licencja-na-czytanie.blogspot.com

Początki były ciężkie. Zupełnie nie czułam klimatu powieści, nie wciągała mnie narracja, sama historia wydawała mi się nudna. Nie chciałam jednak poddawać się za szybko, liczyłam na to, że akcja w końcu nabierze tempa. I później owszem, byłam ciekawa co stanie się dalej, kto stoi za tajemniczymi wiadomościami i co się dzieje z Tesą. Bo przyznaję, Mróz miał naprawdę dobry pomysł na książkę. Był oryginalny, nie wybrał jako miejsca przesyłania informacji Instagrama czy Facebooka, a mniej popularny (zwłaszcza w Polsce) Twitter. I zakończenie… Zaskakujące. Tego kompletnie się nie spodziewałam. Także jak najbardziej na plus.

Ale… Tak, pojawia się WIELKIE ALE, coś co totalnie popsuło mi lekturę. Mianowicie styl pisarza. Zupełnie nie czuję tego klimatu. Bardzo dużo dialogów, często banalnych, sztucznych, aż czułam się nimi zmęczona. Do tego wstawki, które jak dla mnie były zbędne i jakby na siłę (Co mnie interesuje fakt, w jaki sposób Tesa i jej mąż przygotowują tortille? Albo nachosy. Co mnie obchodzi, czy ser się topi i ciągnie?). Nie pasowało mi również to, jak wiele współczesnych nawiązań było wstawionych. Czasem przyjemnie zobaczyć odwołanie do znanych aspektów ze współczesnej kultury, jednak co za dużo, to niezdrowo.

Zakładam, że autor przygotował się do pisania książki, używał sporo naukowych terminów, nawiązań do filozofii. Nie chce mi się tego wszystkiego sprawdzać, uwierzę na słowo. Szacunek dla Mroza za to, że wymagało to od niego wielu badań. Dla mnie, jako przeciętnego czytelnika, było to jednak nużące i przelatywałam nad tymi wątkami, zupełnie ich nie przyswajając.

Czytając Hashtag cały czas zastanawiałam się, czy to moje uprzedzenia, czy jednak jest to naprawdę słabo napisana historia. Przedzierając się przez Internet i fale zachwytów, znalazłam również mniej pochlebne opinie o książce. Więc może jednak nie jest ze mną tak źle. Tym bardziej, że przyznaję, iż sam pomysł na powieść był dobry i to mogła być bomba! Przy zakończeniu opadła mi szczęka. Gdybym tylko nie miała wrażenia, że powieść pisał debiutant, a nie tak doświadczony autor...

licencja-na-czytanie.blogspot.com

Początki były ciężkie. Zupełnie nie czułam klimatu powieści, nie wciągała mnie narracja, sama historia wydawała mi się nudna. Nie chciałam jednak poddawać się za szybko, liczyłam na to, że akcja w końcu nabierze tempa. I później owszem, byłam ciekawa co stanie się dalej, kto stoi za tajemniczymi wiadomościami i co się dzieje z Tesą. Bo...