Przyznam, że nie rozumiem fenomenu tego komiksu, a chciałabym. Postacie są ciekawe, są wątki LGBT, podróże w czasie, walka międzypokoleniowa... and yet. Nie przemawia to do mnie, po prostu nie gra.
Ale nie umiem nazwać tego, co mi nie gra.

Przyznam, że nie rozumiem fenomenu tego komiksu, a chciałabym. Postacie są ciekawe, są wątki LGBT, podróże w czasie, walka międzypokoleniowa... and yet. Nie przemawia to do mnie, po prostu nie gra.
Ale nie umiem nazwać tego, co mi nie gra.

Bohaterki wróciły w 4 tomie i historia zaczyna się , gdy widzimy na pokładzie statku mnóstwo ludzi i jednym z nich jest wielki ojciec jednak wygląda inaczej(młodszy) i mówi o wojnie z dzieciakami. Następnie wracamy do Tiffany , która mówi o wszystkim policjantowi , ale On jej nie wierzy i wsadza do radiowozu by zabrać na posterunek , a dziewczyna jest w szoku widząc wielkie roboty. Następnie przechodzimy do Mac , KJ i Erin , które są razem i okazuję się , że przeniosły się znów do galerii i od jakiś kolesi dowiadują się , że jest 2000 rok , a na dodatek sylwester i dziewczyny chcą odnaleźć Tiffany i Erin wpada na pomysł kto może im pomóc. Następnie Tiffany śni się przeszłość , gdy jej adopcyjni rodzice się kłócili , a następnie się budzi w radiowozie i nagle uderzają w stopę robota i samochód jest zniszczony. I wracamy do pozostałych bohaterek , które zmierzają do rysownika od komiksów , gdzie zawsze były ukryte jakieś wiadomości i na miejscu spotykają starszą Panią i okazuję się , że to Ona jest rysowniczką i mówi , że czekała na nich i wie , że są podróżniczkami w czasie i , że jest ich fanką. I wracamy do Tiffany , która leży w zniszczonym wozie i woła mamę. Następnie widzimy wielkiego ojca ze swoim żołnierzem jak walczą z jakimś nastolatkami i każde siedzi w robocie. W wracamy do bohaterek , które są u rysowniczki i kobieta mówi , że trwa wojna pokoleń i nagle przez walki okno zostaję rozwalone i kobieta zaprowadza dziewczyny do piwnicy mówiąc , że ma tam urządzenie , które pomoże im znaleźć Tiffany i wracamy do Tiffany , która wyciąga nieprzytomnego policjanta z radiowozu , a potem ucieka mówiąc , że musi znaleźć rodziców i wracamy do reszty bohaterek i kobieta tłumaczy im , że w komiksach ukrywała wskazówki jak dotrzeć do portali , które przenoszą w czasie i teraz dzięki komputerowi próbuję namierzyć Tiffany , a Mac szepczę do KJ , że jej nie ufa i , że dziwnie patrzy na Erin i nazywa ją starą lesbą i nagle KJ mówi jej również szeptem , że gdy dorośnie będzie lesbijką i chyba nawet już jest , a Mac przez chwilę nie ogarnia tego co powiedziała o sobie KJ , a po chwili to do niej dociera i pyta – „Co kurwa powiedziałaś?” A KJ się nie odzywa. I nagle kobiecie udaję się namierzyć Tiffany i okazuję się , że jest blisko i dziewczyny chcą po nią iść , ale kobieta mówi , że nie powinny , bo mogą zostać złapane i torturowane przez to co wiedzą i nagle wyciąga broń i mierzy do nich. I przechodzimy do Tiffany , która wchodzi do rodzinnego domu i nie spotyka tam rodziców , ale nagle dostrzega jakiegoś dziwnego mężczyznę , który twierdzi , że jest mężem Tiffany i ta jest w szoku. I znów wracamy do piwnicy i kobieta ciągle do nich mierzy , ale KJ wyłącza światło i uciekają zamykając kobietę w piwnicy i znów przechodzimy do Tiffany , która w końcu wyznaję mężczyźnie , że jest młodszą wersją jego żony i On jest w szoku i przechodzimy do wielkiego ojca , który wciąż walczy i jest powiedziane , że jeśli nie powstrzymają tego co się dzieję to przeszłość i przyszłość przestanie istnieć. I wracamy do dziewczyn , które biegną przez las i nagle Mac mówi Erin , że KJ na pewno została podmieniona , bo przyznała się jej , że jest lesbijką i Erin mówi , że to nie jest sprawa Mac , ale ta upiera się , że to nie może być prawdziwa KJ i nagle trzy dziewczyny widzą policjanta i okazuję się , że to ten sam , który zatrzymał ich w 1 tomie i jest jakiś dziwny i co chwilę powtarza – „Wszystko zostanie wybaczone” i wracamy do Tiffany i mąż jej starszej wersji mówi , że jej wierzy i nagle wpadają jej koleżanki i dziewczyna ciągnie je do piwnicy i przed domem widzimy jak wielki ojciec w robocie razem z żołnierzem zostają powaleni i żołnierz(kobieta) umiera i przed śmiercią nazywa mężczyznę imieniem i okazuję się , że jego imię jest takie samo jak imię chłopczyka z poprzedniego tomu , którego bohaterki ocaliły. I wracamy do bohaterek i okazuję się , że tylko Tiffany widzi te roboty i bohaterki dowiadują się , że mężczyzna to mąż jej przyszłej wersji i KJ się cieszy , a Mac rzuca że Tiffany przynajmniej wyszła na faceta , a KJ od razu się wścieka i pyta czy ta coś do niej ma , ale Tiffany przerywa tą kłótnie i mówi , że muszą znaleźć starszą Tiffany i widzimy starszą wersję dziewczyny i kobieta widzi żołnierzy i ma wrażenie , że już ich widziała. I wracamy do wielkiego ojca i ten wydaję rozkaz by zabito nastolatków. I znów wracamy do bohaterek , które idą wraz z mężczyzną i nagle spotykają starszą Tiffany i ta widząc swoją młodszą wersję wymiotuję i nawet poznaję Mac mimo , że ta już od lat nie żyję , a Mac odpowiada , że jest duchem. I wychodzi na jaw , że starsza Tiffany też widzi roboty i bohaterowie postanawiają się ukryć i w kryjówce(kościół) starsza Tiffany mówi , że o śmierci Mac przeczytała w gazecie , a z resztą nie miała kontaktu po tej nocy z pierwszego tomu , bo rodzice zabronili jej rozwozić gazety , ponieważ dochodziło do porwań dzieci i nagle zjawią się jacyś ludzie w kombinezonach i ich atakują , a także sprawiają , że mąż Tiffany znika , ale nagle każdy z mężczyzn zostaję zabity i okazuję się , że to rysowniczka , która teraz mówi , że ich ostrzegała. Później widzimy starszą wersję wielkiego ojca , który patrzy ze smutkiem na zdjęcie żołnierza , który wtedy zginął w robocie i jeden z jego ludzie mówi mu teraz , że wykryto jakąś obecność. I wracamy do bohaterek i kobieta tłumaczy , że mąż Tiffany może żyć tylko został przeniesiony i , że ludzie odpowiedzialni za to robią wszystko by podróże w czasie nie zmieniły teraźniejszości i nagle jeden z mężczyzn, który jednak przeżył spala żywcem rysowniczkę i KJ go obezwładnia kopiąc w łeb , a młodsza Tiffany mówi by poszły za nią i idą i okazuję się , że mają plan by dzięki tym robotom przenieść się w czasie do swoich czasów i starsza Tiffany chcę iść z nimi i naprawiać świat mimo , że kocha męża , a także chce wybrać inną drogę zawodową. A trochę z tyłu Erin wygaduję się KJ , że Mac podejrzewała ją o bycie klonem i Ona sama nie wie czy to nie jest prawda , a KJ nie jest zła i opowiada o swoim pierwszym spotkaniu z Mac(pamiętała każdy szczegół) i Mac jest wzruszona i wie , że to prawdziwa KJ. A KJ przyznaję Erin , że faktycznie jest lesbijką i Erin nic nie mówi. A po chwili na ziemi widzą rozwalonego robota i wchodzą do środka i starsza Erin go odpala i wtedy młodsza wersja wielkiego ojca dowiaduję się , że robot wstał i wychodzi na jaw , że to robot tych nastolatków , którzy zabili jego żołnierza i mężczyzna wydaję rozkaz by od razu go zniszczyć i wracamy do bohaterek , które w ostatniej chwili się przenoszą i wielki ojciec dowiaduję się , że robot przeniósł się do ich przyszłości i na koniec widzimy bohaterki , które wylądowały w wodzie i widzą w oddali ogromne budynki i pada tekst Mac , że tak sobie wyobrażała rok 2000. No i nadszedł koniec kolejnego tomu. Akcja jest naprawdę świetna i już bardziej można wszystko ogarnąć. Zaskoczyło mnie , że wielki ojciec to prawdopodobnie ten chłopczyk z przeszłości , którego bohaterki pomogły ocalić. Jeśli to faktycznie On to pewnie koniec końców pomoże bohaterkom wrócić do domu w podzięce , że go ocaliły. Przyznam szczerze , że ten świat w tym tomie był również bardzo fajny. Polubiłem też starszą wersję Tiffany i fajnie , że przeniosła się z bohaterkami. Ciekawe co dalej je czeka. Zostały już tylko dwa tomy. A co do Mac i KJ to ich relacja nadal jest super. Podobało mi się , że KJ przyznała , że jest lesbijką choć Mac mnie wkurzyła tym jak ją potraktowała i jeszcze uważała , że jest kopią , bo prawdziwa KJ nie może być lesbijką , ale na szczęście na koniec uwierzyła jej i wychodzi na to , że jej odpuściła. Pytanie co z ich pocałunkiem. Jednak bardzo możliwe , że dojdzie do niego właśnie w następnym tomie , bo pocałunek będzie miał miejsce na dachu , a dziewczyny przeniosły się tam , gdzie jest mnóstwo dużych budynków. Podobało mi się też , że Erin słysząc jak Mac mówi , że KJ to lesbijka odpowiada , że to nie jest sprawa Mac. A , gdy na końcu słyszy potwierdzenie z ust KJ nie ma nic przeciwko. I w sumie się zastanawiam co ze starszą wersją KJ. Była już starsza wersja Erin i Tiffany , a Mac wiemy , że nie żyję , ale co z KJ? Może pojawi się w 5 tomie albo w ostatnim. No i ciekawe co z chorobą Mac , bo na razie się do tego nie wraca. A przecież musi zostać to dokończone. Liczę na wyleczenie jakimś cudem. Zaraz biorę się za kolejny tom

Bohaterki wróciły w 4 tomie i historia zaczyna się , gdy widzimy na pokładzie statku mnóstwo ludzi i jednym z nich jest wielki ojciec jednak wygląda inaczej(młodszy) i mówi o wojnie z dzieciakami. Następnie wracamy do Tiffany , która mówi o wszystkim policjantowi , ale On jej nie wierzy i wsadza do radiowozu by zabrać na posterunek , a dziewczyna jest w szoku widząc wielkie...

Loki sezon 25 ale bardzo nie wiem co się dzieje

Loki sezon 25 ale bardzo nie wiem co się dzieje

W końcu dowiedziałem się czegoś konkretnego o konflikcie, który chyba spokojnie można nazwać Wojną Czasu. Poznawszy założenia obu stron muszę przyznać, że w pewnym sensie popieram grupę zwaną Starymi. Niekoniecznie ich metody, ale mają ogólnie więcej racji. Z drugiej strony ich przeciwnicy mają szczytne cele, ale wiemy z kart historii jak to się nieraz kończyło. Niemniej czwarty tom w końcu odpowiada na wiele pytań. Owszem, stawia też nowe, jednak już nie w tak ogromnej liczbie co wcześniej. Dodatkowo scenariusz tylko nabiera tempa, a w tle mamy ogromne roboty walczące z ogromnymi biorobotami(?) lub czyś ten deseń. Słowem - jest miodnie.

Tym razem przenieśliśmy się do roku 2000, a konkretniej 1 stycznia 2000 roku, gdy na świecie szalała pogłoska o wirusie komputerowym, mającym zwiastować koniec świata. Wiemy jak to się naprawdę skończyło, świat nie umarł, a jesienią tegoż roku wypuszczono Windowsa Millenium który naprawdę był koszmarem wielu graczy. W przypadku "Paper Girls" w tym właśnie roku dwie wrogie frakcje z przyszłości, bliższej i dalszej, walczą ze sobą za pomocą ogromnych robotów, których nikt nie widzi. No prawie nikt, ale mniejsza z tym.

Dziewczęta, które jak dotąd miały już niezłą skakankę w czasie jako podróżniczki na gapę, w końcu, tak jak czytelnicy, poznają obie strony konfliktu. Zdradza je im.... stara rysowniczka pasków komiksowych. Taaaa...... ten komiks jest ostro zakręcony, choć tutaj naprawdę ma to sens. Babcia jest nieźle zakręcona, aczkolwiek mówi całkiem zrozumiale i normalnie, zważywszy na tok wydarzeń, których było się już świadkiem. Poznajemy ją na samym początku tego albumu i tym sposobem poznajemy sytuację, która doprowadziła do obecnego chaosu wydarzeń. Jest też spory kawałek poświęcony osobie zwanej Wielkim Ojcem, która pojawia się od samego początku tej serii. Nareszcie zacząłem nieco poznawać tą postać, składając zebrane dotąd informacje w całość. To jednak nadal za mało, aby naprawdę móc wywnioskowawszy kim jest, ale liczę na to, ze piąty tom w końcu wszystko wyjaśni. Albo przynajmniej większość.

Przyznaję, że czuję się już nieco zakręcony od tej skakanki w czasie. Zaczęło się w listopadzie 1988 roku, potem mieliśmy 2016, następnie 11700 przed naszą erą, a teraz 2000. To tak jakbym oglądał "Powrót do przyszłości" w formie tasiemca. Z drugiej strony chętnie zobaczył bym ekranizację "Paper Girls" w formie mini-serialu, o ile miałby on stosowny budżet, aby pokazać wszystkie "dziwactwa" na jakie natrafiły główne bohaterki. Na pewno będę śledził tą serię do końca, jednak liczę na definitywny koniec, nawet gdyby miał on wyzerować wszystko, co dotąd przeżyły bohaterki. Czas pokaże, jak to się skończy.

W końcu dowiedziałem się czegoś konkretnego o konflikcie, który chyba spokojnie można nazwać Wojną Czasu. Poznawszy założenia obu stron muszę przyznać, że w pewnym sensie popieram grupę zwaną Starymi. Niekoniecznie ich metody, ale mają ogólnie więcej racji. Z drugiej strony ich przeciwnicy mają szczytne cele, ale wiemy z kart historii jak to się nieraz kończyło. Niemniej...

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2021/09/paper-girls-4-cliff-chiang-brian-k.html

Uwielbiam!

Już trzy razy rozwodziłam się nad tym, jakie Paper Girlsy są zajebiste. I powiem (napiszę) Wam, że te trzy razy to o wiele za mało i teraz będę zachwycać się czwarty raz nad tym komiksem, bowiem Chiang i Vaughan z zeszytu na tom rozpędzają machinę czasu i zaskakują coraz bardziej.

FABUŁA

Dziewczyny po raz kolejny przenoszą się w przyszłość. Tym razem jednak, jest to dość nieodległa przyszłość od ich rzeczywistości, ponieważ ludzie na ulicach świętują Sylwester 2000 roku. Wydawać by się mogło, że teraz czwórka naszych bohaterek ma już prostą drogę do domu. Nic bardziej mylnego. Wraz z dziewczynami do świata przeniesione zostały ogromne roboty, które toczą walki na ulicach miasta. Co więcej, Tiff zostaje rozdzielona z pozostałymi koleżankami. Dziewczyna ucieka z rozbitego radiowozu po zatrzymaniu i próbuje uniknąć rozdeptania przez wielkiego mecha. Pozostała trójka odkrywa, że komiksowe paski w gazetach mogą zawierać wskazówki i pomóc im wrócić do domu. Tak oto dziewczyny znajdują kobietę, która jest ich największą fanką oraz małą encyklopedią przeżycia w tym świecie.
Jednak wraz z pozytywnymi wiadomościami, pojawiają się też i te złe.
Bardzo złe.

OPRAWA GRAFICZNA

Czwarta część przygód naszych roznosicielek gazet jest całkiem kolorowa. Dlaczego napisałam całkiem? Ponieważ ostatnia strona tego zeszytu zapowiada bardzo, ale to bardzo kolorowy tom piąty, po który sięgnę, jak tylko skończę pisać tę opinię. Nie mamy już z tyłu alternatywnych okładek do zeszytów, w jakich pierwotnie wychodził ten komiks. Mamy za to płynne przejścia między nimi w postaci plakatów/okładek, które zatrzymują wzrok na dłużej. Ogólnie cały komiks sprawia, że ma się ochotę podziwiać go, a nie czytać, chociaż fabuła też jest niczego sobie, jeżeli chcecie wiedzieć.




OPINIA OGÓLNA

Przemknęłam przez czwarty tom tego komiksu i szczerze? Nawet nie wiem kiedy i jak. Po prostu usiadłam, otworzyłam Paper Girls 4 i weszłam w jakąś czarną dziurę, która sprawiła, że czas się zatrzymał. A gdy wyszłam z niej musiałam się nieźle otrząsnąć z szoku, w jakim zostawili mnie autorzy komiksu. Aaaa, jakby tego było mało to widząc ostatnią stronę tej części z moich ust wyszło „Co ku&%a?”. No cóż... tego się nie spodziewałam, chociaż gdzieś tam z tyłu głowy miałam wrażenie, że autorzy posuną się do radykalnych działań w przemieszczeniu się w czasie.
Paper Girls 4 to środek historii, która nie pozwala się od siebie oderwać. Ledwo zamknęłam czwarty tom, a już myślę co będzie w piątym i w szóstym, który jest ostatnią częścią. A skoro o tym mowa to naprawdę, ale to NAPRAWDĘ zastanawiam się, jak autorzy planują zamknąć tę historię, bo już teraz jest ona mocno rozbudowana. Oby udało im się zamknąć wszystkie wątki i sprawić, że dziewczyny wrócą do swojego czasu i do domu. Trzymam za to kciuki! I wy też powinniście.
Nie tylko trzymać kciuki, ale też przeczytać Paper Girls.

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2021/09/paper-girls-4-cliff-chiang-brian-k.html

Uwielbiam!

Już trzy razy rozwodziłam się nad tym, jakie Paper Girlsy są zajebiste. I powiem (napiszę) Wam, że te trzy razy to o wiele za mało i teraz będę zachwycać się czwarty raz nad tym komiksem, bowiem Chiang i Vaughan z zeszytu na tom rozpędzają machinę czasu i zaskakują...

Tym razem dziewczyny przenoszą się do nieodległej od ich rzeczywistości przyszłości, a mianowicie do szalonego roku 2000 i to dokładnie w Sylwestra. Niestety nie tylko one tu dotarły. Wraz z nimi do świata trafiły gigantyczne roboty jakby prosto z Marvelowskich Transformersów. Pojawia się coraz więcej pytań o wojnę pokoleń w przyszłości, tym bardziej, że Tiffany, Erin, Mac i KJ na swojej drodze napotykają nawiedzoną miłośniczkę teorii spiskowych i podróżniczek w czasie, a także dorosłą wersję Tiffany, która dość mocno wątpi w swoje możliwości i nijak nie przypomina dzierżącej władzę w grupie gazeciarek Tiff. Jednak czy zabranie jej z sobą do podróżowania w czasie nie okaże się zgubnym pomysłem?

Więcej na https://www.monime.pl/paper-girls-tom-4/

Tym razem dziewczyny przenoszą się do nieodległej od ich rzeczywistości przyszłości, a mianowicie do szalonego roku 2000 i to dokładnie w Sylwestra. Niestety nie tylko one tu dotarły. Wraz z nimi do świata trafiły gigantyczne roboty jakby prosto z Marvelowskich Transformersów. Pojawia się coraz więcej pytań o wojnę pokoleń w przyszłości, tym bardziej, że Tiffany, Erin, Mac...

Jeden z najciekawszych cykli wśród nowych komiksów, no ale Vaughan to klasa sama w sobie. Uwaga - zupełnie nie da się czytać tomów osobno.

Jeden z najciekawszych cykli wśród nowych komiksów, no ale Vaughan to klasa sama w sobie. Uwaga - zupełnie nie da się czytać tomów osobno.

Dziewczyny chcą wracać do domu, a na dworze Pacific Rim. Dzieje się tu naprawdę dużo, może nawet i za dużo, bo chyba odrobinę więcej oddechu bym tu chciał niż dostałem. Ale jeśli nawet, to Vaughan nigdy nie zapomina o swoich bohaterkach, ich rozwój jest tutaj subtelny, ale ważny. Oczywiście dialogi super, tak samo jak warstwa wizualna. Pomimo, że w przeciwieństwie do poprzednich tomów, pojawia się tutaj ekspozycja, to jest ona raczej zawsze zasadna i niewrzucona na siłę. Intrygujące jest to, że pomimo że to przedostatni tom, to ja się nawet nie domyślam w jaki sposób się to wszystko rozwiąże!

Dziewczyny chcą wracać do domu, a na dworze Pacific Rim. Dzieje się tu naprawdę dużo, może nawet i za dużo, bo chyba odrobinę więcej oddechu bym tu chciał niż dostałem. Ale jeśli nawet, to Vaughan nigdy nie zapomina o swoich bohaterkach, ich rozwój jest tutaj subtelny, ale ważny. Oczywiście dialogi super, tak samo jak warstwa wizualna. Pomimo, że w przeciwieństwie do...

Komiks zagina czasoprzestrzeń :) i to bardzo dosłownie. Porównanie ze Stranger Things jest bardzo adekwatne. Ja jednak zdecydowanie wolę komiks.

Pełna recenzja na popbookowniku :)
https://popbookownik.pl/zagubione-w-czasie-paper-girls-tom-4-recenzja-komiksu/

Komiks zagina czasoprzestrzeń :) i to bardzo dosłownie. Porównanie ze Stranger Things jest bardzo adekwatne. Ja jednak zdecydowanie wolę komiks.

Pełna recenzja na popbookowniku :)
https://popbookownik.pl/zagubione-w-czasie-paper-girls-tom-4-recenzja-komiksu/

W sumie nadal za bardzo nie wiadomo o co chodzi w tym komiksie, ale czyta się to wspaniale. Wspaniale wykreowane światy, ciekawe postacie i mnóstwo odwołań do dawnych lat. Po każdy kolejny tom sięgam z wielką przyjemnością.

W sumie nadal za bardzo nie wiadomo o co chodzi w tym komiksie, ale czyta się to wspaniale. Wspaniale wykreowane światy, ciekawe postacie i mnóstwo odwołań do dawnych lat. Po każdy kolejny tom sięgam z wielką przyjemnością.