Ogólnie to mam dylemat, ponieważ świetnie mi się czytało te książkę, w szczególności jej pierwszą połowę. Bardzo łatwo wkręciłem się w dalsze losy protagonistki z tym swoim fajnym charakterem. Jednak sama historia, pierwsza jej połowa powalała zwrotami akcji i nie wiedziałem co się dzieje, jednak dalsza część... Wyzwania, które stały przed bohaterką (bohaterami) były... banalne. Wszystko się udawało. Wszystko miało mało satysfakcjonujący koniec. Jest ktoś bardzo groźny, z kim nie można się uporać od lat? Lets go, kilka godzin, prawie żadnych przygotowań, pyk i typa nie ma. Koniec akcji. No to było dołujące po którymś razie jak się czyta, że potężna organizacja, a bohaterowie wybijają wszystkich w dosłownie chwilę, czasem po prostu z daleka, tak o. Zabito kilka osób i zostało jeszcze ileś tam ważnych postaci, w tym wampir? A po co o tym pisać. Autorka od razu przechodzi to tego, że już wszyscy nie żyją. No mega słabe.

Ogólnie to mam dylemat, ponieważ świetnie mi się czytało te książkę, w szczególności jej pierwszą połowę. Bardzo łatwo wkręciłem się w dalsze losy protagonistki z tym swoim fajnym charakterem. Jednak sama historia, pierwsza jej połowa powalała zwrotami akcji i nie wiedziałem co się dzieje, jednak dalsza część... Wyzwania, które stały przed bohaterką (bohaterami) były......

Pożeracz czasu. Rewelacja, która przeniesie Cię w inny świat. Gorąco polecam.

Pożeracz czasu. Rewelacja, która przeniesie Cię w inny świat. Gorąco polecam.

Trzeci tom przygód Nikity. Akcja przenosi nas w inne miejsca, dodaje nowe pytania a mniej odpowiedzi. Pomysł z cyrkiem wyszedł całkiem przystępnie.

Trzeci tom przygód Nikity. Akcja przenosi nas w inne miejsca, dodaje nowe pytania a mniej odpowiedzi. Pomysł z cyrkiem wyszedł całkiem przystępnie.

Gdybym był w 2018 roku zarejestrowany na lubimyczytać mój głos dałbym na ten tytuł.

Gdybym był w 2018 roku zarejestrowany na lubimyczytać mój głos dałbym na ten tytuł.

Bohaterowie super,
Główną historią też całkiem OK,
Pierwszy raz u Pani Jadowskiej mam duże ale ... jest zbyt wiele pobocznych historii i za dużo się dzieje przez cala książkę, a główną akcja jest tylko pobierznie rozpisania. Odnosi się wrażenie ze autorka była już zmęczona pisaniem innych wątków i ten najważniejszy został jak najszybciej rozpisany aby zakończyć książkę.
Jednak ogólnie polecam jako zakończenie serii Nikity bardzo fajne.

Bohaterowie super,
Główną historią też całkiem OK,
Pierwszy raz u Pani Jadowskiej mam duże ale ... jest zbyt wiele pobocznych historii i za dużo się dzieje przez cala książkę, a główną akcja jest tylko pobierznie rozpisania. Odnosi się wrażenie ze autorka była już zmęczona pisaniem innych wątków i ten najważniejszy został jak najszybciej rozpisany aby zakończyć książkę....

Najlepsza z tej części o Nikicie. Już Akuszer Bogów był mega, ale Diabelski Młyn rozwalił system. Tak rewelacyjnej części danej serii nie czytałam. Ta przygoda żyje całą sobą i podąża za Czarnym Taborem Cygańskiego Księcia, by obudzić Lunapark. I nie tylko. Coś rewelacyjnego. Jedyne co strasznie irytuje to skrót CK używany w niemal całej książce. CK czyli Cygański Książę. To było straszne i w ogóle nie rozumiem, po co został on zastosowany.

Najlepsza z tej części o Nikicie. Już Akuszer Bogów był mega, ale Diabelski Młyn rozwalił system. Tak rewelacyjnej części danej serii nie czytałam. Ta przygoda żyje całą sobą i podąża za Czarnym Taborem Cygańskiego Księcia, by obudzić Lunapark. I nie tylko. Coś rewelacyjnego. Jedyne co strasznie irytuje to skrót CK używany w niemal całej książce. CK czyli Cygański Książę....

takie 8,5

takie 8,5

Totalnie idąc za ciosem, przeczytałam w półtora dnia ostatni już tom serii o Nikicie od Anety Jadowskiej. Większość wczorajszego wieczoru spędziłam na kolorowaniu kolorowanek i słuchaniu tej książki właśnie. Bawiłam się doskonale, bardzo przyjemnie spędziłam czas i z radością kolejny cykl autorki uznaję za zakończony. Choć tym razem pojawiło się parę zgrzytów.

”Diabelski Młyn” to bezpośrednia kontynuacja książki ”Akuszer bogów”. Nikita i Robina wyruszają w niebezpieczną podróż z Cygańskim Księciem i jego taborem, aby trafić do Archiwum Zakonu Cieni, gdzie chłopak ma nadzieję odzyskać swoją pamięć. W drodze jednak na naszą parę bohaterów czekać będzie jednak spore wyzwanie, od którego zależy nie tylko powodzenie ich misji, ale i życie wszystkich mieszkańców taboru Księcia.
Jakby tego było mało, Nikita zostaje zmuszona do tego, aby wreszcie skonfrontować się ze swoim berserkiem i znaleźć z nim wspólny język. Stawka jest wysoka, a dziewczynie może grozić nawet kilka dekad aresztu za to, że do tej pory tak pogardzała swoim towarzyszem. Nie ma co, walkirie wybrały najgorszy moment na sprawdzian!

Książka jest naprawdę przyjemna, zresztą jak pozostałe. Dowiadujemy się wreszcie, co kryje się w przeszłości Robina oraz możemy bliżej poznać berserka Nikity, który okazuje się być naprawdę sympatycznym gościem. Podtrzymuję, że książki Jadowskiej to kwintesencja słynnego ”cosy fantasy”. Niestety, do samego zakończenia mam parę uwag.

Przede wszystkim, wydaje się być ono mocno pospieszone. Jakby autorka zreflektowała się, że zdałoby się już kończyć, a jej bohaterowie ciągle znajdują się w lesie (ekm, dosłownie). Ostatnie kilkanaście stron, na które czekaliśmy od pierwszego tomu, bo wyjaśniają nam całą historię Robina, są napakowane akcją, która jednak nie oferuje żadnego rozwinięcia i nie jest w stanie skupić uwagi czytelnika. Biorąc pod uwagę, ile czasu spędziliśmy chociażby na perypetiach Dory w drugim tomie, kiedy próbowała dokopać się do swojej przeszłości, historia chłopaka wydaje się swoistym streszczeniem tego, przez co musi przejść on sam, aby dowiedzieć się więcej o swojej historii. To bardzo niewykorzystany potencjał tej postaci.

Poza tym zakończenie sugeruje wyraźnie jakąś kontynuację, ale z tego co wiem, cykl o Nikicie stanowi zamkniętą trylogię. Zgaduję, że dalsze losy jej i Robina będziemy już poznawać w którymś z tomów opowiadań. Nie ma w tym nic złego, ale jednak wolałabym jakąś ładniejszą klamrę, która przynajmniej domknęłaby ten cykl.

Ogólnie polecam, choć trzeci tom to zdecydowanie najsłabsza część.

Totalnie idąc za ciosem, przeczytałam w półtora dnia ostatni już tom serii o Nikicie od Anety Jadowskiej. Większość wczorajszego wieczoru spędziłam na kolorowaniu kolorowanek i słuchaniu tej książki właśnie. Bawiłam się doskonale, bardzo przyjemnie spędziłam czas i z radością kolejny cykl autorki uznaję za zakończony. Choć tym razem pojawiło się parę zgrzytów.

”Diabelski...

Przygód Nikity i Robina ciąg dalszy. Tym razem wyruszą na Bezdroża. Jest to bardzo niebezpieczna wyprawa, więc towarzyszym im będzie tabor Cygańskiego Księcia. Tylko dzięki nim będą mieli szansę przejść przez Bezdroża w miarę bezpiecznie.

A co jest ich celem? Wielkie Archiwum, w którym być może poznają odpowiedź na pytanie kim jest Robin i jaka drzemie w nim moc.

Wierzcie mi działo się sporo! Akcja ani na moment nie zwolniła. A ja polubiłam się z głównymi bohaterami i mam nadzieję, że będę miała okazję się z nimi jeszcze spotkać na kartach powieści. W sumie to chciałabym poznać przeszłość Robina 🤭.

Przygód Nikity i Robina ciąg dalszy. Tym razem wyruszą na Bezdroża. Jest to bardzo niebezpieczna wyprawa, więc towarzyszym im będzie tabor Cygańskiego Księcia. Tylko dzięki nim będą mieli szansę przejść przez Bezdroża w miarę bezpiecznie.

A co jest ich celem? Wielkie Archiwum, w którym być może poznają odpowiedź na pytanie kim jest Robin i jaka drzemie w nim moc....

To już ostatni tom o Nikicie. Gdy skończyłam ostatnie zdanie na ostatniej stronie to poczułam radość, że historia Nikity, a w szczególności Robina tak się skończyła. Bo w tym tomie poznajemy historię z przeszłości Robina, dlaczego został zresetowany, kto to zrobił, etc.
Ale też poczułam smutek, bo to koniec i nie będzie już Nikity i jej szalonych, czasem krwawych przygód.
W tym tomie również Robin ma swój głos w postaci rozdziałów z jego perspektywy.
Dużo w tym tomie dowiadujemy się o tytułowym Diabelskim Młynie, jak on działa, co trzeba zrobić, aby on ruszył, jaką ma moc magiczną, itd?
Tutaj poznajemy Cyrkowego Księcia, jego trupe i co najważniejsze w jaki sposób poznał się z Nikitą. Bo nie ukrywajmy Nikita z Ck już się kiedyś spotkali w dość trudnych okolicznościach.
Dla mnie osobiście ten tom jest na takim samym poziomie jak drugi tom. Tyłka nie urwało, ale też nie było przeogromnej nudy. Fakt były fragmenty, które nie wiadomo po co by, albo były nudne, ale też były sceny, które były bardzo ciekawe, i chciało się więcej.
I jeśli miałabym wybierać, który tom z całej trylogii był najfajniejszy, to zdecydowanie tom pierwszy.

To już ostatni tom o Nikicie. Gdy skończyłam ostatnie zdanie na ostatniej stronie to poczułam radość, że historia Nikity, a w szczególności Robina tak się skończyła. Bo w tym tomie poznajemy historię z przeszłości Robina, dlaczego został zresetowany, kto to zrobił, etc.
Ale też poczułam smutek, bo to koniec i nie będzie już Nikity i jej szalonych, czasem krwawych przygód.
W...