Bardzo ciekawy i bogaty tematycznie zbiór opowieści niesamowitych. Autor ma bujną wyobraźnię, wiele ciekawych pomysłów i świetnie operuje językiem. Najlepszy zbór jaki czytałam od dłuższego czasu.
Wszystkiego najlepszego z okazji Światowego Dnia Książki :)

Bardzo ciekawy i bogaty tematycznie zbiór opowieści niesamowitych. Autor ma bujną wyobraźnię, wiele ciekawych pomysłów i świetnie operuje językiem. Najlepszy zbór jaki czytałam od dłuższego czasu.
Wszystkiego najlepszego z okazji Światowego Dnia Książki :)

„Opowieści niesamowite” Marcian Rusnaka w istocie są niesamowite. Autor ma bardzo bogatą wyobraźnię, dzięki czemu czytelnik otrzymał zróżnicowana antologię, w której każdy znajdzie coś, co mu się spodoba. Oczywiście, można narzekać na nierównym poziom, ale ja akurat uważam, że darowanemu koniowi w zęby się nie zagląda i skoro miałam możliwość pobrania ebooka za darmo, to z definicji widzę tylko dobre strony publikacji. I z ręka na sercu piszę, że nie było żadnej historii, która by mi się nie podobała. Warto dać szansę panu Rusnakowi.

„Opowieści niesamowite” Marcian Rusnaka w istocie są niesamowite. Autor ma bardzo bogatą wyobraźnię, dzięki czemu czytelnik otrzymał zróżnicowana antologię, w której każdy znajdzie coś, co mu się spodoba. Oczywiście, można narzekać na nierównym poziom, ale ja akurat uważam, że darowanemu koniowi w zęby się nie zagląda i skoro miałam możliwość pobrania ebooka za darmo, to z...

Dla dwóch opowiadań nie warto czytać pozostałych 10.

Dla dwóch opowiadań nie warto czytać pozostałych 10.

Nierówny poziom opowiadań ale niektóre z nich bardzo mnie zajęły więc uważam że wartościowy zbiór.

Nierówny poziom opowiadań ale niektóre z nich bardzo mnie zajęły więc uważam że wartościowy zbiór.

"Opowiadania zebrane" - od rewelacyjnych, po takie sobie, ale całość trzyma poziom. Bawiłam się przy lekturze dobrze - polecam.

"Opowiadania zebrane" - od rewelacyjnych, po takie sobie, ale całość trzyma poziom. Bawiłam się przy lekturze dobrze - polecam.

Kolejne z fantazmatów
Znowu mogę spytać: czy jak coś jest za darmo to jest kiepskie? I znowu mogę odpowiedzieć: Nie.
Tym razem na przykładzie kolejnej pozycji z „Fantazmatów”. „Opowieści niesamowite” to zbiór kilkunastu (opowieści bo tak jest w tytule) o różnej tematyce i różnej wielkości. Co więcej – mogę też napisać – o różnej jakości. Jak zwykle w takich zbiorach jedne podobają się bardziej inne mniej.
Ogólne wrażenie jest jednak całkiem przyzwoite i całość z czystym sumieniem oceniam jako „dobre”. Osobom lubiącym fantastykę/fantasy i korzystającym z ebooków zbiór z pewnością przypadnie do gustu.

Kolejne z fantazmatów
Znowu mogę spytać: czy jak coś jest za darmo to jest kiepskie? I znowu mogę odpowiedzieć: Nie.
Tym razem na przykładzie kolejnej pozycji z „Fantazmatów”. „Opowieści niesamowite” to zbiór kilkunastu (opowieści bo tak jest w tytule) o różnej tematyce i różnej wielkości. Co więcej – mogę też napisać – o różnej jakości. Jak zwykle w takich zbiorach jedne...

Zbiór bardzo nierównych opowiadań. Jedne świetne inne słabsze.

Zbiór bardzo nierównych opowiadań. Jedne świetne inne słabsze.

Po lekturze „Fantazmatów” nieco odżył mój apetyt na opowiadania fantasy. Toteż gdy zobaczyłem kolejny zbiorek, w dodatku pod egidą tego samego wydawnictwa, sięgnąłem po niego bez wahania. Niestety, nieco się rozczarowałem. Opowiadania, które zawarto w tym zbiorku są zwykle poprawne i nawet ciekawe, ale giną wśród masy podobnych tekstów. Mają klimat, ale nic nie wnoszą do gatunku. Widać to zwłaszcza w historii „Zły szeląg”. Czułem się, jakbym czytał M. Žambocha. Nie, żeby była to wada, ale gdy będę miał na to ochotę, to sięgnę po jego książkę od razu. Dużo więcej inwencji autor wykazał w kilku króciutkich, mających zaledwie parę stron tekstach, jak „Pojedynek”. Z dłuższych historii mogę polecić tylko „Bociani Zagon” (dr Hause w realiach fantasy, nawet nazwisko ma to samo!),„Farid Tkacz i latający dywan” (baśń z tysiąca i jednej nocy w realiach – niezbyt dobrze oddanych, ale nie o to chodzi – imperium Aleksandra Wielkiego) oraz „Koszmar z Yelland” (gotycka powieść kryminalna, inspiracje Lovecraftem czuć na kilometr). Jedyny naprawdę dobry tekst to opowiadanie „Pudełko pełne cudów”, które wszystkim polecam. Niestety, to trochę za mało, żeby ten zbiorek zapadł mi w pamięć. Czytałem go z przyjemnością, ale dwa dni później musiałem przejrzeć go jeszcze raz – w innym przypadku nie byłbym w stanie napisać swojej opinii, gdyż w zasadzie prawie całkowicie go już zapomniałem.

Po lekturze „Fantazmatów” nieco odżył mój apetyt na opowiadania fantasy. Toteż gdy zobaczyłem kolejny zbiorek, w dodatku pod egidą tego samego wydawnictwa, sięgnąłem po niego bez wahania. Niestety, nieco się rozczarowałem. Opowiadania, które zawarto w tym zbiorku są zwykle poprawne i nawet ciekawe, ale giną wśród masy podobnych tekstów. Mają klimat, ale nic nie wnoszą do...

Jak to zazwyczaj bywa z tego typu zbiorami – także i tu trafiają się opowiadania lepsze i gorsze. Jednak każdy miłośnik literatury grozy znajdzie tutaj coś dla siebie. Książka jest naprawdę wciągająca a niektóre z opowiadań czyta się „jednym tchem”.

Podczas czytania naturalnie nasuwają się skojarzenia ze zbiorami opowiadań Stephena Kinga i Joe Hilla, co nie jest jednak wadą. Wręcz przeciwnie – Marcin Rusnak może swoimi historiami śmiało z nimi konkurować. Dla mnie osobiście, na plus wyróżniają się: „Kołysanki dla umarłych” – świetne opowiadanie w klimacie postapo, „Pielgrzymka” – krótka historia z zaskakującym zakończeniem, „Koszmar z Yelland” – początek przypominający trochę „Imię róży”, potem w miarę rozwoju akcji odczuwa się inspirację H.P. Lovecraftem. No i na koniec – „Pudełko pełne cudów”.

Cieszy bardzo fakt, ze również na naszym, polskim rynku mamy w obecnym pokoleniu takich znakomitych autorów. Jedyny minus jest taki, że książka nie została wydana w formie drukowanej, a jedynie w postaci e-booka. Ja, mimo młodego wieku, bardziej wolę tradycyjne spotkania z literaturą. I „Opowieści niesamowite” z pewnością ułożyłbym na górnej półce, obok innych zbiorów opowiadań wcześniej wspomnianych mistrzów literatury grozy.

Jak to zazwyczaj bywa z tego typu zbiorami – także i tu trafiają się opowiadania lepsze i gorsze. Jednak każdy miłośnik literatury grozy znajdzie tutaj coś dla siebie. Książka jest naprawdę wciągająca a niektóre z opowiadań czyta się „jednym tchem”.

Podczas czytania naturalnie nasuwają się skojarzenia ze zbiorami opowiadań Stephena Kinga i Joe Hilla, co nie jest jednak...

Rewelacja. Opowiadania świetnie się czyta, każde jest z pomysłem. W pamięci mam szczególnie opowiadanie "Koszmar z Yelland", w którym fantastycznie autor budował napięcie. Z przyjemnością po paru miesiącach wróciłam do książki i przejrzałam teksty.

Rewelacja. Opowiadania świetnie się czyta, każde jest z pomysłem. W pamięci mam szczególnie opowiadanie "Koszmar z Yelland", w którym fantastycznie autor budował napięcie. Z przyjemnością po paru miesiącach wróciłam do książki i przejrzałam teksty.