Tęcza nad jeziorem

Dość smutna i gorzka historia jak to w życiu bywa. Daje do myślenia. Opisuje trudne relacje z matką. Pozwala spojrzeć na życie z innej perspektywy i uzmysłowić sobie co w życiu jest tak naprawdę ważne.

Dość smutna i gorzka historia jak to w życiu bywa. Daje do myślenia. Opisuje trudne relacje z matką. Pozwala spojrzeć na życie z innej perspektywy i uzmysłowić sobie co w życiu jest tak naprawdę ważne.

Pokaż mimo to

Wspaniała i mądra książka o życiu oraz o miłości. Pokazuje wiele wspomnień jak i radości. W końcu coś dzieje się w życiu z jakiegoś powodu. Uważam , że jest to piękna książka nie tylko o miłości , wspomnieniach ale przede wszystkim o wybaczaniu bo każdy z nas zasługuje na drugą szanse.
Polecam

Wspaniała i mądra książka o życiu oraz o miłości. Pokazuje wiele wspomnień jak i radości. W końcu coś dzieje się w życiu z jakiegoś powodu. Uważam , że jest to piękna książka nie tylko o miłości , wspomnieniach ale przede wszystkim o wybaczaniu bo każdy z nas zasługuje na drugą szanse.
Polecam

Pokaż mimo to

Często ludzie w obliczu porażek życiowych nabierają do różnych spraw dystansu i dojrzewają. Próbują poukładać sobie życie na nowo i wychodzą z tej próby zwycięsko.
Niestety początkowo bohaterka książki Ewa nie rokuje dobrze. Jest osobą zapatrzoną w siebie, egocentryczną i rozpieszczoną, której same sukcesy się należą od życia. W Londynie nieźle się urządziła, miała też partnera Colina. Liczyła wręcz na kościelne dzwony, ale nagle Colin wyrzucił ją ze swego życia. Po takich rozczarowaniach wraca do domu babci pod skrzydła matki. Niestety niemiło się rozczarowuje, bo jakiś Bruno panoszy się po remontowanym domu jej babci. na kobietę czeka wiele niemiłych niespodzianek, bo rodzice osobno mieszkają, matka osiadła w ruderze w starym młynie. Jakie to dziwne i oburzające, że inni nie mają zamiaru postępować wedle upodobania Ewy.
Matka związała sie z Mikołajem, pogarsza się jej zdrowie. relacje z Ewą dalekie są od serdeczności, więc z uwagą śledziłam ten wątek. Chcąc nie chcąc Ewa zagłębia się w przeszłość swojej rodziny,próbując dociec przyczynę oziębłości matki, jej nieudanego życia uczuciowego. Czy zimny wychów przez babcię do tego doprowadził,że matka nie umie okazywać uczuć, tylko zapewnia córce godziwy byt?
Czy Ewa się odnajdzie, jak zareagują sąsiedzi na jej powrót? W jaki sposób wpłynie na nią znajomość z Bruno?
Opowieść bardzo realistyczna,z życia wzięta, nie oferująca samej słodyczy. Porusza trudny temat przewlekłej choroby, trzeba takiego wstrząsu by Ewa zastanowiła się nad sobą i walczyła o swoje szczęście i zdrowie. Jak młoda osoba może zrozumieć beznadziejną diagnozę,jak się ma nie załamać, czego się o sobie dowie w czasie próby? Jej życie nie było tak wspaniałe, jak można by sądzić. Bohaterka bez ogródek zwierza się z terapii w klinice psychiatrycznej, samookaleczenia się, na szczęście prosi o wsparcie i ma nadzieję na dobry związek. Duży zawirowań, ciekawa akcja, antypatyczna bohaterka zmieniająca się na plus- zgrabnie skrojona obyczajówka akurat na upalne lato.

Często ludzie w obliczu porażek życiowych nabierają do różnych spraw dystansu i dojrzewają. Próbują poukładać sobie życie na nowo i wychodzą z tej próby zwycięsko.
Niestety początkowo bohaterka książki Ewa nie rokuje dobrze. Jest osobą zapatrzoną w siebie, egocentryczną i rozpieszczoną, której same sukcesy się należą od życia. W Londynie nieźle się urządziła, miała też...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Historia emocjonalna,prawdziwa przejmująca opowiada o wybaczaniu,różnych obliczach miłości,o dojrzewaniu do rodzicielstwa.
Główna bohaterka Ewa powraca do swojej rodzinnej wsi gdzie wychowała się w dzieciństwie będąc dzieckiem nie doświadczyła miłości ze strony własnej matki nie czuła się kochana.
Przywiozła ona swoje dorosłe lęki,nietrafione decyzje.
Dla mnie z początku trochę irytowała mnie Ewa bohaterka powieści później już było lepiej.
Dla mnie to piękna,wzruszająca,fantastyczna książka śmiałam się przy niej,poprawiła mi samopoczucie.

Historia emocjonalna,prawdziwa przejmująca opowiada o wybaczaniu,różnych obliczach miłości,o dojrzewaniu do rodzicielstwa.
Główna bohaterka Ewa powraca do swojej rodzinnej wsi gdzie wychowała się w dzieciństwie będąc dzieckiem nie doświadczyła miłości ze strony własnej matki nie czuła się kochana.
Przywiozła ona swoje dorosłe lęki,nietrafione decyzje.
Dla mnie z początku...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

44/2019
Tęcza nad jeziorem Magdaleny Kołosowskiej nie należy do łatwych „obyczajówek” mimo tego, że czyta się ją lekko i przyjemnie. Podejmuje ważne życiowe tematy: miłość, zdradę, zagubienie, samotność, brak wiary w siebie, przebaczanie, szukanie szczęścia i zrozumienia. Ewa, po tym, jak kilka lat temu wcześniej wyprowadziła się do Londynu, wraca w rodzinne strony, aby spróbować połączyć rozwiedzionych rodziców i odnaleźć nowe miejsce dla siebie. Niestety po powrocie nic nie jest takie, jak tego chciałaby Ewa. To bardzo skrzywdzona przez los, zagubiona młoda kobieta. Jest bardzo samodzielna, za wszelką cenę stara się być samowystarczalna, boi się obdarzyć zaufaniem kogokolwiek, skutecznie odgradza się od najbliższych i obawia się ponownego skrzywdzenia przez los. Jak na dorosłą osobę jej zachowanie jest strasznie egoistyczne i co tu dużo mówić, strasznie irytujące. Nigdy nie miała bliskich znajomych, nawet obecnie stara się stronić od towarzystwa. Nie rozumie powodów rodziców, dla których się rozstali, nie chce i nie umie rozmawiać spokojnie z matką, która próbuje nawiązać z nią bliższą więź. Depresja Ewy także daje o sobie znać. Zresztą nie tylko pogorszenie nastroju będzie Ewę martwić. Czy zmiana otoczenia i spotkanie dawnego kolegi Brunona spowoduje zmiany w życiu?. Główna bohaterka stara się zamknąć jeden rozdział w jej życiu i otworzyć drugi. Czy jej się to uda? Jak będą się układały jej relacje z matką? Czy zdoła pokonać własny strach i odważy się chwycić życie za rogi? Pochłonęłam tę powieść w jeden dzień, przekonałam się do Ewy i mocno jej kibicowałam. Polecam i chętnie sięgnę po inne pozycje Magdaleny Kołosowskiej.

44/2019
Tęcza nad jeziorem Magdaleny Kołosowskiej nie należy do łatwych „obyczajówek” mimo tego, że czyta się ją lekko i przyjemnie. Podejmuje ważne życiowe tematy: miłość, zdradę, zagubienie, samotność, brak wiary w siebie, przebaczanie, szukanie szczęścia i zrozumienia. Ewa, po tym, jak kilka lat temu wcześniej wyprowadziła się do Londynu, wraca w rodzinne strony, aby...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

akiś czas temu moją uwagę przykuła powieść Magdaleny Kołosowskiej "Tęcza nad jeziorem".

Oto opis wydawcy:
Wszystko dzieje się po coś i z jakiegoś powodu.
Historia o wybaczaniu, o różnych obliczach miłości, o dojrzewaniu do rodzicielstwa, o dorastaniu tych, którzy byli przekonani, że już dawno są dorośli.
Ewa po wielu latach wraca do miejsca, w którym się wychowała, małej wsi gdzieś na końcu świata. Przywozi ze sobą wszystkie swoje dorosłe lęki, nietrafione wybory i złe decyzje. Ma nadzieję, że powrót pomoże jej uporządkować życie, które w ostatnich latach wymknęło się spod kontroli. Jednak na miejscu zastaje coś, czego zupełnie się nie spodziewała… Odżywają wspomnienia, budzą się upiory przeszłości, a ona ma coraz mniej nadziei, że to wszystko dobrze się skończy. W dodatku na horyzoncie pojawia się nieoczekiwana i niechciana miłość…

Kiedy zaczęłam lekturę, zaskoczyła mnie główna bohaterka. Niby dorosła kobieta, a jednak jakaś trochę dziecinna - rozkapryszona jedynaczka, której wydaje się, że jest pępkiem świata, a rodzice powinni postępować zgodnie z jej oczekiwaniami. Oczywiście to nie były jakieś bzdurne fanaberie, lecz ich rozstanie, z którym Ewa po prostu nie potrafiła się pogodzić. Urzekająca w tej historii jest metamorfoza młodej kobiety, która musi nagle dorosnąć, gdyż i przed nią zaczynają się piętrzyć problemy.

"Tęcza nad jeziorem" to bardzo ciepła i pozytywna powieść o zmaganiu się z przeciwnościami losu. Lekki i przystępny styl autorki sprawia, że książkę czyta się płynnie i z przyjemnością. Mam nadzieję, że nie było to moje ostatnie spotkanie z twórczością Magdaleny Kołosowskiej.
Serdecznie polecam!

Link do opinii: https://edyta-swietek.blogspot.com/2019/01/gdy-trzeba-szybko-dorosnac.html

akiś czas temu moją uwagę przykuła powieść Magdaleny Kołosowskiej "Tęcza nad jeziorem".

Oto opis wydawcy:
Wszystko dzieje się po coś i z jakiegoś powodu.
Historia o wybaczaniu, o różnych obliczach miłości, o dojrzewaniu do rodzicielstwa, o dorastaniu tych, którzy byli przekonani, że już dawno są dorośli.
Ewa po wielu latach wraca do miejsca, w którym się wychowała, małej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Marzyła mi się lekka i niezobowiązująca lektura obyczajowa bez romansowych nut, a przynajmniej z minimalną ich ilością. Miałam ochotę na książkę, która pozwoli mi oderwać się choć na chwilę od szarości dnia codziennego, więc sięgnęłam po Tęczę nad jeziorem, bo w końcu tęcza to symbol nadziei.

Historia stworzona przez Magdalenę Kołosowską wciągnęła mnie od pierwszej strony i do samego końca z przyjemnością przewracałam strony, by poznać zakończenie, jakie autorka zgotowała Ewie, głównej bohaterce powieści. Akcja Tęczy nad jeziorem jest umiarkowana, choć momentami oscyluje w kierunku szybkiej, niemniej czytając, ma się wrażenie, że czas zwalnia, zwłaszcza gdy akcja rozgrywa się na wsi.

Magdalena Kołosowska ma rewelacyjnie lekkie pióro, przez co jej historię, chociaż o codzienności, otacza magiczna aura, która sprawia, że opisywane wydarzenia zyskują na wyjątkowości. Do tego plastyczny język, który sprawia, że w głowie bez większych wysiłków pojawiają się obrazy opisywanych miejsc i opisów. Ba!, to trochę tak jak oglądanie filmu w domowych pieleszach, pod kocykiem i kubkiem gorącej herbaty.
Czuć, że Magdalenie Kołosowskiej przyjemność sprawiało kreślenie tej historii, wydarzeń i postaci.

Bohaterowie wykreowani przez autorkę są bardzo rzeczywiści. Magdalena Kołosowska stworzyła postaci z krwi i kości, pełnych wad, którzy mierzą się z życiem dzień po dniu. Do tego są oni wyraziści, nie giną w tłumie postaci i zdarzeń. I chociaż nie są kryształowi i daleko im do ideałów, to wzbudzają w czytelniku sympatię. Nawet jeśli czasami irytują swoim zachowaniem. :)

Magdalena Kłosowska porusza w swojej powieści temat trudnych relacji na linii matka-córka oraz jak może ona rzutować na dorosłe życie, gdy w dzieciństwie dziecko czuje się odrzucone i niekochane.
Jest to także świetny obraz tego, że rozwód nie musi kończyć się obrzucaniem błotem i przeistoczyć w przeciąganie liny i przekrzykiwaniu się kto zawinił bardziej. Można przecież rozejść się kulturalnie, nawet w przyjaźni.

Konkludując, jeśli macie ochotę na szybką i lekką lekturę, skuście się na Tęczę nad jeziorem. Dajcie się uwieść urokowi wsi i uczuciom oraz emocjom, które unoszą się nad książką.

Marzyła mi się lekka i niezobowiązująca lektura obyczajowa bez romansowych nut, a przynajmniej z minimalną ich ilością. Miałam ochotę na książkę, która pozwoli mi oderwać się choć na chwilę od szarości dnia codziennego, więc sięgnęłam po Tęczę nad jeziorem, bo w końcu tęcza to symbol nadziei.

Historia stworzona przez Magdalenę Kołosowską wciągnęła mnie od pierwszej strony...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To moje pierwsze spotkanie z autorką lecz z całą pewnością nie ostatnie. Książka porwała mnie już od pierwszych stron i nie mogłam się od niej oderwać.

Główną bohaterką jest Ewa, młoda kobieta, która dosłownie przez ¾ powieści irytowała mnie niemalże na każdym kroku. Momentami miałam ochotę mocno ją chwycić i nią potrząsnąć, żeby się opamiętała. Jej zachowanie nie mieściło mi się w głowie, ona dosłownie we wszystkim widziała jakiś problem czy też podtekst. I jak miałby ktoś z nią wytrzymać?

Ewa wraca po wielu latach do swojej rodzinnej miejscowości, z tym, że zastaje tam kompletne zmiany, i nic nie jest już takie jakie było w przeszłości. Drażnią ją te zmiany, a najbardziej drażni ją jej matka, z którą nigdy nie miała ciepłych i przyjemnych relacji matka – córka. Nie może jej tego wybaczyć, a jednocześnie tak bardzo tęskni za ciepłem własnej rodzicielki. Szuka swojego miejsca na ziemi, czy uda jej się je odnaleźć w swojej rodzinnej wsi? Czy pomimo dorosłego wieku uda jej się w końcu tak naprawdę dorosnąć?

Magdalena Kołosowska stworzyła powieść, którą czyta się niezwykle miło ze względu na przyjemny styl. I choć główna bohaterka irytuje przez ponad połowę książki, nie sposób odłożyć jej na bok. Z zapartym tchem śledziłam losy Ewy, zastanawiając się kiedy sięgnie po rozum do głowy i czy w ogóle to zrobi? Jej fochy były na porządku dziennym, chociaż wypierała się ich na każdym kroku.

"– Nigdy nie zrozumiem kobiet. - Kobiety nie są po to, żeby je rozumieć… - zaczęłam. - …tylko kochać. – Zamknął mi usta pocałunkiem."

Książka przedstawia różne oblicza miłości. Pokazuje nam jak trudne potrafią być relacje rodzinne, i jak wiele może spowodować brak komunikacji i rozmowa o problemach. Dlatego pamiętajcie, że tak ważne jest, abyśmy się komunikowali na każdym kroku i zawsze wyrzucali z serca to co na nim nas uwiera. Lepiej powiedzieć sobie prawdę w oczy, niż zamknąć się na rodzinę na wiele lat. Nasza Ewa nie miała łatwego dzieciństwa, matka była dla niej oziębła, ale jak się później okazało miała ku temu powód. Jaki? O tym przekonacie się czytając powieść.

Dzieci często myślą, że jeśli rodzice się rozwodzą to jest to dla nich koniec świata. Prawda jest taka, że nie w każdym związku zawsze wszystko układa się pięknie jak w bajce. Ludzie się wypalają, tracą uczucia do tej drugiej osoby i się rozchodzą. Tak bywa i nie ma w tym nic dziwnego. Lepiej się rozejść, niż wspólnie męczyć. A dzieci z czasem zrozumieją dlaczego ich rodzice się rozeszli.

Ewa wracając z Londynu przywiozła wszystkie swoje problemy, jednak nie chciała się nimi z nikim dzielić. Do czasu, aż spotkała Brunona, którego na początku nie mogła poznać i nie wiedziała z kim rozmawia. I tutaj ochy i achy w stronę postaci Bruna. Po prostu się w nim zakochałam, cierpliwy, troskliwy i wyrozumiały. Gdzie w dzisiejszym świecie można spotkać takich mężczyzn? Czy w ogóle jeszcze tacy istnieją?

Czasem wydaje nam się, że jesteśmy dorośli, a tak naprawdę okazuje się, że daleko nam do tego stanu. Czasem musi wydarzyć się coś, żebyśmy zmienili tok rozumowania, abyśmy dali szansę sobie samemu i pokochali siebie samych. Niezwykle ważna jest również umiejętność wybaczania, wszak każdy może popełniać błędy w życiu, najważniejsze jest jednak to, abyśmy potrafili się do nich przyznać. Życie nie polega na ciągłym obrażaniu się i strojeniu fochów. Czasem trzeba wszystko przemyśleć, spojrzeć na nasze życie oczami kogoś innego, by w końcu zrozumieć własne błędy. Pamiętajcie, w życiu nigdy nie jest na nic za późno, zawsze możemy wierzyć w lepszej jutro i lepszych siebie.

"– Jeśli będziesz omijać każdą rzekę, nigdy nie dopłyniesz do morza. – Tata odpowiedział w podobnym tonie i z tego krótkiego zdania zrozumiałam więcej, niż mogło się wydawać na pierwszy rzut oka. Pytanie jednak brzmiało, czy chciałam dopłynąć do morza?"

Autorka napisała książkę, która pomimo zadziornej bohaterki nie traci na wartości. Wręcz przeciwnie, po jej przeczytaniu czytelnik wysnuwa własne refleksje i przemyślenia. Końcówka powieści ujmowała mnie niesamowicie za serce. Czułam momentami łzy pod powiekami. Emocji zresztą tutaj nie brakuje, gdyż autorka zadbała o nie w należyty sposób.

"Tęcza nad jeziorem" to niebanalna powieść ukazująca trudy rodzicielstwa, tajemnice z przeszłości, zranione serca oraz nadzieję na lepsze jutro. W życiu nigdy nie jest za późno, aby odbudować coś na nowo. Polecam.

czytaninka.blogspot.com

To moje pierwsze spotkanie z autorką lecz z całą pewnością nie ostatnie. Książka porwała mnie już od pierwszych stron i nie mogłam się od niej oderwać.

Główną bohaterką jest Ewa, młoda kobieta, która dosłownie przez ¾ powieści irytowała mnie niemalże na każdym kroku. Momentami miałam ochotę mocno ją chwycić i nią potrząsnąć, żeby się opamiętała. Jej zachowanie nie mieściło...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Blog: http://bjcdobryfilmijeszczelepszaksiazka.blogspot.com/
Instagram: https://www.instagram.com/bjcczyta/
Facebook: https://www.facebook.com/bjcczyta/?ref=bookmarks

***************************************************************

Fragment opinii - No i przyszedł czas na kolejną neutralną opinię. Książka nie jest ani zła, ani nie zachwyca. Przeczytałam ją bardzo szybko, ale...

Tęcza nad jeziorem jest lekką, obyczajową propozycja. Idealna książka na jeden wieczór. Dla zabicia nudy. Żeby załatać dziurę w czytelniczym worku. Historia Ewy nie porywa, a w trakcie lektury obraziłam się na nią kilkanaście razy. No nie przypadła mi do gustu i tyle. Może wynikało to z faktu, że bohaterka była jedynaczką, a takie osoby z zasady są rozpieszczone przez rodziców i niezbyt radzą sobie w życiu. Co prawda w tej opowieści życie nie rozpieszcza Ewy, ale no bez przesady.

***************************************************************

Link do całości: http://bjcdobryfilmijeszczelepszaksiazka.blogspot.com/2019/01/tecza-nad-jeziorem-magdalena-koosowska.html

Blog: http://bjcdobryfilmijeszczelepszaksiazka.blogspot.com/
Instagram: https://www.instagram.com/bjcczyta/
Facebook: https://www.facebook.com/bjcczyta/?ref=bookmarks

***************************************************************

Fragment opinii - No i przyszedł czas na kolejną neutralną opinię. Książka nie jest ani zła, ani nie zachwyca. Przeczytałam ją bardzo szybko,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ewa to dziewczyna, która widzi jedynie czubek własnego nosa... Nie jest szczególnie zainteresowana tym, co dzieje się obok niej, co czują jej przyjaciele ani rodzina. Gdy po studiach zakochuje się, podejmuje nagłą decyzję o wyjeździe do Londynu. Bez mrugnięcia okiem zostawia rodziców, przyjaciół, ukochany dom w niewielkiej wsi - Kowalewo.
Niestety w Londynie pomimo początkowej euforii i szczęścia, nie dzieje się najlepiej. Dziewczyna w wyniku próby samobójczej trafia do szpitala. Jest jej ciężko, ale nikomu nie opowiada o problemach, o swoich rodzicach praktycznie zapomina do czasu, gdy dowiaduje się o ich rozwodzie...
Wraca po to, by nakłonić mamę do powrotu do ojca. Ale czy powinna??

Na miejscu ku zaskoczeniu Ewy, wszystko jest inaczej. Dom ukochanej babci, ostoja z dzieciństwa, jest w remoncie i niestety nie należy już do rodziny. Mama jest szczęśliwa, mieszka w wyremontowanym młynie. Tata również nie wygląda jakby rozpaczał, a co najgorsze wg. młodej kobiety - jej rodzice pomimo rozwodu, pozostają w przyjacielskich stosunkach.
Złość Ewy zaślepia ją do tego stopnia, że staje się nieprzyjemna dla otoczenia, roszczeniowa, myśląca tylko o sobie i wszędzie widząca spiski przeciwko jej osobie. Dzieje się tak do momentu, gdy po kolejnym złym samopoczuciu trafia do szpitala, aby tam po serii badań usłyszeć diagnozę... Ewa jest chora...

Co wydarzy się w jej życiu? Czy znowu ucieknie do Londynu? Czy wybaczy matce, zrozumie jej zachowanie i zgodzi się na propozycję? Czy zdoła otworzyć swoje serce, dla nowego właściciela domku babci?

"Tęcza nad jeziorem" Magdaleny Kołosowskiej to bardzo lekka i przyjemna lektura. Chociaż czyta się ją w ekspresowym tempie, nie można przejść obojętnie obok ważnych tematów jakie porusza - miłość i wybaczenie, różne oblicza uczuć, zaufanie, choroba, szczerość i liczenie się z innymi. Bardzo wciągająca, poczuczająca i dająca nadzieję lektura.
Polecam i dziękuję za nagrodę Wydawnictwu Replika.

Ewa to dziewczyna, która widzi jedynie czubek własnego nosa... Nie jest szczególnie zainteresowana tym, co dzieje się obok niej, co czują jej przyjaciele ani rodzina. Gdy po studiach zakochuje się, podejmuje nagłą decyzję o wyjeździe do Londynu. Bez mrugnięcia okiem zostawia rodziców, przyjaciół, ukochany dom w niewielkiej wsi - Kowalewo.
Niestety w Londynie pomimo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to