„Pan Apoteker” Katarzyna Ryrych. Tytułowy Pan Apoteker to prawdziwa postać Tadeusza Pankiewicza, który w okresie II wojny światowej zdecydował się pozostać w jedynej działającej aptece w getecie krakowskim - „Pod Orłem”. Narażając swe życie udzielał wsparcia, dawał schronienie, żywność. organizował przepustki, oddawał bezpłatnie leki czy materiały opatrunkowe, w tym dla więźniów obozu płaszowskiego. W murach Apteki schronienie znalazły również dokumenty i kilkanaście Tor oraz nielegalna korespondencja. Za działalność na rzecz pomocy i ratowania Żydów został odznaczony 10 lutego 1983 roku medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”.
.
Ośmioletnia Bluma, Żydówka, to nasza bohaterka i jej rodzina, która niejednokrotnie otrzymuje pomoc od farmaceuty, a jego apteczny budynek staje się dla małych dzieci swego rodzaju azylem, bezpiecznym miejscem, czymś czego nie mogą dostać, poznać i zasmakować w swym obecnym życiu. Wojna sprawia, że pewnych wydarzeń związanych z okupacją, izolacją, gettem Blume nie jest w stanie zrozumieć, przełożyć sobie na swój język myśli, dlatego też z biegiem kolejnych dni przenosi się do świata wyobraźni, który w pewien wyimaginowany sposób pozwala jej „przetrwać”. To swego rodzaju przeniesienie myśli związane jest z tematem Arki Noego czy Ziemi Obiecanej. Apteka staje się metaforą Arki, czyli schronieniem dla każdego, kogo trzeba uratować, ocalić – „10 marca 1941 roku skończyłam osiem lat, a mój najstarszy brat Arik zamienił się w Mojżesza”.
.
Piękna i wzruszająca historia. Wyobraźnia, która daje nadzieję, która sprawia, że codzienny świat, ten czarny, smutny, skostniały i pełen gorzkich łez staje się jakby ciut lepszy. A już na pewno pozwala w jakiś sposób funkcjonować na tu i teraz. Tuż obok spadających bomb, rannych ludzi, wywózek i łapanek do krainy śmierci zwanej obozem.
.
Polecam całą serię – „Wojny dorosłych – historie dzieci”. Jak również wspomnienia Tadeusza Pankiewicz „Apteka w getcie krakowskim”.

„Pan Apoteker” Katarzyna Ryrych. Tytułowy Pan Apoteker to prawdziwa postać Tadeusza Pankiewicza, który w okresie II wojny światowej zdecydował się pozostać w jedynej działającej aptece w getecie krakowskim - „Pod Orłem”. Narażając swe życie udzielał wsparcia, dawał schronienie, żywność. organizował przepustki, oddawał bezpłatnie leki czy materiały opatrunkowe, w tym dla...

Tytułowy Pan Apoteker to postać prawdziwa, czyli Tadeusz Pankiewicz, aptekarz, który podczas II wojny światowej postanowił zostać w getcie krakowskim, by móc pomagać zamkniętym w nim Żydom. Akcja książki rozgrywa się między marcem 1941 a czerwcem 1943 roku. Narratorką tej opowieści jest mała Żydówka o imieniu Bluma, która obserwuje wszystko, co dzieje się wokół niej. Dziewczynka dostrzega wiele sytuacji, nad którymi zastanawia się i zadaje sporo trudnych pytań. Interesują ją sprawy, o których w czasie pokoju zapewne w ogóle by nie pomyślała. Rozważa kto jest dobry, a kto zły, jakie są podobieństwa i różnice między ludźmi, a także szuka odpowiedzi na pytania związane z zasadnością wojennej zawieruchy. Wszystkie te rozmowy, które Bluma przeprowadza z dorosłymi sprawiają, że postrzegana jest jako bardzo bystra i mądra dziewczynka.

„– Czy gdyby wszyscy Żydzi (…) wszyscy razem, zaczęli tańczyć i śpiewać, i prosić Boga o cud, czy ten cud by się wydarzył?
Lazar Panzer spojrzał na mnie poważnie (…).
– Dzisiaj cudem jest otworzyć oczy następnego dnia – powiedział – czyli jest tyle cudów, ilu nas żywych tutaj. Rozumiesz mnie?
Skinęłam głową.
Zatem życie było cudem!”

Niesamowite jest porównanie, którego dokonuje starszy brat Blumy, Arik. Kiedy wraz z rodziną i innymi Żydami musieli przenieść się za mury getta, chłopiec potraktował tę przeprowadzkę jak wejście do Ziemi Obiecanej. Niestety, z czasem okazało się, że za murem żyje się coraz trudniej, w oczy zaczyna zaglądać coraz częściej głód, a wychodzenie na ulicę staje się bardzo niebezpieczne. Codzienność getta była przerażająca. Bluma zaś bezskutecznie poszukiwała odpowiedzi na pytanie, dlaczego te wszystkie straszne rzeczy spotkały właśnie ich.

Zwróciłam uwagę na to, że fabuła jest pełna porównań do wydarzeń znanych ze Starego Testamentu. Bluma i jej rodzeństwo, Dorina, Józio i Arik, bawią się w arkę Noego, w miarę możliwości obchodzą swoje święta i symbolicznie „przekraczają” Morze Czerwone. Jest to książka wzruszająca i pełna wiedzy o żydowskiej religii i kulturze oraz próbach normalnego życia w nienormalnych warunkach. Została napisana językiem prostym i przystępnym, a trudniejsze pojęcia zostały wyjaśnione w przypisach. Jej treść jest świetnym punktem wyjściowym do poznania nie tylko okropieństw wojny, ale także zrozumienia, jak czuli się zaszczuci i zastraszeni ludzie, którzy mimo trudnych warunków, starali się przetrwać ten czas.

Jak poradzą sobie Bluma i jej rodzina? W jaki sposób pomoże im pan Apoteker? Czym jest brzuch wieloryba? I jak wpłynie na Blumę rzeczywistość getta? Chociaż rodzina Blumy to postacie fikcyjne, pozostali bohaterowie żyli naprawdę. Tym razem w książce nie znajdziecie ilustracji, a tekst jest znacznie dłuższy niż w recenzowanych przeze mnie wcześniej książeczkach. Ta historia jest trochę trudniejsza, bardziej szczegółowa i nakierowana na słowa, nie na obrazy. Zaproponowałabym ją dzieciom trochę starszym.

Tytułowy Pan Apoteker to postać prawdziwa, czyli Tadeusz Pankiewicz, aptekarz, który podczas II wojny światowej postanowił zostać w getcie krakowskim, by móc pomagać zamkniętym w nim Żydom. Akcja książki rozgrywa się między marcem 1941 a czerwcem 1943 roku. Narratorką tej opowieści jest mała Żydówka o imieniu Bluma, która obserwuje wszystko, co dzieje się wokół niej....

Wyjątkowa książka - przejmująca, wzruszająca i mądra. Nie wiem tylko kto może być jej odbiorcą - wydana w serii "Wojny dorosłych - historie dzieci" pod patronatem Rzecznika Praw Dziecka sugeruje, że dla młodszej grupy wiekowej. Ja mam pewne wątpliwości...No nie wiem, ale może się mylę i są takie dzieci, dla których poziom tej książki nie będzie za wysoki. Niemniej jednak, książkę bardzo, bardzo polecam.

Wyjątkowa książka - przejmująca, wzruszająca i mądra. Nie wiem tylko kto może być jej odbiorcą - wydana w serii "Wojny dorosłych - historie dzieci" pod patronatem Rzecznika Praw Dziecka sugeruje, że dla młodszej grupy wiekowej. Ja mam pewne wątpliwości...No nie wiem, ale może się mylę i są takie dzieci, dla których poziom tej książki nie będzie za wysoki. Niemniej jednak,...

Katarzyna Ryrych w swojej książce opisała losy Żydów krakowskiego getta widziane oczami kilkuletniej dziewczynki. Opowieść oparła na historii postaci Tadeusza Pankiewicza, aptekarza, który postanowił zostać w gettcie by pomóc ludziom. Jego pomoc miała wiele oblicz, sposobów i odcieni, często ryzykował życiem, aby ratować innych.

Wracając jednak do narratora, jest nim dziewczynka Bluma, która opisuje wszystkie zdarzenia dziejące się wokół niej na swój dziecięcy sposób. Wejście do getta jej brat nazwał wejściem do "Ziemi obiecanej", z początku Bluma chciała tak to miejsce widzieć, ale wraz z upływem czasu i przypływem kolejnych "chętnych" do raju, zaczyna dostrzegać negatywne aspekty tej krainy. Docierają do niej różne informacje i obrazy, doskwiera fizyczne cierpienie, odczuwa głód, widzi jak ludzie znikają a po nich przychodzą następni, że nie mają gdzie mieszkać. Obserwuje zmiany jakie zachodzą w jej najbliższym otoczeniu, w jej rodzinie. Jak zmienia się wewnętrznie jej rodzeństwo, jak ona sama szybko dorasta. Jaki wysiłek podejmuje jej mama, żeby zdobyć jedzenie, żeby uczcić jakieś święto lub rocznicę.

Bluma rozumie też, że nie wszyscy Żydzi są dobrzy, jednocześnie zauważa, że wśród gojów bywają bardzo pomocni ludzie. Spotyka w gettcie człowieka, Pana Apotekera, jak go nazywają dzieci, który jak tylko może stara się wspierać Żydów. Ona i jej rodzina wielokrotnie korzystają z jego różnorakiej pomocy. Przebywają w krytycznych momentach w jego "Arce", dzięki, której przetrwają likwidację.

Bardzo ciekawa książka, napisana zrozumiale przypominająca ważnego człowieka i jego działalność w strasznych czasach. Takie książki w mojej opinii są potrzebne, aby pokazać złożoność człowieka, w chwilach najtrudniejszych dla niego.

Katarzyna Ryrych w swojej książce opisała losy Żydów krakowskiego getta widziane oczami kilkuletniej dziewczynki. Opowieść oparła na historii postaci Tadeusza Pankiewicza, aptekarza, który postanowił zostać w gettcie by pomóc ludziom. Jego pomoc miała wiele oblicz, sposobów i odcieni, często ryzykował życiem, aby ratować innych.

Wracając jednak do narratora, jest nim...

Książka przybliża postać Tadeusza Pankiewicza. Dobrze, że powstają książki upamiętniające czyny takich ludzi.
O wielu z nich zapewne nigdy nie usłyszałabym, wielu tragedii dziecięcych nie poznałabym, gdyby nie ta seria.

Książka przybliża postać Tadeusza Pankiewicza. Dobrze, że powstają książki upamiętniające czyny takich ludzi.
O wielu z nich zapewne nigdy nie usłyszałabym, wielu tragedii dziecięcych nie poznałabym, gdyby nie ta seria.

Aż się wzruszyłam, a raczej mało wrażliwa ze mnie osoba. Jedna z moich ulubionych książek o tej tematyce, a przeczytałam wiele.
To było dobre uzupełnienie książki autorstwa tytułowego Pana Apotekera.

Aż się wzruszyłam, a raczej mało wrażliwa ze mnie osoba. Jedna z moich ulubionych książek o tej tematyce, a przeczytałam wiele.
To było dobre uzupełnienie książki autorstwa tytułowego Pana Apotekera.