Książka porusza bardzo wiele bardzo aktualnych problemów, ale robi to moim zdaniem w całkiem czuły i wrażliwy sposób. Chociaż jak praktycznie zawsze brakowało mi pogłębienia pewnych wątków.
Ogólnie powieść opowiada o poszukiwaniu siebie, na różnych etapach życia i stawiając czoła różnym wyzwaniom. Tak samo jak młody student musi się odnaleźć w zupełnie nowej rzeczywistości jaką jest studenckie życie, tak samo jego matka, kobieta czterdziestokilkuletnia, musi sobie poukładać pewne sprawy na nowo i poradzić z syndromem pustego gniazda.
Okazuje się, że lubiany i popularny w liceum Brendan niekoniecznie tak samo dobrze musi się czuć na studiach, w znacznie większym gronie, gdzie nie ma już znajomych na każdym kroku, a zajęcia są bardziej wymagające.
Eve, dojrzała kobieta z dobrą pracą, ulega pokusom pornografii i wplątuje się w różnego rodzaju romanse, które nie mogą się dobrze skończyć.
Transpłciowa wykładowczyni wciąż zmaga się z poczuciem bycia inną, z brakiem przynależności pomimo pełnej tranzycji. Zmaga się z brakiem drobnych, codziennych doświadczeń, dla innych kobiet tak zwyczajnych, a dla niej wyjątkowych.
Ciekawy był również wątek autyzmu, pokazany z perspektywy nie tylko rodziców autystycznego dziecka, ale również rodzeństwa, którym przypada niełatwa rola, a o których potrzebach często się zapomina, bo przecież są "normalni".
Poszukiwanie siebie jako jednostki, poszukiwanie swojej seksualności, swojego powołania, miejsca w społeczeństwie. Tak bym podsumowała tę powieść, jako historię o poszukiwaniu.

Książka porusza bardzo wiele bardzo aktualnych problemów, ale robi to moim zdaniem w całkiem czuły i wrażliwy sposób. Chociaż jak praktycznie zawsze brakowało mi pogłębienia pewnych wątków.
Ogólnie powieść opowiada o poszukiwaniu siebie, na różnych etapach życia i stawiając czoła różnym wyzwaniom. Tak samo jak młody student musi się odnaleźć w zupełnie nowej rzeczywistości...

Książka o schematach obecnych w naszym życiu, o pustce i samotności ludzi, którzy prezentują swoje ,,idealne" życie w mediach społecznościowych. Autorowi udało się sportretować bohaterów, którzy podejmują życiowe decyzje pod wpływem impulsów i nie widzą albo nie chcą dostrzec, że wciąż powielają te same schematy, brną w te same koleiny. Czasem jakieś wydarzenie powoduje, że odzyskują ostrość widzenia, pewność, jak powinno wyglądać ICH życie, ale czy coś z tym zrobią? Podobało mi się niejednoznaczne zakończenie - pozornie w stylu ,,żyli długo i szczęśliwie", ale w gruncie rzeczy przewrotne i skłaniające do myślenia.

Książka o schematach obecnych w naszym życiu, o pustce i samotności ludzi, którzy prezentują swoje ,,idealne" życie w mediach społecznościowych. Autorowi udało się sportretować bohaterów, którzy podejmują życiowe decyzje pod wpływem impulsów i nie widzą albo nie chcą dostrzec, że wciąż powielają te same schematy, brną w te same koleiny. Czasem jakieś wydarzenie powoduje, że...

Jakie to szczęście, że mam już "Panią Fletcher" za sobą.
Męczyłam ją, a raczej ona mnie, strasznie długo. Ciężko mi było się zaczytać, nic nie przykuwało mojej uwagi. I teraz po tych 384 stronach mogę powiedzieć, że jak dla mnie książka jest zupełnie o niczym.
Strata czasu.

Jakie to szczęście, że mam już "Panią Fletcher" za sobą.
Męczyłam ją, a raczej ona mnie, strasznie długo. Ciężko mi było się zaczytać, nic nie przykuwało mojej uwagi. I teraz po tych 384 stronach mogę powiedzieć, że jak dla mnie książka jest zupełnie o niczym.
Strata czasu.

Eve Fletcher to czterdziestoletnia rozwódka, przeżywająca syndrom " opuszczonego gniazda" i poszukująca nowej siebie. By urozmaicić swoje życie, uzależnia się od filmów porno oraz zapisuje na studia podyplomowe związane z transpłciowością.

Brendon-syn Eve rozpoczyna studenckie życie. Jednak wzór zachowań względem kobiet, pochodzący z filmów X, niszczy beztroską sielankę.

Niezbyt głęboka ale przyjemna publikacja! Dla odmóżdżenia ;)

Eve Fletcher to czterdziestoletnia rozwódka, przeżywająca syndrom " opuszczonego gniazda" i poszukująca nowej siebie. By urozmaicić swoje życie, uzależnia się od filmów porno oraz zapisuje na studia podyplomowe związane z transpłciowością.

Brendon-syn Eve rozpoczyna studenckie życie. Jednak wzór zachowań względem kobiet, pochodzący z filmów X, niszczy beztroską...

Najgorzej! Gdy czytasz książkę z wielką nadzieją. Opis na okładce krzyczy: "Dla fanów Wielkich Kłamstewek i Gotowych Na Wszystko". Spodziewasz się podobnego humoru i zawiłych, ale też ciekawych relacji międzyludzkich. Tutaj Pani Fletcher wielokrotnie pokazała szczyty, ale głupoty, zażenowania i podejścia, które zupełnie mi nie odpowiadało. Nie wiem już, który z bohaterów wkurzał mnie najbardziej... Nie wyciągnęłam z tej książki dla siebie nic godnego uwagi. Ja jestem na nie... I nie polecam...

Najgorzej! Gdy czytasz książkę z wielką nadzieją. Opis na okładce krzyczy: "Dla fanów Wielkich Kłamstewek i Gotowych Na Wszystko". Spodziewasz się podobnego humoru i zawiłych, ale też ciekawych relacji międzyludzkich. Tutaj Pani Fletcher wielokrotnie pokazała szczyty, ale głupoty, zażenowania i podejścia, które zupełnie mi nie odpowiadało. Nie wiem już, który z bohaterów...

Dawno nie czytałam takiego gówna. Myslałam, że jak serial był dobry to książka też, ale widać, to nie jest regułą

Dawno nie czytałam takiego gówna. Myslałam, że jak serial był dobry to książka też, ale widać, to nie jest regułą

Słabiutkie to: koncepcyjnie i fabularnie proste jak budowa cepa, powierzchowne, napisane kwadratowym językiem bez najdrobniejszego śladu indywidualnego stylu (lub dramatycznie źle przetłumaczone, ale nie oszukujmy się - z pustego i najlepszy tłumacz nie naleje). Potężne rozczarowanie, bo nie wiedzieć czemu miałam spore oczekiwania.

Słabiutkie to: koncepcyjnie i fabularnie proste jak budowa cepa, powierzchowne, napisane kwadratowym językiem bez najdrobniejszego śladu indywidualnego stylu (lub dramatycznie źle przetłumaczone, ale nie oszukujmy się - z pustego i najlepszy tłumacz nie naleje). Potężne rozczarowanie, bo nie wiedzieć czemu miałam spore oczekiwania.

Zaczęłam czytać, ponieważ serial na podstawie książki okazał się dość interesujący i byłam ciekawa, czego nie pokazali na ekranie. Okazało się, że scenarzyści dodali dużo, trochę ujęli, a książka okazała się o wiele słabsza, niż zapowiadali marketingowcy. Podobnie było z "Dziewczyną z pociągu". Przeczytałam, bo lubię kończyć zaczętą książkę. Mnie ona rozczarowała. Takie czytadło.

Zaczęłam czytać, ponieważ serial na podstawie książki okazał się dość interesujący i byłam ciekawa, czego nie pokazali na ekranie. Okazało się, że scenarzyści dodali dużo, trochę ujęli, a książka okazała się o wiele słabsza, niż zapowiadali marketingowcy. Podobnie było z "Dziewczyną z pociągu". Przeczytałam, bo lubię kończyć zaczętą książkę. Mnie ona rozczarowała. Takie...

Przeczytałam książkę i obejrzałam pierwszy sezon serialu dla porównania. I jeśli ktoś się waha - lepiej przeczytać niż obejrzeć, bo w serialu niektóre kwestie zostały mocno zmienione i spłycone.
Mimo, że książka jest na wskroś amerykańska, to nie jest to lekka komedyjka z erotycznym tłem. Jest to raczej książka o ludziach z problemami, a bagaż ten wpływa na wszystkie aspekty ich życia, w tym życie erotyczne. Czasem tych ludzi mi po prostu szkoda...
Powieść czyta się całkiem nieźle, szybko, dzięki dosyć krótkim rozdziałom, dlatego nadaje się na rozrywkę na jesienne popołudnie. Jednych zainspiruje do przejrzenia kategorii MILF na stronach dla dorosłych, a innych skłoni do pomyślenia nad rolami, jakie narzuca nam współczesny świat i trudnościami w odkrywaniu własnej osobowości i tożsamości seksualnej...

P.S. Zabawne jest jak bardzo ta historia pasuje to dzisiejszych wymogów tolerancji - jest i Murzyn i transpłciowa kobieta, Azjata, Hindus, autyk, niepełnosprawny...

Przeczytałam książkę i obejrzałam pierwszy sezon serialu dla porównania. I jeśli ktoś się waha - lepiej przeczytać niż obejrzeć, bo w serialu niektóre kwestie zostały mocno zmienione i spłycone.
Mimo, że książka jest na wskroś amerykańska, to nie jest to lekka komedyjka z erotycznym tłem. Jest to raczej książka o ludziach z problemami, a bagaż ten wpływa na wszystkie...

Serialu nie oglądałam, a książkę na podstawie której powstał, uważam za całkiem inteligentną satyrę na współczesne czasy z celnymi obserwacjami psychologicznymi. Spodobał mi się styl, język i poczucie humoru autora. Tom Perrotta zwraca naszą uwagę (między innymi) na takie trudne kwestie, jak: nadużywanie alkoholu, starość, wychowywanie dzieci z autyzmem, zmiana płci, nietolerancja wobec inności, problem z ukierunkowaniem się w życiu. Niestety, TYLKO zwraca uwagę - żaden temat nie został pogłębiony i nie wybrzmiał do końca, ponieważ wachlarz poruszonych problemów był po prostu nazbyt szeroki.

Serialu nie oglądałam, a książkę na podstawie której powstał, uważam za całkiem inteligentną satyrę na współczesne czasy z celnymi obserwacjami psychologicznymi. Spodobał mi się styl, język i poczucie humoru autora. Tom Perrotta zwraca naszą uwagę (między innymi) na takie trudne kwestie, jak: nadużywanie alkoholu, starość, wychowywanie dzieci z autyzmem, zmiana płci,...