Skąd się biorą Smerfy i czy Maruda potrafi coś lubić? Na te pytania, przynajmniej częściowo, odpowiada nam dwunasty tom o przygodach niebieskich skrzatów, mieszkających w nieprzebytym lesie. Otóż pewnej nocy, gdy księżyc był niebieski, a wtedy maja miejsce na ziemi różne magiczne zjawiska, pewien bocian przyniósł do wioski Smerfów małe zawiniątko. W nim znajdowało się smerfie dziecię, nazwane szybko Smerfusiem. Wychowanie dziecka jednak jest trudniejsze niż się z pozoru wydawało małym skrzatom, a na domiar złego po czasie bocian przyniósł złe nowiny. Zapytacie - Jaką rolę odegrał w tym wszystkim Maruda? Otóż najważniejszą.

Główna historyjka niesie z sobą prosty morał, że wychowanie dziecka wcale nie jest takie proste. Sporo przy tym nowych obowiązków, odpowiedzialności, a lekkomyślna decyzja może skończyć się tragedią. Pokazuje też jak dziecko potrafi roztopić serce najbardziej zatwardziałego narzekacza na świecie. Choć oczywiście wymaga to czasu. Już sama okładka w prawym dolnym rogu sugeruje zresztą, że Maruda odegra w tej przygodzie bardzo ważną rolę.Nie zapomniano też o Smerfetce. Wszak to jedyna kobieta w wiosce Smerfów, która czasem zachowuje się, jak stereotypowa blondynka. Zaś Smerfy, jak zahipnotyzowane baranki.

Pozostałe trzy historyjki są już bardziej nastawione na humor. Mamy historie o Pracusiu, który znów wymyślił nowe urządzenie, przysparzając tym samym ataku smerfa nie jednej osobie. Kolejne dwie mówią o Gargamelu i jego knowaniach, które kończą się w sposób standardowy. Choć w obu przypadkach był blisko osiągnięcia sukcesu, głównie z winy pychy niebieskich skrzatów. Od strony graficznej to nadal najwyższa półka, bo komiks powstał jeszcze za życia Peyo. Co prawda jego syn i przyjaciele nieźle pociągnęli całość, ale miejscami czuć braki w porównaniu do mistrza. Mimo wszystko cieszę się, że Egmont wydaje dotąd niepublikowane albumy o Smerfach. To nadal świetny komiks, który po prostu nigdy się nie zestarzeje.

Skąd się biorą Smerfy i czy Maruda potrafi coś lubić? Na te pytania, przynajmniej częściowo, odpowiada nam dwunasty tom o przygodach niebieskich skrzatów, mieszkających w nieprzebytym lesie. Otóż pewnej nocy, gdy księżyc był niebieski, a wtedy maja miejsce na ziemi różne magiczne zjawiska, pewien bocian przyniósł do wioski Smerfów małe zawiniątko. W nim znajdowało się...

Skąd się biorą małe Smerfy ;)...

No właśnie, skąd? :) Odpowiedź bardzo prosta i oczywista :) - od bociana! :) Zawiniątko zaś bocian przynosi w pełnią niebieskiego księżyca, gdybyście jeszcze nie wiedzieli ;) ... Nowy, mały mieszkaniec wioski Smerfów to nowe wyzwania, perypetie... dzieci wszak zawsze wywracają wszystko do góry głową ;)

Poza głównym komiksem w zeszycie znajdziemy jeszcze trzy krótsze: Pracusia, Wielkie malowanie i Zabawę u Smerfów. Humor, niezawodny Gargamel, i mnóstwo niebieskich przyjaciół - to wszystko mamy gwarantowane :)

Wznowienia takich komiksów tylko cieszą. W końcu nie samymi kreskówkami człowiek żyje, prawda? ;)

Polecam :)

Dziękuję Egmont Polska za egzemplarz recenzencki.

Recenzja znajduje się także na moim blogu:
https://cosnapolce.blogspot.com/2018/08/smerfus-peyo.html

Skąd się biorą małe Smerfy ;)...

No właśnie, skąd? :) Odpowiedź bardzo prosta i oczywista :) - od bociana! :) Zawiniątko zaś bocian przynosi w pełnią niebieskiego księżyca, gdybyście jeszcze nie wiedzieli ;) ... Nowy, mały mieszkaniec wioski Smerfów to nowe wyzwania, perypetie... dzieci wszak zawsze wywracają wszystko do góry głową ;)

Poza głównym komiksem w zeszycie...

Życie bez dziecka może i jest sielanką przeplataną gorszymi momentami, a pojawienie się dziecka wywraca całe życie do góry nogami i wydaje się uciążliwe, ale jego zniknięcie sprawia, że tracimy sens życia. I tak właśnie jest u Smerfów, których przygody poznajemy w wydanym przez Egmont albumie „Smerfuś” należący do tych komiksów Peyo, które wcześniej nie pojawiły się na polskim rynku wydawniczym.
Najnowszy album zawiera cztery opowieści: Smerfuś, Pracuś, Wielkie malowanie i Zabawa u Smerfów. Pierwszą opowieść rozpoczynają dziwne wydarzenia w czasie nocy, kiedy na niebie pojawia się błękitny księżyc, na którego tle widzimy bociana z zawiniątkiem. Zmierza on do wioski Smerfów, gdzie podrzuca małego Smerfa. Początkowo wszyscy w ukryciu przekazują sobie zawiniątko z malcem traktując jak niechciane, aż w końcu trafia ono pod drzwi Smerfetki obdarzającej malca wielkim uczuciem i dbającej, aby dobrze się czuł. Wszyscy zarażają się jej podejściem i nagle mamy wioskę pełną opiekunów niesfornego malca. Każdy stara się, aby Smerfuś miał się jak najlepiej. Nie zabraknie też zabaw na cześć małego bohatera. Jednak pewnego dnia przybywa bocian z listem wyjaśniającym, że malec do wioski trafił przez pomyłkę. Mieszkańcy osady są zrozpaczeni, a mały Smerfuś przeżyje wiele niebezpiecznych przygód. Wszystko oczywiście kończy się dobrze. Opowieść porusza ważny problem miłości i przywiązania oraz odpowiedzialności.
Kolejna historia pokazuje nam do czego prowadzi nadgorliwość. Wszyscy w wiosce każdego dnia ciężko pracują, aby wspólnie żyło się lepiej. Nie zawsze im to wychodzi, ale liczą się intencje. Jednak pewnego dnia, tuż przed 542 urodzinami Papy Smerfa Kucharz się rozchorował i ktoś musi go zastąpić. Robi to Smerfetka. Pomagają jej inne Smerfy. W tym czasie Pracuś zajęty jest wymyślaniem kolejnego wynalazku: najlepszej wiertarki. Zachwycony swoją maszyną wszędzie robi dziury, ale okazuje się, że jest ich za dużo, a do tego w miejscach, w których wcale ich nie powinno być.
Następna przygoda zabiera nas w świat wielkich porządków, reperowania, a także sprytnego Gargamela, który wynalazł farbę pozwalającą mu na bycie niewidzialnym. Jak sobie z tym zagrożeniem poradzą Smerfy? Na pewno znajdą na nie radę.
Ostatnia opowieść to wielka zabawa u Smerfów, a kiedy one się bawią to nie może zabraknąć też i Gargamela marzącego o uczestnictwie w takim wydarzeniu. Tylko co zrobić, aby zabawa była bezpieczna?
Smerfy to jedne z komiksowych postaci znane kilku pokoleniom miłośników opowieści o małych, niebieskich stworkach wykreowanych rzez belgijskiego rysownika komiksowego Pierre’a Culliforda znanego jako Peyo. Smerfy szybko stały się bohaterami filmów oraz serialu animowanego, a popularność postaci sprawiła, że po śmierci artysty jego syn, Thierry Culliford, przy współpracy z artystami tworzy kolejne historie. To właśnie wielkie zainteresowanie sprawia, że co jakiś czas do miłośników Smerfów trafiają nie tylko gadżety, ale i nowe odsłony przygód. Nie brakuje też wznowień.
Album „Smerfuś” należy do oryginalnej twórczości belgijskiego rysownika. Każda z opowieści posiada morał, każda pozwala pokazać dziecku odmienny problem. Obecna seria na rynku wydawniczym jest od 1963 roku i wszystkie opowieści znane są nam z serialu. Jednak miło zobaczyć je w formie komiksu.
Opowieści są bardzo lekkie, zabawne, z elementami grozy (wywołanej obecnością Gargamela). Całość dopełniają klasyczne, cartoonowe rysunki. Prostota znana z wczesnych komiksów jest również obecna w albumach tworzonych przez syna twórcy postaci komiksowych.
Smerfy polecam każdemu dziecku. Dzięki tym niebieskim stworkom młodzi czytelnicy pokochają czytanie.

Życie bez dziecka może i jest sielanką przeplataną gorszymi momentami, a pojawienie się dziecka wywraca całe życie do góry nogami i wydaje się uciążliwe, ale jego zniknięcie sprawia, że tracimy sens życia. I tak właśnie jest u Smerfów, których przygody poznajemy w wydanym przez Egmont albumie „Smerfuś” należący do tych komiksów Peyo, które wcześniej nie pojawiły się na...

W październiku 2018 roku minie 60 lat, kiedy to Peyo wprowadził swoje Smerfy do Smerfnego Lasu, a tym samym zapoczątkował modę na te niebieskie ludziki i ich przygody. Sukces postaci był tak wielki, że autor skupiał się tylko na tworzeniu przygód tych małych skrzatów. Po jego śmierci dzieło kontynuuje jego syn, oraz inni rysownicy i scenarzyści. Nie mogło się obyć oczywiście bez serialu animowanego, filmów rysunkowych, a nawet kinowych przygód, w których Smerfy występują wraz z aktorami. Na całym świecie sukces serialu animowanego, przełożył się na sukces komiksów, a co za tym idzie nowe przygody tworzone są do dzisiaj.
Album”Smerfuś”, to kolejna odsłona przygód.

Podczas pełni niebieskiego Księżyca, dzieją się rzeczy niezwykłe. I tak jest i w tym przypadku. Bocian przynosi do wioski Smerfusia, a Smerfy przekonają się, że taki mały szkrab, to jest to czego im od dawna brakowało. W kolejnej krótkiej opowieści przyjrzymy się przygotowaniom Smerfów do 542 urodzin Papy Smerfa, spotykamy Gargamela oraz zobaczymy co wyniknie z wizyty czarodzieja w wiosce. W innej będziemy świadkami remontu wioski i znowu na horyzoncie pojawi się Gargamel. Zachęcam do lektury.

Nigdy nie miałem większej frajdy, jak podczas lektury któregoś albumu o przygodach Smerfów. Są nie tylko pełne humoru, ale przedstawiają wartości, na które dzieci zapewne powinny zwrócić uwagę. Że wspomnę tu tylko o przyjaźni, czy bez warunkowej pomocy.

Co do samych rysunków, są to bajecznie kolorowe plansze na których spotkamy swoich ulubieńców. Nieważne czy będzie to Maruda, Smerfetka, czy sam Papa Smerf. Polecam.

W październiku 2018 roku minie 60 lat, kiedy to Peyo wprowadził swoje Smerfy do Smerfnego Lasu, a tym samym zapoczątkował modę na te niebieskie ludziki i ich przygody. Sukces postaci był tak wielki, że autor skupiał się tylko na tworzeniu przygód tych małych skrzatów. Po jego śmierci dzieło kontynuuje jego syn, oraz inni rysownicy i scenarzyści. Nie mogło się obyć...

SMERFY MAJĄ DZIECKO

Od kiedy Egmont zaczął publikować nowe przygody "Smerfów", moim marzeniem było by w końcu sięgnął także po niewydane nigdy w naszym kraju klasyczne albumy Peyo. Marzenie to spełniło się jakiś czas temu i kilka z nich zawitało na sklepowe półki, a teraz dołącza do nich kolejny - "Smerfuś". I cóż, każdy kto czytał choćby jeden z poprzednich tomów wie, że to po prostu świetne komiksy rozrywkowe dla czytelników w każdym wieku. Nie inaczej też jest właśnie z tym tomem, doskonałym jak zawsze i dostarczającym niezapomnianych przeżyć.

W tym tomie na miłośników Smerfów czekają cztery nowe, nigdy niepublikowane w naszym raju historie o niebieskich stworkach. W pierwszej z nich, tytułowej, pewnej nocy wschodzi niebieski księżyc – znak, że wydarzy się coś niezwykłego. I rzeczywiście, bocian podrzuca do wioski małego Smerfa. Mieszkańcy obawiają się kłopotów i obowiązków, jakie mogą wyniknąć z opieki nad Smerfusiem, szybko jednak zaczynają przekonywać się do niego i odkrywać, jak wiele dla nich znaczy.
W kolejnej krótkiej historyjce Smerfy z okazji 542 urodzin Papy Smerfa postanawiają przygotować coś dla niego. Potem nadchodzi czas remontu Wioski Smerfów, a na horyzoncie czai się Gargamel, który znalazł kolejny sposób schwytania naszych niebieskich bohaterów. Wszystko zaś kończy wielka zabawa, na której pojawia się największy wróg Smerfów.

Całość recenzji na moim blogu: http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2018/06/przygody-smerfow-12-smerfus-peyo.html

SMERFY MAJĄ DZIECKO

Od kiedy Egmont zaczął publikować nowe przygody "Smerfów", moim marzeniem było by w końcu sięgnął także po niewydane nigdy w naszym kraju klasyczne albumy Peyo. Marzenie to spełniło się jakiś czas temu i kilka z nich zawitało na sklepowe półki, a teraz dołącza do nich kolejny - "Smerfuś". I cóż, każdy kto czytał choćby jeden z poprzednich tomów wie, że...