracji nie powstydziłby się sam mistrz Yoda z Gwiezdnych Wojen, dlatego można sobie wyobrazić, jak na dłuższą metę może taki tekst męczyć.

Ksiazka opowiada o losach ludzi żyjących kilka stuleci po globalnej katastrofie technologicznej (żadne bombki atomowe). Są to ludzie zorganizowani na wzór kozaków zaporoskich z ich obyczajami i kulturą, dlatego wpadła mi myśl, że być może jest to epopeja kozacka, choć zdaję sobie sprawę, że to chyba zbyt wyniosłe słowa.

W każdym razie książka jest dla mnie mało atrakcyjna z uwagi na ciężki język, polecam tylko fanom rustykalności w tekście, gdyż ja osobiście ledwo przebrnąłem przez całość głównie z powodu zawiłego stylu.

Książka bardzo trudna w odbiorze. Styl autora jest ciężki, oporny, lecz podejrzewam, że jest to po części zamierzone. Sposobu narracji nie powstydziłby się sam mistrz Yoda z Gwiezdnych Wojen, dlatego można sobie wyobrazić, jak na dłuższą metę może taki tekst męczyć.

Ksiazka opowiada o losach ludzi żyjących kilka stuleci po globalnej katastrofie technologicznej (żadne...