Wyśniona jedenastka

Podziwiam jak "bogato" autor pisze. Każde niemal bez wyjątku zdanie zawiera więcej informacji niż niejedna mniej zgrabna nowelka. Niestety, ze wstydem przyznam, że czasem gubiłem się w tym nadmiarze informacji, Przypuszczam wręcz, że by należycie zintegrować się z fabuła trzeba wcześniej być ekspertem sportowego, głównie piłkarskiego, także siatkarskiego świata. A że wiedzy autora niewielu może dorównać, stąd trudność takich jak ja, obserwatorów pobocznych.
Nie brak też autorowi fantazji w obszarze intrygi (właściwie - chyba: intryg) kryminalnych. Wszystko razem, mimo pewnych zawahań [do diabła, kto z kim, kogo, przeciw komu) czyta się z dużą przyjemnością.

Podziwiam jak "bogato" autor pisze. Każde niemal bez wyjątku zdanie zawiera więcej informacji niż niejedna mniej zgrabna nowelka. Niestety, ze wstydem przyznam, że czasem gubiłem się w tym nadmiarze informacji, Przypuszczam wręcz, że by należycie zintegrować się z fabuła trzeba wcześniej być ekspertem sportowego, głównie piłkarskiego, także siatkarskiego świata. A że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trzeba przyznać, że jest to zgrabnie napisana powieść. Wątek kryminalny jest bardzo dobrze poprowadzony, dosyć zawiły, choć, tak jak mówiłam, czasem ginie pod informacjami o na przykład historii piłki nożnej. Rozdzielenie akcji na dwie płaszczyzny czasowe spowodowało, że przez całą książkę zastanawiałam się, co z tego wyniknie i jak te dwa poziomy narracji połączą się w jeden na koniec. Bohaterowie są wykreowani dość dobrze, chociaż w ich przypadku znowu odzywa się problem ogromu – w pewnym momencie jest ich dużo, ciągle dochodzą nowi, a dwutorowa narracja akurat tutaj wcale nie pomaga. To, co najbardziej podobało mi się w „Wyśnionej jedenastce”, to lekkie pióro autora. Czuć, że to nie jest pisarz z przypadku, a ktoś, kto faktycznie ma do czynienia ze słowem pisanym na co dzień, zna się na tym i lubi to robić. Jeśli więc miałabym znaleźć coś, co rekompensuje ogromną ilość sportowych ciekawostek i pozwala się przez nie przebić, to na pewno będzie to styl Pawła Fleszara. Przez narrację płynie się z przyjemnością, a dialogi bohaterów tylko to wrażenie wzmagają. Są żywe, realistyczne, często dość sarkastyczne, co pociąga za sobą również odrobinę rozluźniającego humoru. Fakt faktem, jest to książka udostępniania przez autora, a więc niewydana. Z tego względu trzeba brać poprawkę na to, że nie przeszła korekty i zdarzają się błędy, zwłaszcza interpunkcyjne. Nie są jednak tak rażące, by w znaczący sposób zakłócały lekturę; niewprawne oko pewnie ich nie zauważy.

Pełna recenzja: http://bohater-fikcyjny.blogspot.com/2018/06/194-krymina-sportowy-idealny-na-mundial.html

Trzeba przyznać, że jest to zgrabnie napisana powieść. Wątek kryminalny jest bardzo dobrze poprowadzony, dosyć zawiły, choć, tak jak mówiłam, czasem ginie pod informacjami o na przykład historii piłki nożnej. Rozdzielenie akcji na dwie płaszczyzny czasowe spowodowało, że przez całą książkę zastanawiałam się, co z tego wyniknie i jak te dwa poziomy narracji połączą się w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

[...]
Książka to kryminał, przygodówka dla młodzieży z niewielką dozą romansu. Lekturę można skierować do osób zainteresowanych sportem, a w szczególności piłką nożną. Cała fabuła toczyła się wokoło statuetki związanej z historią futbolu, dlatego miłośnicy tej dyscypliny znajdą tam wiele interesujących ich opisów meczów, jednak ci niezainteresowani mogą się nieco znudzić. Tak samo miałem wrażenie, że niektóre sceny były zbędne. Owszem, pozwalały bliżej poznać bohaterów, jednak nie wnosiły nic do fabuły.
[...]

http://zaczytanejeze.blogspot.com/2018/05/wysniona-jedenastka-pawe-fleszar.html

[...]
Książka to kryminał, przygodówka dla młodzieży z niewielką dozą romansu. Lekturę można skierować do osób zainteresowanych sportem, a w szczególności piłką nożną. Cała fabuła toczyła się wokoło statuetki związanej z historią futbolu, dlatego miłośnicy tej dyscypliny znajdą tam wiele interesujących ich opisów meczów, jednak ci niezainteresowani mogą się nieco znudzić....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Z założenia typowy, prosty facet. W praniu? Maciej jest raczej irytującym typkiem, któremu wydaje się wiele rzeczy. Jako dziennikarz daje sobie radę całkiem dobrze. Jest znanym i cenionym człowiekiem w świecie sportowych pismaków. Wydaje się, że jest ideałem w nie idealności. Może nie ma wszystkiego, ale ma to co lubi. Wszystko zmienia się po poznaniu Agnieszki. Kobiety o wiele ciekawszej od jej lubego. Mniej sztampowej. Mało nudnej. O wiele żywszej. Mającej większego powera. Nagle ich życie jest zagrożone, w pracy co raz więcej konfliktów. Na dodatek pojawia się pewien przedmiot, który chociaż nie jest w zasięgu ręki, nadal pojawia się w rozmowach dwójki bohaterów. Tutaj następuje mój osobisty problem. Przez kilka rozdziałów nie do końca wiedziała, w jaką stronę płynie fabuła. Czułam się dość mocno zagubiona, dlatego trudno jest mi nawet opisać początki. Dopiero później dotarło do mnie coś więcej.

Myślę, że sama powieść mogłaby znaleźć wielu fanów. Tych lubiących sport, piłkę, siatkówkę, zagadki i wszystko inne krążące w tej tematyce. Osobiście brakowało mi paru rozwinięć niektórych sytuacji. Wolałabym, aby fabuła rozciągnęła się na boki. Opowiedziała nieco więcej niż o najnowszych wydarzeniach z życia sportowców. Czy Wyśniona jedenastka jest zostanie odkryta ze wszelakich tajemnic? Jaka niespodzianka czeka na czytelnika? Czy znalazłam właśnie książką odpowiednią dla pewnego rodzaju odbiorców? Czytelników od dawna zaniedbywanych w tej kategorii? Oczekujcie i sprawdźcie sami!

Więcej na: http://recenzjedevi.blogspot.com/2018/09/wysniona-jedenastka-pawe-fleszer.html

Zapraszam :)

Z założenia typowy, prosty facet. W praniu? Maciej jest raczej irytującym typkiem, któremu wydaje się wiele rzeczy. Jako dziennikarz daje sobie radę całkiem dobrze. Jest znanym i cenionym człowiekiem w świecie sportowych pismaków. Wydaje się, że jest ideałem w nie idealności. Może nie ma wszystkiego, ale ma to co lubi. Wszystko zmienia się po poznaniu Agnieszki. Kobiety o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

× www.majuskula.blogspot.com ×

Sport jest wspaniałą formą spędzania czasu. Jednak czasem pasja potrafi przerodzić się w okrucieństwo, a wszystko po to, aby zacząć czerpać korzyści, wyłącznie dla siebie, niekoniecznie związane z radością płynącą z gry…

Całkiem przyjemna atmosfera, śliczna dziewczyna u boku, uroczy spacer — czegóż chcieć więcej od randki? On pracuje jako dziennikarz sportowy, ona studiuje anglistykę. Niestety, życie Macieja Porzyńskiego diametralnie zmienia się w chwili, która z zasady miała być po prostu miła. Mężczyzna ze swoją towarzyszką Karoliną, przechadza się nad rzeką, a uwagę pary zwraca coś przypominającego kształtem manekina. Po otrząśnięciu się z pierwszego szoku zauważają, że natrafili na czyjeś zwłoki. Leżące z podciętym gardłem. Wystraszeni, szybko wzywają odpowiednie służby. Na tym sprawa się nie kończy. Kim był denat? Dlaczego zginął? Te pytania nie dają Maćkowi spokoju. Mija dwanaście lat, a dziennikarz poznaje niejaką Agnieszkę, młodą siatkarkę. Zaczynają coś do siebie czuć, ale kładzie się na nich cieniem dawny sekret. Co ma z tym wspólnego piłka nożna? Okazuje się, że naprawdę wiele. Co stało się z Karoliną? I dlaczego komuś bardzo zależy na pewnym trofeum sportowym? Ciągle pojawiają się nowe znaki zapytania, a odpowiedzi brakuje. Jednak bohaterowie stopniową zaczynają odkrywać siatkę powiązań, a przyjaciel nie zawsze w rzeczywistości nim jest…

Piłka nożna zajmuje w moim życiu dość marginalną rolę, delikatnie rzecz ujmując. Ograniczam się do obserwowania poczynań słynnego Roberta Lewandowskiego, oglądania większych imprez, natomiast sama moja wiedza też mieści się na podstawowym poziomie. Jakiś czas temu skontaktował się ze mną Paweł Fleszar, dziennikarz sportowy, którego pasją jest pisanie. Stworzył on książkę, kryminał z piłką nożną w tle. Zaproponował mi lekturę i poprosił o wystawienie oceny. Aktualnie autor stara się o wydanie swojej powieści, a ja przyznam, że naprawdę chętnie wspieram osoby z pasją. Zdecydowałam się przeczytać całość, mimo braku merytorycznego przygotowania. Z kryminałami „zapoznaję się” od niedawna, aczkolwiek z poprzednich publikacji już trochę wyniosłam. „Wyśniona jedenastka” towarzyszyła mi stosunkowo długo, z racji mego nawału zajęć, ale dzięki temu mogłam naprawdę dobrze obserwować akcję, bez zbędnego pośpiechu. A ten byłby niewskazany, z wyżej wymienionych powodów.

Akcja rozpoczynamy mocnym akcentem. Nie ma tutaj przesadnego rozwlekania podczas poznawania bohaterów i ich sytuacji. Od razu zgłębiamy się w zbrodnię, która przewija się przez kolejne strony. Jednak po pierwszych rozdziałach rozdziałach akcja zaczyna zwalniać, zaczynamy odkrywać poboczne wątki, z czasem scalające się w sensowną całość. Fabułę poprowadzono dwutorowo. Pojawiają się zdarzenia z przeszłości, pomagające zrozumieć współcześniejsze sytuacje. Osobiście nie miałam większych problemów z odnalezieniem się w danej rzeczywistości, wyraźnie zaznaczono, w którym roku dzieje się konkretny moment. Już teraz nadmienię, że samo zakończenie okazało się zaskakujące, a to chyba najważniejszy aspekt każdego kryminału — napięcie.

Wydaje mi się, że Paweł Fleszar ma całkiem lekkie pióro. Zgrabnie konstruuje rozwlekłe opisy, pomagające lepiej wyobrazić sobie otoczenie. Wiem, iż nie każdy lubi takie zabiegi, dla wielu wynudzające, ale ja za tym przepadam. Spokojnie, dialogi też się pojawiają, w odpowiedniej liczbie. A co interesujące, autora charakteryzuje też poczucie humoru, rozładowujące tę dość niepokojącą atmosferę, którą kipią kryminały. I nie tylko ja to zauważyłam, więc z pełną odpowiedzialnością mogę stwierdzić — styl autora jest na interesującym poziomie, więc kompletnie nie rozumiem braku wydawcy.

Głównego bohatera z Fleszarem łączy zawód. Dzięki temu pisarz doskonale wiedział, na co może sobie pozwolić. Finalnie, gratka dla fanów „nogi” — z lektury, w przerwie od zagadek, można dużo dowiedzieć się o sporcie. Wiedza autora imponuje, zasypuje czytelnika ciekawostkami, anegdotami, krótkimi biografiami danych piłkarzy. Owszem, to nie jest moja bajka, nie stałam się nagle ekspertką, nie pobiegłam na najbliższy mecz, ale umiem docenić wkład wniesiony w książkę. Zapaleni kibice powinni być zadowoleni. Do tego cała gama postaci, a za najciekawszego uznaję samego Macieja. Ciekawie skonstruowany charakter, przemierzający wnikliwie zobrazowane rejony Krakowa. Nie potrafię doczepić się do niczego konkretnego. Proszę uwierzyć, sięgałam po naprawdę fatalne debiuty. Pora na szansę dla nowych!

„Wyśniona jedenastka” to propozycja świetna dla miłośników piłki nożnej, a z tego, co zauważyłam, w Polsce brakuje powieści z tym sportem w tle. Trzymam kciuki za Pawła Fleszara i mam nadzieję, że już wkrótce znajdzie odpowiedniego wydawcę dla swojej książki, uczciwego oraz rozumiejącego drzemiący w autorze potencjał. Przeczuwam, iż w przyszłości możemy spodziewać się też kolejnego tomu, na co liczę, ponieważ warto pielęgnować swoją pasję. Zachęcam do samodzielnego przeczytania publikacji, odnośnik przekieruje na odpowiednią stronę, gdy naciśnie się poniższą okładkę. Polecam, jeśli macie chęć na intrygujący kryminał!

× www.majuskula.blogspot.com ×

Sport jest wspaniałą formą spędzania czasu. Jednak czasem pasja potrafi przerodzić się w okrucieństwo, a wszystko po to, aby zacząć czerpać korzyści, wyłącznie dla siebie, niekoniecznie związane z radością płynącą z gry…

Całkiem przyjemna atmosfera, śliczna dziewczyna u boku, uroczy spacer — czegóż chcieć więcej od randki? On pracuje jako...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Opis fabuły



Pewnego dnia podczas spaceru Maciek i Karolina znajdują w rzece trupa. Są zdruzgotani tym odkryciem, ale z drugiej strony coś nie daje im spokoju. Za wszelką cenę chcą zbadać sprawę i odkryć tajemnicę łysego wąsacza. Nie przypuszczają jednak, że ich ciekawość narazi ich na niebezpieczeństwo. Dwanaście lat później studentka Agnieszka poznaje Maćka. Razem wpadają na trop mrocznego sekretu sprzed lat, związanego z trofeum Mistrzostw Świata w piłce nożnej oraz od dawna nieistniejącą kawiarnią. Co wspólnego mają z tym wszystkim regularnie przylatujący do Polski Latynosi? I co ze sprawą zaginięć i morderstw młodych dziewczyn, które mają ostatnio miejsce w Krakowie?



Opinia



Wyśniona jedenastka to książka, która nie została jeszcze wydana, ale autor zaproponował mi jej przeczytanie z nadzieją, że moja opinia, ale także recenzje innych blogerów wspomogą zainteresowanie tą powieścią i ukaże się ona w wersji papierowej.

Akcja rozgrywa się na dwóch frontach czasowych: w 2004 oraz w 2016 roku, podczas Mistrzostw Europy. Ten zabieg wymusił na autorze zastosowanie narracji trzecioosobowej, dzięki czemu czytelnik ma dostęp do myśli bohaterów, ale to razem z nimi poznaje nowe fakty dotyczące śledztwa. W 2004 roku Poznajemy sprawę morderstwa pewnego człowieka, który nosi na piersi blizny po oparzeniu kwasem. Natomiast w 2016 roku akcja dotyczy Agnieszki, młodej siatkarki oraz jej znajomości z Maćkiem, a także tropu związanego z tajemniczym skarbem. Nie możemy jednak zapomnieć o zniknięciach młodych kobiet oraz ich morderstwach.

Maciek to zdolny i doświadczony dziennikarz, który jak na przedstawiciela tego zawodu przystało ciągle goni za sensacją i szuka okazji do wykazania się. Jego dziennikarski instynkt jest nieubłagany w obliczu tajemnicy sprzed lat a Agnieszka zafascynowana nową znajomością ma w tym również swój udział. Maciek wydaje się bardzo sympatyczną osobą, bohaterem, którego właściwie nie można nie lubić. Z drugiej strony, nasze podejrzenia może wzbudzać właśnie ten fakt. Maciek jest wspaniały, idealny; jest bardzo pozytywną i charyzmatyczną postacią. Nic więc dziwnego, że razem z Agnieszką w pewnym momencie mamy poważne wątpliwości, co do jego zamiarów. Co się tyczy młodej siatkarki, między nią a dziennikarzem widać znaczną różnicę wieku oraz doświadczenia, ale nie przeszkadza im to w budowaniu bardzo ciekawej, delikatnej relacji. Agnieszka zdaje się być trochę podatna na wpływy, jednakże nie możemy się temu dziwić - sami nie postąpili byśmy inaczej. Z drugiej strony, w przeszłości poznajemy Karolinę i nasze zainteresowanie wzbudza to, co się z nią stało. W tym momencie zaczynamy podejrzewać najgorsze. Wszystko wydaje się być bardzo podejrzane i tajemnicze, a czasem ma zupełnie prostsze i wręcz banalne wytłumaczenie.

Autor zareklamował swoją książkę jako przesyconą duchem sportu, głównie piłki nożnej i siatkówki i właśnie tak się dzieje. Widać także, że autor jest dziennikarzem sportowym ponieważ bardzo dokładnie opisuje wszelkiego rodzaju wyjazdy oraz sposób pracy w redakcji. Dużą uwagę przykłada również do dokładnego opisywania historii, którą ubarwia sportowymi anegdotami, wkładając je w usta bohaterów. Mam wrażenie, że Paweł Fleszar utożsamia się trochę z głównym bohaterem. Z wielkim zaangażowaniem przedstawia nam sportowe pasje bohaterów oraz różnorakie osobowości dziennikarzy i piłkarzy, których Maciek spotyka na swojej drodze. Książka jest bardzo dobrym i ciekawym kryminałem, który nosi w sobie pewne znamiona thrillera psychologicznego. Smaczku dodaje tutaj właśnie ta sportowa atmosfera, duchu zdrowej rywalizacji, ale także tajemnic, które muszą odkryć bohaterowie. Autor trzyma nas w niepewności aż do samego końca i zwykły czytelnik, nieobeznany w historii futbolu na pewno nie domyśli się zakończenia oraz rozwiązania całej sytuacji.

Fleszar z ogromną dokładnością opisuje podróże oraz sposoby poruszania się po miastach bohaterów dzięki czemu oddziałuje na wyobraźnię czytelnika. Na początku wszystko jest opisane trochę zbyt chaotycznie, ponieważ w akcję wkradają się rozmyślania i wspomnienia bohaterów. To może nas trochę dekoncentrować, należy jednak przyzwyczaić się do stylu autora, ponieważ po pewnym czasie staje się bardzo przyjemny, ale nadal charakterystyczny. Dodatkowo między przejściami czasowymi nie ma zbyt dużych nieścisłości. Na początku może wydawać się, że nic nie pamiętamy z opisywanego rozdział wcześniej okresu, ale pierwsze zdania bardzo łatwo przypominają, czego dotyczy sprawa akurat w danym roku. Na uwagę zasługuje również poczucie humoru autora, które tym samym jest poczuciem humoru bohaterów. Opowiadają oni sobie różne śmieszne anegdotki oraz żartym nie tylko na tematy piłkarskie. Część z nich była mi już znana i może wydawać się trochę oklepana, ale zawsze wywoływały one uśmiech na mojej twarzy.

Książka jest dostępna na razie tylko w formie elektronicznej, ale mam nadzieję, że szybko się to zmieni. Wyśniona jedenastka jest bardzo dobrą i ciekawą pozycją, a na pewno czymś wyjątkowym i oryginalnym na polskim rynku. Na miejscu autora, sprawdziłabym jeszcze raz napisaną powieść pod względem literówek oraz ogólnej korekty. Myślę że wydawnictwa powinny zainteresować się tą pozycją, ponieważ nie często odkrywa się takie perełki

Polecam tę książkę wszystkim miłośnikom sportu, w szczególności piłki nożnej oraz siatkówki. Myślę że jest to bardzo dobra powieść na lato, biorąc pod uwagę niedawno zakończone Mistrzostwa Świata w piłce nożnej oraz zbliżające się wrześniowe zawody tej samej rangi w siatkówce.

Ines de Castro

Opis fabuły



Pewnego dnia podczas spaceru Maciek i Karolina znajdują w rzece trupa. Są zdruzgotani tym odkryciem, ale z drugiej strony coś nie daje im spokoju. Za wszelką cenę chcą zbadać sprawę i odkryć tajemnicę łysego wąsacza. Nie przypuszczają jednak, że ich ciekawość narazi ich na niebezpieczeństwo. Dwanaście lat później studentka Agnieszka poznaje Maćka. Razem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Długo się zbierałam, żeby w końcu sięgnąć po tę książkę. A to zapomniałam, a to miałam coś innego na głowie. Zmobilizowałam się jednak i postanowiłam dać jej szansę. O co z nią w ogóle chodzi?

Autor opisuje ją trzema hasłami: miłość, zbrodnia, piłka nożna. Główny bohater to dziennikarz sportowy, który pewnego razu, podczas spaceru z dziewczyną, znajduje w rzece martwe ciało mężczyzny. Oczywiście ma wrażenie, że jego śmierć to nie wypadek i na własną rękę stara się dowiedzieć kim był i w jaki sposób zginął. Te wydarzenia przeplatane są z innymi, dziejącymi się kilkanaście lat później, gdzie jeszcze do końca nie wiem, jak rozwinie się akcja.

A dlaczego nie wiem? Ponieważ po setnej stronie dałam sobie spokój. Sama książka może i nie jest zła, a wątek kryminalny nawet mnie zainteresował, ale przytłoczyła mnie ilość odniesień do sportu i dziennikarstwa. To nie moje tematy, a uznałam, że życie jest za krótkie na książki, które w pewien sposób nam nie podchodzą. Na początku strasznie nie mogłam odnaleźć się w stylu pisania autora, totalnie do mnie nie przemówił, moim zdaniem był zwyczajnie kiepski i zbyt chaotyczny, ale potem trochę się do niego przyzwyczaiłam. No i bohaterowie - było ich tylu, że kompletnie gubiłam się w nazwiskach. Do teraz do końca nie wiem, jak nazywał się główny bohater.

Może kiedyś do niej wrócę, nie wiem. Na razie się na to nie zanosi. Dziękuję autorowi za propozycję zrecenzowania książki - jeśli chcecie sami po nią sięgnąć, na jego stronie jest darmowy ebook, który można pobrać :)

Długo się zbierałam, żeby w końcu sięgnąć po tę książkę. A to zapomniałam, a to miałam coś innego na głowie. Zmobilizowałam się jednak i postanowiłam dać jej szansę. O co z nią w ogóle chodzi?

Autor opisuje ją trzema hasłami: miłość, zbrodnia, piłka nożna. Główny bohater to dziennikarz sportowy, który pewnego razu, podczas spaceru z dziewczyną, znajduje w rzece martwe...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Życie już wielokrotnie udowodniło, że nawet najbardziej niewinna czynność może się przerodzić w makabryczne odkrycie. Tak właśnie było z Maćkiem, który podczas spaceru z dziewczyną znalazł nad brzegiem Wisły ciało zamordowanego człowieka. Mogłoby się wydawać, że po zgłoszeniu sprawy na policję wszystko potoczy się już bez jego udziału – oczywiście stało się odwrotnie.
Jest rok 2016. Agnieszka, utalentowana siatkarka, poznaje Maćka i szybko traci dla niego głowę. Z czasem jednak zauważa, że jej chłopak skrywa pewną tajemnicę, a szczegóły sprawy sprzed 12 lat powracają i okazują się jeszcze bardziej skomplikowane niż przedtem.

Paweł Fleszar jest dziennikarzem sportowym, który już od jakiegoś czasu poszukuje wydawcy dla „Wyśnionej jedenastki”. Całość książki jest dostępna na jego blogu, więc każdy może ją przeczytać w dowolnej chwili. Mnie przyciągnął przede wszystkim wątek kryminalny, ponieważ spodziewałam się zawiłej, rozplątywanej stopniowo zagadki i zaskakującego rozwiązania – rzeczywiście to otrzymałam, jednak powieści mimo to nie udało się wymknąć kilku zarzutom.

Główny bohater, Maciek, podobnie jak autor książki, zajmuje się dziennikarstwem sportowym z naciskiem na piłkę nożną. Pisarz miał tutaj świetny pomysł, żeby wykorzystać własną wiedzę i doświadczenie, tym samym w sposób wiarygodny opisując tajniki zawodu i kreując swojego bohatera niezwykle obrazowo. Niestety ma to również swoje wady. Dla tych, którzy nie interesują się sportem, te liczne i raczej rozbudowane wstawki dotyczące rozgrywek czy zawodników będą najzwyczajniej w świecie nużące. Tak było zresztą w moim przypadku. O ile cała dziennikarska otoczka niezwykle mnie interesowała, o tyle tematyka piłki nożnej zdecydowanie nie należy do moich ulubionych... Z pewnością będzie to gratka dla fanów, jednak w moim odczuciu proporcja między tym motywem a główną osią fabularną jest nieco zaburzona. Książka zdecydowanie by zyskała, gdybyśmy tak często nie wracali do wszystkiego, co związane z meczami, transferami i lokalnymi drużynami.

Akcja jest prowadzona w dwóch przestrzeniach czasowych: w 2004 i w 2016 roku. Obie te części z czasem coraz bardziej się zazębiają i chociaż kompozycja książki jest dość poukładana (każdy rozdział wyraźnie zaznacza, w którym roku się akurat znajdujemy), momentami miewałam wrażenie chaosu. Oczywiście w miarę czytania to uczucie mijało i wszystko coraz lepiej składało się w całość, wydaje mi się jednak, że w niektórych miejscach fabuła jest niepotrzebnie rozwleczona. Autor bywa w swoich opisach dość drobiazgowy, co z jednej strony doskonale wpływa na budowę świata przedstawionego, który staje się pełniejszy i bliższy czytelnikowi, a z drugiej może zmęczyć i odwrócić uwagę od ważniejszych rzeczy. Najmocniejsze punkty to zdecydowanie te momenty, kiedy Maciek próbuje odkryć tajemnicę sprzed lat, czym, oczywiście, sprowadza na siebie coraz większe niebezpieczeństwo; muszę przyznać, że intryga jest dość zawiła i jestem pełna podziwu, że autorowi udało się wybrnąć z niej tak brawurowo. Tym bardziej, że w zakończeniu rzeczywiście nie obyło się bez fajerwerków. Jeśli myślicie, że porządna sensacja nie może się rozegrać na terenie Polski, przez co sięgacie po zagranicznych twórców, to naprawdę bardzo się mylicie.

Pod względem warsztatu pisarskiego absolutnie nie mam niczego do zarzucenia. Paweł Fleszar operuje językiem niezwykle sprawnie i naturalnie. Dialogi są wyzbyte wszelkiej sztuczności, a w odpowiednich chwilach autor wzmacnia emocje, przez co nie sposób się nie wciągnąć. Pojawił się też element, który bardzo cenię w literaturze: humor. Humor absolutnie nie nachalny, dopasowany do miejsca i sytuacji, co rozładowuje atmosferę albo po prostu sprawia, że styl staje się jeszcze bardziej lekki i przystępny dla każdego czytelnika. W momentach, kiedy nieco się nudziłam i nie mogłam się doczekać powrotu do wątku kryminalnego, to właśnie sposób pisania Fleszara sprawiał, że nie porzucałam książki i brnęłam dalej.

„Wyśniona jedenastka” to książka z ogromnym potencjałem, choć, nie da się ukryć, w pewnych miejscach niedopracowana. Pomysł na fabułę jest oryginalny i naprawdę niezły, z łatwością mogę sobie wyobrazić, że na jego podstawie powstaje dobry, pochłaniający serial z dynamiczną akcją i takimi cliffhangerami na końcu odcinków, że powrotu emisji oczekiwałoby się z ogromną niecierpliwością. Dłużyzny, zbyt szczegółowe i zdecydowanie zbyt często pojawiające się wstawki oraz pewien chaos kompozycyjny sprawiły, że przyjemność z czytania nieco się zmniejszała – nie sposób jednak odmówić kunsztu pisarskiego i wieloletniego doświadczenia autora, co zostało doskonale wykorzystane. Nawet jeśli książka nie interesuje żadnego wydawcy i nie trafi ostatecznie na półki w księgarniach, to mocno trzymam kciuki za Pawła Fleszara i jego dalszą twórczość; polski rynek literacki z pewnością stałby się bardziej barwny, gdyby pojawił się na nim ktoś taki.

rude-pioro.blogspot.com

Życie już wielokrotnie udowodniło, że nawet najbardziej niewinna czynność może się przerodzić w makabryczne odkrycie. Tak właśnie było z Maćkiem, który podczas spaceru z dziewczyną znalazł nad brzegiem Wisły ciało zamordowanego człowieka. Mogłoby się wydawać, że po zgłoszeniu sprawy na policję wszystko potoczy się już bez jego udziału – oczywiście stało się odwrotnie.
Jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

https://cos-o-ksiazkach.blogspot.com/2018/08/363-wysniona-jedenastka.html

https://cos-o-ksiazkach.blogspot.com/2018/08/363-wysniona-jedenastka.html

Pokaż mimo to

Wiecie, co boli najbardziej? Gdy książka jest tylko w formie e-book, gdy nie ma swojego wydawcy, który mógłby promować książkę, gdzie autor miał by coś ze swojego dzieła.

Ta opinia będzie jednak inna, ponieważ ostatnim czasem coś mnie blokuje, przy tworzeniu postów, i to mnie też boli.


Książka zaczyna się dość dramatycznie. Od razu mamy trupa i to znalezionego podczas randce ;D To bardzo mnie zaintrygowało i nie pozwoliło przejść obojętnie obok tej pozycji. Dodatkowo znajdziemy tutaj też wątek piłki nożnej. Dla fana jest to nie lada gratka! Jest mnóstwo ciekawostek czy historii tego sportu. Dla mnie jako osoby, która z piłką nożną była dawniej mocno związana, a teraz mnie ona irytuje, było to trochę męczące, jednak mimo tego mankamentu książka nie wypadła w cale źle.

Wydarzenia dzieją się na przestrzeni 2004 i 2016 roku. Z początku nie wiedziałam o co chodzi, gdy przeglądnęłam książkę, ale czytając wciągnęłam się do tego świata. Otóż w 2004 roku zdarzyło się owe morderstwo, jednak kilkanaście lat później ono nie daje o sobie zapomnieć. Mamy tutaj sporo tajemnic, intryg, dreszczyk emocji oraz tam ta da dam.... miłość. To mieszanka wybuchowa, gdy ktoś tutaj miesza ;)

Styl autora jest prosty, lekki. Jednak mnogość imion, postaci, sprawiało, że czasem się gubiłam.


Na samym początku poznajemy Maćka, który jest dziennikarzem sportowym. Z początku wydał mi się takimi ciepłymi kluchami, który chce na siłę rozwiązać zagadkę morderstwa. Ale z czasem zobaczyłam w nim silnego, odważnego mężczyznę, który nie boi się stawić czoła przeciwnością. To dobra postać, która zdobyła moją sympatię.

Agnieszka, to kobieta, którą Maciek poznaje kilka lat później po wydarzeniach z 2004 roku. To siatkarka. Jest miłą i ciepłą osobą. Ale gdy coś między tą dwójką zaczyna się dziać, coś staje im na przeszkodzie. Czy szczęście jest im pisane?


Podsumowując, jeśli macie ochotę na dużą dawkę piłki nożnej, to coś dla was. W końcu nie dawno skończył się Mundial, więc emocje są jeszcze świeże, a tutaj możemy znów przenieść się do świata kibiców. Jeśli macie ochotę na sporą dawkę emocji, kryminał z nutką romansu w tle, to coś dla was :D

Co jeszcze jest pięknego w tej książce? A no, Kraków przedstawiony przez Pana Pawła. Wiecie, ostatnio przeczytałam książkę dziejącą się we Włoszech i czułam ten klimat. I tutaj tak samo jest. Czułam klimat Krakowa, w którym dzieje się akcja powieści.

Do samego końca nie wiadomo kto jest kim, kto jest po czyjej stronie. To ogromny plus, bo można się bawić w detektywa, a i tak autor namiesza nam porządnie w głowie. Nie wiedziałam, czego się spodziewać po tej powieści, ale dostałam dobrą, trzymającą w napięciu książkę. Dziś Wam ją polecam.

Wiecie, co boli najbardziej? Gdy książka jest tylko w formie e-book, gdy nie ma swojego wydawcy, który mógłby promować książkę, gdzie autor miał by coś ze swojego dzieła.

Ta opinia będzie jednak inna, ponieważ ostatnim czasem coś mnie blokuje, przy tworzeniu postów, i to mnie też boli.


Książka zaczyna się dość dramatycznie. Od razu mamy trupa i to znalezionego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to